1s detaliczna synchronizacja danych. Giełda z konfiguracją „Księgowość przedsiębiorstwa. Montaż wyposażenia sklepu
Pierwszym krokiem w tworzeniu programu 1C: Retail 2.2 będzie stworzenie Organizacje. Aby to zrobić, przejdź do rzeczy referencyjne informacje regulacyjne (NSI), wybierz na pasku nawigacji Szczegóły organizacji.
W oknie, które zostanie otwarte, wybierz Podmiot prawny lub Przedsiębiorca indywidualny. Następnie uzupełnij odpowiednie dane: Nazwisko w programie, Skrócona nazwa, Imię i nazwisko, NIP i inne.
Kolejnym krokiem jest tworzenie Rodzaje cen. Przejdź do sekcji marketingu, wybierz na pasku nawigacji Rodzaje cen i naciśnij klawisz Tworzyć.
Musimy utworzyć dwa rodzaje cen: Nabywczy oraz Sprzedaż.
Najpierw stwórzmy Nabywczy w tym celu w oknie, które zostanie otwarte, wypełnij: Nazwa, metoda wyceny i schemat składu danych. Nabywczy Cena zostanie wpisana z dokumentu odbioru towaru.
po dodaniu Cena zakupu należy dodać Cena detaliczna, czyli cenę, po której będziemy sprzedawać. Wpisz nową cenę: Nazwa, Użyj przy sprzedaży, Sposób ustalania ceny i Zasady kalkulacji. W takim przypadku otrzymamy automatyczną kalkulację ceny, czyli Cena Przyjęcia Towaru + 50% narzutu = Cena Detaliczna. W przyszłości możesz zmienić cenę ręcznie.
Kolejnym krokiem jest tworzenie Zasady ustalania cen, iść do Marketing Zasady ustalania cen i naciśnij Tworzyć.
W oknie, które zostanie otwarte, wypełnij Imię oraz Rodzaj ceny.
Program 1C: Handel detaliczny do pracy wymaga stworzenia sklep kto wyda towar. Idziemy do Informacje referencyjne dotyczące przepisów (NSI), na pasku nawigacyjnym wybierz Sklepy i naciśnij Tworzyć.
W oknie, które zostanie otwarte, uzupełnij podstawowe dane: Imię, W sklepie tutaj musisz wybrać pracę z jednym magazynem lub z kilkoma, Nazwa magazynu, Organizacja sprzedaży jest to organizacja, z którą będzie prowadzona sprzedaż, Reguła cenowa, Rodzaj minimalnych cen sprzedaży jest to ta sama cena zakupu, poniżej tej ceny nie będzie można sprzedać, aby nie pracować ze stratą, Kolejność zaokrąglania kwoty czeku ta pozycja pozwoli ci zaokrąglić kwotę czeku, aby nie bawić się groszami, jeśli myślisz, że i tak będziesz miał równe ceny, a nie jest to wymagane, to się mylisz, ponieważ przy stosowaniu rabatów grosze nadal będą pojawiają się w ust Rodzaj zaokrąglenia wybierać Zaokrąglij w górę ta pozycja pozwoli Ci stracić mniej pieniędzy na zaokrągleniach. Po wypełnieniu wszystkich danych naciśnij przycisk Napisz i zamknij.
RMK (Miejsce pracy kasjera) nie może funkcjonować bez Rejestratora Skarbowego, dlatego kolejnym krokiem jest dodanie rejestratorka fiskalna do systemu. W naszym przypadku dodamy emulacja rejestratora podatkowego. Idziemy do sekcji Administracja, wybierz w menu nawigacyjnym Podłączony sprzęt.
Następnie zaznacz pole Użyj podłączonego sprzętu i idź do Podłączony sprzęt.
Lista sprzętu jest pusta, dodajemy nowy sprzęt. Naciśnij klawisz Tworzyć.
Wypełnij otwarty formularz: Rodzaj wyposażenia wybierz rejestratorów podatkowych, Sterownik sprzętowy wybierz 1C: Rejestrator podatkowy (emulator), zaznacz pole Urządzenie w użyciu, Kliknij przycisk Nagraj obiekt i idź do Melodia…
Jeśli sterownik urządzenia nie jest zainstalowany na komputerze, kliknij: Funkcje i wybierz Zainstaluj sterownik. Jeśli sterownik jest zainstalowany, pojawi się opcja Sprawdź ustawienia. Możesz je zmienić według własnych upodobań lub pozostawić jako domyślne.
Następnym krokiem jest konfiguracja Kasy KKM które będą stemplować czeki w Twoim Sklepie. Przejdź do sekcji Informacje referencyjne dotyczące przepisów (NSI), Kasy KKM i naciśnij Tworzyć.
Wypełniamy główne punkty. Typ kasy, Sklep, Nazwa, Miejsce pracy, Podłączone urządzenia Rejestrator podatkowy, który utworzyliśmy wcześniej, powinien pojawić się w polu. Następnie naciska Zapisz i zamknij.
Teraz musimy dodać naszemu użytkownikowi uprawnienia do korzystania ze wszystkich funkcji RMK. Ten punkt jest bardzo ważny. Idziemy do Administracja, Użytkownicy i prawa i wybierz Dodatkowe prawa użytkownika.
Najpierw nadajmy użytkownikowi wszystkie prawa. Kliknij Przycisk z zielonym znacznikiem wyboru i naciśnij Zanotować. Wszyscy niezbędne prawa zostaną przekazane użytkownikowi.
Następnie musimy zaksięgować towar na magazynie, w tym celu musimy stworzyć dokument Odbiór towaru. Dane do wypełnienia pobieramy z faktury dostawcy. Idziemy Nabywanie, wybierz element Przyjęcia towarów.
Pojawi się lista wszystkich dokumentów Przyjęcia towarów utworzony wcześniej, aby utworzyć nowy dokument, kliknij Tworzyć.
Nie będziemy szczegółowo rozważać, w jaki sposób tworzony jest dokument PZ, można to znaleźć w artykule
Aby sprzedawać towary, musimy je mieć Ceny detaliczne towarów. W tym celu po utworzeniu i wypełnieniu dokumentu PZ wybierz Twórz na podstawie wtedy wybieramy Ustalanie cen artykułów.
Dokument zostanie otwarty. Ten dokument generuje ceny zakupu i ceny detaliczne. Program sam oblicza cenę na podstawie formuły, którą ustaliliśmy wcześniej. Nabywczy jest równa cenie odbioru w wysokości 50 rubli i Sprzedaż równa marży zakupu +50% wyniosła 75 rubli. Możesz zmienić obliczone ceny ręcznie, klikając dwukrotnie pole ceny, a następnie wprowadzając swoją cenę. Aby zapisać dokument, kliknij Uruchom i zamknij.
Dokonaliśmy więc podstawowych ustawień RMK, teraz przechodzimy bezpośrednio do Stanowiska pracy Kasjera. Aby to zrobić, przejdź do sekcji Obroty i wybierz RMK (tryb kontrolowany).
Otworzy się panel RMK, początkowo musimy otworzyć zmianę, kliknąć Zmiana otwarcia a następnie naciśnij Rejestracja sprzedaży.
W oknie, które zostanie otwarte, naciśnij przycisk menu(F10) po kliknięciu pojawi się dolne menu, a następnie naciśnij przycisk Szukaj (F11) aby wybrać element z listy.
W otwartym oknie Wyszukiwanie i selekcja towarów w RCC włączyć wyświetlanie Dodatkowe informacje ceny i salda. Aby to zrobić, kliknij przycisk poniżej Pokaż informacje.
W następnym oknie zaznacz dwa pola wyboru Wyświetlacz: pozostałości i ceny. Na dole zaznaczenia pojawią się aktualne stany magazynowe i cena detaliczna.
Wybierz produkt dwoma kliknięciami myszki i zamknij okno wyboru produktu. W oknie RMK wpisz ilość sprzedanych towarów naciśnij przycisk Gotówka (F6) aby dokonać sprzedaży, wprowadź kwotę zdeponowanych pieniędzy, program obliczy resztę i wciśnie przycisk Wchodzić.
Dowód sprzedaży zostanie wyświetlony w prawym dolnym rogu. Jeśli nie korzystasz z Emulatora, ale z prawdziwego rejestratora fiskalnego, Twój rejestrator fiskalny wydrukuje Paragon.
Po zakończeniu dnia roboczego musisz zamknąć zmianę. W tym celu należy wyjść z RMK naciskając klawisz Wyjdź (F12). Otworzy się okno uruchamiania RMK. Teraz musimy zamknąć kasę. Wciskamy przycisk Zamknięcie zmiany.
Program poprosi o potwierdzenie zamknięcia zmiany. Jeśli jesteś gotowy do zamknięcia zmiany, kliknij Tak.
Jeśli wszystko jest w porządku i ilość sprzedaży na dzień odpowiada sprzedaży, naciśnij przycisk Zamknięcie zmiany.
Kasa jest zamknięta. Program wyświetli okno informacyjne o zmianie kasy. Jeśli używasz prawdziwego rejestratora fiskalnego (nie emulatora), wydrukuje on dla ciebie RAPORT Z.
Programy 1C: Retail 2.0 (i 1C Retail 2.2) mają na celu ustanowienie procesów biznesowych dla przedsiębiorstw, które mają rozproszoną sieć sklepów detalicznych. 1C Retail 2.0 (i 1C Retail 2.2) można wykorzystać zarówno do zakładania pracy w samych sklepach, które mają dużą liczbę miejsc pracy, jak iw formie programów kasowych.
Co musisz wiedzieć, aby rozpocząć pracę w programie 1C Enterprise Retail? Pierwszą rzeczą do zrobienia jest utworzenie użytkowników. Każdemu użytkownikowi przypisujemy określony zestaw praw, które są definiowane przez „role”. Ten sam użytkownik może mieć kilka takich „ról” (dodatkowo różni użytkownicy mogą mieć te same „role”). Uprawnienia dla wszystkich uczestników systemu nadawane są przez administratora.
Jak to zrobić? (Zobacz tabelę poniżej)
W trybie „Enterprise” do katalogu o tej samej nazwie dodawani są nowi użytkownicy i przydzielane są im role poprzez tworzenie grup (podgrup) dostępu użytkowników.
Na przykład możesz utworzyć następujące grupy dostępu dla użytkowników: administratorzy, kierownicy sprzedaży, kasjerzy, księgowi. Następnie każdemu z uczestników można przypisać własną grupę dostępu. Jest to wskazane w katalogu „Użytkownicy”, w zakładce „Prawa dostępu”.
Aby sklep zaczął pomyślnie funkcjonować, konieczne jest wprowadzenie wszystkich informacji - o strukturze, o pracownikach pracujących w sklepie, o wszystkich towarach, które są sprzedawane w tym sklepie, a także o saldzie środki dostępne w kasie. Wszelkie prawa w tych kategoriach są tylko we wstępie administratora, musi on dokonać zmian. Informacje o pracownikach należy wpisać do katalogu „ Osoby fizyczne”oraz informacje o organizacjach - w odpowiedniej zakładce katalogu 1C: Enterprise Retail. Sam przewodnik jest dostępny w sekcji „Informacje prawne i referencyjne”.
W karcie dla firmy musimy wpisać następujące dane - skróconą i pełną nazwę, kody - NIP i KPP, wskazać osoby odpowiedzialne, a także adresy i numery telefonów. Dane bankowe, podległe kasy i inne informacje o organizacji można uzupełnić klikając w link.
Po uzupełnieniu tych wszystkich danych należy przejść do zakładki z katalogu „Sklepy”. Tutaj musisz określić, czy sklep korzysta ze schematu zamówień, czy nie (omówimy to bardziej szczegółowo w artykule Zakupy). Wszystkie inne dane są wypełniane według uznania użytkownika. Jeśli potrzebujemy stworzyć magazyn sklepu, to możemy to zrobić bezpośrednio w samym katalogu (patrz przykład poniżej).
Sklep podstawiony jest automatycznie, pozostaje nam wybór rodzaju magazynu oraz nazwy.
W systemie dostępne są dwa rodzaje magazynów:
1. Magazyn – za pośrednictwem tego typu magazynu realizowana jest sprzedaż hurtowa towarów do konkretnego nabywcy ( podmiot prawny). Sprzedaż detaliczna nie jest wliczona w cenę.
2. Hala handlowa – magazyn, z którego prowadzona jest sprzedaż detaliczna towarów. Sklep może mieć dowolną liczbę magazynów tego typu.
Jak już wspomnieliśmy powyżej, programy 1C: Retail 2.0 (i 1C Retail 2.2) mogą być również wykorzystywane jako programy gotówkowe. W konfiguracji Retail używane są dwa typy kas fiskalnych:
· Kasa operacyjna, w której przechowywane są środki organizacji. Wpływy pieniężne są przekazywane do tej kasy z tych kas, które obsługują parkiety, kasy KKM.
· Kasa fiskalna (KKM). Kasy fiskalne KKM przeznaczone są do rejestracji środków otrzymanych od odbiorcy detalicznego.
Kasa KMM może być różne rodzaje- rejestrator fiskalny czyli ASPD, KKM bez podłączania sprzętu oraz KKM Offline. Każde zamówienie musi być połączone ze sklepem.
Na koniec zastanówmy się, jak prawidłowo skonfigurować jedną z najważniejszych rzeczy w programie 1C Retail - towary. Lista nazw i głównych cech towarów jest przechowywana w katalogu „Nomenklatura” (o którym porozmawiamy bardziej szczegółowo nieco później).
Najpierw należy wprowadzić informacje o początkowych stanach towarów w magazynach (wprowadzane za pomocą dokumentu „Przyjęcie towaru”, który z kolei znajduje się w sekcji „Magazyn”). Tabela zawiera informacje o towarach znajdujących się na stanie magazynowym, ich charakterystyce, ilości oraz cenie zakupu (patrz przykład w tabeli poniżej).
Aby nie wprowadzać nomenklatury, kontrahentów i sald ręcznie, możemy zaoferować przetwarzanie do ładowania informacji zarówno z 1C: Enterprise Accounting, 1C: Small Business Management (UNF), 1C: Trade Management (UT), jak iz różnych plików , np. xls, xml.
Rozważaliśmy więc ogólne ustawienia początkowe dla 1C Retail. Resztę ustawień w programie 1C Retail można znaleźć w naszych innych artykułach.
Petersburg Business Solutions z przyjemnością powita Cię wśród swoich klientów!
W przypadku pytań możesz skorzystać z dowolnego dogodnego dla Ciebie środka komunikacji.
Strona główna 1C: Handel detaliczny 8 Wymiana danychGiełda z konfiguracją „Księgowość przedsiębiorstwa”.
Podczas udostępniania konfiguracji rozliczanie operacyjne ruchów i sald towarów i środków odbywa się w konfiguracji „Detal”. Konfiguracja „Enterprise Accounting” zapewnia rutynowe rozliczanie operacji.
Jednoczesne korzystanie z dwóch konfiguracji ma szereg zalet:
- pełne wykorzystanie możliwości specjalistycznej sprzedaży detalicznej ( Miejsce pracy kasjer);
- konfiguracja „Detaliczna” umożliwia prowadzenie ewidencji operacji towarowych bezpośrednio w miejscach operacji, natychmiastowe korygowanie błędów i braków;
- rozdzielenie operacyjne i księgowe pozwala na otrzymywanie zweryfikowanych danych o ruchu i stanie sald towarów i środków w konfiguracji „Księgowość przedsiębiorstwa”;
- w konfiguracji „Księgowość przedsiębiorstwa” konsolidowane są dane niezbędne do oceny wyniku finansowego przedsiębiorstwa, rachunkowości regulowanej oraz sprawozdawczości.
Podczas udostępniania konfiguracji „Retail” i „Enterprise Accounting” zapewniony jest określony schemat podziału obowiązków użytkowników. Każdy z użytkowników pracuje w jednej z konfiguracji.
W konfiguracji „Sprzedaż detaliczna”:
- kierownik centrali wprowadza informacje o magazynach i kasach sklepów, o towarach i dostawcach towarów, rozdziela towar pomiędzy sklepy, przydziela ceny detaliczne i rabaty;
- kierownik sali handlowej sklepu sporządza przyjęcie towaru w sklepie i zwrot towaru do dostawców, przemieszczenie towaru do innego sklepu, wyniki inwentaryzacji, odpisy towaru;
- kasjer kasy operacyjnej sporządza pokwitowanie/wydanie środków do kasy sklepu, wydawanie wynagrodzeń pracownikom sklepu;
- kasjer obsługuje sprzedaż detaliczną towarów oraz zwroty towarów od kupującego.
W konfiguracji „Księgowość przedsiębiorstwa”:
- księgowy wprowadza informacje o kontrahentach umów handlowych i materiałach dostarczanych w ramach umów handlowych, prowadzi ewidencję księgową operacji gospodarczych przedsiębiorstwa, wprowadza lub wyjaśnia informacje niezbędne do dokonywania płatności gotówkowych / bezgotówkowych z dostawcami, generuje wyciągi z wypłaty wynagrodzeń w sklep.
Wymiana danych pomiędzy konfiguracjami „Retail” i „Enterprise Accounting” odbywa się na poziomie dokumentów i informacji referencyjnych. Podczas przenoszenia danych z konfiguracji „Detal” do konfiguracji „Księgowość przedsiębiorstwa” część informacji potrzebnych tylko do księgowości operacyjnej sald towarowych i kasowych nie jest przenoszona, ale informacje niezbędne do prawidłowego odzwierciedlenia dokumentów w księgowości i podatkach księgowość jest dodawana automatycznie. Na przykład ruch towarów i środków w sklepie nie jest przenoszony z „Retail” do „Enterprise Accounting”, a konta do księgowania towarów, konta do rozliczania rozliczeń z kontrahentami są dodawane podczas transferu danych.
Podczas wymiany informacji referencyjnych należy podjąć decyzję organizacyjną, która z konfiguracji będzie „właścicielem” tego typu informacji, aby uniknąć powielania zapisów. Na przykład dane o dostawcach towarów i kontach bankowych dostawców przesyłane są w obie strony, dzięki czemu można je wprowadzać w dowolnej konfiguracji.
Szczegółowe tabele dopasowania obiektów konfiguracyjnych zawartych w wymianie znajdują się w pliku dystrybucyjnym „Sharing Configurations” znajdującym się w folderze \ ExtFiles\Data exchanges\Exchange z konfiguracją Enterprise Accounting, rev. 2.0 (lub wersja 3.0) Szablon konfiguracji detalicznej.
Spójrzmy na prosty przykład z prawdziwe życie. Powiedzmy, że mamy firmę zajmującą się handlem hurtowym i detalicznym iw tej firmie, jak w każdej innej, prowadzona jest księgowość. Firma posiada dwa standardowe podstawy, są to odpowiednio UT (zarządzanie handlem) i BP (księgowość przedsiębiorstw), każda z baz danych ma własną księgowość, w zarządzaniu UT odzwierciedla wszystkie operacje związane z handlem, w księgowości BP. Aby nie wykonywać podwójnej pracy, tj. nie tworzyć tych samych dokumentów w dwóch bazach danych (w końcu ruchy powinny być zgodne z zarządem i księgowością) po prostu skonfigurujemy synchronizację między tymi bazami danych.
Skonfigurujemy jednokierunkową wymianę danych, z UT ---> BP. Możliwe jest również ustawienie giełdy dwukierunkowej, ale w praktyce nie jest to często wymagane, więc nie będziemy tego rozważać w naszym przykładzie.
Kroki przygotowawcze do założenia giełdy w PH
Zacznijmy konfigurować synchronizację, najpierw przechodzimy do bazy danych 1C „Enterprise Accounting 3.0” (odbiorca), musimy sprawdzić, czy synchronizacja jest włączona dla tej bazy danych, aby to zrobić, musimy najpierw przejść do bazy danych. Po otwarciu bazy danych przejdź do zakładki „Administracja” ---> „Ustawienia synchronizacji danych”
Otwiera się przed nami nowa zakładka, którą należy wypełnić w taki sam sposób, jak na poniższym zrzucie ekranu, z wyjątkiem prefiksu bazy danych. Prefiks musi składać się z dwóch liter, możesz ustawić dowolny, ale zgodnie ze standardem 1C lepiej jest ustawić prefiks według nazwy konfiguracji, to znaczy dla „Księgowości przedsiębiorstwa” prefiks będzie jak „BP” . Jeśli konfigurujesz złożone giełdy i istnieje kilka księgowych baz danych, to prefiksy powinny wyraźnie się od siebie różnić, tutaj możesz użyć dwóch pierwszych liter nazwy organizacji jako skrótu.
Kontynuujemy konfigurowanie synchronizacji danych w UT
Po wykonaniu wszystkich niezbędnych czynności w bazie odbiornika (BP 3.0), aby kontynuować konfigurowanie wymiany danych, musimy otworzyć źródłową bazę danych (UT 11.1). Przechodzimy do zakładki „Administracja”, po lewej stronie w menu wybieramy pozycję „Ustawienia synchronizacji danych”. Jeśli synchronizacja nie jest włączona, włącz ją za pomocą pola wyboru i nie zapomnij określić podstawowego prefiksu źródłowego. Po wykonaniu wszystkich punktów 1-4, jak pokazano na poniższym obrazku, należy kliknąć hiperłącze „Synchronizacja danych” (punkt 5).
W nowym oknie, które się pojawi, musisz kliknąć zielony znak plus (Skonfiguruj synchronizację danych), z menu rozwijanego wybierz pozycję „Enterprise Accounting 3.0”.
Ustawienie ważnych punktów w wymianie danych pomiędzy UT i BP
Teraz widzimy okno z ustawieniem synchronizacji danych w 1C, wybierz element „Określ ustawienia ręcznie” i kliknij „Dalej”.
Kontynuujemy konfigurację wymiany danych w 1C, na następnej karcie musimy wybrać opcję połączenia baza informacji odbiornik (bezpośrednie połączenie z programem), parametry połączenia (wł ten komputer lub w lokalna sieć), katalog, w którym znajduje się baza odbiorników, a także niezbędne dane uwierzytelniające (nazwa użytkownika i hasło w bazie danych).
Na kolejnej stronie musimy wypełnić zasady wysyłania i odbierania danych z konfiguracji BP 3.0 (odbiornik). Kliknij „Zmień reguły przesyłania danych”.
Otworzyło się przed nami okno „Reguły wysyłania danych”, w którym ustawiamy następujące parametry:
- Który NSI zostanie wysłany (w naszym przykładzie interesują nas tylko dokumenty i użyty w nich NSI, więc wybraliśmy odpowiednią pozycję, jeśli wybierzesz pierwszą pozycję „Wyślij wszystko”, to wszystkie katalogi zostaną przeładowane wraz z dokumenty, często jeśli informacja nie jest wykorzystana w dokumentach, to jest bezużyteczna dla odbiorcy, ponieważ nie wpływa w żaden sposób na księgowość)
- Od której daty wysłać wszystkie informacje (w tym artykule nie będziemy rozważać ręcznej synchronizacji)
- Dla których lub dla których organizacji przesyłać dane (w naszym przykładzie wybraliśmy jedną organizację, IP „Przedsiębiorca”)
- Zasady zawierania umów
- Magazyn uogólniony
- Czy zwijać dokumenty według magazynu
Po dokonaniu ustawień kliknij „Nagraj i zamknij”.
Ponieważ w naszym przykładzie skonfigurowaliśmy i używamy wymiany jednokierunkowej, z UT do BP, to ustawienia zasad pozyskiwania danych z „Enterprise Accounting 3.0” nas nie interesują, dlatego klikamy „Dalej”.
W nowym oknie jesteśmy proszeni o ustawienie reguł dla bazy odbiorników (RP). W akapicie 1 jakoś nazywamy naszą bazę, nadajemy jej przedrostek. PREFIKS musi być taki sam, jak ustawiliśmy go w samej bazie danych BP na początku tego artykułu, jeśli prefiksy się różnią, synchronizacja danych w programie 1C nie będzie działać. Następnie kliknij punkt 2, a następnie punkt 3.
W paragrafie 3 musimy zezwolić na przetwarzanie dokumentów podczas ich ładowania do bazy danych. Kliknij „Zapisz i zamknij”.
Teraz okno powinno wyglądać mniej więcej tak, jak pokazano poniżej, kliknij „Dalej”.
To okno zawiera informacje referencyjne o utworzonej synchronizacji w 1C. Wystarczy kliknąć przycisk „Dalej”. Jeśli program wyświetla błąd podczas konfigurowania synchronizacji danych, musisz się z nami skontaktować nasz specjalista 1C już Ci pomógł !
Na następnym kroku program zaproponuje przeprowadzenie synchronizacji natychmiast po utworzeniu ustawień wymiany danych. Zaakceptuj to i kliknij „Zakończ”.
Zobaczysz okno, w którym zobaczysz informacje o tym, jak przebiega synchronizacja. Jeśli baza docelowa nie jest pusta, tj. rachunkowość była już w nim przechowywana, wówczas użytkownik w programie 1C zostanie poproszony o ręczne porównanie obiektów. Porównanie obiektów w 1C podczas synchronizacji danych to porównanie identycznych obiektów odbiornika z identycznymi obiektami w źródle.
Spójrzmy na przykład, powiedzmy, że w UT jest kontrahent o nazwie „PharmGroup LLC” i NIP 1234567, a w BP jest również kontrahent o NIP 1234567, ale o nazwie „PharmGroup”, jeśli nie porównaj te dwa obiekty porównując dane na etapie synchronizacji, to po synchronizacji w odbiorniku (Enterprise Accounting 3.0) będziemy mieli dwóch kontrahentów o NIP 1234567 i dwóch nazwach odpowiednio „PharmGroup LLC” i „PharmGroup”. Aby uniknąć takich sytuacji, wymyślono mechanizm dopasowywania obiektów.
W naszym przykładzie baza odbiorników jest pusta, dlatego okno dopasowywania obiektów nie otworzyło się dla nas. Jednak po wykonaniu pewnych operacji system poprosi użytkownika o dodanie dodatkowych danych i wyświetli następujące okno. Nie musimy przenosić żadnych dodatkowych danych, już wcześniej skonfigurowaliśmy wszystko, czego potrzebujemy, więc na tym etapie wybieramy „Nie dodawaj dokumentów do wysłania”. Kliknij Następny".
Ostatni etap wymiany danych między 1C
Na ostatnim etapie program wyświetli następujące okno, w którym użytkownik zostanie poinformowany, że synchronizacja przebiegła pomyślnie, należy kliknąć „Zakończ”. To kończy synchronizację między bazami danych w ramach jednokierunkowej wymiany z „Trade Management 11.1” (UT) do „Enterprise Accounting 3.0” (BP).