Zainstaluj Windows 7 na wirtualnym dysku. Jak utworzyć i używać dysku wirtualnego w systemie Windows. Jak pracować z maszynami gościnnymi Microsoft Hyper-V i Oracle VirtualBox na tej samej maszynie?
Witaj administratorze! Mój komputer ma jeden dysk twardy podzielony na dwa woluminy. Na pierwszej partycji (C:) zainstalowany jest Windows 8.1, a na drugiej partycji (D:) chcę zainstalować Windows 10, ale nie tylko tak, ale na dysk wirtualny vhd. Proszę wyjaśnić, jak to zrobić szybko i łatwo? Czytałem w Internecie, że prosty dysk twardy może pomieścić kilkanaście dyski wirtualne i naprawdę można zainstalować system operacyjny na każdym z nich!
Jak zainstalować system Windows 10 na wirtualnym dysku za pomocą programu? Konfiguracja WinNT
Cześć przyjaciele!
Najpierw powiem Ci, czym jest wirtualny dysk twardy VHD i dlaczego nasz czytelnik chce na nim zainstalować system Windows 10.
Po drugie przedstawię kolejnego bohatera dzisiejszego artykułu, to jest narzędzie WinNTSetup, który może tworzyć wirtualne dyski VHD i instalować na nich systemy operacyjne.
Wirtualny dysk twardy (VHD) to format pliku, który ma identyczny twardy dysk Struktura. Mówiąc prościej, system operacyjny postrzega: dysk wirtualnyVHD jest jak zwykły dysk twardy, ale dysk VHD ma kilka zalet, z których najważniejsze pozwala kilku systemom operacyjnym jednocześnie znajdować się na tej samej partycji konwencjonalnego dysku twardego!
Na przykład mamy zainstalowany dysk twardy w naszym komputerze, aby zainstalować pięć systemów operacyjnych na tym dysku twardym, należy go najpierw podzielić na pięć partycji, ale nie jest to wcale konieczne w przypadku korzystania z dysków wirtualnych. Po prostu weźmiemy i utworzymy pięć dysków wirtualnych na dowolnej partycji dysku twardego VHD i zainstaluj na nich różne okna. Możemy to wszystko zrobić bez wychodzenia system operacyjny!
Proponuję przejść od teorii do praktyki i stworzyć wirtualny dysk VHD za pomocą narzędzia WinNTSetup, to to samo narzędzie zainstaluje system Windows 10 bezpośrednio na naszym wirtualnym dysku twardym, wszystko jest szybkie i łatwe.
- Uwaga: Jeśli lubisz rozwiązywać różne łamigłówki komputerowe, to WinNTSetup przyda się nie raz, Proponuję zapoznać się z opisami pracy programu.
- Kolejny artykuł dla Ciebie na ten temat.
Przygotowanie do pracy
Zobacz Zarządzanie dyskami mojego komputera.
Dysk twardy jest podzielony na trzy sekcje.
jeden . Ukryta partycja System Reserved (Zarezerwowana przez system, 350 MB) zawierająca pliki Uruchamianie systemu Windows 8.1.
2. Jedź (C:) z zainstalowany system Windows 8.1 (na pulpicie jest ISO Obraz systemu Windows 10).
3 . Nowy wolumin (E:) to zrzut pliku. Na nim utworzymy wirtualny dysk VHD, na którym zostanie zainstalowany system Windows 10.
Uwaga: przed rozpoczęciem pracy koniecznie utwórzutworzyć kopię zapasową pamięć rozruchowa (BCD), w przypadku, gdy zdecydujesz się ją usunąć po użyciu systemu Windows 10, ponieważ po odinstalowaniu systemu wybór systemów operacyjnych ( Windows 8.1 lub Windows 10) pozostanie podczas rozruchu.
Edytowaćpamięć rozruchowa (BCD) i usunięcie niepotrzebnego wpisu jest bardzo łatwe, ale wdrożenie kopii zapasowej jest jeszcze łatwiejsze. W szczegółach tego wydania koniecznie go przeczytaj.
Obraz ISO systemu Windows 10
Przed uruchomieniem programu WinNTSetup znajdujemy obraz ISO z Windows 10 na dysku (C :) i kopiujemy wszystkie pliki dystrybucyjne do jakiegoś folderu lub klikamy obraz ISO podwójne kliknięcie lewą myszkę, podłączając ją do wirtualnego dysku (jeśli pracujesz w systemie Windows 8.1).
Mam obraz Win 10 na moim pulpicie.
Obraz ISO systemu Windows 10 podłączony do dysku wirtualnego (D:)
Nadeszła kolej WinNTSetup
Pobierz WinNTSetup możesz na moim Yandex.Disk pod linkiemhttps://yadi.sk/d/xLGkpAOzhXCPclub na oficjalnej stronie internetowej
http://www.winntsetup.com/?page_id=5
Rozpakuj i uruchom plik wykonywalny programu WinNTSetup_x64.exe (jeśli korzystasz z 64-bitowej wersji systemu Windows).
W głównym oknie WinNTSetup określ plik install.wim znajdujący się w folderze D:\sources Dystrybucja Windows 10.
Kliknij Wybierz.
Wybierz plik lewym przyciskiem myszy install.wim i kliknij Otwórz.
Program ładujący Windows 10 jest automatycznie wybierane przez program - Z: (pierwsza partycja, System Reserved, ma 350 MB, jest ukryta i nie ma litery).
Tworzymy plik VHD, na którym zostanie zainstalowany system Windows 10. Kliknij przycisk VHD.
Jeśli stworzymy dynamicznie rozszerzalny rozmiar wirtualnego dysku VHD, to po zainstalowaniu Windowsa jego rozmiar będzie niewielki (kilka megabajtów), ale podczas pracy może urosnąć do gigantycznych rozmiarów i po usunięciu z niego danych rozmiar nie zmniejszy się, jest to trochę niewygodne . Warto wybrać ten typ w przypadku, gdy nie planujesz długo pracować w systemie zainstalowanym na dysku VHD, a po prostu chcesz poeksperymentować.
Jeśli utworzysz stały rozmiar dysku wirtualnego VHD i wybierzesz jego rozmiar 50 GB, zostanie utworzony dysk wirtualny o dokładnie takim rozmiarze 50 GB; twardy dysk. Wybiorę tę opcję.
Określam rozmiar utworzonego pliku VHD i klikam przycisk Widok.
W wyświetlonym oknie Eksploratora określam lokalizację utworzonego dysku wirtualnego na partycji (E :), również ją podaję Nazwa systemu Windows 10.vhd i kliknij Zapisz.
Witam czytelników bloga firmowego ComService (Nabereżnyje Czełny).
Igor Szastitko
Przede wszystkim ten post jest dla tych, którzy chcieliby spróbować Windows działa 7 na własną rękę komputer, ale z jakiegoś powodu nie ryzykuje tego - nie chcę na przykład ponownie partycjonować partycji na dysku twardym, są wątpliwości co do dalszej wydajności lub kompatybilności z już zainstalowanym systemem operacyjnym. Ale dzięki kilku nowym cechy okien 7 nie stanowi problemu. Teraz możesz zainstalować nowy system operacyjny Windows 7 obok istniejącego, nie wpływając w żaden sposób na jego podstawową funkcjonalność, partycjonowanie dysku lub strukturę plików. Ponadto możesz bezpiecznie zainstalować kilka niezależnych kopii systemu Windows 7 na tej samej partycji i skutecznie przełączać się między nimi.
Wszystko to jest teraz zaimplementowane bardzo, bardzo prosto - pliki. VHD zwane dyskami wirtualnymi, Windows 7/ Serwer Windows 2008 R2 jest teraz traktowany jako oddzielne partycje i obsługuje uruchamianie systemu operacyjnego zainstalowanego w tych plikach. Ale chcę zauważyć, że ten przypadek nie ma nic wspólnego z wirtualizacją - system wewnątrz VHD uruchamia się w taki sam sposób, jakby jego pliki znajdowały się na „normalnej”, znanej nam partycji dysku, takiej jak C: lub D: . Oznacza to, że tworzymy plik. VHD o odpowiednim rozmiarze na istniejącym system plików tego czy tamtego dysku, podczas instalacji Windows 7 lub Windows Server 2008 R2 montujemy ten plik VHD jako osobną partycję dysku, instalujemy na nim system operacyjny... To wszystko... Możemy powtórzyć procedurę M , nie, lepiej N razy, aż skończy się miejsce na partycji „nadrzędnej” i zainstaluj tyle systemów operacyjnych, ile chcesz. Jednocześnie zarówno system operacyjny zainstalowany na partycji „nadrzędnej”, jak i system operacyjny w innych. VHD pozostanie nietknięty.
Perspektywy, jak rozumiesz, są kolosalne, zarówno pod względem zapewnienia przyspieszonego wdrażania, jak i zapewnienia odporności na awarie i dynamicznego rozkładu obciążenia przy użyciu tej samej wirtualizacji. Teraz każda maszyna wirtualna wymagająca zwiększonych zasobów sprzętowych może zostać przeniesiona do stanu „fizycznego” poprzez proste przekierowanie programu ładującego hosta fizycznego do pliku. VHD tego maszyna wirtualna i vice versa - każdy system operacyjny działający na fizycznym hoście można natychmiast zmienić w wirtualny. Perspektywy są kuszące... Aż do rychłej realizacji "Rise of the Machines" i "Matrix"... 🙂
Cóż, teraz - do rzeczy... Teoria bez praktyki jest pusta... Powiedzmy, że masz pod ręką skromny komputer stacjonarny lub laptop, na dysku twardym jest tylko jedna partycja C: i ma 50 GB wolnego przestrzeń. Chcesz zainstalować Windows 7 beta tutaj, ale jednocześnie zachować ten sam Windows zainstalowany na dysku Widok.
Więc, Instalacja systemu Windows 7 lub Windows Server 2008 R2 na VHD. To proste:
- Pobierz żądany obraz systemu Windows 7
- Piszemy "pobrany" obraz. ISO na płytę lub (bardzo przydatne w przypadku netbooków)
- Uruchamiamy nasz komputer z otrzymanego dysku / USB
- Potwierdzamy instalację, wybieramy język i edycję, zgadzamy się z licencją i tak dalej... Nie boimy się, wszystko będzie dobrze z Twoim obecnym systemem...
- Dochodzimy do kroku kreatora instalacji, w którym jesteśmy proszeni o wybranie lub utworzenie partycji dysku, na której zostanie zainstalowany system Windows 7.
A teraz uwaga! Postępujemy zgodnie z instrukcjami... Sztuczka!
Naciśnij kombinację klawiszy Shift + F10, kreator uruchomi polecenie Linia CMD. EXE. W oknie CMD. EXE, uruchom program Diskpart. Trochę czekamy i pojawia się komunikat DISKPART>
Następnym krokiem jest stworzenie samego pliku. VHD, przyszły dysk do instalacji nowej instancji Windows 7, wybierając i montując ten plik jako „prawdziwy” dysk z punktu widzenia kreatora instalacji.
W wierszu polecenia DISKPART> wprowadź polecenie
Utwórz plik vdisk = "C:Win7.vhd" type = NAPRAWIONO maksimum = 30720
To polecenie tworzy plik. VHD na dysku C: o nazwie Win7.vhd (dysk, folder lokalizacji i nazwa pliku zależą tylko od Twojego systemu i wyobraźni), maksymalny rozmiar przyszłego dysku wirtualnego jest zdefiniowany jako 30 GB, z typem. VHD jest definiowany jako „stały rozmiar”, co oznacza, że plik początkowo zajmuje 30 GB w „nadrzędnym” systemie plików. Zapewni to lepszą wydajność i mniejszą szansę na awarie, ponieważ jeśli określisz typ jako „dynamicznie rozwijalny” (typ=EXPANDABLE), po pierwsze będzie to wymagało dodatkowych operacji dyskowych w miarę wzrostu rzeczywistego rozmiaru VHD, a po drugie , jeśli „nagle” miejsce na partycji nadrzędnej wyczerpie się, zanim taki plik osiągnie maksymalny rozmiar, to nikt nie ponosi odpowiedzialności za konsekwencje dla systemu operacyjnego korzystającego z tego pliku 🙂 Z drugiej strony 30 GB miejsca na dysku to więcej niż wystarczające zainstalować system, zwłaszcza że pliki użytkownika mogą być przechowywane w systemie plików „fizycznego” dysku, do którego będzie miał również dostęp zainstalowany na nim system operacyjny. vhd. A tutaj typ dynamiczny pozwala zaoszczędzić miejsce na dysku. Wybór, jak mówią, należy do Ciebie. W celu pełniejszego zapoznania się z parametrami tworzenia vdisk polecam zapoznać się uruchamiając polecenie w linii DISKPART>
Po pomyślnym wykonaniu polecenia create (proces ten może zająć dużo czasu przy tworzeniu stałego pliku o dużej wartości maksymalnego rozmiaru), wykonujemy następujące polecenia:
DISKPART> wybierz vdisk file="C:Win7.vhd"
- wybór stworzonych. VHD do dalszych operacji w narzędziu diskpart
– wybrano mocowanie. Dysk VHD jako nowy dysk w systemie
Po pomyślnym zakończeniu wszystkich operacji za pomocą polecenia Zakończ wychodzimy z narzędzia diskpart i ponownie polecenie Zakończ jest już w wierszu polecenia CMD. EXE, aby zamknąć wiersz poleceń.
Wróciliśmy do okna kreatora instalacji z wyborem dysku do instalacji systemu Windows 7. W nim kliknij przycisk Odśwież znajdujący się pod listą dysków. Widzimy nasze nowy dysk, wybierz go, kliknij Dalej.
Wszystko, proces instalacji systemu Windows 7. Dysk VHD, który właśnie utworzyliśmy, zniknął… To nie tylko zainstaluje nowy system operacyjny, ale także zmieni bootloader na „fizycznej” partycji systemowej, aby pomyślnie zaczął od niej. vhd. Nawiasem mówiąc, podczas instalacji systemu Windows 7/Windows Server 2008 R2 na „gołej” maszynie kreator instalacji automatycznie tworzy na dysku partycja systemowa w 200MB, na którym umieszczony jest bootloader, i tworzona jest osobna partycja dla samego systemu.
I jeszcze jedno pytanie, dalekie od bezczynności. Jak uruchomić komputer z już istniejącego pliku VHD, w którym zainstalowany jest system Windows 7, na przykład przeniesiony z innego komputera. Wszystko jest bardzo proste - musisz zmienić bootmgr / bcdedit. exe na partycji systemowej z wersjami pobranymi z już zainstalowanego systemu Windows 7. Zauważ, że ten typ bootloadera i łatwość jego wymiany jest obsługiwany tylko dla Windows Vista / Windows Server 2008, a z Windows XP będziesz musiał majstrować (kopać kierunek bootsect). Następnie, po otrzymaniu bootloadera z Windows 7 na „fizycznym” systemie operacyjnym, uruchamiamy „nowy” bcdedit, którego parametry urządzenia i osdevice obsługują teraz wartości takie jak vhd = C: Win7migrated. vhd. Ogólnie będzie to wyglądać mniej więcej tak: bcdedit / set (boot_record_GUID) urządzenie vhd=C:Win7migrated. vhd (więcej szczegółów znajdziesz w dokumentacji w sieci). Po takich eksperymentach ponownie uruchamiamy system i widzimy menu bootloadera, uzupełnione o nowy element i przekazanie kontroli do przeniesionego pliku .VHD
Pewnego dnia chciałem zainstalować i przetestować Windows 8 Release Preview bez uszkadzania istniejącego bez żadnych dodatkowych kroków, takich jak zmiana struktury partycji na dysku. Wcześniej nie mogłem zainstalować Windows 8 RP na VirtualBox i musiałem szukać alternatywy. Jak się okazało wyjście jest niezwykle proste, Windows 8 obsługuje instalację na wirtualnym dysku VHD. Obsługa tej technologii została wbudowana od Windows 7 i Windows Server 2008. Myślę, że nie ma potrzeby zagłębiać się w teorię, wirtualny dysk VHD to plik, który jest tworzony w już istniejącym systemie plików jednej z obecnych partycji. Więcej w prostych słowach obecny system operacyjny potraktuje plik VHD jako oddzielny dysk z własnymi partycjami.
Instalacja:
Wszystko, co jest potrzebne do zainstalowania systemu Windows na dysku wirtualnym, to oczywiście:
1. obraz zapisany na dysku lub, co najważniejsze, do Pamięć flash USB(przyspiesza proces instalacji).
Następnie ponownie uruchamiamy komputer z przygotowanym obrazem i uruchamiamy Kreatora instalacji systemu Windows 8.
2. W Kreatorze instalacji systemu Windows 8 dochodzimy do opcji wyboru trybu instalacji i wybrania instalacji niestandardowej. W następnym kroku zostaniesz poproszony o wybranie dysku, na którym chcesz zainstalować system Windows 8.
3. Na tym etapie naciśnij kombinację klawiszy SHIFT + F10, a zobaczysz okno tryb poleceń, w którym utworzymy plik VHD do instalacji.
4. Jest to ważny krok, ponieważ litery dysków w kreatorze instalacji systemu Windows 8 nie będą literami, do których jesteś przyzwyczajony. Polecenia DIR C: , DIR D: itd. pomoże Ci znaleźć literę wymaganej partycji dla przyszłego dysku VHD - kieruj się wolnym miejscem na dysku, które wyświetla polecenie DIR.
5. Uruchom narzędzie DISKPART. Uruchom polecenie CREATE VDISK FILE=”D:\w8.vhd” type=FIXED maximum=40000 (gdzie D: to litera twojego darmowy dysk określona w kroku 4)
6. Uruchom polecenie WYBIERZ PLIK VDISK=”D:\w8.vhd”
7. DOŁĄCZ VDISK – utworzony dysk wirtualny jest montowany.
8. Wyjdź z trybu komendy komendą EXIT
9. W oknie wyboru dysku Kreatora instalacji systemu Windows 8 kliknij przycisk Odśwież w lewym dolnym rogu.
10. Wybierz nowy dysk, który pojawi się jako dysk instalacyjny i kliknij „Dalej”
11. Kreator będzie kontynuował instalację systemu Windows 8 na dysku wirtualnym bez wpływu na strukturę istniejących dysków i danych.
Wnioski:
Instalując Windows 8 na wirtualnym dysku VHD, najważniejsze jest to, że niczego nie uszkodziliśmy i możemy korzystać z dwóch (lub więcej) systemów operacyjnych jednocześnie. Jedyną wadą instalacji systemu operacyjnego za pomocą tej metody jest, jak zgadłeś, spadająca wydajność operacji dyskowych. Ale jest więcej zalet niż wad:
1. Możliwość pokojowego współistnienia kilku systemów operacyjnych Windows na jednym dysku, a nawet instalacji kilku instancji Windows 8 - do testowania, rozwoju.
2. Windows 8 zainstalowany w tym trybie na partycji wirtualnej będzie widział go jako zwykły dysk C.
Tagi: Windows 8, instalacja, vhd, wirtualny, dysk,
4. Instalacja systemu Windows 7 na dysk wirtualny do pliku VHD.
Instalując system na dysku wirtualnym, w jednym pliku VHD, uzyskujesz następujące korzyści w porównaniu z konwencjonalnym systemem:
Możesz wykonać kopię systemu operacyjnego, po prostu kopiując plik VHD
Możesz testować wersje beta programów bez martwienia się o system
Będziesz mógł przestudiować system, poeksperymentować z rejestrem, bez obaw o jego zepsucie.
1) włóż instalację Dysk Windows 7 do napędu, uruchom z niego
2) Przejdź do kroku kreatora instalacji, w którym zostaniesz poproszony o wybranie lub utworzenie partycji dysku, na której zostanie zainstalowany system Windows 7.
3) Naciśnij kombinację klawiszy " Zmiana+F10".
Ten skrót klawiaturowy zapewnia dostęp do wiersz poleceń. Wpisz w nim Diskpart i naciśnij Enter.
Linia poleceń będzie wyglądać tak: DYSKPART>. Oznacza to, że interpreter DiskPart jest uruchomiony.
3) Wpisz następujące polecenie w DISKPART:
utwórz vdisk file="E:\VHD\win7.vhd" type=expandable maximum=30000
Oznacza to - aby utworzyć plik win7.vhd typu rozszerzalnego, ogranicz maksymalny rozmiar do 30 gigabajtów. Zastąp E: nazwą dysku, na którym chcesz przechowywać wygenerowany plik.
4) Zamontuj plik VHD, aby był dostępny dla instalatora:
wybierz vdisk file="E:\win7.vhd" dołącz vdisk
5) Po pomyślnym zakończeniu wszystkich operacji wpisz polecenie Wyjście aby wyjść z narzędzia dyskpart i jeszcze raz komenda Wyjście- już w wierszu polecenia CMD.EXE, aby zamknąć wiersz poleceń.
6) Znowu znajdziesz się w oknie Wybierz partycję do zainstalowania.
7) naciśnij przycisk Odświeżać, znajduje się pod listą dysków, a zobaczysz swój nowy dysk
8) Ponieważ nie ma jeszcze żadnych sekcji, zostanie napisane Nieprzydzielone miejsce na dysku...
9) Wybierz i kliknij Konfiguracja dysku
10) Kliknij „ Tworzyć”, określ rozmiar tworzonej sekcji i kliknij przycisk „ Stosować".
11) Jeszcze raz upewnij się, że wybrałeś utworzony dysk wirtualny i kliknij Dalej, ignorując ostrzeżenie: Nie można zainstalować systemu Windows na dysku...
Proces instalacji systemu Windows 7 na partycji VHD będzie kontynuowany tak, jakby była to normalna partycja logiczna. twarda sekcja dysk. Spowoduje to nie tylko zainstalowanie nowego systemu operacyjnego, ale także wymianę bootloadera na „fizycznej” partycji systemowej w celu pomyślnego uruchomienia z VHD. Podczas instalacji systemu Windows 7 w „czystym” systemie kreator instalacji automatycznie utworzy partycję systemową o wielkości 100 MB na dysku, na którym umieszczony jest program ładujący, i utworzy osobną partycję dla samego systemu.