Ustaw typ wartości atrybutu 1s. Typy baz danych
- klasyfikacja wartości (czyli danych) według ich typu - ciągi znaków, liczby, daty itp. Typ wartości to jeden z podstawowe koncepcje w dowolnym języku programowania.
Konwersja typu to konwersja wartości (danych) z jednego typu na inny, na przykład z ciągu znaków na liczbę lub odwrotnie. Węższą koncepcją formatowania wartości jest konwersja z dowolnego typu na ciąg z konwersją na formę, która będzie wygodna dla użytkownika do odczytania, włączając lokalizację.
Istnieją języki z mocnym typowaniem danych. Oznacza to, że tworząc (definiując) zmienną, programista sztywno określa, jakiego typu dane może ona przechowywać. To samo z funkcjami, parametrami procedur itp. W metadanych 1C typ szczegółów jest ściśle wskazany (chociaż istnieje typ złożony, który pozwala określić kilka opcji). Ale w kod programu w języku 1C nie ma trudnego pisania, co oznacza, że możesz utworzyć zmienną numeryczną, a następnie zrównać ją z ciągiem znaków. Funkcja może, w zależności od parametrów i warunków, zwrócić liczbę, wartość logiczną lub ciąg znaków.
Jak pracować z typami danych w języku 1C i jak konwertować typy 1C?
Wartość 1C Nieokreślona
Niezdefiniowana jest wartość 1C, co oznacza brak wartości. Używając tej wartości 1C, możesz „zerować” zmienne, w tym do niejawnego wywoływania destruktora, na przykład obiektów COM.
Variable1 = New COMObject("Excel.Application");
Zmienna1 = Nieokreślona;
Podobna wartość 1C NULL, którą zapytanie może zwrócić podczas próby pobrania danych z bazy danych, jeśli nie było możliwe uzyskanie danych (dokładniej wartość w polu NULL oznacza, że \u200b\u200bpole w bazie danych „nie jest wypełnione”) .
Selection = Query.Execute().Select();
Podczas pętli Selection.Next().
Jeśli Selection.Field1 = NULL To
Kontynuować;
KoniecJeżeli;
koniec cyklu;
Typy wartości 1C
Jako „zmienne” można użyć:
- Zmienne utworzone w tekście programu (w sposób opisany powyżej)
- Szczegóły obiektu metadanych lub formularza (utworzonego w konfiguratorze, wskazującego dokładny typ 1C).
Wymagany może mieć typ kompozytowy 1C, czyli kilka możliwych. Przypisanie wartości 1C przez użytkownika w tym przypadku może być dwuetapowe:
- Wybór typu wartości 1C z dostępnych
- Wybór wartości 1C.
Domyślnie ten atrybut ma wartość 1С Undefined. Gdy wybrany jest typ 1C, ale wartość 1C nie jest jeszcze wybrana, pusta wartość tego typu 1C (0 dla liczby, zero odniesienia dla typów referencyjnych 1C, patrz poniżej). I wreszcie - wartość 1C. Z programu przypisania wartość jest dokonywana bezpośrednio, bez pośredniego wyboru typu 1C.
Rodzaj wartości 1C można określić na kilka sposobów:
//metoda 1 - porównanie ze znanymi typami 1C
Zmienna1 = 12;
Jeśli TypeValue(Variable1) = Type("Liczba") To
//…
ElseIf TypeValue(Variable1) = Type("CatalogReference.CatalogName") Wtedy
//…
KoniecJeżeli;
Konwersja typu 1C
Wartość 1C prostych typów 1C można przekonwertować za pomocą operatora - nazwa typu 1C:
//na liczbę
WartośćLiczba = Liczba("22"); //jeśli nie można przekonwertować typów 1C, zostanie zgłoszony błąd, dlatego lepiej jest użyć procedury obsługi błędów (patrz poniżej)
//do ciągu znaków
CiągWartości = Ciąg(22);
CiągWartości = AbbrLp(22);
CiągWartości = Format(22, "RR=0");
//na randce
DataWartości = Data("20120101120000"); //01.01.2012 12:00:00
DataWartości = Data(2012, 01, 01, 12, 0, 0);
DataWartości = Data(2012, 01, 01);
Konwersja typu 1C - wartości typów złożonych 1C
Formatowanie wartości 1C
Aby określić dokładny format, używana jest funkcja Format(), za pomocą której można określić wymaganą reprezentację.
CiągLiczb = Format(2400, "Ustawienia")
Jako wiersz „Ustawienia” musisz określić wymagany format 1C. Takie ustawienia są określone w specjalnej zakodowanej formie. Rozważ najczęściej używane ustawienia:
Sformatuj daty i liczby 1C zgodnie z zasadami różnych krajów
Jeśli potrzebujesz wyświetlić datę lub liczbę i nie chcesz zawracać sobie głowy wiedzą, jak powinny być reprezentowane zgodnie z zasadami danego kraju, istnieje najprostsza konfiguracja co pozwoli Ci to zrobić:
L = Skrócona nazwa żądanego kraju
Przykład wyświetlania daty zgodnie z zasadami niektórych krajów:
Format(CurrentDate(), "L=ru")
> 28.03.2012 14:21:32
Format(CurrentDate(), "L=en")
> 28.03.2012 14:21:24
Format(CurrentDate(), "L=fr")
> 28/03/2012 14:22:08
Format daty w języku 1C
Jeśli ustawienie domyślne jest dla Ciebie niewystarczające i chciałbyś określić kolejność części daty oraz symboli ich rozdzielania, musisz użyć ustawienia:
DF = "dmg hms"
W związku z tym „dmg” to dzień, miesiąc i rok, a „hms” to godziny, minuty i sekundy. Każdą z tych części można pominąć. Kolejność jest dowolna. Znaki określone między częściami zostaną użyte jako znaki rozdzielające.
Data Częściowy znak M. b. określony kilka razy z rzędu, wygląd tej części daty zależy od tego, na przykład „d” lub „dd” lub „dddd”.
Rozszyfrowanie części daty:
- dzień D
małe „d”
o 1 do 4 razy - M - miesiąc
o duże "M"
o 1 do 4 razy - d - rok
małe „g”
o 1 lub 2 lub 4 razy - h - godziny
o małe „h” - format 12-godzinny
o duże „H” – format 24-godzinny
o 1 lub 2 razy - m - minuty
małe „m”
o 1 lub 2 razy - s - sekundy
o małe „s”
o 1 lub 2 razy - bb — wyświetlanie AM/PM w formacie 12-godzinnym
- k - ćwiartka.
Przykład wyświetlenia daty z regułami:
Format liczb w języku 1C
W przeciwieństwie do formatowania daty, gdzie wszystko jest dość proste, istnieje wiele opcji formatowania liczby. Oto te, które są najczęściej używane.
Pierwszy „problem” dotyczy domyślnego grupowania cyfr w liczbach 3 i oddzielania grup spacją, np.:
NumerStru = Ciąg(22300500)
> 22 300 500
Jest to niewygodne, gdy liczba jest konwertowana na ciąg nie w celu uzyskania pięknego i zrozumiałego wyniku dla użytkownika, ale na potrzeby usług. Wpływ na to może mieć parametr „CH”, np.:
Parametr umożliwiający zaokrąglenie liczby podczas wyprowadzania do wymaganej liczby cyfr po przecinku „NPV”:
Formatuj(3,535353, "NPV=""2""")
> 3,54
Parametr pozwalający na określenie znaku separatora części całkowitej i części ułamkowej „BRD”:
Formatuj(3,535353, "BRD="".""")
> 3.535353
W niektórych przypadkach przydatna może być możliwość wyświetlenia czegoś innego zamiast liczby „0”: pusty ciąg lub „nie wypełniony”. Pozwala to na ustawienie parametru „CHN”:
Formatuj(0, "HN=""""")
Uwaga! Oto próbna wersja lekcji, której materiały mogą nie być kompletne.
Zaloguj się jako student
Zaloguj się jako uczeń, aby uzyskać dostęp do treści szkolnych
Język zapytań 1C 8.3 dla początkujących programistów: funkcje i operatory do pracy z typami (TYP WARTOŚCI, TYP, REFERENCJA, JEST NULL, WYRAŻONY)
Pamiętajmy, że każdy atrybut (właściwość, pole) podręcznika, dokumentu lub dowolnego innego obiektu aplikacji ma swój własny typ. I taki typ możemy zobaczyć w konfiguratorze:
Język zapytań ma całą klasę funkcji i operatorów do pracy z typami atrybutów. Przyjrzyjmy się im.
TYP WARTOŚCI
Ta funkcja pobiera jeden parametr (wartość) i zwraca jego typ. Dla rekwizytów opisanych na obrazku (powyżej) Smak informator Żywność zwróci następujące informacje:
Przyjrzyjmy się teraz rekwizytom. Cecha wyróżniająca w katalogu Miasta:
Jak widać, ten rekwizyt może być jednym z kilku typów: Linia, Katalog Smaki, Odniesienie.Kolory. Ten rodzaj detali nazywa się KOMPOZYTOWYM.
Jeśli spróbujemy wpisać wartość takiego atrybutu w trybie 1C:Enterprise, system zapyta nas, jakiego typu będzie wartość wejściowa:
I dopiero po naszym wyborze będzie można wpisać wartość wybranego typu.
Zatem elementy katalogu tego samego typu ( Katalog.Miasta) będzie mógł przechowywać w tym samym atrybucie ( Cecha wyróżniająca) wartości różne rodzaje(Sznurek, Kolory lub Smaki).
Możesz to sprawdzić samodzielnie, klikając elementy katalogu Miasta w trybie 1C: Enterprise. Czytasz próbną wersję lekcji, znajdują się pełne lekcje.
Tutaj wartość cechy jest elementem odniesienia Smaki:
Tutaj linia:
A tutaj ogólnie element katalogu Zabarwienie:
Oto możliwości, jakie otwiera przed nami złożony typ danych!
Ciekawe jak zachowa się funkcja TYP WARTOŚCI na rekwizytach Element wyróżniający, który ma złożony typ danych:
To już jest bardzo interesujące. Zajmijmy się każdą linią osobno.
Typ wartości cechy dla elementu Rosja to ZERO. Z tym typem spotkaliśmy się po raz pierwszy. Wartości tego typu służą wyłącznie do określenia brakującej wartości podczas pracy z bazą danych.
Jest tak, ponieważ element Rosja jest grupą, a nie zwykłym elementem katalogu Miasta, więc nie ma pola Cecha wyróżniająca. A typ brakującej wartości, jak czytamy powyżej, jest zawsze równy ZERO.
Typ wartości cechy wyróżniającej Perm to Smaki. Tak jest, ponieważ wartością wyróżnika punktowanego w bazie danych dla miasta Perm jest link do elementu katalogu Smaki.
Dla Krasnojarska typ obiektu jest równy Zabarwienie, ponieważ wartość wybrana w bazie danych jest odniesieniem do elementu słownika Zabarwienie.
Dla Woroneża typ obiektu jest równy Linia, ponieważ wartość wprowadzona do bazy danych jest zwykłym ciągiem znaków.
Indie to znowu grupa, więc brakuje znaczenia. A typ brakującej wartości, jak pamiętamy, to ZERO.
I o to chodzi. Jeśli przejdziesz do elementu katalogu Miasta z nazwą San Paulo, zobaczysz, że pole Cecha wyróżniająca całkowicie niewypełniony. To jest puste. A wszystkie puste pola typ złożony mieć szczególne znaczenie NIEOKREŚLONY .
Z NIEOKREŚLONY my też spotykamy się po raz pierwszy. Oznaczający NIEOKREŚLONY używany, gdy chcesz użyć pustej wartości, która nie należy do żadnego innego typu. To jest tylko nasza sytuacja. Typ wartości NIEOKREŚLONY, jak zapewne już się domyśliłeś, jest równe ZERO.
TYP funkcji
Pobiera tylko jeden parametr - nazwę typu pierwotnego ( LINIA, NUMER, DATA, BOOLEAN) lub nazwę tabeli, której typ odniesienia chcesz uzyskać.
Wynikiem tej konstrukcji będzie wartość typu Type dla określonego typu.
Brzmi mgliście, prawda?
Przyjrzyjmy się zastosowaniu tego projektu, a wszystko natychmiast się ułoży.
Załóżmy, że chcemy wybrać wszystkie wpisy w katalogu Miasta, które mają atrybut złożony Cecha wyróżniająca ma wartość typu LINIA:
Teraz wybierzmy wszystkie rekordy, które mają wartości atrybutów Cecha wyróżniająca są odniesieniami do elementów odniesienia Zabarwienie(tabela Odniesienie.Kolory):
Wycofać się
Jak pamiętacie, niektóre elementy katalogu Miasta nie mają rekwizytów Cecha wyróżniająca. Funkcjonować TYP WARTOŚCI dla takich elementów daje ZERO.
Jak można dokonać wyboru takich elementów na zamówienie? Jest do tego specjalny operator logiczny. JEST NULL(nie mylić z funkcją JEST NASTĘPNY które omówimy poniżej). Czytasz próbną wersję lekcji, znajdują się pełne lekcje.
Oto przykład jego użycia:
Świetnie. Ale zauważyłeś, że nie ma tu elementu Sao Paulo, typ wartości props Cecha wyróżniająca który również został wydany ZERO. Dlaczego to się stało?
I rzecz w tym, że sytuacja dla grup (Rosja, Indie, Brazylia), dla których wypełnianie szczegółów Cecha wyróżniająca niemożliwe w zasadzie, bo go w ogóle nie mają, różni się od sytuacji dla elementu Sao Paulo, dla którego wypełnienie atrybutu jest możliwe, ale po prostu nie jest wypełnione i jak pamiętamy jest równe szczególnemu wartość NIEOKREŚLONY.
Aby wybrać wszystkie rekordy, które mają rekwizyty Cecha wyróżniająca obecny, ale nie wypełniony, należy użyć innego konstruktu:
Ale porównanie z UNDETERMINATED w celu zdefiniowania pustych (niezapełnionych) rekwizytów będzie działać tylko dla typów złożonych.
Nawiasem mówiąc, forma negacji operatora logicznego IS NULL wygląda następująco:
Operator boolowski ODNIESIENIE
Na przykład wybierzmy z katalogu Miasta tylko te rekordy, które mają wartość atrybutu złożonego Cecha wyróżniająca są odniesieniem do elementu odniesienia Smaki:
Jak pamiętacie, ten sam problem moglibyśmy rozwiązać za pomocą TYP WARTOŚCI I TYP:
Funkcja JEST NULL
Funkcja ma na celu zastąpienie wartości ZERO do innej wartości.
Pamiętamy, że wartość ZERO jest zwracany, jeśli żądany atrybut (pole, właściwość) nie istnieje.
Jak rekwizyty Cecha wyróżniająca dla grup katalogów Miasta:
Funkcjonować JEST NASTĘPNY pomoże nam wyprowadzić inną wartość, jeśli ta wartość jest równa ZERO. Czytasz próbną wersję lekcji, znajdują się pełne lekcje. Niech w tym przypadku będzie to linia „Nie ma takiego atrybutu!”:
Okazuje się, że jeśli pierwszy parametr funkcji JEST NASTĘPNY nie równe ZERO, potem wraca. Jeśli ma wartość NULL, zwracany jest drugi parametr.
funkcja EKSPRESOWA
Ta funkcja jest dostępna tylko dla pól, które mają typ złożony. Świetnym przykładem takiego pola jest właściwość Cecha wyróżniająca dla elementów katalogu Miasta.
Jak pamiętamy, pola złożone mogą być jednym z kilku typów określonych w konfiguratorze.
Dla pola Cecha wyróżniająca takimi poprawnymi typami są LINIA, Odniesienie.Kolory I Katalog Smaki.
Czasami konieczne staje się rzutowanie wartości pola złożonego na określony typ.
Wypiszmy wszystkie wartości pól Cecha wyróżniająca pisać Referencja.Kolory:
W rezultacie wszystkie wartości elementów, które miały typ Odniesienie.Kolory, pozostał wypełniony i okazał się zredukowany do określonego typu. Wszystkie wartości innych typów ( LINIA, Katalog Smaki) są teraz równe ZERO. Jest to specyfika rzutowania typów przy użyciu funkcji WYRAZIĆ.
Możesz rzutować typ na typ pierwotny ( BOOLEAN, NUMER, LINIA, DATA) lub do typu referencyjnego. Czytasz próbną wersję lekcji, znajdują się pełne lekcje. Ale typ, na który jest wykonywane rzutowanie, musi być uwzględniony na liście typów dla tego pola złożonego, w przeciwnym razie system wygeneruje błąd.
Przystąpić do egzaminu
Rozpocznij test
1. Wybierz najbardziej poprawne stwierdzenie
2. Nazywa się atrybuty, które mogą przyjmować wartości jednego z kilku typów
3. Aby określić typ wartości atrybutu, odpowiednia jest funkcja
4. Niewypełnione atrybuty typu złożonego mają znaczenie
Ponieważ pracujemy z wartościami w kodzie programu, okresowo musimy znać ich typ. Typ 1C jest zawsze wskazany w metadanych szczegółów - w katalogach, dokumentach.
Często używana jest praca z typami 1C:
- Warunki w programie
- Różne działania w zależności od rodzaju wartości 1C w konstrukcji „Jeśli… To…”
- Ograniczenia podczas pracy w interfejsie
- Zakaz lub zezwolenie użytkownikowi na wprowadzanie wartości niektórych typów 1C w polu formularza.
- Wyznaczanie rzeczywistego parametru funkcji/procedury
- Jeśli parametr funkcji/procedury może być dowolnego typu 1C, to musisz go zdefiniować, aby poprawnie uzyskać wartość.
Typ 1C można uzyskać:
- Określ typ wartości rzeczywistej 1C
- Obiekty wartości mają właściwości określające dozwolony typ 1C (na przykład typy 1C dozwolone w kolumnie tabeli, w polu formularza, w metadanych) lub metody, które zwracają te typy 1C
- Z metadanych - możesz uzyskać typ 1C, jak określono w metadanych w konfiguratorze.
Rodzaje 1C można podzielić na trzy typy:
- Podstawowe typy 1C
- Rodzaje baz danych 1C (odniesienie, obiekty)
- Typy 1C.
Definicja typu 1C i porównanie typów 1C
Możesz znaleźć typ wartości 1C za pomocą funkcji TypeZnch (zmienna)
Aby zrozumieć, jaki typ 1C zwróciła ta funkcja, musisz określić typ, którego potrzebujemy („TypeName”)
Na przykład definicja (porównanie) zmiennej typu 1C:
Jeśli TypeValue(Variable) = Type("TypeName") Wtedy
Jakie typy pisać jako TypeName?
Podstawowe typy
Typy podstawowe 1C - liczba, ciąg znaków, data, wartość logiczna.
Na przykład:
wartość = 12; If TypeValue(Value) = Type("Liczba" "String") ) Then ElseIf Value = Type("Date") Then ElseIf Value = Type("Boolean") Then KoniecJeżeli;
Typy baz danych
1C przechowuje dane w bazie danych, ale nie w postaci osobnych rekordów, ale w postaci obiektów.
Większość zapisanych obiektów (w tym: katalogi, dokumenty, wyliczenia, procesy biznesowe, zadania) jest dostępna jako Obiekt (do edycji i zapisu) oraz jako Odnośnik (do odczytu). Aby uzyskać szczegółowe informacje, zobacz Łącza i obiekty.
Na przykład:
Znch = Katalogi. Organizacje. EmptyReference() ; Jeśli typZnch(Znch) = typ( „DirectoryLink. Organizacje”) Wtedy ElseIf Wartość = Typ( „DirectoryObiekt.Organizacja”) Then ElseIf TypeZnch(Znch) = Type( „DocumentReference.Receipt of Goods”) Wtedy ElseIf Wartość = Typ( „DocumentObiekt.Odbiór towarów”) Następnie KoniecJeżeli;
Rejestry mogą być reprezentowane przez różne typy. Nazwa typu rejestru jest złożona:
RegisterRegisterTypeAccessType.RegisterName
Rodzaje rejestrów 1C:
- Informacja
- Oszczędności
- Księgowi
- Obliczenie.
Istnieje kilka rodzajów dostępu do rejestru. Najczęściej używane:
- Zestaw rekordów
- Lista
- Próbka
- Nagranie
- Klucz nagrywania.
Przykład:
Jeśli TypeZnch(Znch) = Type("RegisterInformationList.RegisterName") To
Wartość ElseIf = Type("AccumulationRegisterRecordSet.RegisterName") Wtedy
KoniecJeżeli;
Typy 1C
Język 1C umożliwia pracę z różnymi obiektami tworzonymi dynamicznie w programie, na przykład tablicą, listą wartości, tabelą wartości, strukturą ...
Takie typy 1C są oznaczone ich nazwą (jednym słowem bez spacji). Na przykład:
Jeśli TypeZnch(Znch) = Type("Tablica") Wtedy
ElseIf Wartość = Type("Lista wartości") Wtedy
KoniecJeżeli;
Określenie wartości typu referencyjnego 1C
Praca ze wszystkimi obiektami bazy danych (katalogi, dokumenty ...) odbywa się za pośrednictwem łączy. Na przykład, jeśli chcemy zrobić rekwizyt w dokumencie - katalogu, to jego typem 1C będzie „ReferenceReference.DirectoryName”.
Na przykład:
Wartość = Referencje. Organizacje. EmptyReference() ; Jeśli katalogi. TypeAllReferences() . Zawiera(TypWartość(Wartość) ) Następnie //to są dokumenty referencyjne ElseIf. TypeAllReferences() . Zawiera(TypWartość(Wartość) ) Wtedy //to jest dokument KoniecJeżeli;
Praca z typami 1C w żądaniu
W żądaniu typ 1C można sprawdzić na dwa sposoby.
Aby sprawdzić typ pola w zapytaniu 1C 8.3, możesz użyć funkcji języka zapytań TYP WARTOŚCI(<Поле>).
GDZIE WARTOŚĆ TYP(Tabela.Suma) = TYP(LICZBA)
TYP funkcji(<Имя типа>) pobiera typ według jego nazwy. Nazwy typów pierwotnych: liczba, łańcuch, wartość logiczna, data. Nazwy typów referencyjnych budowane są według następującej zasady: Dokument.Realizacja Towarów/Usług lub Katalog.Nomenklatura.
WYBIERZ Obroty samonośne. Subconto1, Obroty samonośne. Subconto2, Obroty samonośne. Subconto3, Obroty samonośne. SumaObrót, WYBIERZ KIEDY TYP WARTOŚCI (Obrót samonośny. Subconto3 ) = TYP (Dokument. Sprzedaż towarów i usług) TO „Sprzedaż” GDY TYP WARTOŚCI (Obrót samonośny. Subconto3 ) = TYP (Dokument. Przychodzące zlecenie kasowe) TO "PKO" GDY TYP WARTOŚCI (Hosres parzyste obroty. Subconto3 ) = TYP (Dokument . Zlecenie wychodzące) THEN "RKO" ELSE „Inny dokument” KONIEC JAKO DOKUMENT RODZAJ ROZLICZEŃ Z RACHUNKOWOŚCI KSIĘGOWEJ. Samonośne. Obroty(& StartPeriod, & EndPeriod, Registrar, Account = & Account6201 , , , , ) metoda weryfikacji za pomocą operatora REF.
WYBÓR KIEDY Obroty samonośne. Dokument Subconto3 LINK. Realizacja Towarów i Usług WTEDY „Sprzedaż” KIEDY Obroty samonośne. Dokument Subconto3 LINK. Odbiór Zlecenia Gotówkowego NASTĘPNIE "PKO" KIEDY Obroty Samonośne. Dokument Subconto3 LINK. ExpenditureCashOrder NASTĘPNIE „RKO” ELSE „Inny dokument” KONIEC
Uzyskiwanie dostępnych typów 1C
Zestaw obiektów ma właściwość.ValueType, która zawiera listę typów 1C:
Pole na grubym formularzu klienta
FormElements.FieldName.ValueType
Pole w formularzu cienkiego klienta (wyjątek: o nazwie AvailableTypes)
Elementy.NazwaPla.DostępneTypy
Kolumna tabeli wartości, drzewo wartości
Forma rekwizytów
Element selekcji
…
Jak pracować z tą listą typów 1C w polu.ValueType - patrz „Opis typów” w sekcji „Język 1C”.
Praca z typami atrybutów 1C w metadanych konfiguracji
Podczas dodawania i edytowania detali w konfiguratorze programista określa typ(y) detali 1C. W kodzie programu w języku 1C można uzyskać (znaleźć) typ (y) atrybutu 1C.
Główne metody:
Wywołaj metodę Metadata () obiektu 1C, która zwraca metadane określonego obiektu, a następnie pracuj z listą szczegółów (i szczegółami części tabelarycznej)
Skorzystaj ze zmiennej globalnej „Metadata”, która zwraca wszystkie metadane konfiguracji, a następnie przejdź do szczegółów konkretnego obiektu
Metadane.Dokumenty.Odbiór towaru.Szczegóły
Atrybut ma właściwość. Typ, który zawiera listę typów 1C ustawionych w konfiguratorze dla tego atrybutu.
Jak pracować z tą listą typów 1C - patrz „Opis typów” w sekcji „Język 1C”.
Określ filtr typu 1C
W przypadku wielu obiektów można określić filtr typów wartości 1C, których można użyć, na przykład:
Lista wartości (.AvailableValues)
Pole formularza klienta zarządzanego (.AvailableTypes)
Tam, gdzie filtr nie jest edytowalny, istnieje możliwość określenia filtra w metodzie obiektowej. Na przykład kolumna tabeli (drzewa) ma values.ValueType i nie możemy jej zmienić, ale dodając kolumnę metodą.Add() możesz podać listę dostępnych typów 1C jako drugi parametr.
Aby określić listę typów 1C dla filtra - używana jest lista typów 1C, jak z nią pracować - patrz „Opis typów” w sekcji „Język 1C”.