Sentinel hasp lm nie widzi klucza sieciowego. Monitor Aladyn nie widzi haspa: Monitor Aladyn. Co musisz wiedzieć instalując klucze
Aktualizacja niestandardowej, mocno zmodyfikowanej konfiguracji jest zadaniem bardzo czasochłonnym i odpowiedzialnym. Zazwyczaj aktualizacja wersji jest wykonywana dla konfiguracji zawierających blok regulowanego raportowania. Na przykład, .
Przyjrzyjmy się najłatwiejszemu sposobowi wykonania niestandardowej aktualizacji bez błędów, na przykładzie konfiguracji 1C Enterprise Accounting.
Początek każdej aktualizacji opisano w artykule. Rozważymy tylko najważniejszą rzecz - niuanse niestandardowej aktualizacji.
Trochę teorii o niestandardowych konfiguracjach:
- Nieobsługiwana konfiguracja zawiera 2 konfiguracje: konfigurację bazy danych i konfigurację główną.
- Obsługiwana konfiguracja bez możliwości edycji zawiera 2 konfiguracje: konfigurację bazy danych i konfigurację główną (czyli dostawcę).
- Obsługiwana konfiguracja z możliwością zmiany zawiera już 3 konfiguracje: konfigurację bazy danych, konfigurację główną i konfigurację dostawcy.
1. Przygotowanie do aktualizacji
Zanim zaczniesz, upewnij się, że konfiguracja dostawcy jest zgodna z konfiguracją główną - znacznie ułatwi to niestandardową aktualizację. Jeśli konfiguracja dostawcy ma więcej niż wcześniejsza wersja, co oznacza, że konfiguracja została wcześniej zaktualizowana niepoprawnie. Można zaktualizować wersję dostawcy, uruchamiając aktualizację pojedynczo i bez wybierania pojedynczego obiektu do porównania.
W pierwszej kolejności wdrażam 2 bazy danych z początkową konfiguracją. Jeden do zmiany, drugi do porównania z nowym.
Uzyskaj 267 lekcji wideo na 1C za darmo:
Jeśli Twoja konfiguracja nie jest standardowa, to po kliknięciu przycisku „aktualizuj” w konfiguratorze system rozpocznie porównywanie konfiguracji głównego i nowego dostawcy:
Na zewnątrz wydaje się, że zmieniła się duża liczba obiektów. Wyobraźmy sobie jednak sytuację: Zmieniłeś dokument, ale on się nie zmienił – czy trzeba go aktualizować ręcznie? Oczywiście nie. Aby wybrać takie obiekty po porównaniu, należy kliknąć przycisk Filtr i zaznacz pole
Po przefiltrowaniu widzimy, że zmienionych obiektów jest znacznie mniej:
Otrzymaliśmy listę obiektów, nad którymi będziemy pracować. W naszym przypadku był tylko jeden złożony obiekt – dokument RecordKUDiR.
2. Przeniesienie zmian aktualizacji 1C
Aby przenieść zmiany otwieram 2 konfiguratory - w jednym przeprowadzam porównania i wprowadzam zmiany, a w drugim dokonuję modyfikacji.
Kolejnym etapem jest faktyczne przeniesienie zmian. Przyjrzyjmy się podstawowym technikom aktualizacji niestandardowych konfiguracji.
3. Różnice w modułach
Dość prosta, ale bardzo odpowiedzialna operacja - po prostu przenosimy moduły z nowej wersji do starej. Jeśli kod jest skomentowany, nie powinno być problemów:
4. Porównania kształtów i układów
Tutaj proces jest znacznie bardziej skomplikowany. Trzeba wyłapać najmniejsze zmiany w formularzach. Zalecam wygenerowanie szczegółowego raportu na temat różnic z graficzną reprezentacją:
Po przeniesieniu wszystkich zmian obiektów z nowej konfiguracji uruchom porównanie i scal ponownie, usuwając do porównania obiekty, które zmieniłeś ręcznie.
Nietypowa aktualizacja zmodyfikowanej konfiguracji 1C została zakończona!
Notatka! Jeśli nie wiesz, jak programować w 1C 8, szansa na udaną aktualizację nietypowa konfiguracja bardzo mały. Zmarnujesz dużo czasu i skończysz z konfiguracją, która nawet się nie uruchomi. Polecam kontakt pomoc operacyjna Do .
To mój dość stary artykuł, ale wciąż aktualny. Dlatego też uznałem, że właściwym będzie opublikowanie go na stronie www..
W tym artykule nie opisano technik korzystania z automatycznych i automatycznych aktualizacji konfiguracji za pomocą komponenty zewnętrzne i/lub oprogramowanie. Informacje na ich temat można znaleźć w innych zasobach Internetu.
Być może zauważyłeś, że z każdą aktualizacją liczba obiektów wymagających Twojej uwagi tylko wzrasta. Jednocześnie wiesz na pewno, że np. zmieniony został tylko jeden dokument, a przy aktualizacji podawana jest lista kilkudziesięciu zmienionych obiektów. Oczywiście możesz zastosować technikę opisaną w moim artykule „Technologia aktualizacji niestandardowych konfiguracji 1C: Enterprise 7.7” z 27 czerwca 2003 r. Tak, to zadziała. Wiele osób przeprowadza aktualizacje w ten sposób. Uważam jednak to podejście za nieefektywne i czasochłonne podczas aktualizacji konfiguracji na platformie 1C:Enterprise 8. W przeciwieństwie do platformy 1C:Enterprise 7.7, platforma 1C:Enterprise 8 umożliwia jednoczesne otwieranie kilku konfiguracji (pliki *.cf) i wykonywanie kilka porównań konfiguracji w jednym egzemplarzu konfiguratora. Jedynym wyjątkiem są być może konfiguracje zbudowane w oparciu o PPM (Manufacturing Enterprise Management) - są za ciężkie, platforma spada.
Proces aktualizacji konfiguracji 1C:Enterprise 8 jest bardziej zautomatyzowany w porównaniu do 1C:Enterprise 7.7. Wystarczająco wysoki poziom automatyzacja może znacznie zmniejszyć pracochłonność pracy przy aktualizacji niestandardowych konfiguracji. Niestety, najczęściej nie da się dokończyć procesu aktualizacji niestandardowych konfiguracji tryb automatyczny i wymaga specjalistycznej interwencji.
Czy jest możliwe, że proces aktualizacji zakończy się całkowicie automatycznie? Z pewnością. Aby to zrobić, należy dodać obiekty modyfikowalne i nie wolno korzystać z funkcjonalności istniejącej konfiguracji. Te. obiekty te muszą rozwiązywać zupełnie inne problemy księgowe, które rozszerzają funkcjonalność standardowej konfiguracji dostawcy. Zgadzam się, że opisana sytuacja jest niezwykle rzadka. Zmiany prawie zawsze wpływają na standardowe obiekty konfiguracyjne dostawcy.
Należy pamiętać, że baza danych może zawierać maksymalnie trzy typy konfiguracji:
- konfiguracja bazy danych - jest to konfiguracja, z którą pracują użytkownicy;
- działająca konfiguracja (główny) to konfiguracja, w której możemy wprowadzać zmiany, a użytkownicy mogą dalej pracować;
- konfiguracja dostawcy to początkowa konfiguracja dostawcy, z której działająca konfiguracja I konfiguracja bazy danych. Baza danych może mieć wiele konfiguracji od różnych dostawców. Dostawcą konfiguracji może być nie tylko 1C.
W przypadku usunięcia konfiguracji ze wsparcia, konfiguracja dostawcy nie będzie. Co z kolei znacznie zwiększa złożoność aktualizacji.
Rozważmy proces aktualizacji i przeanalizujmy możliwe błędy na przykładzie aktualizacji konfiguracji UPP (dostawcą standardowej konfiguracji jest 1C, modyfikacje Inform Service). Początkowo konfiguracja ta była aktualizowana bez użycia technologii opisanej w tym artykule, więc błędy omówione w tym artykule są najczęstsze w praktyce. Aktualizacja będzie dotyczyć wersji 1.2.6.2 do wersji 1.2.14.1.
Etap 1. Przygotowanie.
W pierwszym etapie wprowadzimy korespondencję działająca konfiguracja Do konfiguracja dostawcy. To bardzo ważny etap, który znacząco skróci ilość pracy potrzebnej do analizy zmian, które wcześniej dokonaliśmy.
Możesz pominąć ten krok, jeśli Ostatnia aktualizacja przeszło przez „wsparcie” (Menu „Konfiguracja” → „Wsparcie” → „Aktualizuj konfigurację”) lub zostało wykonane sposobem opisanym w tym artykule.
Niezgodność wersji działająca konfiguracja I konfiguracja dostawcy może wystąpić, gdy do aktualizacji używasz plików *.cf, które nie pochodzą z dystrybucji dostawcy lub gdy używasz metod aktualizacji innych niż opisane w tym artykule. Przykładowo obiekty dodawano do roboczej konfiguracji poprzez kopiowanie za pomocą schowka lub metodą Drag&Drop.
1. Porównanie wersji.
Sprawdźmy numery wersji działająca konfiguracja I konfiguracja dostawcy. Numer działająca konfiguracja zajrzyj do menu „Konfiguracja” → „Otwórz konfigurację” menu „Edycja” → „Właściwości”. W bloku „Rozwój” wybierz „Wersja”. (Obrazek 1).
Numer konfiguracja dostawcy zajrzyj do menu „Konfiguracja” → „Wsparcie” → „Ustawienia wsparcia...” w pozycji „Wersja”. (Rysunek 2).
Jeśli liczby się zgadzają, przejdź do następnego kroku. Cm. .
W tym przykładzie konieczne jest wyrównanie działająca konfiguracja I konfiguracja dostawcy z obsługą obiektów usuniętych ze wsparcia lub dodanych bez wsparcia. Aby to zrobić, wykonaj następujące kroki:
2. Zapisanie działającej (głównej) konfiguracji.
Oszczędzajmy działająca konfiguracja do pliku, na przykład work.cf. W tym celu należy wybrać z menu punkt „Konfiguracja” → „Zapisz konfigurację do pliku...”.
3. Uzyskaj plik aktualizacji konfiguracji dostawcy.
Do dopasowania konfiguracji potrzebny jest plik *.cf z dystrybucji dostawcy o tym samym numerze wersji co działająca konfiguracja(Rysunki 3 i 4). Plik ten można uzyskać podczas instalowania odpowiedniej dystrybucji. Domyślnie dystrybucja konfiguracji jest instalowana w katalogu C:/Program Files/1cv81/tmplts. Więcej informacji na temat instalowania szablonów konfiguracji można znaleźć w dokumentacji.
Sprawdźmy katalog szablonów. Jeśli w katalogu szablonów znajduje się plik *.cf wymaganą wersję, następnie idź do .
Co możesz zrobić, jeśli nie ma pliku *.cf wymaganej wersji? konfiguracja dostawcy? Można w tym przypadku skorzystać z plików *.cfu i powtarzając kilkukrotnie procedurę opisaną w Etapie 1, sukcesywnie podnosić numer wersji do wymaganej wersji, w tym przypadku do 1.2.6.2. Należy pamiętać, że użycie plików *.cfu może nie naprawić błędów popełnionych wcześniej podczas aktualizacji. Co, jak widać, jest dość dziwne, biorąc pod uwagę fakt, że najpierw kompilowany jest plik dostawcy na podstawie pliku *.cfu, a następnie wykonywana jest aktualizacja. Może to wynikać z faktu, że z jakiegoś powodu nie wszystkie obiekty konfiguracyjne są uwzględniane w porównaniu. Dlatego sugeruję użycie możliwie dłuższej ścieżki, ale i bardziej niezawodnej.
Musisz utworzyć pustą bazę danych za pomocą „stara” konfiguracja dostawcy. Odświeżać konfiguracja dostawcy do wymaganej wersji i korzystaj z niej podczas wykonywania prac na etapie 1. Za zdobycie „nowa” konfiguracja dostawcy musisz wykonać następujące czynności:
- Tworzenie „starego” pliku dostawcy Dla bieżąca konfiguracja. Plik 1cv8.cf można pobrać z dystrybucji dostawcy lub zapisać z działającej bazy danych, jeśli konfiguracja jest wspierana. Aby zapisać plik 1cv8.cf z działającej bazy danych należy przejść do menu „Konfiguracja” → „Wsparcie” → „Ustawienia wsparcia…”, kliknąć przycisk „Zapisz do pliku” i podać katalog oraz nazwę pliku. Na przykład na pulpicie.
- Utwórz bazę danych z nową konfiguracją dostawcy. Bazę danych można utworzyć wykorzystując dystrybucję dostawcy z dysku ITS lub wykorzystując plik 1cv8.cf uzyskany wcześniej z pulpitu. W pierwszym przypadku postępujemy zgodnie z instrukcją dołączoną do zestawu dystrybucyjnego. W drugim przypadku, aby utworzyć bazę danych z pliku znajdującego się na pulpicie, utwórz nową baza informacyjna bez konfiguracji i uruchom konfigurator. W menu „Konfiguracja” → „Wczytaj konfigurację z pliku…” podajemy plik zapisany wcześniej na pulpicie. Otwieramy konfigurację poprzez menu „Konfiguracja” → „Otwórz konfigurację” i aktualizujemy do żądanej wersji poprzez menu „Konfiguracja” → „Wsparcie” → „Aktualizuj konfigurację” za pomocą plików *.cfu.
- Utwórz „nowy” plik konfiguracyjny dostawcy. W tym celu należy wybrać z menu punkt „Konfiguracja” → „Zapisz konfigurację do pliku...”. Podajemy lokalizację i nazwę pliku 1cv8.cf. Kliknij „Zapisz”.
4. Dopasowanie konfiguracji operacyjnej i konfiguracji dostawcy poprzez aktualizację.
Korzystanie z wynikowego pliku *.cf konfiguracja dostawcy Zaktualizujmy. W tym celu należy wybrać z menu punkty „Konfiguracja” → „Wsparcie” → „Aktualizuj konfigurację”, „Wybierz plik aktualizacji”, „Zakończ” (Rysunek 5), „Uruchom” (Rysunek 6).
Rozwiązania:
- odznacz obiekt znajdujący się w konfiguracji dostawcy;
- usuń odwołanie do obiektu znajdującego się w konfiguracji dostawcy.
Bazuje na tym, że w dodanym interfejsie „Kierownik działu” jest utworzone łącze do obiektu konfiguracja dostawcy, dla którego wsparcie zostało wycofane przez dostawcę (prawdopodobnie w związku ze zmianą metodologii rachunkowości), wówczas właściwym rozwiązaniem w tej sytuacji byłoby usunięcie linku do tego raportu z interfejsu „Kierownika Działu”. Nie zamykamy okna porównania konfiguracji, usuwamy link do raportu „Płatność za zamówienia” w interfejsie „Kierownik działu”. Po usunięciu linku ponownie porównamy konfiguracje. W tym celu w oknie aktualizacji kliknij przycisk „Aktualizuj” (Rysunek 6).
5. Przywracanie ustawień częściowo utraconych na poprzednim etapie.
Aby przywrócić częściowo utracone ustawienia, połącz je z wcześniej zapisanym plikiem konfiguracja robocza work.cf. W tym celu należy wybrać z menu punkt „Konfiguracja” → „Porównaj, połącz z konfiguracją z pliku...”.
6. Zapisanie wyników aktualizacji.
Zapiszmy zmiany działająca konfiguracja i zaktualizuj konfiguracja bazy danych. W tym celu należy wybrać z menu punkt „Konfiguracja” → „Aktualizuj konfigurację bazy danych”.
Tutaj czeka nas kolejny problem (rysunek 8).
Aby rozwiązać ten problem, spójrzmy na przyczynę jego wystąpienia. Powodów może być kilka, ale najbardziej prawdopodobne są następujące. Obiekty te zostały skopiowane działająca konfiguracja z konfiguracja dostawcy lub dostawca wcześniej usunął te obiekty, a później dodał nowe o tych samych nazwach, ale z różnymi identyfikatorami wewnętrznymi. Dzięki temu w konfiguracji pojawiają się obiekty o różnych identyfikatorach wewnętrznych, ale o takich samych nazwach.
Z rolami radzimy sobie po prostu – usuwamy je, bo role się nie zmieniły (można to sprawdzić porównując i działająca konfiguracja). Inaczej postępujemy ze szczegółami dokumentu. Należy zmienić nazwę atrybutu, np. OrderReserve1, a po aktualizacji wartości z atrybutu o zmienionej nazwie należy przenieść na nowy. W tym celu można wykorzystać przetwarzanie UniversalSelectionAndProcessingObjects.epf z dysku ITS.
Rozważmy inną sytuację podobną do poprzedniej, ale która pojawiła się podczas aktualizacji 1C: Enterprise Accounting 8.1. Co zrobić z formularzami? (Rysunek 9)
Na rysunku widzimy, że formularz listy został usunięty z dostawcy, a następnie dostawca dodał nowy formularz o tej samej nazwie. W związku z tym należy zaznaczyć oba formularze do aktualizacji i kliknąć przycisk „Uruchom”.
Jeżeli pojawi się komunikat, że istnieją odnośniki do obiektów do usunięcia, należy bez zamykania formularza aktualizacji wyczyścić we właściwościach obiektu odnośniki do formularza do usunięcia. W tym przypadku we właściwościach rejestru. Następnie należy kliknąć przycisk „Aktualizuj” w formularzu aktualizacji, zaznaczyć właściwości rejestru do aktualizacji i ponownie kliknąć przycisk „Uruchom”.
Zapiszmy zmiany działająca konfiguracja i zaktualizuj konfiguracja bazy danych„Konfiguracja” → „Aktualizuj konfigurację bazy danych”.
W razie potrzeby przenieś wartości atrybutu OrderReserve1 do OrderReserve za pomocą przetwarzanie zewnętrzne w trybie 1C:Enterprise.
Etap 2. Aktualizacja.
Po przeprowadzeniu prac przygotowawczych w Etapie 1 przystępujemy do aktualizacji konfiguracja podstawowa oraz przeniesienie wcześniej dokonanych modyfikacji do standardowej konfiguracji dostawcy.
Do aktualizacji konfiguracji potrzebny jest plik *.cfu lub plik *.cf z dystrybucji dostawcy. Możesz przeczytać więcej o tym, jak je zdobyć.
Jeśli aktualizacja odbywa się poprzez kilka wersji konfiguracji, należy zwrócić uwagę na sytuację opisaną w artykule „”. Jeśli aktualizacja nie jest wykonywana na działającej bazie, to po zakończeniu przygotowań każdego nowego etapu zapisujemy pliki *.cf. Będą potrzebne przy aktualizacji konfiguracji produkcyjnej bazy danych Klienta.
Jeśli aktualizacja odbywa się poprzez kilka wersji, to podczas aktualizacji zdecydowanie należy zwrócić uwagę na obiekty, które zostały usunięte oraz na obiekty o zmienionych nazwach, a także na czynności wykonane podczas pierwszego uruchomienia po aktualizacji. Jeżeli obiekty te zostaną wykorzystane w przetwarzaniu przy pierwszym uruchomieniu po aktualizacji, to nie należy ich usuwać, a w przypadku obiektów o zmienionych nazwach należy dokonać odpowiednich zmian w tekście modułu przetwarzania. W takim przypadku pozostawione obiekty mogą zostać usunięte podczas kolejnej lub kolejnej aktualizacji.
Jeśli aktualizacja odbywa się w kilku wersjach, aby zmniejszyć pracochłonność aktualizacji, możesz zastosować metodę obliczania kluczowych wydań opisaną w artykule „ Aktualizacja konfiguracji 1C:Enterprise 8. Przejdź przez 20 wersji ».
1. Przygotowanie baz danych.
Zatem na podstawie wyników pierwszego etapu przygotowujemy dwie identyczne bazy danych. Pierwszy (główny) to nasz przyszły wynik. Drugi (pomocniczy) służy do wykonywania porównań, otwierania konfiguracji i innych działań przygotowawczych. W przypadku wersji plikowej jest to po prostu skopiowanie plików głównej bazy danych do innego katalogu i połączenie tego katalogu z listą baz danych, w przypadku wersji klient-serwer jest to przesyłanie/pobieranie.
2. Trójstronne porównanie konfiguracji.
Otwórzmy obie bazy danych w trybie Konfiguratora i wykonajmy trójstronne porównanie konfiguracji w obu bazach, korzystając z nowego pliku konfiguracyjnego istniejącego dostawcy. W tym celu w obu bazach należy wybrać pozycję menu „Konfiguracja” → „Wsparcie” → „Aktualizuj konfigurację”, „Wybierz plik aktualizacji”, „Zakończ” (Rysunek 10).
W wyniku porównania trzech konfiguracji ( stara konfiguracja dostawcy, nowa konfiguracja dostawcy I działająca konfiguracja) otrzymujemy listę zmienionych obiektów. Ustaw filtr „Pokaż tylko dwukrotnie zmienione właściwości” (Rysunki 11 i 12).
To właśnie tymi przedmiotami trzeba się zająć w pierwszej kolejności, bo... Po aktualizacji wcześniej wprowadzone ustawienia mogą zostać utracone.
W tym momencie zawieszamy pracę w drugiej (pomocniczej) bazie danych i kontynuujemy w głównej. Nie ma potrzeby klikania przycisku „Uruchom” w pomocniczej bazie danych. Potrzebujemy tej bazy danych dokładnie w tej formie, aż do zakończenia procesu aktualizacji.
W rezultacie otrzymujemy listę obiektów, które podczas rewizji zostały zmienione dwukrotnie typowa konfiguracja i w . Jeśli zgodzisz się na aktualizację, wcześniej wprowadzone ulepszenia tych obiektów zostaną utracone. Dlatego dla każdego obiektu należy podjąć decyzję, w jaki sposób będzie on aktualizowany (rysunek 13). Na tym etapie dokonujemy wstępnego porównania wyłącznie po to, aby w przyszłości ograniczyć ilość pracy. Ocena nie jest dokładna i szybka – „na oko”.
nowa konfiguracja dostawcy, następnie pozostawiamy instancję obiektu dostawcy. Zostaw znacznik wyboru. Następnie przeniesiemy zmiany z działająca konfiguracja.
Jeśli w obiekcie nastąpi więcej zmian działająca konfiguracja, następnie pozostawiamy instancję obiektu działająca konfiguracja. Odznacz to pole. Następnie przeniesiemy zmiany z konfiguracja dostawcy.
Z modułami radzimy sobie trochę inaczej, bo... Mamy możliwość porównania modułów proceduralnie. Te. w przypadku nasza konfiguracja i w konfiguracji dostawcy zmieniono różne procedury modułów, to prawidłowe zaznaczenie pól uratuje nas od tego ręczny transfer zmiany kodu. Aby się do tego dostać należy nacisnąć przycisk jak pokazano na rysunku 14.
Po wybraniu obiektów, które zostaną natychmiast zaktualizowane i na których znajdują się jeszcze znaczniki, duplikujemy stan znacznikami w bazie pomocniczej, a w bazie głównej wciskamy przycisk „Uruchom”. W głównej bazie danych otrzymujemy niemal gotową konfigurację.
Następnie wykonujemy wszystkie porównania w pomocniczej bazie danych. Mamy już jedno porównanie - trójstronne. Aby ustalić wprowadzone wcześniej zmiany, wykonujemy dodatkowe drugie porównanie stara konfiguracja dostawcy Z główna konfiguracja. W tym celu z menu „Konfiguracja” → „Porównaj konfiguracje:” wybierz pozycję „ Konfiguracja dostawcy" I " Podstawowa konfiguracja
W podobny sposób porównujemy stara konfiguracja dostawcy z nowym. Dla porównania potrzebujemy pliku nowa konfiguracja dostawcy. Jeśli nie ma takiego pliku, teraz można go pobrać z głównej bazy danych. Aby zapisać do pliku nowa konfiguracja dostawcy w bazie głównej w menu „Konfiguracja” → „Wsparcie” → „Ustawienia wsparcia”: kliknij przycisk „Zapisz do pliku”. (Rysunek 2). Określ nazwę pliku, na przykład nowy.cf. Następnie dokonujemy trzeciego porównania konfiguracji i przy porównywaniu jako drugą konfigurację określamy plik new.cf.
Otrzymaliśmy więc listę dwukrotnie zmienionych obiektów w dodatkowej bazie danych. I jeszcze dwa porównania, które pomogą nam efektywniej przenieść wcześniej wprowadzone ustawienia z stara wersja na nowy. W głównej bazie danych mamy niemal gotową konfigurację, w której musimy sobie poradzić z dwukrotnie zmienianymi obiektami.
Aby skrócić czas analizy zmian w standardowej konfiguracji i co za tym idzie aktualizacji, wskazane byłoby komentowanie wszelkich zmian dokonanych w konfiguracji, zwracając uwagę nie tylko na zmieniony tekst modułów, ale także cel wprowadzonych zmian . Z wielu powodów bardzo często się tego nie robi. Wykonując aktualizację nie interesują Cię powody wprowadzenia zmian, ale ich konsekwencje. Mianowicie konieczność zachowania funkcjonalności zmienionej konfiguracji. Może to wymagać nie przenoszenia zmienionych wierszy, ale całkowitego przerobienia dodanego (zmienionego) kodu, aby pasował do funkcjonalności nowej konfiguracji dostawcy.
Porównanie formularzy, tabel i modułów obiektów w konfiguracji odbywa się z wystarczającym stopniem szczegółowości (rysunek 17). To wystarczy do podjęcia decyzji.
Jednak w niektórych przypadkach dane w raportach porównawczych są prezentowane w sposób utrudniający szybkie podjęcie decyzji. Przykładowo w przypadku zmiany rodzaju posiadanych szczegółów typ kompozytowy dane, kompozycja wprowadzona na podstawie obiektów itp. To właśnie na tym etapie, ze względu na swoją złożoność, podczas aktualizacji tracone są ulepszenia. Rozważmy tę sytuację na przykładzie szczegółów, które mają złożony typ danych. Podczas generowania raportu z porównania obiektów (Rysunek 17) różniące się dane w porównywanych konfiguracjach prezentowane są w formie list zawierających skład typów danych oddzielonych przecinkami. Jednak raport w ogóle nie pokazuje, jakie typy danych zostały dodane lub usunięte. Oczywiście raport można wydrukować i „ukryć” w celu wykrycia różnic. W rozpatrywanym przykładzie takich obiektów jest około 200. Oczywiście proces porównania wydaje się dość pracochłonny i zajmie około 50 godzin.
Aby zmniejszyć pracochłonność pracy przy porównywaniu obiektów, możesz skorzystać z opracowanego przez firmę Inform Service przetwarzania „Cell Comparison”. Pracochłonność pracy przy porównywaniu obiektów złożonych można zmniejszyć około 20-krotnie.
W trybie 1C:Enterprise uruchamiana jest obróbka „Cell Comparison”, która pozwala na przedstawienie informacji z raportu porównania obiektów w formie wizualnej (Rysunki 18 i 19). Dla porównania wykorzystano możliwości 1C:Enterprise 8.
Schemat przetwarzania jest prosty. W konfiguratorze tworzymy raport z porównania obiektów (Rysunek 17) i zapisujemy go do pliku np. Comparison Report.mxl. Otwórz 1C:Enterprise i w oknie dialogowym (Rysunek 18) wybierz zapisany plik i wskaż komórki do porównania. Aby to zrobić, kliknij dwukrotnie prawym przyciskiem myszy wybraną komórkę dokument arkusza kalkulacyjnego. Klikając przycisk „Porównaj” otrzymujemy wynik porównania, w którym różne pozycje są wyróżnione kolorem (Rysunek 19).
Ponadto, biorąc pod uwagę fakt, że porównanie odbywa się według tych samych zasad porównywania obiektów, diagram działania będzie wyglądał następująco. Zapisz następny raport pod tą samą nazwą pliku. Kliknij przyciski „Aktualizuj” i „Porównaj”.
Szczególną uwagę należy zwrócić na szablony RLS dla zmienionych ról użytkowników.
Po zakończeniu aktualizacji i przeniesieniu wcześniej wprowadzonych zmian do standardowej konfiguracji dokonamy kontroli syntaktycznej modułów i sprawdzimy działanie zmienionych obiektów. Po pomyślnych testach proces aktualizacji konfiguracji można uznać za zakończony. Teraz pozostaje tylko zaktualizować te zewnętrzne drukowane formularze, raporty i przetwarzanie. W przypadku niektórych konfiguracji konieczne jest sprawdzenie formularzy raportowania podłączonych jako zewnętrzne.
Etap 3. Dostarczenie pracy.
W podanym przykładzie ilość pracy włożona w poprawienie błędów popełnionych podczas poprzednie aktualizacje, a także aktualizacja do wersji 1.2.14.1 i przeniesienie wprowadzonych wcześniej zmian do standardowej konfiguracji to około 100-150 godzin. Nie jest możliwe wykonanie tak dużego nakładu pracy poprzez aktualizację bezpośrednio w bazie klienta. W związku z tym należy wykonać prace przygotowawcze na kopii bazy danych, a wynik aktualizacji przenieść do działającej bazy klienta.
Najpierw dokładnie przestudiujemy instrukcje z zestawu dystrybucyjnego. Wykonujemy niezbędną pracę przed aktualizacją w działającej bazie danych.
Jeżeli w trakcie przygotowywania aktualizacji nie były dokonywane żadne zmiany konfiguracyjne w działającej bazie Klienta, a aktualizacja została przygotowana na aktualnej kopii roboczej bazy danych, to w celu przeniesienia ustawień należy zapisać działającą konfigurację do pliku np. work_2 .cf, wybierając z menu opcję „Konfiguracja” → „Zapisz konfigurację do pliku…”.
- Za pomocą pliku work_2.cf przenosimy zmiany. W tym celu należy wybrać z menu punkt „Konfiguracja” → „Wczytaj konfigurację z pliku…”;
- Na pytanie o aktualizację konfiguracji bazy danych odpowiemy twierdząco.
Jeżeli podczas przygotowywania aktualizacji dokonano zmian konfiguracyjnych w produkcyjnej bazie danych Klienta, to zmiany te muszą zostać odzwierciedlone również podczas aktualizacji.
Jeśli aktualizacja nie została przygotowana na aktualnej kopii działającej bazy danych, to do przeniesienia ustawień wykorzystamy technikę zastosowaną w pierwszym etapie. Do tego potrzebny jest plik *.cf standardowej konfiguracji dostawcy (1.2.14.1) oraz wynik aktualizacji w postaci również pliku *.cf. W tym celu należy zapisać działającą konfigurację do pliku np. work_2.cf wybierając z menu opcję „Konfiguracja” → „Zapisz konfigurację do pliku...”.
Dalsze działania po stronie Klienta będą następujące:
- tworzyć kopia zapasowa Baza danych;
- Wykorzystując plik *.cf standardowej konfiguracji dostawcy dokonamy aktualizacji. W tym celu należy wybrać punkty menu „Konfiguracja” → „Wsparcie” → „Aktualizuj konfigurację”, „Wybierz plik aktualizacji”, „Zakończ” (Rysunek 10), „Uruchom”;
- Za pomocą pliku work_2.cf przenosimy zmiany. W tym celu należy wybrać z menu punkt „Konfiguracja” → „Porównaj, połącz z konfiguracją z pliku…”;
- Zapiszmy zmiany w konfiguracji roboczej i zaktualizujmy konfigurację bazy danych. W tym celu należy wybrać z menu punkt „Konfiguracja” → „Aktualizuj konfigurację bazy danych”.
Prawidłowe wykonanie tego etapu pozwoli w przyszłości uniknąć prac opisanych w etapie 1.
W tym artykule omówiono aktualizację niestandardowej konfiguracji 1C (wersje 8.2 i 8.3), jednocześnie zapisując wszystkie zmiany wprowadzone przez Ciebie (lub innych programistów) w standardowej konfiguracji 1C 8.
Spójrzmy na przykład aktualizacji konfiguracji Rachunkowość 2.0 z niestandardowymi zmianami modułów, ról, subskrypcji wydarzeń, planów wymiany itp. Omówione tu sprawy nie będą zbyt trudne do aktualizacji, z ich pomocą pokażę jedynie technikę aktualizacji, która pozwoli Ci uporać się ze swoimi sprawami.
Aktualizacja niestandardowych instrukcji konfiguracji 1C krok po kroku
Przyjrzyjmy się algorytmowi aktualizacji konfiguracji 1C 8 krok po kroku. Algorytm ten jest uniwersalny, jego pierwsze jedenaście kroków opisuje proces aktualizacji dowolnej standardowej konfiguracji 1C 8, a wszystkie punkty razem opisują aktualizację niestandardowej konfiguracji 1C 8 :
- Pobierz plik aktualizacji konfiguracji z users.v8.1c.ru lub pobierz go z innych dostępnych źródeł (na przykład z dysku ITS);
- Rozpakuj i zainstaluj plik aktualizacji 1C 8 w dowolnym folderze na dysku twardym;
- W folderze z numerem wydania 1C 8 znajdź plik 1cv8.cfu - jest to plik zawierający aktualizacje konfiguracji;
- Uruchomić 1C:Przedsiębiorstwo w trybie Konfigurator;
- Przejdź do menu Konfiguracja -> Wsparcie -> Aktualizuj konfigurację.
- W otwartym oknie „Aktualizuj konfigurację” ustaw flagę na element Wybór pliku aktualizacji i naciśnij przycisk Dalej(jeśli chcesz, możesz skorzystać z pierwszego punktu Znajdź dostępne aktualizacje i automatycznie wyszukaj pliki aktualizacji) ;
- W polu „Określ plik aktualizacji” wybierz plik .cfu z folderu z numerem wersji. Należy pamiętać, że nie można zaktualizować konfiguracji bazy danych 1C 8 dla żadnej wersji. Dla każdego pliku aktualizacji istnieje lista wydań, dla których jest on przeznaczony. Dlatego może być konieczne zainstalowanie po kolei kilku plików aktualizacji;
- W kolejnym oknie zobaczysz opis tę aktualizację. Możesz także zobaczyć, które wersje konfiguracji są przeznaczone do aktualizacji. ten plik. Naciśnij przycisk Kontynuuj aktualizację;
- Jeśli ta wersja konfiguracja nie może zostać zaktualizowana przy użyciu wybranego pliku, pojawi się okno z pytaniem, które wydania należy zainstalować;
- Jeżeli wybrany plik nadaje się do aktualizacji konfiguracji, pojawi się okno z informacją o wersji aktualizacji. Aby kontynuować aktualizację, kliknij przycisk OK;
- Następnie rozpocznie się proces aktualizacji. Jeśli twoja konfiguracja jest typowa, po zakończeniu pozostaje tylko zgodzić się na zmianę bieżącej konfiguracji i uruchomić 1C 8 w trybie Firma;
- Jeżeli aktualizujesz konfigurację ze zmianami (niestandardowymi), to po zakończeniu procesu aktualizacji pojawi się okno porównujące i scalające starą i nową konfigurację.
Aktualizacja analizy przykładowej konfiguracji niestandardowej 1C
Przejdźmy dalej szczegółowa analiza poprawna aktualizacja niestandardowej konfiguracji 1C 8. Cały problem aktualizacji takiej konfiguracji polega na tym, że w standardowych obiektach metadanych (wspólne moduły, role, dokumenty, katalogi itp.) wprowadzono zmiany stron trzecich. Musisz upewnić się, że wszystkie zmiany pozostaną na swoim miejscu, bezpieczne i zdrowe, ale jednocześnie zostaną zastosowane wszystkie zmiany z 1C zawarte w pliku aktualizacji. W tym celu podczas aktualizacji zmienionej konfiguracji pojawia się okno porównania Podstawowa konfiguracja(z twoimi zmianami) i Nowa konfiguracja dostawcy(zaktualizowana konfiguracja standardowa).
To okno zawiera dwie kolumny, z których każda zawiera drzewo metadanych. Pierwsza pokazuje bieżące metadane konfiguracji bazy danych, a druga pokazuje zaktualizowane metadane konfiguracji dostawcy (zaktualizowana typowa konfiguracja). Zielone ołówki wskazują zmienione obiekty, pierwsza kolumna pokazuje typowe obiekty metadanych, które zmieniłeś, a druga kolumna pokazuje typowe obiekty metadanych zmienione przez aktualizację. Dlatego, aby poprawnie zaktualizować niestandardową konfigurację 1c, musisz znaleźć wszystkie obiekty metadanych, które zostały zmienione zarówno przez Ciebie, jak i aktualizację (to znaczy zmienione dwukrotnie).
W tym celu należy kliknąć przycisk znajdujący się w dolnej części okna Filtr, w oknie, które się otworzy, ustaw flagę i naciśnij OK.
Teraz w oknie porównania widoczne będą tylko te obiekty, których potrzebujemy, co znacznie upraszcza proces aktualizacji. Należy pamiętać, że jeśli do Twojej konfiguracji zostały dodane nowe niestandardowe dokumenty, katalogi, role, moduły itp., to aktualizacja konfiguracji nie spowoduje ich nadpisania, pozostaną na swoim miejscu i nic się z nimi nie stanie. Problemem są tylko obiekty typu zmodyfikowanego.
Aby poprawnie zaktualizować różne obiekty metadanych, potrzebujesz własnego podejścia, dlatego spójrzmy na proste przykłady różne sytuacje. Zaznaczam również, że aktualizacja mocno przepisanych konfiguracji jest zadaniem złożonym i wymagającym maksymalnej staranności i koncentracji.
Ogólna aktualizacja modułu.
- Spójrzmy na przykład: Do wspólnego modułu Konfiguracja kontroli wersji dokonałeś następujących zmian:
- W procedurze Sprawdź wersję konfiguracji() skomentował linię: //OpenFormModal("GeneralForm.DeprecatedConfigurationVersion", Parametry);
- Do modułu o nazwie dodaliśmy własną procedurę MojaProceduraTestowa().
Podczas aktualizacji moduł ten uległ zmianie, zakładając dwukrotnie zmieniony filtr w oknie porównania, zobaczymy, że jest on uwzględniony na liście.
Przyjrzyjmy się bliżej temu oknu i zastanówmy się, jakie informacje możemy z niego uzyskać. Po pierwsze, widzimy, że wspólny moduł zmienił się zarówno w konfiguracji głównej, jak i w zaktualizowanej konfiguracji dostawcy, co zaznaczono zielonymi ołówkami w obu kolumnach. Po drugie, w pierwszej kolumnie widzimy checkbox przy nazwie wspólnego modułu, oznacza to, że moduły zostaną scalone (ten, który zmieniliśmy i standardowy, zaktualizowany). Po trzecie, w ostatniej kolumnie widzimy, w jakim trybie moduły zostaną scalone. W tym przypadku wartość jest ustawiona na: Weź z nowej konfiguracji dostawcy, oznacza to, że nasze zmiany zostaną całkowicie nadpisane, a zmiany wprowadzone przez aktualizację zostaną w pełni zastosowane.Inne tryby łączenia oferują częściowe łączenie modułów o różnych priorytetach. Jednak zdecydowanie odradzam korzystanie z tych trybów, ponieważ po wykonaniu tej czynności w module może dojść do bałaganu: niektóre zmiany zostaną nadpisane, a niektóre standardowe zmiany nie zostaną zastosowane. Dlatego zmień wartości w kolumnie Tryb scalania... nigdy tego nie zrobimy. Po czwarte, jeśli odznaczysz checkbox w pierwszej kolumnie naprzeciw modułu, scalanie nie zostanie wykonane, a moduł pozostanie w formie, w jakiej był przed aktualizacją.W oparciu o powyższe punkty istnieją dwa sposoby aktualizacji wspólny moduł:
- Zastąp zmiany, instalując standardowe. Następnie ręcznie wprowadź nadpisane zmiany w zaktualizowanym module;
- Nie aktualizuj modułu i nie wprowadzaj standardowych zmian ręcznie.
Mechanizmy porównywania konfiguracji
Do porównania zmian w module można wykorzystać następujące wbudowane mechanizmy okna porównywania-scalania konfiguracji:
- Zobacz różnice w modułach. W tym celu w oknie porównania kliknij moduł kliknij prawym przyciskiem myszy myszą wybierz element Pokaż różnice w modułach... Następnie otworzy się okno porównania modułów, w którym możesz zobaczyć, jakie procedury różnią się w zaktualizowanym i zmodyfikowanym module. Górna część ekranu podzielona jest na dwie kolumny: po lewej stronie znajduje się lista procedur dla zmienionej konfiguracji głównej, po prawej stronie podobna lista procedur dla zaktualizowanej konfiguracji standardowej. Dolna część okna również jest podzielona na dwie części, zgodnie z tą samą zasadą. Wyświetla kod wybranych procedur. Linie występujące tylko w konfiguracji głównej są podświetlone na niebiesko. Podświetlone są linie, które występują tylko w zaktualizowanej konfiguracji standardowej zielony. Linie, które występują w obu konfiguracjach, ale nie pasują do siebie, są podświetlone na czerwono.
- . Do porównania modułów można także użyć Raportu porównania obiektów. Aby wywołać go w oknie porównania, kliknij moduł prawym przyciskiem myszy i wybierz W oknie, które się otworzy, w okolicy Format, ustawić flagę Detale. W raporcie, który się otworzy, możesz zobaczyć, które linie modułów zostały zmienione i jak wyglądają w obu konfiguracjach.
Pomimo tego, że raport ten zawiera wszystkie informacje o zmianach, korzystanie z niego nie jest wygodne (przynajmniej przy aktualizacji modułów). Dużo ciekawsze są jego dwie modyfikacje: O raport z porównania głównych obiektów konfiguracyjnych z konfiguracją starego dostawcy(w tym raporcie widoczne są tylko wprowadzone przez Ciebie zmiany) i (w tym raporcie widoczne są jedynie zmiany wprowadzone w module poprzez aktualizację).
Korzystając z pierwszego raportu możesz zobaczyć w ilu miejscach w module dokonałeś zmian, dzięki temu szybko odnajdziesz je w oknie Zobacz różnice w modułach. W drugim raporcie możesz zobaczyć, w ilu miejscach typowa aktualizacja wprowadziła zmiany.
Przygotowaliśmy wszystkie narzędzia potrzebne do aktualizacji modułu. Aby je pokazać praktyczne użycie Przyjrzyjmy się krok po kroku procesowi aktualizacji modułu Konfiguracja kontroli wersji ze zmianami wymienionymi powyżej. Zaktualizujmy moduł na dwa sposoby:
- Zaktualizujmy moduł, usuwając wprowadzone w nim zmiany. Po aktualizacji wprowadzimy je ręcznie;
- Nie będziemy aktualizować modułu. Zmiany otrzymane w aktualizacji wprowadzimy później.
Pierwszy sposób:
- Zanim opiszę algorytm, zaznaczę, że rozważamy bardzo prosty przykład aktualizacji, aby opis nie zajmował zbyt dużo miejsca, ale proces aktualizacji w złożonym przypadku składa się z dokładnie tych samych kroków, chociaż wymaga większej koncentracji i staranności ;
- Przed aktualizacją konfiguracji utwórzmy dokument tekstowy. Zapiszemy w nim zmiany, które trzeba będzie wprowadzić ręcznie po aktualizacji. Dane w dokumencie tekstowym powinny być przedstawione w sposób jak najbardziej zrozumiały, czyli mieć strukturę. W naszym przykładzie napiszemy tak: 1. Moduły ogólne 1.1 Konfiguracja kontroli wersji
- Znajdźmy wspólny moduł Konfiguracja kontroli wersji Moduł. Kliknij go prawym przyciskiem myszy i menu kontekstowe wybierz punkt O Raport z porównania obiektów konfiguracji głównej ze starą. W oknie, które zostanie otwarte, umieść flagę Detale. Ustawiłem także flagę Wyjście do dokumentu tekstowego, bo wygodniej jest widzieć zmiany, ale to kwestia przyzwyczajenia. Naciśnijmy przycisk OK. Raport, który się otworzy, będzie wyglądał następująco:
- Z raportu wynika, że w module zostały wprowadzone dwie zmiany (przed każdą nową zmianą wpisane są numery linii, w których została dokonana):
- Linia 34 została zmieniona, jest ona zakomentowana w konfiguracji głównej, ale nie w starej konfiguracji dostawcy;
- Dodana została procedura, w starej konfiguracji dostawcy jego miejsce jest puste, natomiast w głównej konfiguracji jest. Nie zamykamy raportu, będzie on dla nas przydatny;
- Znajdźmy teraz pierwszą różnicę w oknie porównania modułów. Aby to zrobić, kliknij ponownie prawym przyciskiem myszy gałąź Moduł i w menu kontekstowym wybierz element Pokaż różnice w modułach... Ponieważ numery linii (numeracja globalna) nie są widoczne w oknie porównywania modułów, w celu odnalezienia pierwszej zmiany przewińmy wszystkie procedury w górnej połowie okna. Z raportu wiemy też, że pierwsza zmiana wiąże się ze zmianą linii, dlatego szukamy tekstu zaznaczonego na czerwono. Zmieniona linia zostanie odnaleziona w procedurze CheckConfigurationVersion().
- Otwórzmy dokument tekstowy utworzony w celu zarejestrowania zmian. W paragrafie „1.1.1” zapisujemy nazwę procedury, w której zlokalizowana jest zmiana. Następnie musimy wpisać do niego znalezioną zmianę, abyśmy mogli ją łatwo odnaleźć w tekście modułu. Aby to zrobić, zwykle kopiuję do dokumentu nie jedną, ale kilka linijek procedury na raz, przed i po zmianach. Ale w tym przypadku procedura jest niewielka i dlatego wystarczy skopiować samą zmienioną linię. Otrzymasz następujący rekord: 1. Moduły ogólne 1.1 ControlVersionConfiguration 1.1.1 CheckVersionConfiguration //OpenFormModal("GeneralForm.Not zalecaneVersionConfiguration", Parametry);
- Otwórzmy teraz ponownie raport z porównania konfiguracji, przyjrzyjmy się kolejnej zmianie i odszukajmy ją także w oknie porównania modułów. Tym razem jest to dodana nowa procedura. Ponieważ Tej procedury całkowicie brakuje w starej konfiguracji dostawcy, jego tekst zostanie podświetlony na niebiesko:
- Otwórzmy utworzony dokument tekstowy, aby ponownie zarejestrować zmiany. W paragrafie „1.1.2” zapisujemy nazwę dodanej procedury. Następnie skopiuj tam cały tekst dodanej procedury. 1.1.2 Procedura MyTestProcedure MyTestProcedure() Eksport //tekst procedury EndProcedure
- Konfiguracja kontroli wersji ustawiana jest flaga wskazująca konieczność aktualizacji tego modułu, kasując wszystkie dokonane zmiany;
- Następnie musisz zapisać zmiany w innych dwukrotnie zmienionych obiektach metadanych w dokumencie tekstowym. Ponieważ jednak w tym przykładzie rozważamy konkretny moduł ogólny, pominiemy ten krok;
- Po zakończeniu pracy na dwukrotnie zmienionych obiektach, w oknie porównania/łączenia kliknij przycisk Wykonać;
- Jeżeli pojawi się okno z tekstem „W konfiguracji głównej zmieniono obiekty…”, kliknij przycisk Tak;
- W kolejnym oknie Konfigurowanie reguł wsparcia nie zmieniaj żadnych ustawień, a po prostu kliknij przycisk Tak;
- Ostatni komunikat, który się pojawi, to: „Zakończono łączenie konfiguracji”. naciśnij przycisk OK;
- Zapisz konfigurację za pomocą menu Plik -> Zapisz, piktogramy Ratować(niebieska dyskietka) lub skróty klawiaturowe Ctrl+S;
- Po zapisaniu konfiguracji przywrócimy nadpisane zmiany w module. Znajdź i otwórz moduł w drzewie metadanych Konfiguracja wersji sterującej;
- Otwórzmy dokument tekstowy, w którym wprowadzone zostaną zmiany tego modułu;
- Paragraf „1.1.1” określa procedurę Sprawdź wersję konfiguracji, znajdźmy go w module i otwórzmy;
- Dokument tekstowy wskazuje, że linię należy zakomentować: OpenFormModal("GeneralForm.DeprecatedConfigurationVersion", Parametry);
Znajdźmy go w module i ustawmy komentarz;
- Paragraf „1.1.2” określa procedurę Moja procedura testowa, który należy dodać do modułu. Skopiujmy to z dokument tekstowy i włóż go na końcu modułu;
- Konfigurację zapisujemy jedną z powyższych metod;
- Aktualizacja konfiguracji została zakończona, pozostaje jedynie zaktualizować konfigurację za pomocą klawiszy F5 Lub F7 lub odpowiednie ikony, a w trybie 1C:Enterprise potwierdź legalność aktualizacji;
- Drugi sposób:
- Druga metoda całkowicie powtarza pierwszą, z tą różnicą, że działa w odwrotnej kolejności. Dlatego opiszę to krótko;
- Tworzymy dokument tekstowy o tej samej strukturze;
- Wygenerujmy raport Raport porównujący obiekty nowej konfiguracji dostawcy ze starą konfiguracją dostawcy;
- Korzystając z wygenerowanego raportu i okna porównania modułów, zapiszemy zmiany wprowadzone przez nową konfigurację dostawcy w dokumencie tekstowym;
- W oknie porównania/łączenia konfiguracji zaznacz tę opcję obok modułu Konfiguracja kontroli wersji FLAGA ZOSTAŁA USUNIĘTA. Oznacza to, że moduł ten nie będzie aktualizowany;
- Aktualizujemy konfigurację, wprowadzamy zmiany z dokumentu tekstowego do modułu Konfiguracja wersji
Aktualizacja planu wymiany.
Spójrzmy na przykład: w ramach planu wymiany Według organizacji dołączyłeś katalog Przetwarzanie zewnętrzne. Podczas aktualizacji niestandardowej konfiguracji 1C skład tego planu wymiany uległ zmianie i stajemy przed zadaniem prawidłowej aktualizacji planu wymiany, nie tracąc ani standardowych zmian, ani naszych własnych. Narzędzia służące do porównywania zmienionych obiektów metadanych zostały szczegółowo opisane w poprzednich akapitach, więc w tym przypadku wszystko zostanie opisane pokrótce.
Przyjrzyjmy się krok po kroku aktualizacji planu wymiany Według organizacji z następującymi zmianami:
- Do dokumentu tekstowego utworzonego podczas aktualizacji modułu ogólnego dodamy nowe linie: 2. Plany wymiany 2.1 Według organizacji
- Znajdźmy plan wymiany Według organizacji w oknie porównania/scalania rozwiń je do gałęzi Mieszanina. Zaznaczam, że w kwestii wymiany moduł też można zmienić, należy go zaktualizować zgodnie z zasadami opisanymi dla modułu ogólnego. W tym przypadku jesteśmy zainteresowani aktualizacją składu planu wymiany;
- Podobnie jak w przypadku modułu ogólnego, skład planu wymiany można albo aktualizować, dodając następnie własne zmiany ręcznie, albo nie aktualizować, dodając ręcznie standardowe zmiany. Jeśli w Twojej kompozycji jest więcej zmian niż standardowych, lepiej zaktualizować drugą metodą, jeśli jest ich mniej, to pierwszą. Możesz zobaczyć, jakich zmian jest więcej, korzystając z tych samych raportów:
- W naszym przykładzie są bardziej typowe zmiany, dlatego zapiszemy nasze zmiany w dokumencie tekstowym: 2. Plany Exchange 2.1 Według organizacji - ***Katalogi - -->Katalog.Przetwarzanie zewnętrzne
- Sprawdź, czy w oknie porównania/łączenia jest zaznaczone pole wyboru obok planu wymiany Według organizacji;
- Zapisz konfigurację;
- Po zapisaniu konfiguracji przywrócimy nadpisane zmiany w planie wymiany. W drzewie metadanych znajdziemy i otworzymy plan wymiany Według organizacji;
- W paragrafie „2.1” dokumentu tekstowego wskazana jest książka referencyjna Przetwarzanie Zewnętrzne, znajdziemy go w drzewie metadanych składu planu wymiany i ustawimy flagę wskazującą udział katalogu w giełdzie;
- Zapiszmy i zaktualizujmy konfigurację;
Zaktualizuj subskrypcję wydarzenia.
Spójrzmy na przykład: do źródła subskrypcji wydarzenia Przed usunięciem katalogu Exchange w organizacji dołączyłeś katalog Przetwarzanie zewnętrzne. Podczas aktualizacji zmienił się skład źródeł, zadanie jest podobne do poprzednich - poprawnie zaktualizować niestandardową konfigurację 1c.
Przyjrzyjmy się krok po kroku aktualizacji listy źródeł subskrypcji wydarzeń z następującymi zmianami:
Aktualizacja ról w 1C
Zanim zaczniemy mówić o aktualizacji ról w 1C 8, chciałbym zauważyć, że lepiej nie zmieniać standardowych ról, nie ma takiej potrzeby, a poza tym aktualizacja niestandardowej konfiguracji 1C jest bardzo trudna. Jeśli modyfikujesz dowolną standardową konfigurację i dodajesz do niej swoje dokumenty, katalogi itp., to utwórz własną rolę (lub kilka, w zależności od sytuacji), w której umieścisz nowe obiekty metadanych. Jeśli tego nie zrobisz, z czasem aktualizacja standardowych ról będzie bardzo trudna (a czasami niemożliwa), ponieważ w prawie każdym wydaniu bardzo się one zmieniają, a raporty z porównywania konfiguracji mogą nie wyglądać zbyt jasno.
Ale nadal często zdarza się, że rola została już zmieniona i to więcej niż raz, i nie ma czasu na zrozumienie, dlaczego i dlaczego. Dlatego spójrzmy na przykład: w typowej roli Księgowy do podręcznika Organy podatkowe dodano uprawnienia do odczytu i przeglądania, podczas aktualizacji zmieniono także zestaw uprawnień ról.
Przyjrzyjmy się krok po kroku aktualizacji roli:
- Znajdźmy rolę Księgowy w oknie porównania/scalania rozwiń je do gałęzi Prawa;
- W tym przykładzie następuje tylko jedna zmiana roli, ale zwykle tak się nie dzieje. Dlatego znacznie łatwiej jest nie aktualizować roli, ale ręcznie wprowadzać standardowe zmiany;
- Uformujmy Raport porównujący obiekty konfiguracji nowego dostawcy ze starą konfiguracją dostawcy. Zwykle zawiera wiele informacji, ale nie wszystkie są potrzebne do aktualizacji:
- Dodano nowe obiekty metadanych lub zmieniono uprawnienia dla starych:
- Dodane obiekty wyglądają następująco: - -->
Podczas dodawania nowego obiektu raport nie wyświetla informacji o tym, jakie uprawnienia należy dla niego ustawić. Dlatego po aktualizacji możesz albo sprawdzić ich rozmieszczenie w konfiguracji dostawcy, albo zainstalować wszystkie dostępne.
- Zmienione obiekty wyglądają następująco: - ***Katalogi - ***Organy podatkowe - ***Uprawnienia - ***Odczyt - ***Wartość -->Dozwolone<--Запрещено
- ***Просмотр
- ***Значение
-->Dozwolony<--Запрещено
Jednocześnie szczegółowo wskazano, które prawa uległy zmianie;
- Dodane obiekty wyglądają następująco: - -->
- W naszym przykładzie w raporcie porównawczym znajduje się tylko jedna linia przydatnych informacji, którą dodajemy do dokumentu tekstowego: 4. Role 4.1 Księgowy - -->Obiekt - RegulatedReportStatisticsForm11NA
W tym przypadku możesz wskazać, który to obiekt metadanych, ale w tym przypadku już jest jasne, że raport;
- W oknie porównania/kombinacji odznacz pole obok roli Księgowy;
- Następnie należy zapisać zmiany w pozostałych dwukrotnie zmienionych obiektach metadanych do dokumentu tekstowego i przeprowadzić aktualizację (proces opisano szczegółowo powyżej);
- Zapisz konfigurację;
- Po zapisaniu konfiguracji należy wprowadzić typowe zmiany w roli Księgowy. W drzewie metadanych znajdziemy i otworzymy tę rolę;
- W paragrafie „4.1” dokumentu tekstowego jest napisane, że do roli dodano obiekt Raport regulowanyStatystykaFormularz 11NA, znajdź go w drzewie metadanych roli, sprawdź uprawnienia Stosowanie I Pogląd;
- Zapiszmy i zaktualizujmy konfigurację.
To kończy artykuł na temat aktualizacji niestandardowej konfiguracji 1C. Jeśli po przeczytaniu nadal masz pytania, śmiało zadaj je w komentarzach! Na prośbę czytelników w następnym artykule mogę porozmawiać o innych interesujących i złożonych aspektach aktualizacji niestandardowej konfiguracji 1C 8.