Rodzaje modułów pamięci RAM. Rodzaje ddr. Rodzaje modułów pamięci i ich charakterystyka. Krótka wycieczka do historii
Moduły RAM wykonane są na bazie prostokątnej płytki obwodów drukowanych z jednostronnym lub dwustronnym układem mikroukładów. Różnią się one współczynnikiem kształtu i inną konstrukcją: SIMM (Single In-line Memory Module - moduł pamięci ze stykami jednorzędowymi); DIMM (Dual In-line Memory Module - moduł pamięci z dwurzędowymi stykami); SO DIMM (Small Outline DIMM - mały rozmiar DIMM). Styki złączy modułów pamięci są pokryte złotem lub stopem niklu i palladu.
ModułySIMM to płytka z płaskimi stykami wzdłuż jednej strony; są one instalowane w złączu płyty głównej pod kątem, a następnie obracane do pozycji roboczej (pionowej) za pomocą zatrzasków. Istnieją dwa rodzaje modułów SIMM: 30-stykowe, 9-bitowe (8 bitów danych i 1 bit parzystości); 72-stykowe, 32-bitowe (bez parzystości) lub 36-bitowe (z parzystością). Dlatego 32-bitowa magistrala wymagała czterech banków 30-pinowych modułów SIMM lub jednego 72-pinowego SIMM; dla magistrali 64-bitowej dwa banki modułów 72-pinowych.
ModułyDIMM Istnieją dwa typy: 168-stykowe (do instalacji układów SDRAM) i 184-stykowe moduły DIMM (do układów DDR SDRAM). Są takie same pod względem wymiarów montażowych, wkładane są do złącza płyta główna pionowo i są mocowane za pomocą zatrzasków. W okresie przejściowym płyty główne były wyposażone w złącza dla obu typów modułów DIMM, ale obecnie moduły SIMM i 168-pinowe moduły DIMM są przestarzałe w komputerach PC i nie są używane.
ModułyWIĘC DIMM ze złączami 72- i 144-pinowymi są stosowane w komputerach przenośnych. W płyta główna są instalowane w taki sam sposób jak moduły SIMM.
Obecnie najbardziej poszukiwane są moduły DIMM z układami DDR SDRAM, DDR2 SDRAM i DDR3 SDRAM.
Moduły DIMM DDR SDRAM są wyposażone w 184 styki (Rysunek 1).
Ryż. 1. 184-pinowa płyta DIMM:
1 - Chipy DDR-SDRAM; 2 - pamięć buforowa chipa i kontrola błędów; 3 - wycięcia do mocowania deski; 4 - klucz; 5 - złącze
Kluczem na module pamięci jest wycięcie w płycie, które w połączeniu z odpowiednim występem w złączu płyty systemowej uniemożliwia zamontowanie modułu po niewłaściwej stronie. Dodatkowo klucz do niekompatybilnych modułów RAM może mieć inne rozmieszczenie (przesunięcie między stykami w jedną lub drugą stronę), wskazujące nominalne napięcie zasilania (2,5 lub 1,8 V) i chroniące przed uszkodzeniem elektrycznym.
Układy pamięci DDR2, DDR3, które zastępują DDR, produkowane są w postaci 240-pinowych modułów DIMM.
Nowoczesne moduły pamięci do komputerów PC dostępne są w wersjach 512 MB, 1,2 i 4 GB.
W chwili pisania tego tekstu rynek jest zdominowany przez moduły pamięć DDR trzeciej generacji lub DDR3. Pamięć DDR3 ma wyższe częstotliwości taktowania (do 2400 megaherców), mniejsze zużycie energii o około 30-40% (w porównaniu z DDR2) i odpowiednio mniejsze rozpraszanie ciepła.
Jednak do tej pory można było spotkać pamięci DDR2 i przestarzałe (a przez to miejscami strasznie drogie) DDR1. Wszystkie te trzy typy są ze sobą całkowicie niekompatybilne zarówno pod względem parametrów elektrycznych (DDR3 ma mniejsze napięcie), jak i fizycznych (patrz zdjęcie).
Niezbędna i wystarczająca ilość pamięci RAM zależy od systemu operacyjnego i programów użytkowych, które określają przeznaczenie komputera. Jeśli planujesz używać komputera do celów biurowych lub "multimedialnych" (Internet, praca z aplikacjami biurowymi, słuchanie muzyki itp.) - 1024 MB pamięci (1 GB) w zupełności Ci wystarczy. Do wymagających gier komputerowych, pracy z wideo, nagrywania dźwięku i miksowania muzyki w domu - co najmniej 2 GB (2048 MB) pamięci RAM. Pożądane - 3 gigabajty. Należy również zauważyć, że 32-bitowe (x86) wersje systemu Windows nie obsługują więcej niż 3 gigabajty pamięci RAM. Należy również pamiętać, że systemy operacyjne Windows Vista i Windows 7 dla komfortowa praca z nimi wymagają co najmniej 1 GB pamięci RAM, a przy włączonych wszystkich efektach graficznych - do 1,5 gigabajta.
Charakterystyka i oznaczenie pamięci RAM
Rozważ oznaczenia
4096Mb (2x2048Mb) DIMM DDR2 PC2-8500 Corsair XMS2 C5 BOX
1024Mb SO-DIMM DDR2 PC6400 OCZ OCZ2M8001G (5-5-5-15) Sprzedaż detaliczna
Tom
Pierwsze oznaczenie w wierszu to ilość modułów pamięci. W szczególności w pierwszym przypadku jest to 4 GB, aw drugim 1 GB. To prawda, że \u200b\u200b4 GB w tym przypadku jest realizowane nie przez jeden pasek pamięci, ale przez dwa. To tak zwany Kit of 2 - zestaw dwóch desek. Zazwyczaj takie zestawy są kupowane w celu zainstalowania wsporników w trybie dwukanałowym w równoległych gniazdach. Fakt, że mają te same parametry poprawi ich kompatybilność, co jest dobre dla stabilności.
Rodzaj skorupy
DIMM/SO-DIMM to rodzaj pakietu kart pamięci. Wszystkie nowoczesne moduły pamięci są dostępne w jednym z dwóch określonych projektów.
Typ pamięci
Typ pamięci to architektura, według której zorganizowane są same układy pamięci. Wpływa na wszystkie parametry techniczne pamięci - wydajność, częstotliwość, napięcie zasilania itp.
Szybkości transferu dla typów pamięci:
DDR: 200-400MHz
DDR2: 533-1200MHz
DDR3: 800-2400 MHz
Liczba wskazana po typie pamięci to częstotliwość: DDR400, DDR2-800.
Moduły pamięci wszystkich typów różnią się napięciem zasilania oraz złączami i nie dają się wkładać w siebie.
Szybkość przesyłania danych charakteryzuje potencjał magistrali pamięci do przesyłania danych w jednostce czasu: im wyższa częstotliwość, tym więcej danych można przesłać.
Istnieją jednak inne czynniki, takie jak liczba kanałów pamięci, szerokość magistrali pamięci. Wpływają również na wydajność podsystemów pamięci.
Moduł pamięci ddr3- kwestia wyboru pamięci RAM do komputera pojawia się natychmiast po zakupie procesora lub karty graficznej. Pamięć RAM jest jednym z głównych elementów systemu, bez którego po prostu nie będzie działać. Żądania użytkowników rosną i zmuszają do rozwoju Technologie komputerowe. Wygląda na to, że do normalnego działania wystarczyło zaledwie kilka megabajtów, a dziś rachunek idzie w gigabajty. Wymagające programy i jeszcze bardziej żarłoczne gry wymagają coraz więcej pamięci RAM. Jak więc wybrać prawo Baran na komputer lub laptop w 2016 roku? W dzisiejszym artykule postaramy się w pełni wyjaśnić to aktualne zagadnienie.
RAM: co to jest i dlaczego jest potrzebne
Przed przystąpieniem do parametrów technicznych należy wskazać, czym jest pamięć RAM i dlaczego jest potrzebna. Losowy Dostęp do pamięci(pamięć o dostępie swobodnym) - ulotna część komputera, która przechowuje wykonywalny kod programu podczas pracy, a także dane procesora. Innymi słowy, pamięć RAM jest albo Moduł pamięci ddr3 pełni rolę swoistego magazynu, w którym przechowywane są pliki i oczekują na dalszą dostawę. Po wyłączeniu komputera wszystkie dane są z niego usuwane. W zwykłych ludziach często nazywa się to „pamięcią” i „RAM”.
Każdy program wykonywalny jest najpierw ładowany do pamięci RAM, a następnie wykonywany przez procesor. Jeśli ilość pamięci jest niewystarczająca, aplikacja jest ładowana w częściach. Dlatego im większa ilość „RAM”, tym szybciej działa komputer. Może to również obejmować częstotliwość zegara, ale więcej na ten temat poniżej. Bez pamięci RAM laptop lub komputer po prostu się nie włączy.
Głównie
Właściwy wybór pamięci RAM i jako jedna z opcji Moduł pamięci ddr3, to nie tylko zakup modułu o ogromnej objętości. Przede wszystkim należy wziąć pod uwagę model procesora oraz rodzaj pamięci RAM. Podobnie jak wiele innych elementów systemu, moduły pamięci RAM nie są uniwersalne. Moduły pamięci RAM są instalowane w gniazdach na płycie głównej, która obsługuje tylko niektóre typy, które zostaną omówione poniżej. Procesor, jak można się domyślić, również pracuje bezpośrednio z „materiałem”.
Między tymi składnikami istnieje stała zależność. Nieprzestrzeganie choćby jednego z nich zakłóca działanie całego systemu. Procesor, który nie pasuje do gniazda na płycie głównej, oczywiście w ogóle nie będzie działał. Ale pamięć RAM, jeśli pasuje do formatu (porozmawiamy również o nich), najprawdopodobniej będzie działać. Tyle tylko, że będą problemy ze zgodnością, a wydajność pozostanie niska.
Aby wybrać odpowiednią pamięć RAM do laptopa lub komputera, pierwszym krokiem jest odwiedzenie strony internetowej producenta płyty głównej. Tutaj poznasz obsługiwane typy i inne ważne informacje.
Rodzaj pamięci RAM
Po wszystkich dygresjach przede wszystkim porozmawiamy o rodzajach pamięci RAM, zostanie to również wspomniane Moduł pamięci ddr3. To na ten parametr przede wszystkim zwracają uwagę użytkownicy i sami sprzedawcy. W nowoczesnych urządzeniach najczęściej używany jest typ DDR SDRAM. Jest nie tylko najpopularniejszy, ale także skuteczny.
Producenci stale ją ulepszają. Ostatnio moduły DDR i DDR2 są instalowane wszędzie. Dziś pamiętają je tylko doświadczeni, starzy użytkownicy pecetów. Zostały one zastąpione przez RAM DDR3 (działający z taktowaniem do 2400 MHz), który jest wydajniejszy. W 2016 roku na popularności zyskuje DDR4 (działający z częstotliwością do 4266 MHz).
Nadal można znaleźć DDR2, a nawet DDR. Nie są szczególnie poszukiwane i są znacznie droższe niż ich współcześni bracia. Bardziej opłacalny wydaje się zakup nowej pamięci płyty głównej, w ramach której można kupić najnowsze typy pamięci RAM.
Pomimo rosnącej popularności DDR4, pamięć DDR3 jest nadal aktualna. Jeśli brakuje ci pieniędzy lub wydajność nie jest ważna, możesz bezpiecznie wziąć „RAM” trzeciej generacji.
Baran
Może to być kolejny ważny parametr, który wielu użytkowników uważa za najważniejszy przy wyborze pamięci RAM Moduł pamięci ddr3. Niby im więcej, tym lepiej. Tak, można się z tym zgodzić, ale z pewnymi zastrzeżeniami. Często fani nowoczesne gry zainstaluj moduły pamięci w każdym wolnym gnieździe. Tyle, że zużywana jest tylko pewna jej część, a reszta pełni rolę balastu, za który trzeba przepłacić.
Głównym elementem odpowiedzialnym za szybkość jest procesor. Pamięć RAM, jak wspomniano powyżej, pełni rolę przechowywania plików wykonywalnych. Dopóki całkowita ilość pamięci RAM nie zostanie przekroczona, wszystko działa na pełnych obrotach. Gdy tylko się zapełni, system zaczyna wykorzystywać zasoby twardy dysk. Ze względu na specyfikację dysku twardego prędkość komputera znacznie spada.
Ogólnie rzecz biorąc, powinieneś wybrać ilość pamięci RAM w 2016 roku, zaczynając od intensywności, z jaką ładujesz komputer. Komputer osobisty lub laptopa. Pamiętaj, że nowoczesne systemy operacyjne zajmują około 1 GB na prywatne żądania.
- 2-4 GB. Ta ilość pamięci RAM jest zalecana dla systemów budżetowych. Do
oglądanie filmów, praca z dokumentami i przeglądanie internetu wystarczy i 2 GB. ale
Zalecane 4 GB. - 4-8 GB. W przypadku komputera ogólnego przeznaczenia w większości przypadków wystarcza 4 GB. Jeśli kochasz
grać, korzystać z programów wymagających dużej ilości zasobów, zalecamy zainstalowanie 8 GB
pamięć o swobodnym dostępie. - 16 GIGA BAJTÓW. Dziś taka ilość pamięci RAM wystarcza na komputer do gier.
Kupowanie większej ilości ma sens tylko w przypadku niektórych gier, które zostaną wkrótce wydane. - 32 GB lub więcej. Ten wolumin jest przeznaczony dla systemów wyspecjalizowanych. Jednakże
wiele zależy od zadań, do których maszyna jest przeznaczona.
Ankiety i testy pokazują, że 8 GB pamięci RAM w zupełności wystarczy użytkownikom w dzisiejszych czasach. A niewiele gier wymaga większej głośności. Sensowne jest zdobywanie pamięci na przyszłość, ale z pewnymi niuansami. Najprawdopodobniej przed użyciem całego woluminu procesor stanie się przestarzały. Jak już ustaliliśmy, RAM nie działa z każdym „kamieniem”, co będzie wiązało się z ewentualną wymianą modułów.
Pamiętaj, że 32-bitowe systemy operacyjne widzą tylko 3,5 GB, a reszta woluminu po prostu nie będzie widoczna. Wersje 64-bitowe nie mają tego problemu.
Specyfikacje pamięci RAM
Oprócz rodzaju i objętości RAM, na przykład: Moduł pamięci ddr3 Posiada kilka innych cech, które bezpośrednio wpływają na efektywność jego pracy. Najważniejszym z nich jest częstotliwość i czasy. Oczywiście nie jest konieczne, aby przeciętni użytkownicy brali je pod uwagę, ale fani gier komputerowych nie będą zbyteczni.
Szybkość pamięci RAM zależy od tego parametru. Logiczne jest, że im wyższy, tym szybszy system. Przed wyborem pamięci RAM upewnij się, z jaką częstotliwością pracuje płyta główna i komputer. Nie, różnice w wartościach nie oznaczają, że RAM się nie uruchomi. „RAM” będzie działać, ale jego częstotliwości będą niedoceniane. Okazuje się, że po prostu przepłacasz za nie.
W przypadku płyt głównych sytuacja jest dość prosta. Rozwiązania budżetowe w 2016 roku obsługują częstotliwości do 2000 MHz. Klasa średnia i rozwiązania do montażu komputerów do gier - 3000 MHz. Obsługiwaną częstotliwość „materiału” można znaleźć na stronie internetowej producenta lub za pomocą specjalnego oprogramowania.
Z procesorami trochę bardziej skomplikowanymi i zróżnicowanymi. Budżetowe „kamienie” dla DDR3 działają na częstotliwościach do 1333 MHz. Klasa średnia - 1600 MHz. Hazard wydajne procesory może pracować na częstotliwościach do 1866 MHz. Nowoczesne chipy otrzymały wsparcie dla pamięci RAM czwartej generacji. Pracują z częstotliwością do 2133 MHz. Możesz dowiedzieć się, jaką częstotliwość ma twój procesor na stronie producenta lub po prostu wpisać jego nazwę w wyszukiwarce.
pamięć wysokiej częstotliwości
Uważni czytelnicy zauważyli, że akapit „Typy pamięci RAM” wskazuje: DDR3 do 2400 MHz, DDR4 do 4266 MHz. Tak, jest w sprzedaży "RAM" i to z taką częstotliwością. Jak to możliwe, skoro procesor obsługuje niższe wartości?
Chodzi o ekstremalną technologię Memory Profile. Został opracowany przez firmę Intel i jest używany w wielu jej produktach. Jego osobliwością jest to, że pozwala pamięci RAM działać z rzeczywistą częstotliwością.
Należy pamiętać, że technologia XMP musi być obsługiwana zarówno przez procesor, jak i płytę główną. Bez tej technologii nie ma sensu wybierać pamięci RAM do komputera o wysokich częstotliwościach Procesory i płyty główne z XMP są droższe niż zwykli przedstawiciele i należą do średniego / wysokiego segmentu
Jak to jest możliwe? Płyta główna z technologią jest w stanie zwiększyć prędkość magistrali pamięci, która odpowiada za transfer danych. W ten sposób pamięć RAM o wysokiej częstotliwości może działać z maksymalną wydajnością.
AMD ma podobną technologię, w skrócie AMP. Istota pracy jest mniej więcej taka sama. AMP jest stosowany w drogich rozwiązaniach, zwykle nastawionych na składanie komputerów do gier.
Czy jest sens wydawać pieniądze na wysokie częstotliwości pamięci RAM i płytę główną z obsługą XMP? Tak, jeśli budujesz najpotężniejszy komputer do gier lub zadań profesjonalnych, w którym oprócz drogiej „matki” i pamięci RAM zostanie zainstalowany sprzęt z najwyższej półki. Dla komputera klasy średniej, a tym bardziej budżetowego, w którym nie ma potężnej karty graficznej i procesora, to raczej pieniądze rzucone na wiatr.
Czasy
Teraz przejrzyjmy je trochę. Co to jest? Czasy są zwykle nazywane opóźnieniami między różnymi operacjami w pamięci RAM, takimi jak Moduł pamięci ddr3. Od razu zauważamy oczywistą prawidłowość: im mniejsze opóźnienie, tym lepiej. Tak jest i niewielu by się sprzeciwiało. Tyle tylko, że czasy nie mają specjalnego wpływu na szybkość pamięci RAM w 2016 roku. Pod tym względem częstotliwość jest jeszcze bardziej znacząca.
Czasy są podane na modułach pamięci. Im wyższa częstotliwość, tym większe opóźnienie.
Czas jest oznaczony literami CL i liczbą cyfr. Wybierając pamięć RAM, należy zwrócić uwagę na pierwszą cyfrę. W przypadku DDR3 o niskiej częstotliwości normalna jest liczba 9. Wysokie częstotliwości to do 11. W przypadku DDR4 liczba ta może wzrosnąć do 16.
Nie zaleca się kupowania pamięci RAM z wysokim taktowaniem. Mogą wystąpić problemy z wydajnością i wydajnością. Z reguły „RAM” z niskimi taktowaniami jest droższy, ale niewiele.
Napięcie zasilania
Ważny punkt, o którym wielu użytkowników zapomina lub po prostu nie wie. Szczególnie dotknięci są ci, którzy kupują więcej pamięci RAM, aby zwiększyć głośność. Przynoszą go do domu, ale ona odmawia pracy. Często nawet po takich próbach kończy się to niepowodzeniem. Ostatecznie okazuje się, że zamontowano dwa moduły o różnych napięciach. Tak, drogi czytelniku, Moduł pamięci ddr3 napięcie też jest inne.
Płyta główna, w której zainstalowana jest „RAM”, nie wie, jak podać różne napięcia różnym modułom. Jeśli jest ustawione zgodnie z dolnym paskiem napięcia, system jest niestabilny. Jeśli jest ustawiony zgodnie z paskiem RAM o wyższym napięciu, moduł z niższym może ulec awarii.
Wybierz pamięć RAM dla swojego komputera o tym samym napięciu, aby uniknąć problemów.
Standardowe napięcie dla różne rodzaje następująco:
- 5V DDR
- 8V-DDR2
- 5V-DDR3
- 35 V - DDR3L (nie jest to osobny typ, ale podgatunek działający na niższym napięciu)
- 12V-DDR4
Należy zauważyć, że pokazane są tylko standardowe napięcia. Wielu producentów pamięci RAM do laptopów i komputerów zapewnia doskonały produkt.
Trochę o projektowaniu modułów
Różnice w pamięci RAM dla komputera widać już w samych modułach. Wygląd zewnętrzny nie ma praktycznego znaczenia dla większości użytkowników, więc nie powinieneś się tym przejmować. Ogólnie kości RAM można podzielić na jednostronne i dwustronne.
Rozumie się, że układy pamięci są lutowane z jednej lub dwóch stron. Jeśli zbierasz nowy komputer- wybierz dowolne moduły RAM, takie jak Moduł pamięci ddr3. Ale w przypadku dodawania pamięci do istniejącej należy preferować podobne moduły. Zabezpieczy to pamięć RAM komputera przed niestabilną pracą i możliwymi błędami.
Moduły z radiatorem
W 2016 roku popularność zyskały pamięci RAM z radiatorami do chłodzenia, np.: Moduł pamięci ddr3. Są instalowane na listwach o wysokiej częstotliwości, które podczas pracy bardzo się nagrzewają. Są droższe niż zwykli przedstawiciele. Mogą być interesujące, z wyjątkiem montażu komputera do gier. W takim przypadku należy zwrócić szczególną uwagę na wentylację i samą jednostkę systemową. Jak pokazuje praktyka, przeciętny użytkownik ich nie potrzebuje - strata pieniędzy.
Tryby pamięci
Myślę, że dla wielu czytelników interesujące będzie posłuchanie o trybach działania pamięci RAM komputera. Ten moment jest bardzo ważny, szczególnie dla mocnych komputerów. W sumie dostępne są cztery tryby:
- pojedynczy kanał
- podwójny kanał
- Trzy kanały
- Czterokanałowy
Tryb jednokanałowy od dawna jest przestarzały i występuje tylko w pierwszej i drugiej generacji pamięci RAM. Działa poprzez sekwencyjne zapisywanie danych do każdego modułu. Tryby wielokanałowe są pod tym względem bardziej wydajne. Piszą równolegle do wszystkich modułów RAM. Jak nietrudno się domyślić, szybkość działania systemu znacznie wzrasta.
Ponownie obsługa trybów pracy zależy bezpośrednio od płyty głównej. Nowoczesne modele mają tryb dwukanałowy. Trójkanałowe i czterokanałowe są dość rzadkie, tylko w bardzo drogich płytach głównych.
Jest jeszcze jeden niuans. Tryby dwukanałowe działają tylko przy użyciu dwóch lub czterech kości RAM. Trzykanałowy - trzy lub sześć, czterokanałowy - cztery lub osiem.
Zaleca się stosowanie tych samych modułów pamięci RAM. W przeciwnym razie wydajność w trybie wielokanałowym nie jest gwarantowana. Jeśli masz ochotę przetaktować swój stary komputer przez dodanie wspornika dwukanałowego, poszukaj identycznego modułu. Lepiej sprzedać stary i kupić dwa nowe paski.
RAM do laptopów
Muszę od razu powiedzieć, że różni się tylko jedną rzeczą - rozmiarem. Pamięć RAM notebooka jest nieco mniejsza i oznaczona jako SO-DIMM DDR. Istnieją takie same typy jak dla komputer stacjonarny. Nie różni się częstotliwością, taktowaniem, napięciem.
Należy mieć na uwadze, że laptopy najczęściej posiadają 1 lub 2 sloty, w których można zainstalować Moduł pamięci ddr3. I z poważnymi ograniczeniami głośności. Przed wyborem pamięci RAM do laptopa należy wyjaśnić specyfikację modelu
Producenci
Nie zapomnieliśmy o producentach pamięci RAM. Na rynku jest ich bardzo dużo. Dla wielu użytkowników taka różnorodność jest myląca, dlatego wybraliśmy niektóre z najpopularniejszych marek o wysokiej jakości.
- Kluczowy. W 2016 roku pamięć RAM tej firmy jest wybierana przez większość
użytkownicy. Doskonały stosunek jakości do ceny. Oferuje modele do
budżetu i dla segmentu gier. - Korsarz. Produkują doskonałe moduły RAM, ale koszt jest znaczny
nad najbliższymi konkurentami. - dobryram. Niedroga alternatywa dla pamięci RAM firmy Corsair. Działa szybko bez
opóźnienia, a jednocześnie jest niedrogi. - AMD, Transcend, Patriota. Tych producentów można umieścić w jednym rzędzie. Wydanie
dobre moduły RAM w przystępnej cenie. Jednak popyt jest tylko
modele budżetowe. - Hynix, Samsung. Firmy zajmujące czołowe pozycje wśród producentów
moduły pamięci RAM. W 2016 roku trochę straciliśmy na rynkach, nie bez powodu
były fałszerstwami. Wybór pamięci RAM firmy Hynix i Samsung powinien być przemyślany
nie natrafiaj na chińską kopię. - Umiejętności, Geil, Zespół. Jestem pewien, że wielu czytelników nie zna tych firm. Tak jak oni
miłośnicy podkręcania pamięci RAM. Są niedrogie, jakość jest wysoka. - Kingston. Wypuszcza tanie modele. Nie świecą specjalną jakością, tak często
Pamięci RAM nie działają.
Główna zasada: staraj się nie kupować pamięci RAM od nieznanych producentów. Aby rozpocząć, zapoznaj się z recenzjami jego produktów na odpowiednich forach.
Ocena modułów RAM do komputera
Postanowiono zakończyć dzisiejszy artykuł na temat właściwego wyboru pamięci RAM małą oceną 2016 r. Wyraźnie pokaże, kto dominuje dziś na rynku i pomoże użytkownikowi ułatwić ten proces. W rankingu najlepszych modułów RAM wybrano rozwiązania, które najbardziej pasują do definicji cena/jakość.
- Samsung DDR31600 DIMM 4Gb (1400 rubli (cena za 1 moduł))
- Kingston HX318C10F74GD DDR3 1866 (1600 rubli) 9 Kingston HX316C10F74GD DDR3 1600 (1500 rubli)
- Samsung DDR31600 DIMM 8Gb (3000 rubli)
- Kingston HX318C10F*K2/8Gb DDR3 1866 (3300 rubli)
- Kingston HX421C14FB/8Gb DDR4 2133 (3500 rubli)
- Kingston HX318C10F*K2/16 2x8Gb DDR3 1866 (6000 rubli)
- Corsair CMK16GX4M2B3200C16 2x8Gb DDR4 3200 (8000 rubli)
- Crucial BLT2CP8G3D1608DT1TX0CEU 2x8Gb DDR3 1600 (7000 rubli)
- Kingston KVR13S9S8/4Gb DDR3 1333 (1600 rubli)
- Crucial CT102464BF160B 8Gb DDR3L 1600 (1800 rubli)
- Samsung DDR4 2133 SO-DIMM 8Gb (3000 rubli)
Wynik
To, drodzy przyjaciele, koniec. Mam nadzieję, że wskazówki przedstawione w artykule pomogą Ci w podjęciu decyzji o wyborze pamięci RAM do komputera lub laptopa. Oczywiście procesor lub karta graficzna są znacznie ważniejsze, ale nie należy zapominać o tych małych elementach. Odpowiednio dobrana pamięć RAM sprawi, że Twoje urządzenie będzie szybsze i wydajniejsze w działaniu, a także uchroni Twój portfel przed zbędnymi wydatkami. Powodzenia w wyborze!
Kupując pendrive, wiele osób zadaje sobie pytanie: „jak wybrać odpowiedni pendrive”. Oczywiście wybór dysku flash nie jest taki trudny, jeśli dokładnie wiesz, do jakich celów jest on kupowany. W tym artykule postaram się udzielić pełnej odpowiedzi na postawione pytanie. Postanowiłam napisać tylko o tym, na co zwrócić uwagę przy zakupie.
Dysk flash (dysk USB) to dysk przeznaczony do przechowywania i przesyłania informacji. Dysk flash działa bardzo prosto bez baterii. Wystarczy go podłączyć Port USB na twoim komputerze.
1. Interfejs napędu flash
W tej chwili dostępne są 2 interfejsy: USB 2.0 i USB 3.0. Jeśli zdecydujesz się na zakup dysku flash USB, polecam wziąć dysk flash USB 3.0. Ten interfejs powstał niedawno, jego główna cecha jest wysoka szybkość transmisji danych. O prędkościach porozmawiamy nieco później.Jest to jeden z głównych parametrów, na który należy zwrócić uwagę w pierwszej kolejności. Teraz dyski flash są sprzedawane od 1 GB do 256 GB. Koszt dysku flash będzie bezpośrednio zależał od ilości pamięci. Tutaj musisz natychmiast zdecydować, w jakim celu kupuje się dysk flash. Jeśli zamierzasz przechowywać na nim dokumenty tekstowe, wystarczy 1 GB. Do pobierania i przesyłania filmów, muzyki, zdjęć itp. musisz wziąć więcej, tym lepiej. Do tej pory najbardziej popularne są dyski flash o pojemności od 8 GB do 16 GB.
3. Materiał korpusu
Korpus może być wykonany z tworzywa sztucznego, szkła, drewna, metalu itp. Dyski flash są w większości wykonane z tworzywa sztucznego. Tu nic nie mogę doradzić, wszystko zależy od preferencji kupującego.
4. Szybkość transferu
Wcześniej pisałem, że są dwa standardy USB 2.0 i USB 3.0. Teraz wyjaśnię, czym się różnią. Standard USB 2.0 zapewnia prędkość odczytu do 18 Mb/s i prędkość zapisu do 10 Mb/s. Standard USB 3.0 ma prędkość odczytu 20-70 Mb/s i prędkość zapisu 15-70 Mb/s. Tu chyba nie trzeba nic wyjaśniać.Teraz w sklepach można znaleźć dyski flash o różnych kształtach i rozmiarach. Mogą być w formie biżuterii, fantazyjnych zwierząt itp. Tutaj radziłbym zabrać dyski flash, które mają nasadkę ochronną.
6. Ochrona hasłem
Istnieją dyski flash, które mają funkcję ochrony hasłem. Taka ochrona jest realizowana za pomocą programu, który znajduje się w samym dysku flash. Hasło można ustawić zarówno na całym dysku flash, jak i na części zawartych w nim danych. Taki pendrive przyda się przede wszystkim osobom, które przenoszą w nim firmowe informacje. Według producentów, jeśli go zgubisz, nie musisz się martwić o swoje dane. Nie takie proste. Jeśli taki pendrive wpadnie w ręce wyrozumiałej osoby, to włamanie się do niego to tylko kwestia czasu.Takie dyski flash wyglądają bardzo pięknie, ale nie polecam ich kupowania. Ponieważ są bardzo kruche i często łamią się na pół. Ale jeśli jesteś schludną osobą, nie krępuj się.
Wniosek
Niuansów, jak zauważyłeś, dużo. A to tylko wierzchołek góry lodowej. Moim zdaniem najważniejsze parametry przy wyborze: standard pendrive'a, głośność oraz szybkość zapisu i odczytu. I wszystko inne: projekt, materiał, opcje - to tylko osobisty wybór każdego.Dzień dobry moi drodzy przyjaciele. W dzisiejszym artykule chcę porozmawiać o tym, jak wybrać odpowiednią podkładkę pod mysz. Kupując dywan, wielu nie przywiązuje do tego żadnej wagi. Ale jak się okazało, tej chwili należy poświęcić szczególną uwagę, ponieważ. mata to jeden ze wskaźników komfortu podczas pracy przy komputerze. Dla zapalonego gracza wybór dywanu to zupełnie inna historia. Zastanów się, jakie opcje podkładek pod mysz zostały dziś wynalezione.
Opcje maty
1. Aluminium2. Szkło
3. Plastik
4. Gumowane
5. Dwustronny
6. Hel
A teraz chciałbym bardziej szczegółowo omówić każdy gatunek.
1. Najpierw chcę rozważyć trzy opcje jednocześnie: plastik, aluminium i szkło. Maty te są bardzo popularne wśród graczy. Na przykład plastikowe maty są łatwiejsze do znalezienia w handlu. Po takich matach myszka ślizga się szybko i dokładnie. A co najważniejsze, te maty są odpowiednie zarówno dla myszy laserowych, jak i optycznych. Maty aluminiowe i szklane będą nieco trudniejsze do znalezienia. I tak, będą dużo kosztować. Prawda jest taka, po co - posłużą bardzo długo. Dywany tego typu mają niewielkie wady. Wiele osób twierdzi, że szeleszczą i wydają się trochę chłodne podczas użytkowania, co może powodować dyskomfort dla niektórych użytkowników.
2. Gumowane (szmaciane) maty mają miękki poślizg, ale dokładność ich ruchów jest gorsza. Dla zwykłych użytkowników taki dywan będzie w sam raz. Tak, i są znacznie tańsze niż poprzednie.
3. Podkładki dwustronne to moim zdaniem bardzo ciekawy rodzaj podkładek. Jak sama nazwa wskazuje, te dywany mają dwie strony. Z reguły jedna strona jest szybka, a druga bardzo precyzyjna. Zdarza się, że każda strona jest przeznaczona do określonej gry.
4. Wkładki helowe posiadają silikonową poduszkę. Podobno podtrzymuje rękę i rozładowuje z niej napięcie. Dla mnie osobiście były one najbardziej niewygodne. Po wcześniejszym umówieniu są przeznaczone dla pracowników biurowych, ponieważ cały dzień siedzą przy komputerze. Dla zwykłych użytkowników i graczy te maty nie są odpowiednie. Mysz bardzo słabo ślizga się po powierzchni takich dywaników, a ich dokładność nie jest najlepsza.
Rozmiary maty
Istnieją trzy rodzaje dywanów: duże, średnie i małe. Wszystko zależy od gustu użytkownika. Ale jak się powszechnie uważa, duże dywany świetnie nadają się do zabaw. Małe i średnie brane są głównie do pracy.Projekt dywanów
W tym zakresie nie ma żadnych ograniczeń. Wszystko zależy od tego, co chcesz zobaczyć na swoim dywanie. Błogosławieństwo teraz na dywanach, które tylko nie rysują. Najpopularniejsze są loga gier komputerowych, takich jak DotA, Warcraft, linijka itp. Ale jeśli zdarzyło się, że nie możesz znaleźć dywanu z wzorem, którego potrzebujesz, nie martw się. Teraz możesz zamówić nadruk na dywanie. Ale takie dywaniki mają minus: po nałożeniu nadruku na powierzchnię dywanu pogarszają się jego właściwości. Projektuj z myślą o jakości.Na tym chcę zakończyć artykuł. Od siebie chcę cię stworzyć właściwy wybór i bądź z tego zadowolony.
Kto nie ma myszki lub chce ją wymienić na inną, radzę zajrzeć do artykułu:.
Monobloki firmy Microsoft zostały uzupełnione o nowy model monobloku o nazwie Surface Studio. Microsoft zaprezentował niedawno swój nowy produkt na wystawie w Nowym Jorku.
Uwaga! Kilka tygodni temu napisałem artykuł, w którym recenzowałem monoblok Surface. Ten monoblok został zaprezentowany wcześniej. Kliknij, aby wyświetlić artykuł.
Projekt
Microsoft nazywa swój nowy produkt najcieńszym monoblokiem na świecie. Przy wadze 9,56 kg grubość wyświetlacza to zaledwie 12,5 mm, pozostałe wymiary to 637,35x438,9 mm. Wymiary wyświetlacza to 28 cali, rozdzielczość większa niż 4K (4500x3000 pikseli), proporcje 3:2.Uwaga! Rozdzielczość wyświetlacza 4500x3000 pikseli odpowiada 13,5 milionom pikseli. To o 63% więcej niż rozdzielczość 4K.
Sam monoblokowy wyświetlacz jest dotykowy, zamknięty w obudowie aluminiowa obudowa. Na takim wyświetlaczu bardzo wygodnie rysuje się rysikiem, co ostatecznie otwiera nowe możliwości wykorzystania monobloku. Moim zdaniem ten monoblok spodoba się osobom kreatywnym (fotografom, projektantom itp.).
Uwaga! Ludziom zawodów kreatywnych radzę zajrzeć do artykułu, w którym rozważałem monobloki o podobnej funkcjonalności. Kliknij na wybrany: .
Do wszystkiego, co napisałem powyżej, dodałbym, że główną cechą monobloku będzie jego zdolność do natychmiastowego przekształcenia się w tablet z ogromną powierzchnią roboczą.
Uwaga! Nawiasem mówiąc, Microsoft ma kolejny niesamowity batonik. Aby się o tym przekonać, przejdź do.
Specyfikacje
Charakterystykę przedstawię w formie fotografii.
Z peryferiów notuję: 4 porty USB, złącze Mini-Display Port, port sieciowy Ethernet, czytnik kart, gniazdo audio 3,5 mm, kamera internetowa 1080p, 2 mikrofony, system audio 2.1 Dolby Audio Premium, Wi-Fi i Bluetooth 4.0. Obsługuje również kontrolery bezprzewodowe Xbox.
Cena £
Przy zakupie monobloku zostanie on zainstalowany wraz z aktualizacją Windows 10 Creators Update. Ten system ukazać się wiosną 2017 r. W tym system operacyjny będzie zaktualizowany Paint, Office itp. Cena monobloku wyniesie od 3000 $.Kochani piszcie w komentarzach co sądzicie o tym monobloku, zadawajcie pytania. Chętnie pogadam!
Firma OCZ zaprezentowała nowe dyski SSD VX 500. Dyski te będą wyposażone w interfejs Serial ATA 3.0 i są wykonane w 2,5-calowym formacie.
Uwaga! Dla tych, którzy są zainteresowani tym, jak działają dyski SSD i jak długo żyją, możesz przeczytać artykuł, który napisałem wcześniej:.Nowości są wykonane w 15-nanometrowej technologii i będą wyposażone w mikroczipy pamięci flash Tochiba MLC NAND. Kontroler w dyskach SSD będzie używany przez Tochiba TC 35 8790.
Kolejka Dyski VX 500 będą miały pojemność 128 GB, 256 GB, 512 GB i 1 TB. Według producenta prędkość odczytu sekwencyjnego wyniesie 550 Mb/s (dotyczy to wszystkich dysków z tej serii), ale prędkość zapisu wyniesie od 485 Mb/s do 512 Mb/s.
Liczba operacji wejścia/wyjścia na sekundę (IOPS) przy blokach danych o rozmiarze 4 KB może osiągnąć 92 000 podczas odczytu i 65 000 podczas zapisu (to wszystko jest dowolne).
Grubość dysków OCZ VX 500 wyniesie 7 mm. To pozwoli na ich zastosowanie w ultrabookach.
Ceny nowych produktów będą kształtować się następująco: 128 GB – 64 USD, 256 GB – 93 USD, 512 GB – 153 USD, 1 TB – 337 USD. Myślę, że w Rosji będą kosztować więcej.
Na targach Gamescom 2016 firma Lenovo zaprezentowała swoje nowe urządzenie All-in-One IdeaCentre Y910.
Uwaga! Wcześniej napisałem artykuł, w którym rozważałem już gamingowe monobloki różnych producentów. Ten artykuł można wyświetlić, klikając ten.
Nowość od Lenovo otrzymała 27-calowy bezramkowy wyświetlacz. Rozdzielczość wyświetlacza to 2560x1440 pikseli (jest to format QHD), częstotliwość odświeżania to 144 Hz, a czas reakcji to 5 ms.
Monoblok będzie miał kilka konfiguracji. Procesor 6 jest dostarczany w konfiguracji maksymalnej Pokolenia Intela Core i7, dysk twardy do 2 TB lub 256 GB. Ilość pamięci RAM to 32 GB DDR4. Odpowiedzialny za grafikę Karta graficzna NVIDIA GeForce GTX 1070 lub GeForce GTX 1080 z architekturą Pascal. Dzięki takiej karcie graficznej możliwe będzie podłączenie hełmu wirtualnej rzeczywistości do monobloku.
Z obrzeży monobloku wyróżniłbym system audio Harmon Kardon z 5-watowymi głośnikami, moduł Wi-Fi Killer DoubleShot Pro, kamerkę internetową, porty USB 2.0 i 3.0, złącza HDMI.
W podstawowej wersji monoblok IdeaCentre Y910 będzie dostępny we wrześniu 2016 roku w cenie 1800 euro. Ale monoblok z wersją „VR-ready” pojawi się w październiku w cenie 2200 euro. Wiadomo, że ta wersja będzie miała kartę graficzną GeForce GTX 1070.
MediaTek zdecydował się na aktualizację swojego mobilnego procesora Helio X30. Teraz programiści z MediaTek projektują nowy procesor mobilny o nazwie Helio X35.
Chciałbym krótko porozmawiać o Helio X30. Ten procesor ma 10 rdzeni, które są połączone w 3 klastry. Helio X30 ma 3 warianty. Pierwszy - najpotężniejszy - składa się z rdzeni Cortex-A73 o częstotliwości dochodzącej do 2,8 GHz. Są też bloki z rdzeniami Cortex-A53 o częstotliwości do 2,2 GHz oraz Cortex-A35 o częstotliwości do 2,0 GHz.
Nowy procesor Helio X35 również ma 10 rdzeni i jest tworzony przy użyciu technologii 10 nm. Częstotliwość taktowania w tym procesorze będzie znacznie wyższa niż w przypadku jego poprzednika i waha się od 3,0 Hz. Nowość pozwoli na wykorzystanie aż 8 GB LPDDR4 RAM. Za grafikę w procesorze najprawdopodobniej odpowiadać będzie kontroler Power VR 7XT.
Samą stację można zobaczyć na zdjęciach w artykule. W nich możemy obserwować zatoki napędowe. Jedna zatoka z gniazdem 3,5 cala, a druga z gniazdem 2,5 cala. Dzięki temu do nowej stacji można podłączyć zarówno dysk półprzewodnikowy (SSD), jak i dysk twardy (HDD).
Wymiary stacji Drive Dock to 160x150x85mm, a waga to nie mniej niż 970 gramów.
Wiele osób prawdopodobnie zadaje sobie pytanie, w jaki sposób stacja dokująca Drive Dock łączy się z komputerem. Odpowiedź brzmi: dzieje się to za pośrednictwem portu USB 3.1 Gen 1. Według producenta prędkość odczytu sekwencyjnego wyniesie 434 Mb/s, a w trybie zapisu (szeregowym) 406 Mb/s. Nowość będzie kompatybilna z systemami Windows i Mac OS.
To urządzenie będzie bardzo przydatny dla osób, które pracują z materiałami foto i wideo na profesjonalnym poziomie. Stacja dokująca Drive Dock może być również używana do kopie zapasowe akta.
Cena nowego urządzenia będzie akceptowalna - to 90 dolarów.
Uwaga! Wcześniej Renduchinthala pracował w Qualcomm. A od listopada 2015 roku przeniósł się do konkurencyjnej firmy Intel.
W swoim wywiadzie Renduchinthala nie mówił o procesory mobilne, ale powiedział tylko, co następuje, cytuję: „Wolę mniej mówić, a więcej robić”.
W ten sposób najwyższy menedżer Intela zrobił doskonałą intrygę swoim wywiadem. Pozostaje nam tylko czekać na dalsze zapowiedzi w przyszłości.
Pamięć robocza jest jedną z najbardziej ważne komponenty systemu, co bezpośrednio wpływa na wydajność komputera. W katalogu można wybrać i kupić pamięć RAM odpowiedniego typu o pojemności od 1 do 32 GB, pojedyncze kości, a także moduły pamięci KIT z 2 i 4 kościami w komplecie o tych samych parametrach, wybrane do parowania (dwukanałowe tryb). Zastosowanie trybu dwukanałowego skutkuje znacznym wzrostem pasmo, a co za tym idzie zwiększyć szybkość działania aplikacji. Do systemy kompaktowe dostarczane są niskoprofilowe moduły pamięci, które różnią się od standardowych wysokością, ale nie wydajnością. Natomiast dla starszych platform przedstawiono zwykłe i serwerowe moduły RAM w standardach Registered DDR, DDR2, Registered DDR2 i DDR2 FB-DIMM. Przystępne ceny RAM tych standardów sprawiają, że wybór jest oczywistym wyborem, gdy szukasz zamiennika dla uszkodzonej pamięci lub rozszerzenia dostępnej całkowitej pamięci w systemie.
Obecnie najpopularniejszym typem pamięci dla komputerów stacjonarnych z procesorami Intel i AMD jest pamięć RAM DDR3. Jednak od pod napięciem(LV DDR3) nie jest obsługiwany przez wszystkie płyty główne i procesory.
Nadaje się do najnowocześniejszych procesorów. Oferuje podwojoną prędkość do 3,2 Gb/s maksymalna prędkość transmisja danych, częstotliwość maksymalna zwiększona do 4266 MHz i niezrównana stabilność. Zwiększona liczba pinów sprawia, że moduły DDR4 są niekompatybilne ze starszymi gniazdami.
Im wyższa częstotliwość taktowania, tym więcej operacji jest wykonywanych w jednostce czasu, co pozwala na stabilniejszą i szybszą pracę. gry komputerowe i inne aplikacje. Ceny wysoko taktowanej pamięci RAM są, rzecz jasna, wyższe. Ale zanim kupisz pamięć, zwróć uwagę na to, jaka maksymalna częstotliwość jest wskazana w opisie procesora. Używanie pamięci o częstotliwościach wyższych niż deklarowane wartości nie da zauważalnego wzrostu wydajności.
Jeśli zbierasz komputer do gier, potężną stację roboczą lub planujesz podkręcić wszystkie komponenty systemu, to powinieneś kupić pamięć do gry, która różni się od standardowej zwiększoną częstotliwością, zwiększonym napięciem i, jeśli to możliwe, mniejszymi opóźnieniami. Ceny pamięci do gier nie należą do najniższych, ale w tym przypadku wydajność systemu będzie wyższa niż przy użyciu standardowych pendrive'ów. Dekoracja każdego komputera do gier będzie podświetlana. Białe lub wielokolorowe podświetlenie nie wpływa na wydajność, ale wygląda bardzo stylowo i pasuje do komputera tej klasy.
Szybkie moduły pamięci wyróżniają się obecnością profili rozszerzających możliwości SPD. Najpopularniejszym w tej chwili jest tzw. Obsługa XMP umożliwia przetaktowywanie pamięci DDR3 i DDR4 w celu uzyskania jeszcze lepszej wydajności i lepszych funkcji w grach bez skomplikowanych zmian napięcia pamięci i zegara.
Wielu użytkowników komputerów często zastanawia się, czym jest pamięć RAM. Aby pomóc naszym czytelnikom szczegółowo zająć się pamięcią RAM, przygotowaliśmy materiał, w którym szczegółowo rozważymy, gdzie to jest może być użyte i co typy są teraz używane. Przyjrzymy się też małej teorii, po której zrozumiecie, czym jest współczesna pamięć.
Trochę teorii
Skrót RAM oznacza - pamięć o swobodnym dostępie. Zasadniczo jest to pamięć RAM, która jest najczęściej używana w twoich komputerach. Zasada działania dowolnego typu pamięci RAM opiera się na przechowywaniu informacji specjalne ogniwa elektroniczne. Każda z komórek ma rozmiar 1 bajta, czyli może przechowywać osiem bitów informacji. Każda komórka elektroniczna jest dołączona do specjalnego adres zamieszkania. Adres ten jest potrzebny, aby móc uzyskać dostęp do określonej komórki elektronicznej, odczytać i zapisać jej zawartość.
Ponadto odczyt i zapis do komórki elektronicznej musi odbywać się w dowolnym momencie. W wersji angielskiej RAM jest Baran. Jeśli rozszyfrujemy skrót Baran(Pamięć o dostępie swobodnym) - pamięć o swobodnym dostępie, staje się jasne, dlaczego odczyt i zapis do komórki odbywa się w dowolnym momencie.
Informacje są przechowywane i przepisywane w komórkach elektronicznych tylko wtedy, gdy Twoje komputer działa, po jego wyłączeniu wszystkie informacje znajdujące się w pamięci RAM są usuwane. Całość komórek elektronicznych w nowoczesnej pamięci RAM może osiągnąć objętość od 1 GB do 32 GB. Rodzaje aktualnie używanej pamięci RAM są nazywane NAPARSTEK oraz SRAM.
- Po pierwsze, DRAM jest dynamiczny pamięć operacyjna, tj kondensatory oraz tranzystory. Przechowywanie informacji w pamięci DRAM wynika z obecności lub braku ładunku na kondensatorze (1 bit informacji), który tworzy się na krysztale półprzewodnikowym. Ten rodzaj pamięci wymaga przechowywania informacji regeneracja. Dlatego to wolny i tania pamięć.
- Po drugie, SRAM jest Baran typ statyczny . Zasada dostępu do komórek w SRAM opiera się na statycznym przerzutniku, który zawiera kilka tranzystorów. SRAM jest pamięcią kosztowną, dlatego stosuje się ją głównie w mikrokontrolerach i układach scalonych, gdzie ilość pamięci jest niewielka. to szybki pamięć, nie wymaga regeneracji.
Klasyfikacja i rodzaje pamięci SDRAM we współczesnych komputerach
Najpopularniejszym typem pamięci DRAM jest synchroniczny pamięć SDRAM. Pierwszym podtypem pamięci SDRAM jest DDR SDRAM. Moduły pamięci DDR SDRAM pojawiły się pod koniec lat 90. Popularne były wówczas komputery oparte na procesorach Pentium. Poniższy obraz przedstawia pamięć 512 MB DDR PC-3200 SODIMM firmy GOODRAM.
Konsola SODIMM oznacza, że pamięć jest dla laptop. W 2003 roku pamięć DDR SDRAM została zastąpiona przez SDRAM DDR2. Pamięć ta była używana w nowoczesnych komputerach tamtych czasów do 2010 roku, kiedy to została zastąpiona przez następną generację pamięci. Poniższy obraz przedstawia pamięć 2 GB DDR2 PC2-6400 firmy GOODRAM. Każda generacja pamięci wykazuje coraz większą szybkość wymiany danych.
Format DDR2 SDRAM został zastąpiony w 2007 roku jeszcze szybszym SDRAM DDR3. Ten format pozostaje najpopularniejszy do dziś, chociaż nowy format oddycha w dół. Format DDR3 SDRAM jest obecnie używany nie tylko w nowoczesnych komputerach, ale także w smartfony, komputer typu tablet oraz budżetowe karty graficzne. W konsoli do gier zastosowano również pamięć DDR3 SDRAM Xbox Oneósma generacja od Microsoftu. Ten dekoder wykorzystuje 8 gigabajtów pamięci DDR3 SDRAM. Poniższy obraz przedstawia pamięć 4 GB DDR3 PC3-10600 firmy GOODRAM.
Możesz zainstalować powyższe moduły dowolnego producenta, ale te moduły RAM są najlepsze. Są one prezentowane na oficjalnej stronie płyty głównej w akapicie „ Lista obsługiwanych pamięci”, ponieważ ich kompatybilność została zweryfikowana przez producenta.
Przykład pokazuje, jak łatwo jest znaleźć informacje o danej jednostce systemowej. W ten sam sposób pamięć RAM jest wybierana dla wszystkich innych konfiguracji komputera. Chciałbym również zauważyć, że na konfiguracji omówionej powyżej można uruchomić wszystkie najnowsze gry z najwyższymi ustawieniami graficznymi.
Na przykład nowe gry, takie jak Dywizja Toma Clancy'ego, Far Cry Primal, Fallout 4 i wiele innych, gdyż taki system odpowiada wszystkim realiom rynku gier. Jedynym ograniczeniem dla takiej konfiguracji byłby jej Cena £. Przybliżona cena takiej jednostki systemowej bez monitora, w tym dwóch modułów pamięci, obudowy i akcesoriów opisanych powyżej, wyniesie około 2000 dolarów.
Klasyfikacja i rodzaje pamięci SDRAM w kartach graficznych
Nowsze karty graficzne i starsze modele używają tego samego typu pamięci synchronicznej SDRAM. W nowych i przestarzałych modelach kart graficznych najczęściej używany jest ten typ pamięci wideo:
- GDDR2 SDRAM - przepustowość do 9,6 GB/s;
- GDDR3 SDRAM - przepustowość do 156,6 GB/s;
- GDDR5 SDRAM - przepustowość do 370 GB/s.
Aby dowiedzieć się, jaki jest typ karty graficznej, jej pamięci RAM i typu pamięci, musisz skorzystać z bezpłatnego narzędzia GPU-Z. Na przykład poniższy obraz przedstawia okno programu GPU-Z, który opisuje charakterystykę karty graficznej GeForce GTX 980Ti.
Dzisiejsza popularna pamięć GDDR5 SDRAM zostanie w niedalekiej przyszłości zastąpiona przez SDRAM GDDR5X. Ta nowa klasyfikacja pamięci wideo obiecuje zwiększenie przepustowości do 512 GB/s. Odpowiedź na pytanie, co producenci chcą osiągnąć z tak dużej przepustowości, jest dość prosta. Wraz z pojawieniem się formatów takich jak 4K i 8K, a także urządzeń VR, wydajność obecnych kart graficznych już nie wystarcza.
Różnica między pamięcią RAM a pamięcią ROM
ROM oznacza trwałe urządzenie pamięci masowej. W przeciwieństwie do pamięci RAM, pamięć ROM służy do zapisywania informacji, które będą tam przechowywane na stałe. Na przykład pamięć ROM jest używana w takich urządzeniach:
- Telefony komórkowe;
- smartfony;
- mikrokontrolery;
- ROM BIOS-u;
- Różne konsumenckie urządzenia elektroniczne.
We wszystkich opisanych powyżej urządzeniach przechowywany jest kod ich działania ROM. ROM jest pamięć nieulotna dlatego po wyłączeniu tych urządzeń wszystkie informacje będą w nim przechowywane - co oznacza, że \u200b\u200bjest to główna różnica między ROM a RAM.
Podsumowując
W tym artykule pokrótce poznaliśmy wszystkie szczegóły, zarówno w teorii, jak iw praktyce, dotyczące pamięć o swobodnym dostępie i ich klasyfikacje, a także przyjrzał się różnicy między pamięcią RAM i ROM.
Ponadto nasz materiał będzie szczególnie przydatny dla tych użytkowników komputerów PC, którzy chcą poznać typ pamięci RAM zainstalowanej w komputerze lub dowiedzieć się, co Baran muszą być używane w różnych konfiguracjach.
Mamy nadzieję, że nasz materiał będzie interesujący dla naszych czytelników i pozwoli im rozwiązać wiele problemów związanych z pamięcią RAM.
Powiązane wideo
Co to jest i jakie ma cechy? A jakie są rodzaje tej właśnie pamięci RAM? Na te i wiele innych pytań postaram się odpowiedzieć w tym artykule.
Uruchamiane przez nas programy działają w pamięci RAM, procesor zrzuca przetworzone dane, które najpierw kopiowane są do pamięci RAM, a następnie zapisywane na twardym dysku.
Cechą pamięci RAM jest to, że:
- Charakteryzuje się dużą szybkością odczytu i zapisu danych.
- Zawarte w nim informacje są przechowywane tylko do momentu podania napięcia na moduły pamięci.
Oznacza to, że jeśli pracowałeś w jakimkolwiek programie: Word, Excel, edytor zdjęć, bez zapisywania tych danych i wyłączyłeś światło w tym momencie, możesz pożegnać się z tymi danymi lub wprowadzonymi zmianami.
Rodzaje pamięci RAM
Do tej pory istnieją trzy główne typy pamięci dla komputerów PC:
- DDR (400 MHz)
- DDR2 (533MHz ,667MHz, 800MHz ,1066MHz)
- DDR 3
- W 2014 pojawiła się DDR 4 (2133MHz, 2400MHz i wyżej)
DDR to najstarsza i najwolniejsza pamięć RAM, jaką można obecnie znaleźć na rynku. Na jego bazie składano komputery w latach 2003-2006.
DDR2 to więcej pamięć prędkości. Jest 2 razy szybszy niż DDR. Na jego podstawie zebrali się bloki systemowe od końca 2006 do 2011 r. Ale teraz lepiej zatrzymać się na DDR 3 - ponieważ jedna pamięć DDR 2 o pojemności 2 GB kosztuje dokładnie 2 razy więcej niż pamięć DDR 3 o tej samej pojemności.
Pamięć RAM DDR 3 została wydana w 2007 roku. Wzrost wydajności w stosunku do DDR 2 (800 MHz) wyniósł około 5-7%, nie tak dużo, ale i tak niezły!
- SRAM(Static RAM - static RAM) - ma szybki dostęp do informacji i nie wymaga regeneracji, ale jest nieco droższa niż DRAM. Używany głównie do pamięci podręcznej i rejestrów.
- NAPARSTEK(Dynamic RAM - dynamic RAM) - wymaga regeneracji, w związku z czym czas dostępu jest dłuższy niż w przypadku poprzedniego typu. Prawie wszystkie nowoczesne moduły RAM do komputerów osobistych mają ten standard.
Powyższy rysunek przedstawia element pamięci DRAM. W rzeczywistości jest to mikroukład, kilka z tych mikroukładów jest zainstalowanych na płycie.
-SD Baran(Synchronous Dynamic RAM – synchronous dynamic RAM) – podklasa pamięci DRAM, która ma tę cechę, że wykorzystuje synchroniczną wymianę danych. Oznacza to, że umożliwia odbieranie poleceń niezależnie od tego, czy poprzednie polecenie zostało wykonane, czy nie.
Ze względu na to, że pamięć dynamiczna jest tańsza, to ona jest używana do pamięci RAM. Zbudowany jest z maleńkich kondensatorów i tranzystorów do sterowania procesem ładowania. Fizycznie pamięć jest wykonana z materiału półprzewodnikowego z utworzeniem komórek elementarnych, w których przechowywane są informacje o liniach od 1 do 4 bitów. Wiersze są zorganizowane w macierze zwane stroną, które z kolei tworzą tablicę zwaną bankiem. Po odczytaniu informacji kondensatory są rozładowywane i określa się, czy był w nich ładunek, czy nie. Jeśli ładunek był obecny, kondensator jest ponownie ładowany. Z biegiem czasu ładunek rozładowuje się, a stabilny czas przechowywania jest mierzony w milisekundach. W pamięci statycznej na bit pamięci zaangażowane są dwa tranzystory, jeden włączony, drugi wyłączony, odpowiadają one dwóm stanom pamięci. Jednocześnie pamięć dynamiczna wykorzystuje jeden tranzystor na bit, więc więcej pamięci jest umieszczanych w tym samym obszarze, ale będzie działać nieco wolniej. Dlatego pamięć statyczna jest używana jako pamięć podręczna.
Aby zapisać informacje, używana jest operacja przepisywania, która nazywa się regeneracja pamięci w którym kondensatory są ładowane. Jednak procesor ma dostęp do danych w pętli bez odświeżania. Aby skoordynować pamięć RAM z częstotliwością zegara procesora, istnieje parametr - cykl oczekiwania (Waitstate), który wskazuje liczbę cykli, które procesor powinien pominąć między dwoma dostępami do magistrali systemowej. Im większa liczba cykli w tym parametrze, tym wolniej działa komputer. Ten parametr jest ustawiany za pomocą programu Setup.
DRAM był używany głównie w komputerze 80286 i częściowo w 386SX. Obecnie stosowane są jako kompozytowe moduły pamięci SIMM, DIMM, o czym będzie mowa w dalszej części.
Moduły pamięci mogą różnić się między sobą typem architektury (Std lub FPM, EDO, BEDO i SDRAM), typem lokalizacji (DIP, SIMM, DIMM i inne), metodą kontroli błędów. Mogą mieć inne różnice, na przykład różne napięcia znamionowe, parametry regeneracji itp.
Metody kontroli błędów. Moduły pamięci dzielą się na następujące typy:
Brak parzystości, czyli brak sprawdzania błędów. Ten typ jest najczęstszy, ponieważ pamięć działa dość niezawodnie;
Z parzystością, czyli sprawdzaniem dziwności, a jeśli wystąpią błędy, do centralnego procesora wysyłany jest sygnał o ich obecności;
ECC - sterowanie kodem pozwalającym na przywrócenie danych w przypadku wystąpienia błędu;
EOS - kontrola za pomocą kodu do odzyskiwania informacji w przypadku wystąpienia błędu i sprawdzania dziwności;
Moduły, które sztucznie podają nieparzysty bit, przeliczając go, czyli praktycznie bez parzystości. Pozwalają pracować na tych planszach, które wymagają parzystości.
Kontrola parzystości oznacza, co następuje. Wiadomo, że każdy bajt zawiera osiem bitów. Niektóre typy pamięci zawierają zamiast ośmiu - dziewięć bajtów, dziewiąty dla parzystości, czyli suma pierwszych ośmiu bajtów jest pobierana modulo 2 i ta wartość jest umieszczana w dziewiątym bicie. Podczas odczytu danych, jeśli suma nie zgadza się z wartością w dziewiątym bicie, generowany jest błąd, który nazywa się błędem parzystości. Podobnie przeprowadzana jest kontrola nieparzystości, gdy w dziewiątym bicie zostanie wprowadzona wartość przeciwna do sumy pierwszych ośmiu bitów. Na przykład, jeśli w pierwszych ośmiu bitach „00100100” znajduje się wartość, suma wynosi 10B w systemie binarnym. Wartość modulo dwa wynosi zero. Podczas sprawdzania nieparzystości, wartość „1” (przeciwieństwo zera) zostanie umieszczona w dziewiątym bicie. Dla parzystości nieparzystej wartość będzie wynosić „001001001”. Kontrola parzystości nieparzystej jest częściej używana, ponieważ zerowanie obszaru pamięci jest wykrywane przez tę konkretną kontrolę (w tym przypadku suma zer będzie parzysta i równa zeru dla wszystkich dziewięciu bitów). Możesz używać pamięci z kontrolą parzystości w systemach, które jej nie wymagają, ale nie odwrotnie.
Tak więc, jeśli jest 9 mikroukładów, to jedna płytka z mikroukładami służy do sprawdzania parzystości, 8 - bez parzystości, to znaczy liczba mikroukładów będzie wielokrotnością 9 lub 8 bitów pamięci. Ostatnio, biorąc pod uwagę niezawodność produkowanych mikroukładów, bit parzystości nie jest używany (na przykład dla obwodów 16 MB jedna awaria na 2-3 lata ciągłej pracy). Pamięć z parzystością (Parity - parity) jest używana w systemach, w których niezawodność jest bardzo krytyczna, czyli w serwerach, które również są stale obciążane. W niektórych przypadkach, gdy płyta główna wymaga obecności bitu parzystości, możliwe jest użycie układów RAM emulujących bit parzystości, to znaczy w rzeczywistości nie mają dziewiątego bitu i nie wykonują parzystości.
Istnieje pamięć o nazwie ESS, która jest rzadko używana, ale pozwala korygować błędy, gdy się pojawią, to znaczy, gdy wystąpią błędy, analizuje i może przywrócić uszkodzony bit.
Niezawodność wzrasta wraz z większym stopniem integracji. Jest wyższy ze względu na to, że ma mniej połączeń, więc lepiej kupić jeden układ 512 MB niż cztery układy 128 MB. W takim przypadku możesz użyć nie wszystkich gniazd na pamięć RAM, ale tylko niektóre, co pozwala na dalsze zwiększenie pamięci.
Przeplatanie pamięci jest zorganizowany w taki sposób, że gdy regeneracja jest wykonywana w jednym banku (podczas gdy nie można z nim pracować), inny bank umożliwia wykonanie operacji odczytu / zapisu. W tym przypadku sąsiednie bloki danych znajdują się w różnych bankach. Ze względu na częste odczyty danych sekwencyjnych, różne banki są wykorzystywane do wielokrotnych operacji odczytu/zapisu.
Paginacja pamięci. Adresowanie jest zorganizowane jak tabela, w której każdy element tablicy odpowiada elementowi pamięci w komputerze, to znaczy, aby zaadresować, należy najpierw określić numer wiersza, a następnie kolumnę. W przypadku, gdy sąsiadują ze sobą kolejne dane, adresy wierszy mogą się zgadzać, więc gdy operacja jest wykonywana na sąsiedniej komórce, wskazywany jest tylko adres kolumny, co poprawia wydajność pamięci.
Pamięć współdzielona. Pamięć, do której dostęp mają różne urządzenia. Na przykład pamięć współdzielona adaptera umożliwia dostęp do niej zarówno z magistrali systemowej, jak iz adaptera.
Pamięć cienia. Ze względu na to, że dane znajdujące się w BIOS-ie czytane są dość wolno i często mogą być potrzebne, są one kopiowane do obszaru RAM, a następnie, gdy system operacyjny jest uruchomiony, są odczytywane właśnie z niego, a nie z BIOS. Pamięć cienia może być implementowana zarówno metodami programowymi, jak i sprzętowymi.
Pamięć niestandardowa. Komputer może zawierać niestandardową pamięć, co często ma miejsce w komputerach przenośnych. Z reguły występuje wśród nich wiele typów, jednak wymagany jest zakup pamięci tylko od producenta, którego moduły są używane w komputerze. Kupowanie innych producentów jest często tańsze, ale mogą one nie być odpowiednie ze względu na specjalne wymagania. Pamięć do komputerów przenośnych jest nieco droższa niż do stacjonarnych. Nowoczesne modele laptopów przechodzą na korzystanie z typów pamięci, które są używane w komputerach stacjonarnych.
W różnych rodzajach laptopy w różnych częściach obudowy znajdują się otwory do instalacji pamięci RAM, więc musisz mieć do nich odpowiednią instrukcję. W bardziej nowoczesnych laptopach pamięć staje się standaryzowana.
typ architektury
Architektura była pierwsza FPM DRAM(Fast Page Mode DRAM – fast with a page method), który posiada dwa rodzaje pamięci o różnych czasach dostępu: 60 i 70 ns; mikroukłady z dostępem 60 ns działają z częstotliwością magistrali systemowej 60,66 MHz. FPM jest również nazywany pamięcią standardową i działa w cyklu odczytu serii 5-3-3-3.
Następna modyfikacja pamięci to DRAM EDO(Rozszerzona pamięć DRAM wyjścia danych - rozszerzona pamięć DRAM wyjścia danych). Szybkość osiąga się dzięki dodatkowym rejestrom, które przechowują dane podczas kolejnego żądania do chipa i które pozwalają rozpocząć kolejny cykl przed zakończeniem poprzedniego. Działa 10-15% szybciej niż FPM DRAM. Ma czasy dostępu 50 ns, 60 ns (dla magistrali 66 MHz) i 70 ns. Jest używany na płytach głównych z częstotliwością magistrali do 66 MHz i procesorami Pentium, rzadziej z procesorem 486. Ze względu na to, że jest niestabilny przy częstotliwości magistrali systemowej większej niż 66 MHz, stopniowo opuszczał rynek.
EDO zapewnia potokowanie dla operacji pamięci. Jest używany w kartach SIMM-72 i DIMM i nie używa parzystości nieparzystej, ale może zapamiętywać sumy kontrolne ECC. Ten typ pamięci może być używany zarówno w pamięci RAM, jak i pamięci wideo. Aby pracować z tym typem, BIOS musi być w stanie z nimi pracować, więc starsze płyty główne mogą ich nie obsługiwać. Niektóre płyty określają typ modułu pamięci za pomocą odpowiedniego BIOS-u i umożliwiają jednoczesną instalację pamięci standardowej i EDO. Osiąga odczyt 5-2-2-2 cykli w trybie serii.
BEDO(Burst EDO - package EDO) - umożliwia odczyt danych w blokach lub pakietach w jednym cyklu. Opracowany z pamięci SDRAM i działa z częstotliwością magistrali systemowej 66 MHz. W BEDO zasady przetwarzania rurociągowego zostały dalej rozwinięte. Dana pamięć pobieranie pierwszych danych w trybie burst trwa nieco dłużej, ale zapewnia szybsze pobieranie kolejnych danych. Jest również stosowany w kartach SIMM-72 i DIMM. Osiąga 5-1-1-1 w trybie odczytu wsadowego.
SDRAM(Synchronous DRAM - synchronous DRAM) - zapewnia przetwarzanie potoków danych i przeplatanie adresów, co zwiększa jego wydajność. Wszystkie operacje w takich mikroukładach są zsynchronizowane z częstotliwością zegara procesora i pracują z częstotliwościami zegara magistrali systemowej do 133 MHz, a czas cyklu operacyjnego wynosi 8-10 ns przy częstotliwości magistrali systemowej 100 MHz. W przypadku nowoczesnych autobusów dostępna jest pamięć PC100, PC133, gdzie liczby wskazują częstotliwość magistrali systemowej. Działa szybciej niż EDO DRAM, ale przy prędkości magistrali do 66 MHz różnica w wydajności nie jest znacząca.
Pamięć SDRAM jest najbardziej obiecująca, zwłaszcza dla wysokich częstotliwości taktowania magistrali systemowej komputera, których inne rodzaje pamięci nie są w stanie wydajnie obsłużyć. Ta pamięć jest instalowana na kartach DIMM lub jako układ scalony w systemie lub karcie graficznej. Osiąga 5-1-1-1 w trybie odczytu wsadowego.
SDRAM II(DDR SDRAM) umożliwia równoległe przetwarzanie poleceń dostępu w niezależnych bankach pamięci, co przyspiesza czas dostępu. Ta pamięć przyspieszająca pracę dzięki wykorzystaniu dwukrotnie zbocza narastającego i zaniku impulsu, ma oznaczenie PC1600, PC2100, gdzie cyfry oznaczają ilość MB/s jaką można przesłać przez magistralę, odpowiednio 1600 MB/s przy 100 MHz magistrala systemowa i 2100 - dla 133 MHz. Jednak muszą one być obsługiwane przez chipset, co można sprawdzić w instrukcji płyty głównej. Więcej szczegółów na temat pamięci DDR, DDR2, DDR3 opisano powyżej.
Pamięć Bezpośredni RDRAM to obiecująca pamięć, na którą zdecydował się Intel. Może pracować z częstotliwością taktowania magistrali 400 MHz/s, z szerokością pasma do 1600 MHz/s, umożliwiając przesyłanie danych na zboczach narastających i opadających impulsu oraz dostarcza próbkowanie danych potokowych. Do tego dochodzi pamięć SLDRAM, która podobnie jak Direct RDRAM przy częstotliwości 400 MHz pozwala na transfer danych z prędkością do 1600 bajtów/sek.
Istnieją modyfikacje powyższych rodzajów pamięci, np. CDRAM (Cache RAM), EDRAM (Enhanced RAM) - to pamięć DRAM, która posiada pamięć statyczną, jest wykorzystywana jako pamięć buforowa w module. Czas dostępu do danych w powyższych typach pamięci wynosi od 50 do 70 ns.
Ponadto istnieją inne rodzaje pamięci instalowane na kartach graficznych (wideo) (ale nie dla pamięci RAM) - VRAM , SGRAM , RODO 2, RODO 3, RODO 4, RODO 5 . Gdzie GDDR 2 jest zbudowany na DDR 2, GDDR 3, GDDR 4, GDDR 5 jest zbudowany na DDR 3.
Nowoczesne komputery użyj DDR, DDR 2 i DDR 3.
Rodzaje skrzynek, talerzy. Instalacja pamięci
Rozmieszczenie modułów. W starszych komputerach można było użyć dodatkowych kart, aby zwiększyć pamięć RAM do 32 megabajtów. Taka pamięć została zainstalowana nie za pomocą modułów DIMM i SIMM, ale za pomocą specjalnej karty, takiej jak karta dźwiękowa. Jednak te karty nie są już produkowane.
Aby nie mieć trudności z instalacją i użytkowaniem mikroukładów, pamięć jest umieszczona na jednej płytce, którą wkłada się do specjalnego gniazda na płycie głównej. W starszych komputerach moduł DRAM może być wykonany w obudowie dual-in-line. Podczas montażu i demontażu tych elementów należy uważać, aby nóżki się nie wygięły. Aby wyprostować nogi, użyj cienkich szczypiec.
ZANURZAĆ(Dual In-line Package - obudowa z dwustronnymi wyjściami) - również stary typ pamięci, o pojemności do 1 megabita, umieszczony na płycie głównej dla modeli 8086, 286, 386, a także na kartach graficznych . Teraz praktycznie nie są używane do pamięci RAM. Ich wygląd pokazano na poniższym rysunku. Następujące typy pamięci są produkowane w postaci płytek, na których znajdują się układy pamięci.
Nowoczesne mikroukłady są produkowane z pakietami: DIP, ZIP z zygzakowatym układem styków, czasami produkowane do pamięci wideo, SQJ jest używany w płytach SIMM lub do specjalnych złączy na karcie graficznej, TSOP - do instalowania DIMM na płycie.
Moduły SIPP(Pakiet pojedynczego pinu w linii) lub SIP (przestarzały). Aby zmniejszyć miejsce na płycie głównej, moduły DRAM są umieszczone na płytce z 30 stykami. Wygląd tej planszy pokazano na rysunku. Przed SIPP używano modułów SIP, ale są one beznadziejnie przestarzałe.
Zdjęcie powyżej przedstawia płytkę SIPP, a zdjęcie poniżej SIMM.
Moduły SIMM(Single Inline Memory Modules – moduły pamięci w jednym rzędzie), potocznie nazywane „simami” z naciskiem na ostatnią sylabę. Płytka SIMM różni się od modułu SIPP tym, że posiada inny typ styków umieszczonych na płytce, co widać na rysunku. Moduły te są wyposażone w układy pamięci o pojemności 8, 16, 32 lub więcej MB.
Wszystkie mikroukłady znajdujące się na płytkach SIMM, DIMM są przylutowane do płytki i ich wymiana jest prawie niemożliwa, więc jeśli jeden moduł ulegnie awarii, należy wymienić całą płytkę.
W przypadku 30-pinowych modułów SIMM należy użyć 4 modułów dla procesora 486, ponieważ jeden moduł ma szerokość 8 bitów (8 x 4 = 32), aw przypadku Pentium - 8 modułów, aby zapewnić 64 bity. 72-pinowe moduły SIMM mają szerokość 32 bitów, więc dla procesorów 486 należy zainstalować jedną kartę, dla Pentium - dwie. Moduły Pentium DIMM są instalowane pojedynczo na płycie głównej.
Wcześniej stosowano płytki z 30 odprowadzeniami. Moduły pamięci mają obecnie 72 piny. Złącze, do którego wkładane są płytki pamięci, pokazano na poniższym rysunku.
Aby go usunąć, należy zgiąć dwa klipsy wzdłuż krawędzi deski i przechylić deskę, a następnie ją wyjąć. Strzałki pokazują, gdzie należy kliknąć. Wkładanie odbywa się w odwrotnej kolejności. Deska jest ustawiana pod kątem i przenoszona do pozycji pionowej. Klipsy na samych krawędziach są instalowane na swoich miejscach, jak pokazano na poniższym rysunku.
Jeśli zamierzasz kupić komputer, a płyta główna ma cztery gniazda pamięci, dobrze jest wybrać taki, który nie ma zapełnionych wszystkich gniazd, aby później móc dodać więcej modułów. Najlepszym sposobem sprawdzenia stanu pamięci jest zainstalowanie jej w komputerze i uruchomienie programu diagnostycznego.
Początkowo takie moduły wykorzystywały standard SIMM, potem pojawiły się moduły DIMM. SIMM pozwala na odczyt jednego bajtu naraz. Podczas instalowania wielu modułów SIMM często wymagano, aby miały one te same właściwości, podążały za tymi samymi sygnałami i miały tę samą częstotliwość próbkowania. Często chipy z modułami różnych firm lub różne typy jednej firmy nie były kompatybilne z innymi.
Moduły mogą być jednostronne i dwustronne, przy czym jednostronne z reguły mają mikroukłady po jednej stronie płytki, natomiast dwustronne, w których znajdują się dwa banki, moduły znajdują się po dwóch stronach.
Płyta główna Pentium wykorzystuje banki pamięci współpracujące z modułami SIMM i DIMM.
DIMM(Dual In-Line Memory Module - pamięć upakowana w dwóch rzędach na obudowie) ma 168, 184, 200 lub 240 pinów i krótszy czas dostępu niż na płytkach SIMM. Ponadto płyty pokonują limit 128 megabajtów pamięci RAM. Teraz może osiągnąć znaczną wartość, na co wskazuje dokumentacja płytki. Płytki zawierają 2 rzędy po 92 lub 120 styków (łącznie 184 lub 240, 168 w starszych komputerach). Ze względu na większą liczbę kontaktów zwiększa się liczba banków w module. DIMM ma już 32 lub 64 linie do odczytu danych (odpowiednio 4 lub 8 bajtów) i stało się możliwe instalowanie ich w różnych komputerach. Ponadto moduły DIMM mają więcej linii masy. Płytka może zawierać pamięć nieulotną, która zawiera parametry układów scalonych. Jeśli brakuje wymaganego typu mikroukładu, płyta nie będzie mogła pracować z taką pamięcią. W przeciwieństwie do kart SIMM, karty DIMM są wkładane pionowo. Instalację płyt tego typu pamięci pokazano w rozdziale dotyczącym podłączania komputera.
SO-DIMM(Small Outline DIMM - small-sized DIMM) - płytki, które mają 72, 144, 168 lub 200 pinów i są używane do laptopów. Pamięć ta posiada 16 niezależnych kanałów pamięci i umożliwia pracę z różnymi urządzeniami i programami, które jednocześnie uzyskują dostęp do różnych obszarów pamięci.
Jest też widok - DDR 2 Facebook - DIMM, stosowane w serwerach, RIMM posiada 168, 184 lub 242 styki oraz metalową osłonę chroniącą styki przed zakłóceniami (stosowany do pamięci RIMM, która jest już prawie wycofana z produkcji), MicroDIMM z 60 pinami do subnotebooków i notebooków.
Ponadto istnieje niski profil(Niskoprofilowa) pamięć o obniżonej wysokości płytki do instalacji w niskoprofilowych obudowach. Zwracamy również uwagę, że niektóre płyty pracujące na wyższych częstotliwościach mogą mieć radiator w postaci płytek.
Instalacja pamięci. Aby zainstalować moduły pamięci SIMM, należy najpierw zdjąć pokrywę jednostki systemowej, usunąć stare moduły (jeśli to konieczne) i zainstalować płyty zgodnie z powyższym opisem. Starsze płyty mogą wymagać ustawienia zworek podczas dodawania pamięci. Następnie musisz zamknąć jednostkę systemową pokrywką. Podczas pracy należy uważać na elektryczność statyczną, podczas transportu modułów ze sklepu muszą one znajdować się w torebkach antystatycznych; podczas instalowania mikroukładów nie należy dotykać styków palcami, ponieważ na palcach znajduje się tłuszcz, który może spowodować słaby styk. Podczas instalowania modułów nie należy ich mocno naciskać, ponieważ grozi to uszkodzeniem płyty głównej. Jeśli instalacja jest niewygodna, lepiej wyjąć płytę główną. Jeśli moduł się nie instaluje, być może został włożony nieprawidłowo, w takim przypadku spróbuj odwrócić moduł. Karty SIMM wkłada się ukośnie, a karty DIMM pionowo.
Następnie musisz sprawdzić, czy system określił obecność pamięci, z której można znaleźć rozmiar programy BIOS-u. Możesz także uruchomić program testowy, aby sprawdzić zainstalowaną pamięć, czy nie ma defektów w którymś z chipów.
Uwagi. Układy pamięci są znacznie mniejsze niż obudowa, w której się znajdują, jednak w celu ułatwienia ich montażu i zachowania reżimu temperaturowego zastosowano ten projekt.
W 286 użyto karty rozszerzeń pamięci, ponieważ płyta główna nie miała dedykowanego gniazda pamięci. Ta karta była podłączona do magistrali systemowej i wymagała specjalnego sterownika o określonym standardzie, który nazywał się Lim (Lotus, Intel, Microsoft).
Pierwsze standardowe płyty dla nowych procesorów Pentium miały z reguły dwa rodzaje gniazd pamięci: SIMM i DIMM, z których każde nazywane jest bankiem, a ich numeracja zaczyna się od zera (Bank0, Bank1 itd.), jednak wiele płyt nie pozwala na użycie obu tych typów pamięci na płycie. Banki są wypełniane sekwencyjnie, to znaczy najpierw musisz ustawić Bank0, a następnie Bank1. W związku z tym nie jest możliwe ustawienie tylko jednego Banku1. Możesz spróbować ustalić, jaka pamięć jest na talerzu: z parzystością, czy nie. Jeśli na stole jest 8 żetonów, to jest bez kontroli, jeśli jest ich dziewięć, to jest z kontrolą. Oczywiste jest, że wynika to z obecności dziewiątego bitu w bajcie, który jest używany do parzystości. Obecnie płyty dla procesorów Pentium są dostępne tylko z gniazdami DIMM.
Do gniazda SIMM włożono specjalną płytkę konwertera i włożono do niej moduły pamięci, to znaczy, jeśli wszystkie gniazda SIMM są zajęte, można je zainstalować na konwerterze i uzyskać wolne gniazda, w których można dodać dodatkową pamięć RAM.
Numery banków pamięci RAM są czasami zaznaczone na płycie głównej.
W przypadku nieprawidłowego działania pamięci RAM wytrzyj styki gumką i włóż ją ponownie, a następnie zmień płytki między sobą. Jeśli pamięć działała, przyczyną może być zły kontakt, ponieważ karta graficzna zużywa dużo energii i dość się nagrzewa. Dlatego podczas instalacji należy umieścić ją w taki sposób, aby była wolna przestrzeń między nią a innymi płytami, najlepiej w pobliżu wentylatora. W takim przypadku należy upewnić się, że łopatki wentylatora nie dotykają przewodów, w przeciwnym razie zawiedzie.
Cechowanie. Płytki mogą być oznaczone 1/ /9/ /70, co oznacza 1 - z parzystością (9 - liczba żetonów), 70 - czas dostępu w nanosekundach. Im mniejszy, tym lepiej, ale przede wszystkim powinien być obsługiwany przez wszystkie urządzenia płyta główna.
Ostatnia cyfra często określa czas dostępu w nanosekundach, który może określać albo samą wartość, albo dziesięciokrotnie mniej. Na przykład czas dostępu wynoszący 70 nanosekund może być oznaczony jako 70 lub po prostu -7. Wartości dla SDRAM mogą wynosić -10 (czyli 50 ns), -12 (60 ns) i -15 (70 ns).
W nowych mikroukładach nazwa producenta jest wskazywana jako pierwsza z kilkoma znakami, na przykład M (OKI), TMM (Motorola), MT - Micron, GM - LG itp. Każda z firm posiada kod – rodzaj szyfru, który można znaleźć poprzez system internetowy, odwołując się do strony producenta.
Pamięć podręczna
RAM to nie cała pamięć w komputerze. Do tego dochodzi pamięć podręczna, czyli bufor między centralnym procesorem a pamięcią RAM, o której już była mowa. Procesor ma również specjalną pamięć podręczną do konwersji adresu liniowego na adres fizyczny, dzięki czemu nie trzeba go ponownie obliczać. Dostępna jest pamięć podręczna do pracy z różnymi urządzeniami (na przykład z dyskiem twardym), która pozwala przyspieszyć operacje we / wy, bufor dla klawiatury itp. Wszystkie te rodzaje pamięci są niewidoczne i często nieznane nawet dla programisty, ponieważ są one realizowane na poziomie sprzętowym.
W tym rozdziale przyjrzymy się pamięci podręcznej, która współpracuje z procesorem i znajduje się pomiędzy procesorem centralnym a pamięcią RAM. Wykorzystanie pamięci podręcznej może znacznie zwiększyć wydajność komputera, ponieważ skraca czas bezczynności procesora. Osiąga się to dzięki temu, że przesyłanie danych z pamięci podręcznej lub do niej jest szybsze niż do pamięci głównej. Jeśli procesor musi zapisać dane do pamięci głównej, zamiast tego zapisuje dane do pamięci podręcznej, podczas gdy procesor nadal działa. Ponadto, niezależnie od działania procesora, po zwolnieniu magistrali systemowej dane zostaną przesłane do pamięci RAM za pomocą kontrolera pamięci podręcznej. W takim przypadku możliwe jest nie tylko zapisywanie, ale także odczytywanie danych z pamięci podręcznej.
Działanie pamięci podręcznej jest skuteczne dzięki temu, że programy przetwarzają z reguły te same dane. Ponadto instrukcje programu są umieszczane jedna po drugiej lub wewnątrz pętli, co zwiększa prawdopodobieństwo obecności danych w pamięci podręcznej. Jeśli wymagane dane do odczytu znajdują się w pamięci podręcznej, to mówią o dostaniu się do niej, jeśli nie ma w niej niezbędnych danych, to należy je odczytać z pamięci RAM i mówią o chybieniu. Ogólnie rzecz biorąc, istotą pamięci podręcznej jest zapisywanie obrazu obszarów z pamięci RAM, co jest szybsze.
Zasady organizacji pamięci podręcznej. Bezpośrednia mapowana pamięć podręczna (mapowane bezpośrednio cache) częściowy lub zestaw asocjacyjny (Set -associative Pamięć podręczna). Jak on pracuje? Adres danych do odczytania podzielony jest na trzy części. Pierwszy nazywa się etykietka, druga definiuje wiersz, trzecia kolumna. Pamięć podręczna jest zorganizowana jako tablica wierszy o określonej długości, na przykład 1+16=17 bajtów każdy, gdzie pierwsza komórka zawiera wartość znacznika, a następnie jest 16 wartości danych. Po otrzymaniu adresu (np. 123003Ah) jest on dzielony na trzy części: tag (123h), numer wiersza (003h) i numer kolumny (Ah). W ten przykład podany jest podział warunkowy, ponieważ wymiary liczb mogą być różne. Numer linii jest określony liczbą, w naszym przykładzie jest to 4 (003h, gdzie - 000h to pierwsza linia, 001h to druga linia, 002h- trzeci, 003h - czwarty itd.). Na początku wiersza znajduje się wartość tagu, która jest porównywana z tagiem otrzymanego adresu (123h). Gdy pasują, dane są pobierane lub zapisywane z odpowiedniej pozycji (Ah – jedenasta wartość, również 0h– za pierwszą, 1h – po drugie… Ach – dla jedenastego); jeśli nie pasują, to wymaganych danych nie ma w pamięci podręcznej i są one wybierane z pamięci głównej. Ten typ pamięci podręcznej jest używany w procesorach 386.
W pełni asocjacyjne architektura może przechowywać ciąg danych w dowolnym miejscu w pamięci podręcznej. Adres, pod którym odczytywane są dane, jest podzielony na dwie części: znacznik i numer linii. Gdy wymagany jest odczyt lub zapis, znaczniki w całej pamięci podręcznej są sprawdzane i ten jest wybierany, jeśli występuje dopasowanie. W tej metodzie potrzeba więcej kroków, aby znaleźć dany, ponieważ konieczne jest przejrzenie wartości wszystkich tagów w pamięci, czyli więcej kosztów sprzętu.
Typ asocjacyjny architektura wykorzystuje kombinację powyższych metod i jest najbardziej powszechna. W tym przypadku kilka linii łączy się w tak zwane zestawy. Adres podzielony jest na trzy części, trzecia, jak poprzednio, określa numer danych w wierszu, środkowa to numer zestawu, a pierwsza część to znacznik. Zestaw jest określany przez środkową część adresu, w której szukany jest ciąg, który ma na początku numer znacznika pasujący do pierwszej części podanego adresu. Jeśli jest obecny, dane są przesyłane z pamięci podręcznej do centralnego procesora, jeśli nie, operacja jest wykonywana z pamięcią RAM.
Wiele procedur używa pamięci podręcznej dla danych i oddzielnej pamięci podręcznej dla instrukcji procesora. Ta metoda nazywa się Harvard. Jeśli nie ma takiej separacji, wówczas metoda jest wywoływana Princeton.
Oprócz powyższych metod pamięć podręczną można zorganizować na różne sposoby.
Na przepisywanie (Pisać Przez) po zapamiętaniu pamięci podręcznej jest zapisywana w pamięci RAM. Jest to metoda najprostsza pod względem wykonania, ale nie najszybsza, ponieważ po wpisaniu do pamięci podręcznej procesor może dalej pracować, a jeśli potrzebuje magistrali do odbioru lub zapisu danych, będzie zajęty zapisem do pamięci RAM , w rezultacie będzie to bezczynny procesor. Ta metoda była używana przez pierwsze procesory z pamięcią podręczną (486), ale następuje przejście do innych metod.
metoda buforowanie zapisu(Zapis buforowany przez) jest ulepszeniem poprzedniej metody. Dzięki niemu procesor zapisuje niektóre dane do bufora i może kontynuować pracę, podczas gdy dane są zapisywane w pamięci podręcznej, a następnie dane te zostaną zapisane w pamięci głównej niezależnie od procesora przez zapis.
metoda odpisać (Pisać Wstecz) pozwala nie zapisywać danych do pamięci RAM po zapisaniu do pamięci podręcznej. Zostanie zapisany po zapisaniu całego wiersza podczas aktualizacji wiersza. Ta metoda jest szybsza i wymaga więcej sprzętu. W ostatnie czasy w nowoczesnych procesorach następuje przejście do tej metody.
W literaturze komputerowej czasami stosuje się różne znaczenia nazwy pamięci podręcznej L1, L2. Czasami L1 odnosi się do pamięci podręcznej znajdującej się w procesorze, czasami we wkładzie. Przyjmiemy następujące oznaczenie: L1 - pamięć podręczna, która znajduje się w procesorze, L2 - we wkładzie, L3 - na płycie głównej. W praktyce może istnieć inna nazwa dla różnych producentów procesorów centralnych, na przykład Intel i AMD.
Pamięć podręczna pierwszego poziomu. Pamięć podręczna znajduje się wewnątrz procesora, dzięki czemu dostęp do niej jest szybszy niż przez magistralę systemową. Pamięć podręczna w pierwszych modelach zawierała dane i polecenia w tym samym obszarze. Wtedy zaczęto go dzielić na dwie części, z których jedna przechowuje instrukcje maszynowe, druga bezpośrednio dane, co zwiększyło wydajność komputera. W niektórych procesorach pojawił się trzeci obszar - asocjacyjny bufor translacji do tłumaczenia adresów wirtualnych na fizyczne. Pamięć podręczna pierwszego poziomu działa z częstotliwością procesora. Jego objętość jest niewielka, do 128 KB.
Pamięć podręczna drugiego poziomu. Starsze procesory mają pamięć podręczną wbudowaną w specjalną kasetę, w której znajduje się również procesor. Pamięć ta jest połączona z procesorem osobną magistralą, która ma wyższą częstotliwość taktowania niż magistrala systemowa, co pozwala efektywniej korzystać z komputera. Nowoczesna pamięć podręczna drugiego poziomu jest również zlokalizowana na rdzeniu procesora, wykonuje synchronizację między rdzeniami procesora i jest praktycznie zlokalizowana między pamięcią podręczną pierwszego poziomu a pamięcią podręczną trzeciego poziomu.
Skrytka trzeciego poziomu. W 486 komputerach ten typ pamięci zaczął być wbudowany w płytę główną. Pamięć ta była wówczas nazywana pamięcią podręczną drugiego poziomu. Ze względu na fakt, że ta pamięć podręczna nie działa już na wewnętrznej częstotliwości procesora centralnego, ale na zewnętrznej, szybkość przesyłania danych do tej pamięci podręcznej jest niższa niż do pamięci podręcznej pierwszego poziomu. Dzieje się tak, ponieważ częstotliwość wewnętrzna jest wyższa niż częstotliwość zewnętrzna. Ponieważ pamięć RAM i pamięć podręczna L3 działają z tą samą częstotliwością, a odczyt/zapis do pamięci podręcznej zajmuje jeden cykl (w starszych komputerach - 2 lub więcej), ma to również przewagę nad pamięcią RAM i zwiększa wydajność komputera. Następnie pamięć podręczną trzeciego poziomu zaczęto nazywać pamięcią podręczną znajdującą się na chipie procesora (Pentium IV, osiągając 4 MB, w nowoczesnych do 24 megabajtów).
Niektóre komputery mogą używać pamięć podręczna czwartego poziomu(zwykle dla serwerów).
Pamięć podręczna następnego poziomu jest zwykle większa niż pamięć podręczna poprzedniego poziomu i jest wolniejsza niż pamięć podręczna poprzedniego poziomu.
Problemy z pamięcią podręczną. Podczas pracy z pamięcią podręczną mogą wystąpić błędne sytuacje, gdy pamięć podręczna nie zapisała jeszcze danych w pamięci RAM, a inne urządzenie (na przykład za pośrednictwem kanału DMA) próbuje odczytać dane z pamięci pod tym samym adresem, ale otrzymuje już stare dane . Aby temu zapobiec, kontroler został wyposażony w specjalny podsystem, który określa, kto ma dostęp do pamięci RAM. Ponadto możliwe jest, że pamięć podręczna zawiera wartości z pamięci ROM (tylko do odczytu). Odbywa się to po to, aby dane przechowywane w pamięci ROM można było szybciej odczytać, ponieważ zwykle jest to potrzebne częściej. Nie można jednak używać pamięci podręcznej do zapisywania w pamięci ROM, ponieważ może to prowadzić do błędów.
Drugi błędny przypadek podczas pracy z pamięcią podręczną jest możliwy, gdy dane są odczytywane z pamięci RAM, aw tym czasie nowe dane są tam zapisywane przez kanał DMA. Te same problemy mogą pojawić się podczas korzystania z systemów wieloprocesorowych, w których każdy procesor korzysta z własnej pamięci podręcznej. Aby uniknąć takich przypadków, wszystkie te opcje muszą być monitorowane przez kontroler pamięci podręcznej, który musi określić, co iw jakiej kolejności powinno zostać zapisane w pamięci RAM i pamięci podręcznej. Jednak nie zawsze radzi sobie z tymi zadaniami.
Niektóre problemy można usunąć, określając w systemie BIOS te obszary pamięci, w których można buforować pamięć podręczną, a które nie. Przy częstych błędach w działaniu pamięci podręcznej można ją wyłączyć za pomocą odpowiedniego parametru w systemie BIOS.
W przypadku pamięci podręcznej używane są nie dynamiczne, ale statyczne moduły pamięci. Na płycie głównej zainstalowanych jest kilka elementów DIP. Pamięć podręczna składa się z trzech części: kontrolera, pamięci danych i pamięci instrukcji. Pierwsze procesory z pamięcią podręczną miały kontroler i jeden obszar pamięci zarówno na dane, jak i instrukcje, ale później zaczęto je rozdzielać. Z reguły pamięć podręczna umieszczona w procesorze działa z tą samą częstotliwością zegara co procesor, na kasecie ma około połowę częstotliwości, a na płycie głównej ma częstotliwość magistrali systemowej. W nowoczesnych komputerach pamięć podręczna nie jest zainstalowana na płycie głównej.
Wydajność. Wyłączenie pamięci podręcznej pierwszego poziomu może czasami kilkakrotnie obniżyć wydajność systemu w przypadku niektórych typów programów. Z reguły prędkość tych mikroukładów wynosi 20, 15, 12 ns lub mniej, co pozwala na wykonanie cyklu serii 2-1-1-1 przy częstotliwości 33 MHz. Korzystanie z pamięci podręcznej L2 zwiększa wydajność systemu o 10-20% (czasami wskazane jest 20-30%), w zależności od rodzaju używanych programów. W praktyce wzrost wydajności zatrzymuje się po 1 MB, optymalna jest obecność 512 KB (dla pamięci podręcznej 2. poziomu).
Niektóre książki rozważają jeszcze inny poziom pamięci podręcznej, który w rzeczywistości jest definiowany jako rozmiar bufora znajdującego się w pamięci RAM i używanego do poprawy wydajności z niektórymi urządzeniami peryferyjnymi (dysk twardy, napędy optyczne i inne).
Czas dostępu nie powinna być duża, dlatego używana jest pamięć statystyczna (SRAM). Po zainstalowaniu musisz zainstalować przełączniki na płycie. Ponieważ różne płyty mają własne typy przełączników, musisz mieć dokumentację płyty, aby ustawić żądany przełącznik.
Z reguły przy zakupie płyty głównej ma ona już pamięć podręczną drugiego poziomu o pojemności 256 512 1 MB. Jednak niektóre płyty mogą mieć gniazda na chipy. Można więc zainstalować złącze COAST (Cache On A Stick), które obecnie nie ma ustalonych standardów, więc pamięci różnych producentów mogą nie pasować do siebie i nie można ich włożyć do gniazda. Najlepiej kupić płytę główną razem z pamięcią. Drugi typ slotu to CELP (Card Edge Low Profile).
Chipy pamięci podręcznej, takie jak RAM, są podzielone na banki, których może być więcej niż jeden. Bank musi zawierać pamięć odpowiadającą szerokości bitowej magistrali systemowej, a maksymalna ilość jest ograniczona możliwościami płyty głównej. Zainstalowane chipy muszą być tego samego typu, a wiele ustawień parametrów jest ustawianych w systemie BIOS.
Synchronizuj SRAM(Synchronous Static RAM – synchronous static RAM), czyli Sync Burst SRAM, czyli SB SRAM – pamięć zoptymalizowana do pracy wsadowej, pracuje z czasem dostępu 8,5-13,5 ns. Ma schemat 3-2-2-2 przy częstotliwości magistrali systemowej większej niż 75 MHz i schemat 2-1-1-1 przy niższej.
PB SRAM(The Pipelined Burst Static RAM - potokowa statyczna pamięć RAM) - najnowocześniejszy rodzaj pamięci, jest rozwinięciem Sync SRAM.
Asynchroniczna pamięć SRAM(Asynchronous Static RAM - asynchronous static RAM) - najstarszy typ pamięci o czasie dostępu od 12 do 20 ns ze schematem 3-2-2-2 przy częstotliwości magistrali większej niż 33 MHz. Ponieważ nie obsługuje dostępu synchronicznego, wydajność jest niska.
Podczas uzyskiwania dostępu do pamięci RAM sprawdza dane w pamięci podręcznej (która działa prawie jak bufor), w której przechowywane są najczęściej używane dane programów. Te dane są duplikowane, ponieważ znajdują się zarówno w pamięci RAM, jak iw pamięci podręcznej.
Na 16 MB pamięci RAM wystarczy 512 KB pamięci podręcznej. Pamięć podręczna jest droższa niż pamięć RAM i dlatego jest używana do określonych celów. Oczywiście możliwe byłoby użycie ultraszybkiej pamięci jako pamięci RAM, ale jest to droższe niż istniejące, a ponieważ podczas pracy cała pamięć nie jest używana prawie jednocześnie, ale tylko niektóre jej części, wykorzystując pamięć podręczną, możemy znacznie zwiększyć moc komputera.
Typ pamięci podręcznej jest określany przez płytę główną lub ustawiany za pomocą zworek, za pomocą przełączników można to ustawić Rozmiar. Samą pamięć podręczną można wyłączyć za pomocą systemu BIOS.