Wykorzystanie edytora tekstu w działalności zawodowej. Profesjonalne możliwości edytorów tekstu w działalności zawodowej. Tworzenie dokumentów biznesowych za pomocą edytorów tekstu. Przykładowy program do przygotowania dokumentów tekstowych
edytor tekstu onomast
Do tworzenia, modyfikowania (edycji) i drukowania dokumentów tekstowych używane są specjalne programy użytkowe, zwane edytorami tekstu.
Edytory tekstu MultiEdit, MS DOS Editor, MS Word wersje 5.0 i 5.5 działają pod MS DOS. Nowoczesne edytory tekstu WordPad i MS Word w wersji 6.0 i nowszych są przeznaczone do pracy pod Kontrola systemu Windows. To edytory tekstu, pracują w tryb graficzny i potrafią wykonać następujące tradycyjne operacje na tekście:
1. Tworzenie tekstu - wprowadzanie i modyfikowanie informacji alfanumerycznych, poruszanie się po tekście, usuwanie i wstawianie znaków i wierszy, wyszukiwanie i zastępowanie fragmentów tekstu.
2. Formatowanie znaków - ustawianie czcionek, ich rozmiaru, koloru, stylu itp., formatowanie akapitów - wyrównanie szerokości strony itp.
3. Paginacja tekstu - automatyczne numerowanie stron, wprowadzanie przypisów oraz nagłówków i stopek.
4. Sprawdzanie pisowni, wybór synonimów i automatyczne zawijanie słów.
5. Wyświetl i wydrukuj dokument.
Edytor tekstu MS Word jest jednym z głównych elementów zintegrowanego pakietu oprogramowania biurowego Microsoft Office.
MS Word upowszechnił się w naszym kraju i jest rodzajem standardu stosowanego przy sporządzaniu dokumentów, streszczeń, raportów i innych publikacji.
Nowoczesne edytory tekstu umożliwiają tworzenie trzech rodzajów dokumentów:
1) dokumenty do druku na papierze;
2) dokumenty elektroniczne;
3) Dokumenty internetowe do wykorzystania w Internecie.
Wykorzystanie edytora tekstu MS Word w działalności naukowej badacza onomasty
Technologie informacyjne w działalności filologicznej -
zestaw metod, technik i środków przetwarzania informacji tekstowych. Za pomocą MS Word podczas pisania pracy naukowej wykonywane są następujące operacje: tworzenie dokumentu tekstowego, edycja i formatowanie dokumentu, zapisanie utworzonego dokumentu do media zewnętrzne z możliwością dokonywania zmian, a także wprowadzania kolejnych poprawek i uzupełnień. Te operacje znajdują się w menu edytora tekstu. Możliwe jest określenie najważniejszych funkcji edytora tekstu dla filologii, jakie jest w stanie wykonać edytor MS Word:
szerokie możliwości umieszczenie w dokumencie znaków specjalnych, rysunków, ilustracji, wykresów, wykresów itp.;
sprawdzanie pisowni za pomocą wbudowanych słowników w różnych językach;
sprawdzanie składni;
wybór synonimów;
automatyzacja często wykonywanych operacji tego samego typu;
automatyczne tworzenie spisu treści;
Pomimo tego, że filologia jest dziedziną działalności, w której umiejętność posługiwania się mową ma szczególne znaczenie i jest nauczana od kilku lat, można powiedzieć, że nawet doskonała znajomość zasad języka rosyjskiego nie może zapewnić wykształconej osoby w pracy z duża ilość informacji i konieczność wpisania dużej liczby znaków z błędu popełnionego przez nieuwagę lub banalną literówkę. W takim przypadku tryb sprawdzania pisowni MS WORD jest niezbędny.
To prawda, że nie można powiedzieć, że wbudowane moduły sprawdzania pisowni są panaceum na wszelkie błędy. To nie jest prawda. Program jest w stanie pominąć błąd i odwrotnie, wskazać błąd, który w rzeczywistości nie istnieje. Ostateczną decyzję nadal podejmuje nie program, ale osoba. Program sygnalizuje tylko możliwy błąd.
Program udostępnia dwa tryby sprawdzania pisowni:
atic (tryb skanowania w tle);
Zameldować się tło działa w sposób ciągły interaktywnie. Podkreślenie wskazuje na potencjalny błąd. Błąd pisowni jest podkreślony czerwoną falistą linią. Zielona linia podkreśla frazy, które są gramatycznie wątpliwe.
Niektórzy użytkownicy skarżą się, że podkreślanie w tekście potencjalnych błędów odciąga ich od pracy - w takim przypadku sprawdzanie w tle może zostać wyłączone. Pisząc abstrakty, artykuły, raporty, książki, które wymagają koncentracji, zaleca się wyłączenie sprawdzania tła, zastępując je szczegółowym sprawdzaniem pisowni po zakończeniu pracy z dokumentami.
W działalności badawczej specjalisty w dziedzinie onomastyki szczególnie ważną rolę odgrywa możliwość konstruowania diagramów i diagramów obrazujących strukturę pola lub przestrzeni nazewniczej.
Prosty diagram celu pomaga wyrazić hierarchiczne relacje między różnymi kategoriami nazw własnych w strukturze pola nazewniczego (Rysunek 1).
Zastosowanie wykresu kołowego wizualnie przedstawia stosunek ilościowy różnych kategorii nazw własnych w przestrzeni onomastycznej (rysunek 2).
Obrazek 1
Z kolei tworzenie makr, automatyczne generowanie spisu treści oraz wygodne wstawianie linków i przypisów jest ważnym sposobem na zwiększenie produktywności badacza piszącego pracę naukową, a jednocześnie zmniejszenie pracochłonności wykonanej pracy. W zakresie, w jakim jakakolwiek praca jest początkowo tworzona zgodnie z pewnymi zatwierdzonymi wzorcami i standardami instytucje edukacyjne badacz ma możliwość wstępnego ustalenia kolejności pewnych operacji, które wielokrotnie wykonuje podczas pisania pracy oraz ustawienia parametrów formatowania tekstu spełniających wymagania, oszczędzając w ten sposób swój czas.
Rysunek 2
Generalnie możemy mówić o wiodącej roli edytora tekstu MS Word wśród innych programów pakietu MS Office w odzwierciedlaniu wyników prac badawczych nie tylko specjalistów onomastyki, ale także innych dyscyplin humanistycznych. MS Word pozwala uczynić pracę mniej czasochłonną i wydajną, podkreślić najważniejsze elementy opracowania, a także zaprezentować swoje badanie w nowoczesnej, przystępnej i jednocześnie estetycznej formie.
ROSYJSKA MIĘDZYNARODOWA AKADEMIA TURYSTYKI
ODDZIAŁ MOSKWA
DZIAŁ ZARZĄDZANIA I TECHNOLOGII INFORMACYJNYCH
TECHNOLOGIE KOMPUTEROWE DO PRZYGOTOWANIA DOKUMENTÓW TEKSTOWYCH
Wypełnił: /Fedina Yu.N./
Grupa 061302
MOSKWA 2010
Wstęp …………………………………………………………………………….3
1 KLASYFIKACJA SYSTEMÓW SZKOLENIOWYCH
DOKUMENTY TEKSTOWE…………………………………………………..5
1.1 Edytory tekstu…………………………………………………..5
1.2 Edytory tekstu………………………………………………………….7
1.3 Systemy DTP…………………………………...12
2 MICROSOFT PROCESOR TEKSTU TEKSTU …………..…………..…19
2.1 Przykładowy program do przygotowywania dokumentów tekstowych ......................19
2.2 Edycja i formatowanie tekstu………………………………..22
2.3 Minimalny zestaw typowe operacje podczas przygotowywania tekstu…..24
2.4 Operacje wykonywane na paragrafach……………………………...25
2.5 Operacje wykonywane na fragmentach tekstu………………………26
2.6 Dodatkowe operacje na tekście………………………………..26
Wniosek…………………………………………………………………………...29
Wykaz wykorzystanej literatury……………………………………………….32
WPROWADZANIE
Trudno sobie wyobrazić obszar naszego Życie codzienne wszędzie tam, gdzie jest miejsce na komputery i różne automaty z ich wykorzystaniem. Tam, gdzie kiedyś używano maszyny do pisania, kalkulatora i innych środków automatyzacji pracy, teraz zostały one zastąpione komputerem.
Zalety komputerowego przygotowania tekstu w porównaniu z wcześniej istniejącymi są niezaprzeczalne. Jest to możliwość poprawiania istniejącego tekstu, tworzenia różnych szablonów dokumentów, automatycznego formatowania, wszelkiego rodzaju narzędzi dopasowywania tekstu do standardowych formatów arkuszy, wizualnej reprezentacji przyszłego dokumentu na monitorze komputera i wiele więcej. Wszystkie te funkcje trafiają w ręce użytkownika końcowego dzięki wykorzystaniu specjalistycznych programów zwanych edytorami tekstu lub edytorami tekstu.
To właśnie tego rodzaju programy będą zwracane szczególną uwagę w procesie rozwijania interesującego mnie tematu, przy użyciu komputera do przygotowania tekstu, co jest aktualnością tego tematu.
Przedmiotem badań w tym eseju jest technologia komputerowa do przygotowania dokumentów tekstowych.
Przedmiotem badań jest badanie procesu przygotowania różnych dokumentów tekstowych.
Celem pracy jest szczegółowe zbadanie klasyfikacji edytorów tekstu i na przykładzie jednego z nich analiza technologii przygotowywania tekstów.
Aby osiągnąć ten cel, streszczenie wymagało sformułowania i rozwiązania następujących zadań:
Poznaj zadania i istotę technologii komputerowych do przygotowywania dokumentów tekstowych;
Rozważ możliwości różnych edytorów tekstu i procesorów;
Poznanie cech procesów przygotowania dokumentów tekstowych na przykładzie programu Microsoft Word.
Podczas pisania pracy wykorzystano literaturę edukacyjną, referencyjną, zaprojektowaną dla studentów różnych uniwersytetów z dogłębnym badaniem technologii informacyjnej, podjęto strony badające procesy przygotowywania dokumentów tekstowych: www.chyhareva.ru, www.computer-lections .ru, www.soft-reg.ru , a także różne streszczenia studentów uniwersytetów: http://referatz.ru, www.na-otlichno.ru, http://www.5ka.ru, www.site.
Streszczenie dotyczące dokumentów tekstowych podzielone jest na dwa rozdziały. W pierwszym rozdziale omówiono różne klasyfikacje systemów przygotowywania dokumentów tekstowych, które pomogą Ci uzyskać całościowe spojrzenie na sformułowanie problemu i mechanizmy tworzenia dokumentu tekstowego. W drugim rozdziale, na przykładzie edytora tekstu Microsoft Word, nakreślono zasady technologii przygotowania, zarówno elementów strukturalnych dokumentu tekstowego, jak i dokumentu jako całości.
1 KLASYFIKACJA SYSTEMÓW PRODUKCJI TEKSTU
Wybór konkretnego oprogramowania do przetwarzania tekstu to bardzo ważny moment. Różnorodne systemy przygotowania tekstu umożliwiają efektywne korzystanie z komputera profesjonalistom, którzy są związani z technologia informacyjna. Jednocześnie najważniejszą cechą dla praktycznego użytkownika programu tej klasy można uznać obszar działalności zawodowej, dla którego produkt programowy jest wygodny w użyciu.
Istniejące obecnie systemy do przygotowywania dokumentów tekstowych znacznie różnią się od siebie pod względem wprowadzania i
edycja, formatowanie i drukowanie tekstu; według stopnia złożoności rozwoju przez użytkownika; objętościowo funkcjonalność i przeznaczone do użytku. Zgodnie z tymi wszystkimi cechami można je podzielić na trzy szerokie kategorie:
edytory tekstu,
Edytory tekstu
Systemy DTP.
1.1 Edytory tekstu
Tekst programu był historycznie pierwszym przetwarzanym za pomocą komputera. Zbiór operacji edytora tekstu definiuje
funkcje nagrywania linijka po linijce tekstów w językach programowania, chociaż ten zestaw jest bardzo szeroki.
Wszystkie edytory tekstu, różniące się metodami sterowania i pisania
możliwości serwisowe pozwalają:
Wpisz tekst z wyświetlaczem na ekranie wyświetlacza, używając do 200 znaków;
Napraw błędne znaki w trybie zastępowania;
Wstawiaj i usuwaj grupy znaków (słów) w wierszu, bez tłumaczenia części wiersza, która nie uległa zmianie, ale przesuwając ją całkowicie w lewo / prawo w trybie wstawiania;
Usuń jedną lub więcej linii, skopiuj je lub przenieś w inne miejsce w tekście;
Rozwiń linie istniejącego tekstu, aby wstawić tam nowy fragment;
Wstawiaj grupy wierszy z innych tekstów;
Wykryj wszystkie wystąpienia określonej grupy znaków (kontekstu);
Zamień jeden kontekst na inny, być może o różnej długości;
Zapisz wpisany tekst do dalszych korekt;
Drukuj tekst na drukarkach różnych typów za pomocą standardowych programów do drukowania jedną czcionką w dokumencie.
Różnorodne systemy Turbo to wygodne zintegrowane narzędzia do tworzenia, kompilowania, debugowania i wykonywania programów w tak popularnych językach programowania jak BASIC, Pascal, C, Prolog, Assembler. Obowiązkowym elementem Turbo-systems jest edytor z dużymi możliwościami tworzenia i aktualizowania tekstów programu. Polecenia edytora Turbo oparte są na poleceniach popularnego Programy słowne Gwiazdy i są wysoce znormalizowane.
1.2 edytory tekstu
Edytory tekstu mają specjalne funkcje ułatwiające wprowadzanie tekstu i prezentację w formie drukowanej, między innymi:
Wprowadzanie tekstu pod kontrolą funkcji formatowania, które zapewniają natychmiastową zmianę wyglądu strony tekstu na ekranie i rozmieszczenia na niej słów, co daje przybliżone wyobrażenie o rzeczywistym położeniu tekstu na papierze po wydrukowaniu;
Wstępny opis struktury przyszłego dokumentu, który ustala parametry takie jak ilość wcięć akapitu, rodzaj i wielkość czcionki dla poszczególnych elementów tekstu, położenie nagłówków, odstępy między wierszami, ilość kolumn tekstu, położenie i sposób numerowania przypisów itp.;
Automatyczne sprawdzanie pisowni i uzyskiwanie podpowiedzi przy wyborze synonimów;
Wprowadzanie i edytowanie tabel i formuł wraz z ich wyświetleniem na ekranie w formie, w jakiej zostaną wydrukowane;
Konsolidacja dokumentów w procesie przygotowania tekstu do druku;
Automatyczna kompilacja spisu treści i odniesienie alfabetyczne.
Prawie wszystkie edytory tekstu mają unikalną strukturę danych do reprezentowania tekstu, co tłumaczy się koniecznością uwzględnienia w tekście Dodatkowe informacje, opisujący strukturę dokumentu, czcionki itp., ponieważ każde słowo, a nawet znak może mieć swoje własne cechy szczególne.
Obecnie istniejące edytory tekstu różnią się znacznie między sobą charakterystyką, możliwościami wprowadzania i edycji tekstu, jego formatowania i drukowania, a także stopniem złożoności uczenia się użytkownika. Ogólnie rzecz biorąc, narzędzia te można podzielić na trzy duże grupy:
Edytory tekstu poziom podstawowy,
Potężne profesjonalne procesory tekstu;
Wyspecjalizowane procesory tekstu.
Pierwsza grupa obejmuje produkty klasy WordPad ze standardowej dostawy Windows. Najbardziej znane to C-WordPad, WordMagic, YeahWrite, Crypt Edit, TextViewer i krajowy system Bajkał. Procesory tekstu z tej grupy są bardzo łatwe w użyciu, działają szybciej, wymagają mało pamięci RAM i są niedrogie. Jednak obecnie programy te są rzadko używane do przygotowywania i przetwarzania dokumentów tekstowych, ponieważ mają niewielkie możliwości przetwarzania tekstu. Po pierwsze, zwykle brakuje im dwustronnego wyrównania akapitów, czego wymagają rosyjskie standardy przygotowania dokumentów; dzielenie wyrazów jest niedozwolone, co pogarsza wygląd drukowanego dokumentu.
Procesor tekstu MS Works zajmuje pozycję pośrednią między procesorami klasy podstawowej a potężnymi profesjonalnymi systemami przetwarzania tekstu. Program posiada całkowicie standardowy interfejs dla aplikacji Windows, edytowalną bibliotekę stylów oraz konfigurowalny pasek narzędzi. Procesor MS Works zawiera dużą liczbę konwerterów plików, szablonów, kreatorów; istnieje system sprawdzania pisowni i gramatyki rosyjskiej; możliwość wstawiania przypisów, stopek, układ wielokolumnowy, zawijanie ramek, dwustronne wyrównanie akapitów; moduł automatycznego dzielenia wyrazów; natywny format dokumentu jest bardzo kompaktowy. Wady MS Works obejmują: skupienie się na standardach amerykańskich; niemożność zastosowania układu wielokolumnowego dla określonej części dokumentu; złożoność dostosowywania interfejsu (aby wszystkie narzędzia do projektowania dokumentów były widoczne, musisz dostosować pasek narzędzi lub edytować style). Dlatego edytor tekstu MS Works doskonale nadaje się do tworzenia stosunkowo małych i prostych dokumentów: notatek, listów, streszczeń, artykułów z gazet i czasopism.
Druga grupa to wydajne, profesjonalne edytory tekstu, które pozwalają przygotowywać i drukować złożone i duże dokumenty, w tym książki. Należą do nich MS Word, Corel WordPerfect, Lotus WordPro, StarWriter i domowy edytor tekstu Lexicon.
Najpopularniejszym programem w tej grupie jest Microsoft Word, aplikacja Windows przeznaczona do tworzenia, przeglądania, modyfikowania i drukowania dokumentów tekstowych. MS Word to jeden z najbardziej zaawansowanych programów w klasie edytorów tekstu, który pozwala szybko i łatwo wysoka jakość przygotuj dowolny dokument - od prostej notatki po oryginalny layout złożonej publikacji. MS Word umożliwia bez wyjątku wykonywanie wszystkich tradycyjnych operacji na tekście, przewidzianych we współczesnej technologii komputerowej:
Ustawianie i modyfikacja niesformatowanych informacji alfanumerycznych;
Formatowanie znaków przy użyciu wielu czcionek TrueType w różnych stylach i rozmiarach;
Formatowanie strony (w tym stopki i przypisy);
Formatowanie dokumentu jako całości (automatyczne tworzenie spisu treści i różnych indeksów);
Sprawdzanie pisowni, wybór synonimów i automatyczne zawijanie słów.
Dodatkowo procesor MS Word implementuje możliwości technologii łączenia i osadzania obiektów, co pozwala na dołączanie fragmentów tekstu, tabel, ilustracji przygotowanych w innych Aplikacje Windows. Program zawiera unikalną kolekcję takich oryginalne rozwiązania jak: system gotowe szablony i style; eleganckie techniki tworzenia i modyfikowania tabel; funkcje autotekstu i autokorekty; pędzel formatu; niestandardowe paski narzędzi; makrojęzyk; projektowanie akapitów, tabel, figur z wykorzystaniem linii, ramek, wzorów i innych elementów o charakterze graficznym.
Główną wadą MS Word jest niska wydajność podczas pisania tekstu roboczego, ponieważ jest to zbyt wszechstronny program i duża pracochłonność przy wprowadzaniu złożonych wyrażeń matematycznych, wzorów chemicznych.
Poważnymi konkurentami programu MS Word są StarWriter, składnik systemu StarOffice oraz Lexicon, który jest częścią rosyjskiego biura Arsenalu. Procesor tekstu StarWriter jest znacznie lepszy od Worda w pracy ze stylami - można je wybrać z "pływającego" paska stylów po prawej stronie ekranu, a wprowadzanie jakichkolwiek zmian w stylu zajmuje kilka sekund. Biblioteka stylów zawarta w StarWriter jest lepsza niż w MS Word. Menu StarWriter są praktycznie identyczne z menu Microsoft Word, więc przejście z jednego produktu na inny jest bardzo proste.
Zestaw podstawowych funkcji dla obu procesorów jest podobny: automatyczne dzielenie wyrazów, autokorekta, sprawdzanie pisowni (chociaż StarWriter nie posiada modułu stylistycznego i tezaurusa). W trybie półautomatycznym można tworzyć różne indeksy i spisy treści, zaznaczać ważne elementy tekstu specjalnymi zakładkami. Wszystkie te funkcje są bardziej dostępne w programie StarWriter, ponieważ w programie Microsoft Word niektóre z nich znajdują się w trzecim menu.
lub czwarty poziom. Lista formatów obsługiwanych przez procesor obejmuje: .TXT, .RTF, .HTML i .DOC modyfikacje programu Word 97/2003. Pakiet oprogramowania StarOffice jest używany w organizacjach budżetowych i edukacyjnych, które nie zawsze mogą sobie pozwolić na zakup drogiego pakietu Microsoft Office i po prostu nie mają prawa do używania „pirackich” kopii.
Najpopularniejszym krajowym produktem programowym w klasie procesorów jest program Lexicon, klasyczny wielookienkowy edytor tekstu. Nowa wersja tego oprogramowania Lexicon - XL, pozwala na pracę z arkuszami kalkulacyjnymi, częściowo zastępując tym samym Microsoft Excel. W porównaniu do MS Word, Lexicon posiada mniej funkcji, które jednak mogą zaspokoić potrzeby użytkownika domowego i pracownika małego biura. Zaletą programu jest to, że dostawa Leksykonu obejmuje zestaw oryginalnych czcionek rosyjskojęzycznych firmy Arsenal, dodano funkcje zwiększające komfort pracy w warunkach rosyjskich, na przykład możliwość szybkiego przekodowania fragmentu przez pomyłkę pisane łacińskimi literami w normalnej formie w języku rosyjskim.
W programie Microsoft Word ta funkcja może być zaimplementowana tylko za pomocą
za pomocą makr. Dostosowując się do rosyjskich standardów pracy biurowej, Leksykon przewyższa nawet Microsoft Word, gdyż wyposażony jest w ogromną bibliotekę (ponad 100) gotowych szablonów dokumentów wykorzystywanych w domowej pracy biurowej - umowy, raporty, zaświadczenia, akty i wiele innych, więc jest dobry do pracy w małym biurze.
Wadą Leksykonu jest brak funkcji automatyczne sprawdzenie pisownia, interpunkcja (tylko na polecenie użytkownika) oraz automatyczne zastępowanie kombinacji liter całym słowem lub frazą wybraną przez użytkownika (Autokorekta); możliwość tworzenia tabel i pracy z niestandardowymi formatami papieru (innymi niż A4). Istnieją również wady interfejsu programu Leksykon, na przykład brak (w trybie normalnym) linijek, suwaków ustalających granice akapitów, konieczność wykonywania wielu operacji za pomocą elementów menu głównego programu, a nie za pomocą zwykłych przycisków paska narzędzi.
Trzecia grupa obejmuje produkty specjalistyczne: wszelkiego rodzaju narzędzia do tworzenia stron WWW, procesory z funkcją poprawiania tekstu po wymuszonym przekodowaniu, procesory z możliwością wprowadzania tekstu w językach wschodnich, specjalistyczne programy do wpisywania wzorów matematycznych, fizycznych, chemicznych itp.
Do składu tekstów z duża ilość wzorów matematyczno-chemicznych można wykorzystać system publikacji LaTeX, stworzony przez amerykańskiego programistę Leslie Lamport. System ten działa w oparciu o specjalistyczny język programowania TeX, który został opracowany przez amerykańskiego matematyka Donalda Knutha. Format TeX jest obecnie światowym standardem przygotowywania publikacji naukowych, które intensywnie wykorzystują formuły. W takim przypadku znajomość samego języka TeX nie jest wymagana.
Wraz z systemem LaTeX powszechne są pakiety makr PlainTeX i AMS-TeX. Makropakiet PlainTeX wykorzystywany jest w praktyce jako narzędzie do wymiany tekstów z formułami, a AMS-TeX to system wydawniczy skoncentrowany na wąskim zakresie zastosowań – layout Artykuły naukowe do czasopism i książek matematycznych.
Do tworzenia dokumentów z dużą liczbą wzorów matematycznych, fizycznych i chemicznych można wykorzystać program LyX. Ten produkt to wizualne środowisko do przygotowywania dokumentów w formacie LaTeX. Program LyX posiada znany interfejs profesjonalnego edytora tekstu i pozwala tworzyć dokumenty o złożonej strukturze, bogate w grafikę. Obsługiwane są znaczniki stylu tekstu, wstawianie przypisów, nagłówków i stopek, tabel. Jest generator treści i wbudowana obsługa wielojęzyczna. Interfejs może być w kilku językach, w tym rosyjskim. Minusem jest złożoność udostępniania plików. Oprócz formatu natywnego i TeX/LaTeX, możesz tylko czytać i zapisywać dokumenty w formatach TXT i HTML. Wersja LyX dla systemu Windows jest trudna do zainstalowania i skonfigurowania i wymaga nieporęcznych komponentów, takich jak kompilator TeX, środowiska emulacji XWindows i inne.
1.3 Publikowanie na komputery stacjonarne
Systemy tej klasy przeznaczone są nie tyle do tworzenia dużych dokumentów, co do realizacji różnego rodzaju efektów drukarskich. Programy NIS pozwalają łatwo manipulować tekstem, zmieniać formaty stron, wielkość wcięć, umożliwiają łączenie różnych czcionek, pracę z materiałem aż do uzyskania pełnej satysfakcji z wygląd zewnętrzny, Jak poszczególne strony(zespoły) i całą edycję.
W wielu funkcjonalnościach pakiety NIS przypominają najlepsze edytory tekstu, a granica dzieląca je staje się coraz mniej widoczna. Jednak pakiety NIS różnią się od edytorów tekstu na dwa sposoby. ważne cechy. Po pierwsze, mają większą kontrolę nad przygotowaniem tekstu, takim jak ściskanie i rozciąganie linii, obracanie tekstu, zmiana odstępów między wierszami i akapitami z bardzo małymi przyrostami i tak dalej. Po drugie, materiały przygotowane w pakiecie NIS wyglądają jak publikacje Najwyższy poziom jakość, a nie tylko eleganckie wydruki.
Wydawnictwa komputerowe na poziomie profesjonalnym;
Systemy wydawnicze poziomu początkowego.
Systemy pierwszej podgrupy przeznaczone są do pracy na wydaniach dokumentów o złożonej strukturze. Należą do nich QuarkXPress, FrameMaker, PageMaker. Jednak rozwój drogich i trudnych w obsłudze „drukarni stacjonarnych” wymaga zwykle znacznej ilości czasu, więc nie jest wskazane, aby korzystać z nich profesjonalistom, którzy z zawodu tylko od czasu do czasu muszą pięknie i dość szybko przygotować dokumentacja, pismo lub ogłoszenie.
Systemy z drugiej grupy zwykle nie są przeznaczone do przemysłowych produktów poligraficznych. Użytkownicy tej klasy NIS z reguły używają innych programów do rozwiązywania swoich problemów, a NIS jest używany sporadycznie, na przykład przy tworzeniu biuletynu lub formowaniu kartka z życzeniami do replikacji w małej firmie. Najpopularniejszymi pakietami NIS w tej grupie są Microsoft Publisher i Pageplus dla Windows.
Proces przygotowania dowolnego materiału do publikacji – drukowanej lub elektronicznej – można podzielić na kilka etapów:
Pierwszy etap – przygotowanie tekstu – realizowany jest za pomocą edytorów tekstu.
Drugi etap – przygotowanie materiału ilustracyjnego – odbywa się za pomocą edytory graficzne, Jak na przykład Adobe Photoshop i CorelDraw.
Trzecim i ostatnim etapem jest layout - proces przekształcania prostego tekstu i ilustracji w publikację w pełni przygotowaną do druku, na przykład w stronę (pasek) gazety lub czasopisma, w broszurę lub książkę, broszurę lub ulotkę.
Layout to praca dla prawdziwych profesjonalistów, którzy nie tylko znają całą listę czynności niezbędnych do stworzenia gotowej publikacji, ale także mają pewien gust estetyczny. W końcu każda publikacja powinna być nie tylko bezbłędna technicznie, ale i po prostu
piękny, przyjemny dla oka.
Jak każdy profesjonalne programy, programy do projektowania wymagają od użytkownika specjalnych umiejętności, dobrej znajomości terminologii. Tak, i wcale nie są tanie. Wyjątkiem jest jednak Microsoft Publisher, który jest dołączony do pakietu Microsoft Office. Ten program jest łatwy w użyciu i niedrogi.
Microsoft Publisher został zaprojektowany w sposób odwrotny do tradycyjnych programów do tworzenia układów. Zaraz po uruchomieniu programu użytkownik ma do czynienia z kreatorami programów, które towarzyszą mu przez cały proces tworzenia publikacji. Ten proces jest w pełni zautomatyzowany w Microsoft Publisher. Użytkownik musi tylko ustawić program tekst źródłowy i zdjęcia i wybierz żądany rodzaj publikacji - Wydawca postara się zrobić resztę. Od użytkownika zależy, czy kreator przejdzie od czasu do czasu do następnego kroku, wybierz schematy kolorów (wydawca oferuje ponad 60 dla każdego typu publikacji) i opcje układu dla każdego dokumentu. Możesz całkowicie zautomatyzować proces tworzenia prostych publikacji, ponieważ program po raz pierwszy prosi użytkownika o wprowadzenie danych o sobie i firmie, w której pracuje. W przyszłości program Publisher automatycznie wstawi te informacje do odpowiednich pól w publikacji, umożliwiając tworzenie tych samych wizytówek za pomocą zaledwie kilku kliknięć.
Program Wydawca pomoże Ci przygotować następujące rodzaje publikacji, takie jak: newslettery, zaproszenia, pocztówki, wizytówki, kalendarze, reklamy, etykiety, naklejki, wszelkiego rodzaju programy i menu.
Wydawca może równie łatwo wydawać zarówno drukowane, jak i publikacje elektroniczne. Podobieństwo interfejsu z innymi programami z rodziny Microsoft Office, obecność dużej liczby kreatorów obsługujących tworzenie krok po kroku dokument oraz duże archiwum gotowych szablonów pozwalają na szybkie opanowanie programu nawet dla użytkownika nie znającego sztuki layoutu.
Adobe PageMaker, w przeciwieństwie do poprzedniego programu, jest produktem profesjonalnym, gdyż zachowuje się dość pasywnie, nie oferując użytkownikowi gotowych rozwiązań. Wszystko w gestii projektanta layoutu. Dzięki temu publikacje wykonane w PageMakerze są bardziej indywidualne niż prace wykonane w Publisher. PageMaker umożliwia tworzenie wielostronicowych publikacji duży teren i objętości: książki, gazety, czasopisma z wielokolumnowym układem i wstawianiem w tekst obrazów graficznych popularnych formatów, a także tabel. Ponadto PageMaker posiada wbudowany edytor arkuszy kalkulacyjnych i edytor tekstu, a także umożliwia eksportowanie tekstów w najpopularniejszych formatach. Podczas rozmieszczania możesz użyć wcześniej utworzonych szablonów i stylów dla każdego elementu tekstu. Oprócz standardowych publikacji drukowanych, PageMaker może również tworzyć dokumenty hipertekstowe Internet, co pozwala na wykorzystanie go jako profesjonalnego edytora stron WWW. Możliwe jest również tworzenie publikacji w uniwersalnym formacie Adobe Acrobat, które wyglądają i czytają tak samo na dowolnym komputerze, niezależnie od zainstalowanych na nim czcionek i systemu operacyjnego, często używanego przez profesjonalnych projektantów layoutu.
PageMaker jest kompatybilny z innymi produktami Adobe - Illustrator i Photoshop, tworząc z nimi jedno biuro graficzne i wydawnicze. Z tego powodu PageMaker obsługuje możliwość pracy z wieloma warstwami tekstu i ilustracji. Proponowana klasyfikacja systemów przygotowania tekstu jest w dużej mierze warunkowa, ponieważ niektóre funkcje systemów różnych klas nakładają się na siebie, stale pojawiają się nowe wersje procesorów z bardziej zaawansowanymi i złożonymi procedurami przetwarzania, co zaciera granice między klasami.
Edytor tekstu to program umożliwiający wprowadzanie, modyfikację i zapisywanie dowolnego tekstu symbolicznego przeznaczonego do przygotowania tekstów programu w językach programowania wysokiego poziomu, ponieważ nie wymagają one formatowania (tj. automatycznej transformacji układu elementów tekstowych, zmiany czcionki itp. .).
Spośród wielu dostępnych edytorów tekstu można wyróżnić następujące: Edytor Norton; pomocnik; krótki; wielofunkcyjny edytor wielu okien Multi-Edit. Redaktorzy Turbo-systems należą do tej samej kategorii.
Edytor tekstu to system przygotowania tekstu, który w swojej wewnętrznej reprezentacji nadaje tekstowi specjalne kody - znaczniki i jest przeznaczony do przygotowania tekstów z późniejszym wydrukowaniem na papierze. Takie programy nastawione są na pracę z tekstami, które mają strukturę dokumentu, tj. składający się z akapitów, stron i sekcji.
Systemy DTP (desktop publishing, pakiety DTP lub NIS) to kompleks sprzętu i narzędzia programowe przeznaczone do komputerowego pisania, makiety i publikacji materiałów tekstowych i ilustracyjnych.
Systemy przygotowania dokumentów tekstowych tej klasy można podzielić na dwie podgrupy:
2 PROCESOR TEKSTU MICROSOFT SŁOWO
Wśród nowoczesnych edytorów tekstu Microsoft Word jest najpopularniejszy podczas przygotowywania dokumentów. Microsoft Word to potężny edytor tekstu zaprojektowany do wykonywania wszystkich procesów przetwarzania tekstu: od pisania i układu do sprawdzania pisowni, wstawiania grafiki do tekstu w standardzie *.pcx lub *.bmp i drukowania tekstu. Działa z wieloma czcionkami, zarówno rosyjskimi, jak i dowolnym z dwudziestu jeden języków świata.
2.1 Przykład programu do przygotowania dokumentu tekstowego
Możliwości Programy Microsoft Biuro można rozbudować za pomocą specjalnych modułów - dodatków. Wśród takich programów można znaleźć zarówno poważne pakiety komercyjne (np. sprawdzanie pisowni Orfo, słowniki elektroniczne Lingvo, translator PROMT), jak i małe darmowe „makra” tworzone przez zwykłych użytkowników.
Microsoft Word jest podstawą każdego biura i być może najbardziej potrzebnym i popularnym programem we wszystkich pakietach Microsoft Office.
Microsoft Word umożliwia wprowadzanie, edycję, formatowanie i formatowanie tekstu oraz prawidłowe umieszczanie go na stronie. Za pomocą tego programu możesz wstawiać do dokumentu grafikę, tabele i wykresy, a także automatycznie poprawiać błędy ortograficzne i gramatyczne. Tekst edytor słów Posiada również wiele innych funkcji, które znacznie ułatwiają tworzenie i edycję dokumentów.
Program oferuje szereg funkcji, które oszczędzają czas i wysiłek. Pomiędzy nimi:
Autotekst - do przechowywania i wstawiania często używanych słów, fraz lub grafiki;
Style - do przechowywania i ustawiania całych zestawów formatów na raz;
Merge - do tworzenia listów seryjnych, drukowania kopert i etykiet;
Makra - do wykonania sekwencji często używanych poleceń;
- "mistrzowie" - za tworzenie profesjonalnie zaprojektowanych dokumentów.
Z używając Worda dla Windows możesz tworzyć tabele, wykresy. Word dla Windows zawiera również edytor formuł, który umożliwia wprowadzanie formuł o różnej złożoności.
Word dla Windows daje możliwość sprawdzania pisowni. Podczas sprawdzania każde słowo w dokumencie jest porównywane z próbkami w specjalnym słowniku. Jeśli słowo nie zostanie znalezione w słowniku, otworzy się okno dialogowe, w którym możesz wprowadzić niezbędne poprawki.
Dość często wielu pracowników musi tworzyć dokumenty w oparciu o standardowe ujednolicone formularze lub formularze opracowane i zatwierdzone w organizacji, a także Różne rodzaje dokumenty tego samego rodzaju (listy seryjne, certyfikaty itp.). Dzięki zautomatyzowanej metodzie przygotowania tego typu dokumentu możliwe są dwie opcje:
Utwórz potrzebny formularz w postaci dokumentu (na przykład będzie to plik z rozszerzeniem .doc) a następnie zmień w nim zmienną część tekstu;
Stwórz wymagany formularz w postaci szablonu (plik z rozszerzeniem .dot), a następnie utwórz nowe dokumenty na podstawie opracowanego szablonu i wypełnij pola zawierające zmienną część tekstu. Szablon to rodzaj szablonu z pewnymi właściwościami, które obejmują kolekcję stylów, teksty szablonów, makra, skróty klawiaturowe, dodatkowe pozycje menu i niestandardowe paski narzędzi w osobnym pliku z rozszerzeniem .DOT.
Stosowane są szablony:
1. Standaryzacja i ujednolicenie pracy wszystkich pracowników organizacji za pomocą standardowych i podobnych rodzajów dokumentów. Wszyscy pracownicy tworzą dokumenty w oparciu o jednolite szablony (pliki z rozszerzeniem .dot), przy czym szablony muszą być przygotowane w taki sposób, aby tekst szablonu nie mógł być edytowany przez użytkowników, a w formularzu dostępne są tylko pola wejściowe zawierające zmienne informacje. wpis i korekta.
2. Zwiększenie efektywności przygotowywania dokumentów seryjnych przeznaczonych do dystrybucji do dużej liczby odbiorców. Takie dokumenty są tworzone z szablonów za pomocą funkcji scalania. Poprzez scalanie powstają teksty dokumentów, które zawierają część stałą niezmienną (szablon) oraz fragmenty tekstu zmiennego (wypełnienie), czyli tzw. scalanie typowego tekstu (szablonu) z informacjami do wypełnienia.
Więc pakiet programy użytkowe Microsoft Office zawiera programy umożliwiające tworzenie dokumentów tekstowych, dokumenty arkusza kalkulacyjnego, bazy danych, prezentacje, praca z grafiką, e-mail i tak dalej. Oznacza to, że Office umożliwia tworzenie prawie każdego rodzaju dokumentu. Obecnie pakiet Microsoft Office jest instalowany na prawie wszystkich komputerach, niezależnie od tego, czy komputer jest w domu, czy w organizacji. Microsoft Office otrzymał taką dystrybucję ze względu na to, że jest to pierwszy pakiet oprogramowania aplikacji, który zawierał tak wiele funkcji, a jednocześnie był całkowicie zrusyfikowany i łatwy w użyciu. Główną zaletą tych programów jest to, że oprócz wszystkich udogodnień, które stworzyli już autorzy tego pakietu, użytkownik sam może dostosować dla siebie dowolny program do wygodnej pracy w nim: zmiana koloru, skali, przesuwanie często używanych przycisków do paska narzędzi, tworzenia szablonów, tworzenia nowych funkcji i tak dalej.
W ostatnie czasy Niewiele osób używa edytorów tekstu do tworzenia dokumentów. Zastąpił je nadejście Microsoft Word. Na ten moment już trudno określić, czy Microsoft Word należy do edytorów tekstu czy DTP, ma tak wiele funkcji.
2.2 Edycja i formatowanie tekstu
Operacje formatowania obejmują dzielenie tekstu na wiersze (w ramach akapitu) i strony, wybór położenia akapitów, wcięcia i odstępy między akapitami, zawijanie wokół poszczególnych akapitów, a także rodzaje i style czcionek. Operacje te są wykonywane przez różne edytory tekstu o różnym stopniu automatyzacji. Dzielenie się na wiersze i strony Microsoft Word wykonuje się automatycznie (ta właściwość jest cechą charakterystyczną potężnych edytorów tekstu). Dzięki temu po wprowadzeniu z klawiatury początkowych ustawień formatowania (poleceń) określonych przez określony typ dokumentu, edytor tekstu automatycznie sformatuje dokument.
Istota formatowania polega na zdolności edytora tekstu do zmiany projektu dokumentu na stronie, a mianowicie:
Zmień granice pola roboczego, określając marginesy powyżej, poniżej, lewej, prawej;
zainstalować odstępy między wierszami(rzadkość linii na stronie) i odstępy między literami w słowie;
Wyrównaj tekst — do środka, przesuń do lewej lub prawej krawędzi
Równomiernie rozłóż słowa w linii;
Używaj różnych czcionek itp.
Podczas edycji dokumentu zmienia się jego zawartość, a podczas formatowania zmienia się jego wygląd. Edytory tekstu rozróżniają formatowanie znaków i formatowanie akapitów.
Podczas formatowania znaków z reguły ustawiane są parametry czcionki: krój pisma, rozmiar, styl, rodzaj podkreślenia i tak dalej.
Krój pisma to termin określający ogólny kształt znaków. Na przykład krój rzymski jest powszechną nazwą dla całej rodziny klasycznych czcionek i wyróżnia się szeryfami na końcach liter oraz kombinacjami grubych i cienkich linii na twarzy postaci. Ten krój pisma jest łatwy do odczytania, więc projektanci czcionek stworzyli na jego podstawie wiele podobnie wyglądających czcionek, takich jak czcionka Times New Roman dostarczana z systemem Windows.
Dla dowolnego fragmentu dokumentu (słowa, wiersza, akapitu, zdania lub całego dokumentu) możesz ustawić czcionkę. Pojęcie czcionki obejmuje kombinację następujących parametrów:
Rodzaj czcionki (lub krój pisma). Może to być Times, Courier itp.;
Rozmiar czcionki. Określone w pkt. Na przykład: 14 pkt, 16 pkt itd.;
Styl (zwykły, pogrubiony, kursywa, pogrubiony kursywa);
Podkreślenie (pojedyncze, podwójne, faliste itp.);
Kolor czcionki;
Efekty (indeks górny, indeks dolny, przekreślenie, cień itp.);
W edytorze Microsoft Word dokładniejsze formatowanie czcionki można wykonać, zaznaczając fragment tekstu i wybierając polecenie Format / Czcionka .... Polecenie to wywołuje okno dialogowe, w którym można wybrać wszystkie przewidziane opcje projektowania czcionek.
Formatowanie jest często stosowane do akapitu. Zauważyłeś, że gdy tylko wpisany tekst dotrze do właściwej krawędzi, edytor tekstu automatycznie przetłumaczy go na następną linię. Innymi słowy, jeśli słowo, które wpisujesz jest zbyt długie, aby zmieścić się w pozostałej linii, edytor tekstu automatycznie rozpocznie nową linię. Jeśli skończyłeś ten akapit i chcesz, aby kursor przesunął się na początek następnego, naciśnij klawisz Enter
Akapit - fragment tekstu, którego proces wprowadzania zakończył się naciśnięciem klawisza Enter
2.3 Minimalny zestaw typowych operacji w przygotowaniu tekstu
Minimalny zestaw typowych operacji obejmuje operacje wykonywane na dokumencie jako całości, na paragrafach dokumentu i na jego fragmentach. Operacje na dokumentach obejmują:
Tworzenie nowego dokumentu – nadanie dokumentowi unikalnej nazwy i wpisanie całego tekstu dokumentu na klawiaturze;
Zapisywanie dokumentu - kopiowanie dokumentu z pamięć o dostępie swobodnym na zewnątrz;
Usuwanie dokumentu - usunięcie utworzonego lub wczytanego dokumentu z ekranu;
Drukowanie dokumentu - tworzenie papierowej (papierowej) kopii dokumentu.
2.4 Operacje na akapitach
Akapit jest kluczowym elementem struktury dokumentu dla wielu edytorów tekstu. Operacje te obejmują ustawianie granic i wcięć akapitów, wyrównanie i włączanie zawijania wyrazów. Granice akapitu są ustalane za pomocą znaczników wcięć znajdujących się na linijce współrzędnych lub za pomocą odpowiednich poleceń menu.
Wyrównanie (przełączanie). Istnieją cztery rodzaje wyrównania poziomego (lewo, prawo, środek, szerokość) i trzy rodzaje wyrównania pionowego (góra, dół, wysokość).
Zawijanie Gdy tryb automatycznego zawijania jest wyłączony, słowo, które nie mieści się w wierszu, jest całkowicie zawijane do następnego wiersza. Nie dodaje elegancji tekstowi; jego prawa krawędź pozostaje nierówna. Aby poprawić wygląd tekstu, używany jest tryb zawijania. Przy opcji ręcznego przelewu użytkownik sam określa miejsce przelewu wpisując myślnik, oraz twardy powrót karetki (naciskając klawisz
Gdy włączony jest tryb automatycznego dzielenia wyrazów, zaimplementowana jest opcja miękkiego dzielenia wyrazów: sam edytor tekstu dzieli słowo na sylaby i dzieli je w najlepszy możliwy sposób. Ten tryb nie stwarza żadnych trudności podczas ponownego formatowania.
2.5 Operacje wykonywane na fragmentach tekstu
Operacje te polegają na zaznaczeniu fragmentu tekstu, przeniesieniu go, skopiowaniu lub usunięciu, o czym była mowa w poprzednim podrozdziale. Ponadto zaznaczony fragment tekstu można wydrukować, wyszukać i zamienić znaki, zastosować wybór czcionki i szereg innych operacji.
2.6 Dodatkowe operacje na tekście
Tryb sprawdzania pisowni i składni jest uruchomiony programy specjalne(Speller/Checker), który może być samodzielny lub wbudowany w edytor tekstu. Programy te różnią się znacznie pod względem możliwości. Najpotężniejsze z nich sprawdzają nie tylko pisownię, ale także odmianę, odmianę, interpunkcję, a nawet styl. Określony tryb służy do kontrolowania jednego słowa, strony lub całego dokumentu. Podane słowo jest porównywane z jego pisownią w słowniku iw przypadku jakichkolwiek niezgodności jest wyświetlane na ekranie do edycji. Użytkownik ma do wyboru następujące opcje:
Wykonaj poprawkę;
Ignoruj błąd;
Dodaj to słowo do słownika pomocniczego.
Wiele edytorów tekstu oferuje Dodatkowe usługi(np. pisownię słowa), aby ułatwić poprawianie błędów. Pamiętaj jednak, że możliwości programu zależą od kompletności słownika. Dlatego stale uzupełniaj słownik pomocniczy, dodając do niego słowa, których nie ma w oryginalnym słowniku.
Korzystanie z makr. Makro to plik przechowujący program sekwencji działań określonych przez użytkownika. Makro ma unikalną nazwę.
Za pomocą makr można zautomatyzować wiele typowych kroków technologicznych podczas pracy z dokumentami, na przykład makro, które wykonuje sekwencję poleceń, aby utworzyć styl dla każdego akapitu dokumentu. Po wywołaniu makra sekwencja działań lub poleceń w nim zapisanych zostanie dokładnie odtworzona
Makro tworzy się na dwa sposoby:
Automatycznie w specjalnym trybie edytora tekstu, rejestrując sekwencję działań użytkownika;
Programowanie sekwencji poleceń do wykonania.
Makro może być przechowywane w samym pliku dokumentu. Może być również przechowywany w specjalnym pliku stylu jako element ogólnego środowiska dokumentu.
Skutecznym narzędziem do tworzenia zarówno szablonów, jak i zwykłych dokumentów jest tzw. autotekst (tezaurus). Autotekst tworzony jest na podstawie specjalnego słownika (glosariusza), który zawiera często używane słowa, frazy i obrazki, które w razie potrzeby umieszcza się w dokumencie. Każdy z określonych wpisów Autotekstu można zapisać pod określoną nazwą wraz z niestandardowym stylem.
Wyciągając wnioski z drugiego rozdziału, warto zauważyć, że Microsoft Word jest najpopularniejszym wśród nowoczesnych edytorów tekstu podczas przygotowywania dokumentów. Microsoft Word to potężny edytor tekstu zaprojektowany do wykonywania wszystkich procesów przetwarzania tekstu: od pisania i układu do sprawdzania pisowni, wstawiania grafiki do tekstu w standardzie *.pcx lub *.bmp i drukowania tekstu. Działa z wieloma czcionkami, zarówno rosyjskimi, jak i dowolnym z dwudziestu jeden języków świata.
Jedna z wielu przydatnych funkcji programu Word obejmuje automatyczną korektę tekstu wzdłuż granic, automatyczne zawijanie i poprawianie pisowni słów, zapisywanie tekstu w określonym przedziale czasu, obecność kreatorów tekstu i szablonów, które umożliwiają tworzenie listu biznesowego, faks, autobiografia, harmonogram w ciągu kilku minut, kalendarz i nie tylko.
Program Word wyszukuje dane słowo lub fragment tekstu, zastępuje go określonym fragmentem, usuwa go, kopiuje do bufora wewnętrznego lub zastępuje czcionką, krojem pisma lub rozmiarem czcionki, a także znakami indeksu górnego lub dolnego. Aby ograniczyć dostęp do dokumentu, możesz ustawić hasło dla tekstu, o który program Word zapyta podczas ładowania tekstu, aby wykonać na nim jakąkolwiek akcję.
WNIOSEK
Podsumowując pierwszy rozdział, możemy wyróżnić, że wśród systemów przygotowywania tekstu w języku naturalnym można wyróżnić trzy duże klasy, które mają stosunkowo nieostre granice: edytory tekstu (formatery), edytory tekstu i systemy DTP.
Edytor tekstu to program umożliwiający wprowadzanie, modyfikację i zapisywanie dowolnego tekstu symbolicznego przeznaczonego do przygotowania tekstów programu w językach programowania wysokiego poziomu, ponieważ nie wymagają one formatowania (tj. automatycznej transformacji układu elementów tekstowych, zmiany czcionki itp. .).
Spośród wielu dostępnych edytorów tekstu można wyróżnić następujące: Edytor Norton; pomocnik; krótki; wielofunkcyjny edytor wielu okien Multi-Edit. Redaktorzy Turbo-systems należą do tej samej kategorii.
Edytor tekstu to system przygotowania tekstu, który w swojej wewnętrznej reprezentacji nadaje tekstowi specjalne kody - znaczniki i jest przeznaczony do przygotowania tekstów z późniejszym wydrukowaniem na papierze. Takie programy nastawione są na pracę z tekstami, które mają strukturę dokumentu, tj. składający się z akapitów, stron i sekcji.
Obecnie istniejące edytory tekstu znacznie różnią się od siebie, a warunkowo narzędzia te można podzielić na trzy duże grupy:
Podstawowe procesory tekstu (WordPad, C-WordPad, WordMagic, YeahWrite, Crypt Edit, TextViewer, MS Works i krajowy system Bajkał);
Wydajne profesjonalne procesory tekstu (MS Word, Corel WordPerfect, Lotus WordPro, StarWriter Lexicon);
Specjalistyczne edytory tekstu (LaTeX, PlainTeX i AMS-TeX, LyX).
Systemy DTP (desktop publishing, pakiety DTP lub NIS) to zestaw sprzętu i oprogramowania przeznaczony do komputerowego pisania, układu i publikacji materiałów tekstowych i ilustracyjnych.
Systemy przygotowania dokumentów tekstowych tej klasy można podzielić na dwie podgrupy:
Profesjonalne DTP (QuarkXPress, FrameMaker, PageMaker);
Systemy wydawnicze poziomu początkowego (Microsoft Publisher i Pageplus dla Windows).
Wyciągając wnioski z drugiego rozdziału, warto zauważyć, że Microsoft Word jest najpopularniejszym wśród nowoczesnych edytorów tekstu podczas przygotowywania dokumentów. Microsoft Word to potężny edytor tekstu zaprojektowany do wykonywania wszystkich procesów przetwarzania tekstu: od pisania i układu do sprawdzania pisowni, wstawiania grafiki do tekstu w standardzie *.pcx lub *.bmp i drukowania tekstu. Działa z wieloma czcionkami, zarówno rosyjskimi, jak i dowolnym z dwudziestu jeden języków świata.
Jedna z wielu przydatnych funkcji programu Word obejmuje automatyczną korektę tekstu wzdłuż granic, automatyczne zawijanie i poprawianie pisowni słów, zapisywanie tekstu w określonym przedziale czasu, obecność kreatorów tekstu i szablonów, które umożliwiają tworzenie listu biznesowego, faks, autobiografia, harmonogram w ciągu kilku minut, kalendarz i nie tylko.
Program Word wyszukuje dane słowo lub fragment tekstu, zastępuje go określonym fragmentem, usuwa go, kopiuje do bufora wewnętrznego lub zastępuje czcionką, krojem pisma lub rozmiarem czcionki, a także znakami indeksu górnego lub dolnego. Aby ograniczyć dostęp do dokumentu, możesz ustawić hasło dla tekstu, o który program Word zapyta podczas ładowania tekstu, aby wykonać na nim jakąkolwiek akcję.
WYKAZ UŻYWANEJ LITERATURY:
1. Goncharov R.V., Lyubimov M.F., Savelieva N.G. Informatyka. Systemy i sieci komputerowe. Samouczek., 644s.
2. Instrukcja samodzielnej instrukcji, Microsoft Word „Pomoc”.298c.
3. I. K. Korneev, V. A. Mashurtsev., Technologie informacyjne w zarządzaniu, Wydawca: Infra-M., 450c.
5. Technologie komputerowe przygotowanie dokumentów tekstowych, edukacyjna strona internetowa Chukharevy Olgi Valerievny: www.chyhareva.ru/obrab/podgot_text_dok/index.html.
6. Sekcja „streszczenia, testy”, dyscyplina „informatyka”, rodzaj pracy „abstrakt”: www.na-otlichno.ru/catalog/3/162/6338.html.
7. Technologie komputerowe do przygotowywania dokumentów tekstowych, streszczenie http://referatz.ru/view_work.htm?id_work=104054&s_special=86.
8. program komputerowy przygotowanie dokumentów wykorzystywanych przy rejestracji legalnych przedsiębiorców, organizacji non-profit, tworzenie dokumentów, tworzenie dokumentów: www.soft-reg.ru.
9. Edytor tekstu MS Word, streszczenie: http://www.5ka.ru/30/5256/1.html
10. Pliki tekstowe. Redakcja pliki tekstowe, streszczenie: www.html
11. Podstawy informatyki i techniki komputerowej, wykłady: www.computer-lectures.ru/tekstovye-redaktory/
Ogólna charakterystyka edytora tekstu Word. Przedmioty. Paski narzędzi. Szablony. Style. Utwórz i zapisz dokument. Edycja dokumentów. Formatowanie dokumentów. Tabele w dokumentach tekstowych. Wstawianie obrazu do dokumentu. Rysowanie za pomocą narzędzi Word Struktura dokumentu tekstowego. Projekt czcionki tekstu. Formatowanie, edycja tekstu. Sprawdzanie pisowni. Edytor formuł. Organizacja transferów. Organizacja linków. Nagłówki i stopki. Zapowiedź. Formatuj znaki i akapity, ustaw odstępy między wierszami. Wstawianie do dokumentu rysunków, schematów i tabel utworzonych w innych trybach lub innych programach. Organizacja tekstu wielokolumnowego. Edycja, kopiowanie i przenoszenie wstawianych obiektów. Ustaw opcje strony i stronicuj tekst. Montaż nagłówków i stopek, montaż znaków wodnych. Organizacja przypisów. Tworzenie list. Stosuj zakładki podczas pracy nad dokumentem. Organizacja komentarzy. Instalacja, formatowanie i edycja tabeli. Konfigurowanie hiperłączy do pola dokumentu. Stosowanie elementów autotekstu. Style dla złożonych dokumentów. Rozwój i zastosowanie szablonów. Ustaw opcje drukowania. Wydrukowanie dokumentu.
Temat 4. Wprowadzenie do wykorzystania procesorów arkuszy kalkulacyjnych.
Ogólna charakterystyka arkuszy kalkulacyjnych. Podstawowe koncepcje. Podstawy pracy w Excelu. Graficzne możliwości programu Excel. Przetwarzanie danych. Filtrowanie danych na liście. Tworzenie sum w arkuszu kalkulacyjnym. Stoły obrotowe. Przygotowanie danych do druku. Arkusz kalkulacyjny. Struktura arkusza kalkulacyjnego: komórka, wiersz, kolumna. adresy komórek. Wprowadzanie i edycja danych. Obliczenia z wykorzystaniem formuł i funkcji standardowych. Sposoby wyszukiwania informacji w arkuszu kalkulacyjnym Typy i format danych: liczby, formuły, tekst. Edycja, kopiowanie informacji. Wizualny układ stołu. Wyeliminuj błędy w tabeli. Praca z listami. Formatowanie ręczne. Automatyczne formatowanie. Ramki i linie podziału. Separacja kolorystyczna arkusza roboczego. Kreator funkcji do organizowania obliczeń. Przygotowanie diagramu. Wyeliminuj błędy w tabelach. Edycja wartości liczbowych w polach tabeli. Korzystanie z formularzy do wprowadzania i wyszukiwania danych na listach. Sortowanie i podsumowywanie listy. Filtrowanie listy. Przygotowywanie tabel przestawnych. Edycja makr. Dołączanie makra do przycisku. Korzystanie z klawiatury podczas pracy w środowisku arkusza kalkulacyjnego MSExcel.
Temat 5. Wprowadzenie do obsługi systemów zarządzania bazami danych (podd.).
Ogólna charakterystyka Access DBMS. Główne cechy. Pierwsze kroki w programie Access. Tworzenie, ładowanie, przeglądanie i aktualizacja bazy danych (DB). Tabele, łączenie tabel, projektowanie formularzy, zapytań, tabel przestawnych. Zapytania bazy danych. Tworzenie i wydawanie raportów. Korzystanie z trybu "Konstruktor" i "Kreatorzy" podczas tworzenia bazy danych. Klasyfikacja bazy danych. Elementy konstrukcyjne bazy danych. modele danych. Rozwój relacyjnej bazy danych. Normalizacja danych. Systemy zarządzania bazami danych (DBMS) Praca w środowisku MSAccess DBMS: przygotowanie tabel baz danych, okno robocze DBMS. Tworzenie nowej bazy danych: ustawianie właściwości pól, ustawianie właściwości maski wprowadzania, ustawianie klucza podstawowego, pól klucza licznika, ustawianie klucza obcego, kaskadowanie, ustawianie relacji, typy relacji między tabelami, wprowadzanie informacji do bazy danych. Formacja i praca z prośbami. Tworzenie formularzy do utworzonej bazy danych. Tworzenie i drukowanie raportów dla istniejącej bazy danych.
Jakie parametry składają się na format strony, zasugeruj ich wartości dla projektu arkusza do wstępnego badania pacjenta hospitalizowanego.
Czym charakteryzuje się czcionka, jakie typy stylów czcionki znasz.
4. Jakie parametry zawiera format akapitu, wyjaśnij ich przeznaczenie.
5. Zaproponować format strony, czcionki i akapitu do sporządzenia wyciągu z dokumentacji medycznej hospitalizowanego, zaświadczenia o pobycie pacjenta w szpitalu.
6. Opisz urządzenie! Okna Microsoft Słowo i wskazać cel jego głównych elementów.
7. Opisz kolejność czynności związanych z przygotowaniem dokumentu tekstowego.
8. Co to jest stopka i do czego służy.
9. Jakie znasz typy list.
LEKCJA 3
Wielofunkcyjny edytor tekstu Microsoft Word: Twórz złożone dokumenty tekstowe
Potrzebuję wiedzieć: zasady i technologia organizacji, przetwarzanie informacji tabelarycznych za pomocą edytora tekstu Microsoft Word; zasady i technologia ilustrowania dokumentów tekstowych obiektami graficznymi.
Musisz być w stanie: wprowadź litery alfabetu łacińskiego; tworzyć tabele za pomocą edytora tekstu Microsoft Word; przesuwaj je po arkuszu; zmiana rozmiaru tabel, wierszy i kolumn; łączyć i dzielić komórki; wyrównać szerokości wierszy i wysokości kolumn; wstawiaj i usuwaj elementy tabeli; zmienić kierunek tekstu w tabeli; zastosować wyrównanie do tekstu w komórkach; użyj narzędzi „Narysuj tabelę”, „Gumka”, „Obramowanie”; zastosuj wypełnienie kolorem; ustaw kolor czcionki; tworzyć różne obiekty graficzne; wybierz i przenieś je; zmienić rozmiar obiektów, rodzaj i kolor linii, wypełnień; Dodaj tekst; wyrównywać i rozmieszczać obiekty; zmienić kolejność ich lokalizacji; grupować i rozgrupowywać obiekty; wstawianie i formatowanie obiektów WordArt.
Podstawowe zasady tworzenia złożonych dokumentów,
zawierające listy i tabele
Wielofunkcyjny edytor tekstu Microsoft Word ma szerokie możliwości tworzenia złożonych dokumentów zawierających specjalne elementy projektu tekstu i wbudowane obiekty. Przykładami tych pierwszych są listy, podczas gdy te drugie obejmują tabele, formuły, wykresy, nagłówki artystyczne, ilustracje i tak dalej.
Tabele są ważnym elementem dokumentu tekstowego, dzięki czemu informacje są bardziej wizualne i łatwe do odczytania. Przy tworzeniu tabel należy pamiętać, że w jej komórkach może znajdować się nie tylko tekst, ale także ilustracje i inne informacje, a siatka może być ukryta (niewidoczna). Dzięki temu stół staje się potężnym narzędziem do dyskretnego umieszczania obiektów na stronie.
Ważnym elementem dokumentacji medycznej są ilustracje: fotografie, zdjęcia rentgenowskie, schematy operacji itp. Wielofunkcyjny edytor tekstu Microsoft Word daje szerokie możliwości dekorowania dokumentów tekstowych obiektami graficznymi. Można stosować dwa typy: wektorowy i rastrowy. Obrazy rastrowe składają się z wielu kropek, z których każda charakteryzuje się określonym kolorem. Fotografie są przykładem takich obrazów. Podstawowym elementem obrazów wektorowych jest linia, która posiada szereg właściwości.
Microsoft Word ma stosunkowo potężne narzędzia do tworzenia grafiki wektorowej. Obrazy rastrowe można wstawiać do dokumentu tekstowego z plików przygotowanych w specjalnych edytorach graficznych.
Microsoft Word zawiera galerię zdjęć, głównie treści symbolicznych.
ĆWICZENIE 1
Stwórz harmonogram pracy dla lekarzy Centrum Zdrowia w ścisłej zgodności z próbką.
Kolejność wykonania zadania
Lekcja 3-zadanie 1 .
2. Ustaw parametry strony: arkusz A4; orientacja krajobrazu; marginesy 1,5 cm.
3. Utwórz tytuł.
Użyj wstawiania obiektu WordArt. Z przyciskiem Dodaj WordArt znajduje się na pasku narzędzi Rysunek, otwórz okno dialogowe. Wybierz żądany styl i kliknij przycisk Ok. W następnym oknie dialogowym wprowadź tekst i rozmiar czcionki 20 pt. Naciśnij przycisk Ok. Rozciągnij ramkę obiektu, tak aby nagłówek wypełniał całą szerokość arkusza, z wyłączeniem marginesów. Zastosuj wyrównanie do środka: od menu kontekstowe otwórz okno dialogowe Format obiektu, a w nim - zakładka Pozycja.
4. Utwórz tabelę z 10 kolumnami i 7 wierszami.
W takim przypadku najlepiej zastosować następującą metodę. Odejdź od nazwy o jeden wiersz. Ustaw kursor w miejscu, w którym ma się znajdować lewy górny róg tabeli. Otwórz okno dialogowe Tabela>Dodaj>Tabela, wprowadź liczbę wierszy i kolumn w odpowiednich polach, kliknij przycisk OK.
5. Wypełnij tabelę (czcionka Times New Roman 14 pt, krój - zgodny z wzorem, interlinia półtora wiersza).
Pamiętaj, że wszelkie formatowanie tabeli i tekstu odbywa się dopiero po zakończeniu wpisywania. Pamiętaj, że niektóre komórki muszą zostać scalone, wprowadź tekst w jednej z komórek, które mają zostać scalone.
Wpisując godziny pracy lekarzy, korzystaj z kopiowania. Możesz kopiować zarówno pojedyncze komórki i wiersze, jak i całe bloki składające się z wielu komórek.
6. Zmień kierunek tekstu w pierwszej kolumnie.
Wybierz kolumnę i użyj Okno dialogowe Zmień kierunek tekstu, wywołując go z menu kontekstowego lub używając odpowiedniego przycisku na pasku narzędzi Tabele i obramowania.
7. Scal odpowiednie komórki.
Wybierz grupę komórek do scalenia. Użyj polecenia Połącz komórki z menu kontekstowego lub odpowiedniego przycisku na pasku narzędzi Tabele i obramowania.
8. Dostosuj szerokość kolumn zgodnie z próbką.
Dostosuj ręcznie szerokość pierwszych czterech kolumn, przeciągając krawędzie myszą. Wybierz pozostałe kolumny i zastosuj do nich polecenie Wyrównaj kolumny.
9. Wyrównaj tekst w komórkach zgodnie ze wzorem.
Użyj polecenia Wyrównaj w komórce. Pozwala wyrównać tekst nie tylko w poziomie, ale także w pionie.
10. Rozwiń trochę Górna linia.
Przeciągnij jego granicę.
11. Zmniejsz rozmiar czcionki tekst pionowy w pierwszej kolumnie do 12 pkt.
12. Ułóż linie w tabeli zgodnie z próbką.
Użyj paska narzędzi Tabele i obramowania. W odpowiednich polach wybierz żądany typ linii i jej grubość. Rysuj linie za pomocą narzędzia Rysuj tabelę. Możesz użyć narzędzia Granica. Po uprzednim wybraniu odpowiedniego fragmentu lub całej tabeli wybierz typ narzędzia (Granice zewnętrzne, Ramka górna itp.). Usuń dodatkowe linie w lewym górnym rogu tabeli za pomocą narzędzia Gumka.
13. Wypełnij tabelę kolorem według próbki.
Wybierz fragment tabeli, który ma być wypełniony danym kolorem. Kliknij przycisk Kolor wypełnienia na pasku narzędzi Tabele i obramowania i wybierz żądany kolor.
14. Zmień kolor czcionki w górnym wierszu.
Wybierz górną linię, otwórz okno dialogowe Format>Czcionka i wybierz biały kolor w odpowiednim polu. Możesz także użyć odpowiedniego przycisku na pasku narzędzi.
15. Wypełnij rubrykę do podpisu ordynatora.
16. Sprawdź zgodność dokumentu z próbką i zapisz ostateczną wersję.
ZADANIE 2
Utwórz schemat biosyntezy hemu dokładnie dopasowany do próbki.
Kolejność wykonania zadania
1. Utwórz dokument w swoim folderze o nazwieLekcja 3-zadanie 2 .
2. Ustaw parametry strony: arkusz A4; orientacja książkowa; wszystkie pola - po 2 cm Włącz automatyczne dzielenie wyrazów.
3. Narysuj blok tekstowy o wysokości 1 cm i szerokości 7 cm.
Użyj narzędzia Napis znajduje się na panelu Rysunek. Umieść wskaźnik myszy, który przybrał kształt krzyża, w miejscu, w którym powinien znajdować się jeden z rogów kształtu. Przytrzymywać lewy przycisk myszy, przeciągnij wskaźnik do przeciwległego rogu. Aby dostosować wymiary, otwórz okno dialogowe Format obiektu(za pomocą menu kontekstowego, po wybraniu figury). Wybierz kartę Rozmiar i wprowadź wysokość i szerokość w odpowiednich polach.
4. Zmień parametry linii i wypełnienia obiektu.
Nie zapomnij wybrać obiektu. Użyj przycisków rodzaj linii oraz Kolor wypełnienia na pasku narzędzi Rysunek.
5. Po umieszczeniu kursora w bloku przypisz następujące parametry: czcionka Arial, 14 pt, wyrównanie do środka, interlinia pojedyncza.
6. Skopiuj blok i umieść wymaganą liczbę kopii zgodnie z szablonem.
Do kopiowania wygodnie jest przeciągać kształty myszą, jednocześnie naciskając klawisz klawisz kontrolny.
7. Wpisz tekst blokami.
Zwróć uwagę na wpisywanie cyfr rzymskich. Używaj wielkich liter alfabetu łacińskiego. Przełączanie między układem rosyjskim i angielskim odbywa się zwykle za pomocą klawiszy Shift+Ctrl lub Ctrl+Alt.
8. Narysuj okrąg i wpisz w nim odpowiedni tekst.
Narysuj okrąg za pomocą narzędzia Owalny, naciskając klawisz Zmiana. Wybierz dla niego pojedynczą linię o grubości 2,25 pt, nie zapomnij wypełnić jej kolorem. Aby wpisać napis w okręgu, użyj polecenia menu kontekstowego Dodaj tekst. Wpisz 28 pt wielkimi literami. Spróbuj umieścić słowo dokładnie w środku okręgu.
9. Ułóż kształty na arkuszu według wzoru.
Najpierw ułóż kształty równomiernie w pionie, przeciągając je ręcznie (diagram powinien wypełniać całą stronę, a odległość między kształtami powinna być w przybliżeniu taka sama). Aby wyrównać kształty w poziomie, wykonaj następujące czynności: Jeśli na tym poziomie jest jedna postać, w oknie Format Autokształtu, wywoływana z menu kontekstowego, na zakładce Pozycja Wybierz opcję Wyśrodkowany. Jeśli obok siebie znajdują się dwie figurki, użyj polecenia Akcje>Wyrównaj/Rozłóż>Rozłóż w poziomie, po uprzednim zaznaczeniu obu figur (kliknij myszką na każdą z nich trzymając wciśnięty Zmiana).
10. Narysuj linie łączące.
Wybierz pojedynczą linię o grubości 2,25 pt. Rysuj linie za pomocą narzędzia Linia. Postaraj się narysować linie dokładnie przez środek boków klocków, ale nie zawracaj sobie głowy dopasowywaniem końców linii - pozwól im przechodzić przez inne kształty. Linie znajdujące się na tej samej linii prostej rysują się za jednym zamachem, tuż nad blokami. Aby naprawić nakładające się linie sąsiednich kształtów, zaznacz wszystkie linie i zastosuj polecenie Akcje>Zamówienie>Prześlij do tyłu. Użyj przycisku, aby narysować przerywane linie. typ udaru na pasku narzędzi Rysunek.
11. Wprowadź nazwę enzymu i narysuj odpowiednią strzałkę.
Utwórz blok tekstowy, aby umieścić nazwę enzymu, użyj odpowiednich przycisków, aby wybrać dla niego kolor linii brak linii i kolor wypełnienia Nie wypełniać. Ustaw parametry tekstu: czcionka Arial 12 pt czerwona, wyrównanie do lewej, interlinia pojedyncza. Wprowadź tekst. Narysuj strzałkę za pomocą narzędzia panelu Autokształty rysowania>Kręcone strzałki. Aby dostroić pozycję strzałki, przesuń ją, naciskając klawisz Alt.
Przetwarzanie tekstu jako kierunek rozwoju technologii powstał w pierwszej dekadzie XX wieku. wraz z pojawieniem się mechanicznej maszyny do pisania. Wtedy przez ponad pół wieku maszyna do pisania pozostawała jedynym publicznym sposobem pozyskiwania tekstu drukowanego na papierze. Oczywiście przy drukowaniu na maszynie do pisania najbardziej czasochłonnym procesem jest wprowadzanie zmian w tekście, kiedy w najlepszym przypadku za pomocą nożyczek i kleju tworzona jest nowa wersja dokumentu, która jest następnie całkowicie przedrukowywana w celu uzyskania wersja ostateczna. Podczas drukowania błędy typograficzne są zamazane lub poprawione poprzez wymazywanie i przedruk. Największe usprawnienia w maszynie do pisania, takie jak możliwość drukowania często powtarzanych tekstów za pomocą czytnika mechanicznego ze znakami zakodowanymi perforacją, nie zmieniły zasadniczo procesu przygotowania tekstu.
Wraz z pojawieniem się mikroprocesora i opartych na nich komputerów osobistych przygotowanie dokumentów tekstowych zyskało zupełnie nową podstawę. W 1980 Opracowano wiele programów do przygotowywania dokumentów tekstowych na różne komputery osobiste, różniących się zarówno funkcjonalnością, jak i organizacją interakcji z użytkownikami (interfejs). W ciągu ostatnich kilku lat programy o takich możliwościach stały się tak powszechne, że można je uznać za systemy DTP, które pozwalają wykonywać nie tylko wprowadzanie i edycję tekstu, ale także interaktywny układ złożonego tekstu z ilustracjami.
Obecnie istniejące systemy komputerowe do przygotowywania dokumentów tekstowych różnią się znacznie między sobą charakterystyką, możliwościami wprowadzania i edycji tekstu, jego formatowania i drukowania, a także stopniem złożoności uczenia się użytkownika. Wybór konkretnego oprogramowania do przetwarzania tekstu to bardzo ważny moment. Różnorodne systemy przygotowania tekstu pozwalają specjalistom związanym z informatyką efektywnie korzystać z komputera. Z procesem selekcji wiąże się wiele czynników, ale przede wszystkim należy kierować się zasadą rozsądnej wystarczalności.
Najważniejszą cechą praktycznego użytkownika programu tej klasy może być: obszar działalności zawodowej, dla których oprogramowanie jest łatwe w użyciu. Narzędzia do przygotowywania dokumentów tekstowych służą do pisania programów, dokumentów o różnym stopniu złożoności, artykułów naukowych, książek itp. Czynnikiem ograniczającym mogą być kwalifikacje użytkownika.
Najbardziej istotna w procesie przygotowania dokumentu tekstowego jest organizacja interfejs użytkownika, na który składa się przede wszystkim język komunikacji z programem, a także urządzenia wejścia-wyjścia (klawiatura, mysz, ekran terminala wideo i urządzenie drukujące). Nowoczesne systemy przygotowania dokumentów tekstowych są w większości przyjazne dla użytkownika. interfejs użytkownika. Jednak twórcy programów do przygotowywania tekstu biorą pod uwagę fakt, że każdy użytkownik ma swój własny styl pracy nad dokumentem (co jest wygodne dla jednej grupy użytkowników - dla innej jest utrudnieniem). Dlatego najatrakcyjniejsze dla twórców dokumentów są te środowiska programowe, w których możliwe jest dostosowanie interfejsu do własnych upodobań i potrzeb.
Z punktu widzenia wygody użytkownika, jedną z najważniejszych właściwości edytorów tekstu jest pełna zgodność wydruku (na papierze) z obrazem dokumentu na ekranie. Taka cecha w języku angielskim nazywa się WYSIWYG (What You See Is What You Get - dostajesz to, co widzisz). Nie ostatnią rolę w wyborze programu odgrywa ilość zajętej pamięci i cena.
Istniejące obecnie komputerowe systemy do przygotowywania dokumentów tekstowych można sklasyfikować według stopnia funkcjonalności lub według przeznaczenia (rys. 9.1).
Ryż. 9.1. Klasyfikacja systemów przygotowania dokumentów tekstowych
Edytor tekstu(edytor tekstu) umożliwia wprowadzanie, modyfikację i zapisywanie dowolnego tekstu symbolicznego, ale jest przeznaczony głównie do przygotowywania tekstów programu w językach programowania wysokiego poziomu, ponieważ nie wymagają formatowania, tj. automatycznej konwersji układu elementów tekstowych, zmiany czcionki itd. n. Tekst programu był historycznie pierwszym, który został przetworzony za pomocą komputera. Zbiór operacji edytorów tekstu determinuje cechy pisania tekstów linijka po linijce w językach programowania, chociaż ten zbiór jest bardzo szeroki.
Wynikiem edytora ekranowego jest plik, w którym wszystkie znaki są znakami tabeli kodów ASCII (American Standards Committee for Information Interchange) z kodami o wartościach większych niż 31, a także znakami Nowa linia. Takie pliki nazywane są plikami ASCII.
Różniąc się metodami zarządzania i zestawem możliwości usług, wszystkie edytory tekstu w takiej czy innej formie umożliwiają:
Wpisz tekst z wyświetlaczem na ekranie monitora wideo, używając do 200 znaków;
Napraw błędne znaki w trybie zastępowania;
Wstawiaj i usuwaj grupy znaków (słów) w linii, bez tłumaczenia niezmienionej części linii, ale przesuwając ją w lewo (w prawo) w całości w trybie wstawiania;
Usuń jedną lub więcej linii, skopiuj je lub przenieś w inne miejsce w tekście;
Wstawiaj grupy wierszy z innych tekstów;
Wykryj wszystkie wystąpienia określonej grupy znaków (kontekstu);
Zamień jeden kontekst na inny, być może o różnej długości;
Zapisz wpisany tekst do dalszych korekt;
Drukuj tekst na różne rodzaje urządzenia drukujące (drukarki) ze standardowymi programami drukującymi jedną czcionką w obrębie dokumentu.
Spośród wielu dostępnych edytorów tekstu można wyróżnić Norton Editor (Peter Norton Computing Inc.), SideKick (Borland), Brief (Solution Systems), wielookienkowy edytor Multi-Edit (American Cybernetics Inc.), edytor Notatnika w ramach SO Windows. Do tej samej kategorii należą redaktorzy Turbosystems programowania. Różnorodne Turbosystemy zapewniają wygodne zintegrowane narzędzia do tworzenia, kompilowania, debugowania i wykonywania programów w tak popularnych językach programowania jak BASIC, Pascal, C, Prolog, Assembler. Obowiązkowym elementem Turbosystems jest edytor z dużymi możliwościami tworzenia i aktualizowania tekstów programu. Polecenia edytora turbo są oparte na poleceniach popularnego programu Word Star i są wysoce ustandaryzowane.
Gdy głównym zadaniem użytkownika jest przygotowanie tekstów w językach naturalnych do druku i drukowanie tych dokumentów, zestaw operacji edytora powinien zostać znacznie rozszerzony, a produkt programowy przechodzi na nową jakość – system przygotowania tekstu – produkt to odpowiada angielskiemu terminowi edytor tekstu. Takie programy do przetwarzania dokumentów koncentrują się na pracy z tekstami, które mają strukturę dokumentu, to znaczy składają się z akapitów, stron i sekcji.
Wśród systemów do przygotowywania tekstów w językach naturalnych można wyróżnić trzy duże klasy, ale o dość rozmytych granicach: formatery, edytory tekstu i desktop Publishers.
Na podstawie wewnątrzmaszynowej struktury przygotowanego dokumentu można zaproponować następujące podejście do klasyfikacji systemów przygotowania tekstu.
formatyzator- system przygotowania tekstu, który nie używa żadnych specjalnych kodów do wewnętrznej reprezentacji tekstu, poza standardowymi: koniec wiersza, powrót karetki, koniec strony (zasadniczo działa z plikami ASCII).
Edytor tekstu- system przygotowywania tekstów, który w reprezentacji wewnętrznej zaopatruje sam tekst w specjalne kody - znaczniki. Zasadniczo edytory tekstu i edytory tekstu różnią się przeznaczeniem: te pierwsze tworzą pliki ASCII, które są następnie wykorzystywane przez kompilatory lub formatery, te drugie służą do przygotowania tekstów do późniejszego drukowania na papierze, duże znaczenie ma forma reprezentacji tekstu.
Edytory tekstu mają specjalne funkcje, które mają na celu ułatwienie wprowadzania tekstu i prezentowania go w formie drukowanej. Wśród tych funkcji są następujące:
Wprowadzanie tekstu pod kontrolą funkcji formatowania, które zapewniają natychmiastową zmianę wyglądu strony tekstu na ekranie i rozmieszczenia na nim słów, dając przybliżone wyobrażenie o rzeczywistym położeniu tekstu na papierze po druk;
Możliwość wstępnego opisu struktury przyszłego dokumentu, który ustala parametry takie jak ilość wcięć akapitu, rodzaj i wielkość czcionki dla różnych elementów tekstu, położenie nagłówków, odstępy między wierszami, ilość kolumny tekstu, położenie i sposób numerowania przypisów itp.;
Możliwość automatycznego sprawdzania pisowni i otrzymywania podpowiedzi przy wyborze synonimów;
Możliwość wprowadzania i edycji tabel i formuł wraz z ich wyświetlaniem na ekranie w formie, w jakiej zostaną wydrukowane;
Możliwość łączenia dokumentów w procesie przygotowania tekstu do druku;
Możliwość automatycznego generowania spisu treści i odniesień alfabetycznych.
Większość edytorów tekstu umożliwia skonfigurowanie konfiguracji sprzętowej komputera, na przykład typu karty graficznej i monitora wideo.
Prawie wszystkie edytory tekstu mają unikalną strukturę danych do reprezentowania tekstu, co tłumaczy się koniecznością zawarcia w tekście dodatkowych informacji opisujących strukturę dokumentu, czcionki itp., ponieważ każde słowo, a nawet znak może mieć swoje specjalne cechy . Dlatego tekst przygotowany za pomocą jednego edytora tekstu zwykle nie może być odczytany przez inne edytory tekstu, a zatem nie może być edytowany i drukowany. W celu zapewnienia zgodności dokumentów tekstowych, gdy są one przenoszone z jednego środowiska edytora tekstu do drugiego, istnieje specjalny typ oprogramowanie -konwertery, udostępnienie pliku wyjściowego w formacie edytora tekstu – odbiorca dokumentu. Program konwertujący na wejściu otrzymuje informacje w jednym formacie iw wyniku swojej pracy wytwarza informacje w postaci pliku w innym (wymaganym) formacie. Dalsze doskonalenie systemów przetwarzania tekstu doprowadziło do tego, że samodzielne programy konwertujące praktycznie przestały istnieć i stały się integralną częścią systemu przygotowywania tekstu. Obecnie najzdolniejsi przedstawiciele programów do edycji tekstu obsługują popularne formaty plików dzięki wbudowanym modułom konwersji.
Obecnie istniejące edytory tekstu różnią się znacznie między sobą charakterystyką, możliwościami wprowadzania i edycji tekstu, jego formatowania i drukowania, a także stopniem złożoności uczenia się użytkownika. Ogólnie rzecz biorąc, narzędzia te można podzielić na dwie kategorie.
Pierwsza kategoria obejmuje edytory tekstu, które umożliwiają przygotowanie i wydrukowanie złożonych i dużych dokumentów, w tym książek. Należą do nich WinWord, WordPerfect, ChiWriter, WordStar 2000, AmiPRO, T 3 . Najpopularniejszym produktem krajowym w tej klasie jest naszym zdaniem edytor tekstu Lexicon.
Procesory tekstu drugiej kategorii mają znacznie mniejsze możliwości, ale są łatwiejsze w obsłudze, działają szybciej i wymagają mniej pamięci RAM oraz są znacznie tańsze. Systemy przetwarzania tekstu zaprojektowane specjalnie dla kadry kierowniczej są prostsze i łatwiejsze w użyciu. Ta kategoria obejmuje Beyond Word Writer, Professional Write, Symantec Just Write, DacEasy Word.
Publikowanie na komputery stacjonarne przygotowywać teksty zgodnie z zasadami poligrafii iz jakością typograficzną. Tak jak edytory tekstu nie są „ewolucją” formaterów, tak DTP nie jest bardziej zaawansowaną kontynuacją edytorów tekstu, ponieważ służą one zupełnie innym celom.
Systemy DTP (pulpitowanie na pulpicie, pakiety DTP lub NIS) są zasadniczo narzędziem do tworzenia układu. Programy tej klasy przeznaczone są nie tyle do tworzenia dużych dokumentów, co do implementacji różnego rodzaju efektów drukowania. Oznacza to, że program DTP pozwala w łatwy sposób manipulować tekstem, zmieniać formaty stron, rozmiary wcięć, umożliwia łączenie różnych czcionek, pracę z materiałem aż do pełnego zadowolenia z wyglądu obu poszczególnych stron (stron publikacji) i całą publikację.
W wielu funkcjonalnościach pakiety NIS są podobne do najlepszych edytorów tekstu, a granica dzieląca je staje się coraz mniej zauważalna.
Ale pakiety NIS różnią się od edytorów tekstu na dwa inne ważne sposoby. Po pierwsze, pakiety NIS mają większą kontrolę nad przygotowaniem tekstu. Po drugie, materiały przygotowane w pakiecie NIS wyglądają jak publikacje na najwyższym poziomie, a nie tylko eleganckie wydruki.
Wszystkie pakiety posiadają funkcje niedostępne w zdecydowanej większości edytorów tekstu, takie jak zmniejszanie i rozciąganie linii, obracanie tekstu oraz zmiana odstępów między wierszami i akapitami z bardzo małymi krokami itp.
Plik zewnętrzny przygotowany przez edytor tekstu może być wydrukowany tylko przez ten sam edytor tekstu. Z reguły drukowanie można wykonać na dowolnym typie drukarki, także laserowej. Teksty przygotowane przez wydawnictwa stacjonarne drukowane są wyłącznie na drukarkach laserowych.
Wśród systemów do przygotowywania dokumentów tekstowych tej klasy można również zaproponować podział na dwie podgrupy: systemy DTP na poziomie profesjonalnym oraz systemy do publikacji typu entry-level. Systemy pierwszej podgrupy przeznaczone są do pracy na wydaniach dokumentów o złożonej strukturze lub typu czasopisma ilustrowanego. Systemy na poziomie profesjonalnym obejmują QuarkXPress dla Windows, FrameMaker dla Windows, PageMaker dla Windows. Jednak rozwój drogich i trudnych w obsłudze „drukarni stacjonarnych” wymaga zwykle znacznej ilości czasu, więc nie jest wskazane, aby korzystać z nich profesjonalistom, którzy z zawodu tylko od czasu do czasu muszą pięknie i dość szybko przygotować dokumentacja, pismo lub ogłoszenie.
Systemy z drugiej grupy zwykle nie są przeznaczone do przemysłowych produktów poligraficznych. Użytkownicy tej klasy NIS z reguły używają innych programów do rozwiązywania swoich problemów, a NIS jest używany sporadycznie, na przykład podczas tworzenia biuletynu lub tworzenia kartki z życzeniami do replikacji w małej firmie. Wszystkie pakiety z tej kategorii skierowane są do początkującego i użytkownika, który poświęca na publikowanie tylko część swojego czasu pracy. Najpopularniejszymi w tej grupie są Microsoft Publisher, Pageplus dla Windows.
Proponowana klasyfikacja systemów przygotowania tekstu jest w dużej mierze warunkowa, ponieważ niektóre funkcje edytorów tekstów różnych klas nakładają się na siebie, stale pojawiają się nowe wersje edytorów z bardziej zaawansowanymi i złożonymi procedurami przetwarzania, co zaciera granice między klasami.
Przygotowanie tekstów za pomocą edytorów tekstu polega na sekwencyjnym wykonywaniu kilku kroków:
Pisanie na maszynie;
Edycja wprowadzonych informacji;
Formatowanie (projektowanie) poszczególnych elementów strukturalnych przyszłego dokumentu;
Drukowanie dokumentów;
Zapisywanie tekstu dokumentu i prowadzenie archiwum tekstów.