Jak włączyć standardowy interfejs bios. Konfiguracja bootloadera UEFI. Najkrótszy przewodnik na świecie. Główne różnice między UEFI a BIOS-em
Gdy tylko włączymy komputer, od razu zaczyna działać miniaturowy system operacyjny, który znamy jako BIOS. Zajmuje się testowaniem urządzeń, pamięci, ładowaniem systemów operacyjnych oraz przydzielaniem zasobów sprzętowych. Wiele funkcji tego zestawu programów (zwykle około 256-512 KB) umożliwia obsługę starszych systemów operacyjnych, takich jak MS-DOS, dając im wiele opcji. Od czasów PC/AT-8086 BIOS zmienił się bardzo niewiele, a do czasu premiery pierwszych Pentium jego rozwój prawie się zatrzymał. Właściwie nie było w nim nic do zmiany, poza podwójnym BIOS-em, obsługą narzędzi sieciowych i możliwością flashowania. Ale było wiele minusów: początkowe wejście w tryb rzeczywisty procesora, 16-bitowe adresowanie i 1 MB dostępnej pamięci, brak możliwości posiadania konsoli „naprawczej”. I oczywiście odwieczny problem obsługi dysków twardych. Nawet teraz gwarantowane jest wsparcie dysków o pojemności do 2,2 TB, nie więcej.
W 2005 roku Intel zdecydował się zmienić BIOS na EFI / UEFI (Unified Extensible Firmware Interface). System EFI to bardziej zaawansowany podstawowy system operacyjny. Na niektórych platformach Unix i Windows UEFI istnieje już od dłuższego czasu, ale mimo dobrych intencji nie nastąpiło jeszcze masowe przejście. I oni są:
- Obecność znanej konsoli do naprawy parametrów systemu i instalowania systemu operacyjnego;
- Sekcja EFI umożliwia wykonywanie niektórych czynności bez ładowania systemu operacyjnego (oglądanie filmów, uruchamianie muzyki);
- Dostęp do Internetu, a tym samym dostępność zainstalowane sterowniki sieć, stos TCP/IP itp.);
- Obecność trybu graficznego i skrypty niestandardowe;
- Wsparcie dla gigantycznych dysków;
- Pamięć UEFI na partycjach nowego formatu (GPT);
- Pełne wsparcie dla całego sprzętu od momentu uruchomienia.
UEFI może używać ogólnej maszyny wykonawczej, takiej jak JVM, do wykorzystywania kodu niezależnego od sprzętu, co otwiera ogromne możliwości tworzenia „bootowalnego” oprogramowania.
Jest też krytyka tej technologii. W szczególności jego implementacja może doprowadzić do odcięcia nowych graczy od rynku systemów operacyjnych: zawsze będzie jakaś luka technologiczna w kodzie. Jak na przykład niemożność uruchomienia systemu Windows 98 z nowoczesnych BIOS-ów. Ale, co gorsza, będziesz musiał zapomnieć o milionach programów MS-DOS i innych systemach, które do swojej pracy opierały się na funkcjach BIOS-u. Być może nadal będą naśladowane, ale są co do tego wątpliwości. A wśród nich prawdopodobnie są ważne programy, których nie będzie komu przepisywać. Jednak wszystkie te problemy można rozwiązać – przynajmniej za pomocą wirtualnych systemów operacyjnych. Ale to, że pojawią się nowe typy wirusów, jest pewne i wkrótce będziemy mogli to zobaczyć.
Masowe przejście na UEFI (Unified Extensible Firmware Interface) już się rozpoczęło. Microsoft wymaga, aby ten interfejs był używany na wszystkich komputerach, które będą dostarczane z systemem Windows 8. Dokładniej mówimy o UEFI z bezpiecznym rozruchem. Jednocześnie tylko G8 może działać bez problemów na takich komputerach: ani Windows XP, ani G7 nie można zainstalować na maszynie UEFI bez dodatkowych manipulacji. Nie będzie można również uruchomić systemu z dysku flash Linux Live lub Windows. Co dokładnie może się stać, jeśli spróbujesz zacząć od instalacyjnego dysku flash na laptopie Sony VAIO, pokazano na powyższym obrazku. A problemy z UEFI na tym się nie kończą. Każdy producent sprzętu konfiguruje UEFI według własnego uznania, stwarzając w ten sposób niepotrzebne utrudnienia dla użytkownika. Laptop Lenovo IdeaPad nie mógł w ogóle rozpoznać tego samego dysku flash jako nośnika startowego. Jednocześnie nie ma za co winić Lenovo: faktem jest, że rozruchowy dysk flash jest sformatowany w systemie plików NTFS, a UEFI nie obsługuje uruchamiania z takich nośników. Jeśli podłączysz ten sam dysk do laptopa HP EliteBook, uruchomi się on bez problemów i umożliwi zainstalowanie systemu Windows. Problem polega na tym, że wszystkie dane, które znajdowały się na dysku EliteBook zostałyby usunięte po instalacji.
Każdy konfiguruje się na swój sposób
Jesteś zmieszany? Nic dziwnego: UEFI z funkcją Secure Boot ustala nowe reguły instalacji i ładowania systemów operacyjnych, a producenci sprzętu interpretują te reguły na swój własny sposób, co stwarza dodatkowe trudności dla użytkownika. Dlatego w ramach tego artykułu postawiliśmy sobie za cel wyeliminowanie zamieszania wokół UEFI. Na przykładzie laptopów głównych producentów wyjaśnimy, jak działa UEFI, jaką rolę odgrywa funkcja Secure Boot, jak ominąć „pułapki” stawiane przez nowy interfejs i co jest potrzebne, aby korzystać z bootowalnych dysków flash bez strach przed jakimikolwiek niszczącymi konsekwencjami.
Jak działa UEFI
UEFI uruchamia się ściśle według ustalonych zasad. Jeśli system operacyjny nie obsługuje UEFI, aktywowany jest tryb emulacji systemu BIOS. Proces uruchamiania komputera z systemem BIOS jest dość prosty: po naciśnięciu przycisku zasilania uruchamia się BIOS, który sprawdza stan sprzętu i ładuje oprogramowanie układowe - proste sterowniki dla poszczególnych komponentów sprzętowych. Następnie BIOS wyszukuje program ładujący systemu operacyjnego i aktywuje go. To z kolei ładuje system operacyjny lub wyświetla listę dostępnych systemów operacyjnych.
Komputery z interfejsem UEFI uruchamiają się w ten sam sposób, tylko do momentu przeszukania opcji rozruchu. Potem wszystko jest inne. UEFI ma własny bootloader systemu operacyjnego ze zintegrowanymi menedżerami uruchamiania zainstalowane systemy. W tym celu na dysku tworzona jest mała partycja (100–250 MB), sformatowana w systemie plików FAT32, zwana Extensible Firmware Interface System Partition ( partycja systemowa rozszerzalny mikro interfejs oprogramowania, ESP). Zawiera sterowniki komponentów sprzętowych, do których dostęp ma uruchomiony system operacyjny. Ogólna zasada jest taka, że z wyjątkiem DVD, UEFI może uruchamiać się tylko z nośnika sformatowanego w systemie plików FAT32.
UEFI to złożony mechanizm
ESP ma swoje zalety: dzięki sterownikom UEFI i programowi ładującemu system operacyjny Windows uruchamia się szybciej i bardziej adekwatnie reaguje błędy krytyczne kierowców. Ale interfejs UEFI również nakłada ograniczenia: pozwala zainstalować system operacyjny tylko na dyskach twardych oznaczonych zgodnie ze standardem GPT. Ta ostatnia nie jest obsługiwana przez żadną wersję systemu BIOS, ponieważ w przeciwieństwie do tradycyjnego schematu znaczników (MBR) używa 64-bitowych adresów sektorów. Poza systemem Windows 8 UEFI obsługuje tylko wersje 64-bitowe Windows Vista i 7, a także jądra Linuksa 3.2 i nowsze. Co więcej, w przypadku komputerów certyfikowanych do pracy z G8, Microsoft zaleca użycie opcji Secure Boot. W tym trybie UEFI uruchamia tylko poprawne programy ładujące system operacyjny, które zawierają sterowniki z: podpis cyfrowy Microsoft.
Wraz z Windows 8 tylko bootloader Shim (Linux) ma sterowniki z niezbędnymi podpisami do bezpiecznego rozruchu. Inne systemy operacyjne ich nie mają. Dlatego, jeśli chcesz zainstalować system Windows 7 lub Vista na takim komputerze oprócz G8, musisz otworzyć menu UEFI i wyłączyć Bezpieczny rozruch. Jeśli wybierzesz drugi system operacyjny niezgodny z UEFI, będziesz musiał użyć modułu obsługi zgodności (CSM), który można włączyć w UEFI. Niestety producenci używają różnych wersji UEFI i czasami trudno jest wymyślić, jak wyłączyć Bezpieczny rozruch i wejść w tryb emulacji BIOS-u. Rozważymy te pytania dalej.
Proces rozruchu komputera oparty na UEFI
W zależności od konfiguracji UEFI samodzielnie uruchamia komputer lub przechodzi w standardowy tryb emulacji systemu BIOS. Dopiero wtedy uruchamia się menedżer rozruchu systemu Windows.
Instalowanie systemu Windows na komputerze z interfejsem UEFI i bezpiecznym rozruchem
Na komputerze z systemem Windows 8 opartym na UEFI Secure Boot inne wersje systemu operacyjnego można zainstalować tylko pod pewnymi warunkami. Użytkownik musi wcześniej wybrać odpowiedni tryb rozruchu i odpowiednio przygotować instalacyjny dysk flash.
Włączanie trybu emulacji BIOS
Całkowite zamieszanie: sposób wejścia w tryb emulacji BIOS zależy od wersji UEFI. W Sony VAIO (1) musisz aktywować opcję "Legacy", na ASUS Zenbook (2) - " Uruchom csm».
Konfiguracja UEFI
Każdy producent stosuje własną wersję UEFI w laptopach i ultrabookach. Nie zapewnia jednak dostępu do wszystkich pożądane funkcje. Często podczas uruchamiania komputera lub laptopa nazwa przycisku nie jest wyświetlana na wyświetlaczu, za pomocą którego można wywołać menu ustawień UEFI. Sugerujemy wykonanie następujących czynności: w interfejsie Metro przejdź do menu „Opcje | Zmień ustawienia komputera” na pasku bocznym i aktywuj pozycję „Ogólne | Specjalne opcje pobierania. Po ponownym uruchomieniu pojawi się menedżer rozruchu systemu operacyjnego, który pozwoli otworzyć menu UEFI. Wyjątkiem jest UEFI firmy HP, gdzie ta opcja nie jest dostępna. Pomoże w tym: podczas uruchamiania, przytrzymaj klawisz „Esc”. W każdym razie musisz najpierw dowiedzieć się, który przycisk pozwala wejść do menu UEFI. Jeśli zmienisz tryb rozruchu na CSM lub Legacy BIOS w celu rozruchu z ratunkowego dysku flash, musisz ponownie przełączyć się z CSM na UEFI po operacji przywracania, w przeciwnym razie system Windows 8 nie uruchomi się. Ale są tu też wyjątki: Aptio Setup Utility jest włączone Komputery ASUS aktywuje UEFI automatycznie w przypadku braku kompatybilnego Rozruchowy BIOS nośnika, więc po prostu odłącz pamięć flash USB.
Wyłączenie Bezpiecznego rozruchu będzie wymagane, jeśli oprócz G8 chcesz zainstalować 64-bitową wersję systemu Windows Vista lub 7. Czasami obsługiwany jest tak zwany tryb hybrydowy, jak w urządzeniach HP, w których UEFI może uruchamiać się z wszystkie nośniki startowe i, jeśli to konieczne, przełącz na tryb BIOS. W rozpowszechnionej wersji UEFI InsydeH2O zależy to od tego, czy producent laptopa zapewnił możliwość wyłączenia bezpiecznego rozruchu, czy nie. W Acer aspire S7 podana funkcja nie jest dostępny, a aby go wyłączyć, musisz przełączyć się z trybu UEFI do trybu BIOS iz powrotem.
Trudności z wyzdrowieniem
Wraz z pojawieniem się UEFI producenci zmienili sposób pracy z systemem odzyskiwania systemu operacyjnego. Skrót klawiaturowy „Alt+F10”, który był wcześniej używany na przykład w modelach Acera, już nie działa lub jest przypisany do innych funkcji. A przycisk „F9” ładuje się na nowym Zenbooku nie w ASUS Preload Wizard, ale w programie Odzyskiwanie systemu Windows 8 z rozszerzonym menu startowym.
Tryb przywracania VAIO Care na laptopach Sony można otworzyć z podobnego menu, wybierając Panel sterowania | Rozwiązywanie problemów | Powrót do zdrowia". Ale jeśli uruchomisz menedżera rozruchu systemu operacyjnego i wybierzesz „Diagnostyka | Przywróć" lub "Przywróć do oryginalnego stanu", urządzenie poprosi o włożenie oryginału Dysk Windows 8, który nie jest zawarty w pakiecie. W modelach Acer kopia zapasowa jest wykonywana przy użyciu preinstalowanego programu Windows, a przywracanie z utworzyć kopię zapasową przeprowadzane z zewnętrznego dysku USB. Musisz jednak najpierw przejść do menu UEFI i określić taki dysk jako rozruchowy.
Przejście do menu UEFI w systemie Windows
Jeśli funkcja jest aktywna Uruchamianie systemu Windows 8 z ustawieniami zaawansowanymi, a następnie wybierając „Diagnostyka” (1) i „Opcje zaawansowane” (2), można uzyskać dostęp do menu „Ustawienia oprogramowania układowego UEFI” (3).
Przydatne funkcje UEFI
Każdy producent laptopów korzysta z różnych wersji interfejsu UEFI i wdraża go w systemie zgodnie ze swoimi pomysłami. Z tabeli z podziałem na modele dowiesz się, gdzie znajdują się główne funkcje UEFI.
Rozwiązanie: wyłączanie Bezpieczne Uruchomić
W niektórych przypadkach Bezpiecznego rozruchu nie można wyłączyć bezpośrednio. Na przykład w Acer Aspire S7 ta funkcja jest niedostępna. Ale jeśli przełączysz się na Legacy BIOS (1) iz powrotem (2), Secure Boot zostanie wyłączony.
W trybie hybrydowym wszystko jest możliwe
Wersja interfejsu UEFI firmy HP obsługuje tryb hybrydowy, który w zależności od nośnika startowego uruchamia jeden z dwóch trybów — UEFI lub CSM. Powoduje to automatyczne wyłączenie Bezpiecznego rozruchu.
Uruchom z dysku flash
Starsze nośniki flash do awaryjnego rozruchu i odzyskiwania działają tylko w trybie BIOS. Sprawimy, że będą kompatybilne z UEFI.
Pamięci USB w ostatnie czasy są coraz częściej używane jako nośnik startowy do przywracania lub instalowania systemu Windows. Wynika to z faktu, że w nowoczesnych laptopach bardzo rzadko się instaluje napędy optyczne. Jeśli przestudiowałeś ustawienia UEFI na swoim komputerze, zaleca się również uaktualnienie dysków flash. Wraz z pojawieniem się UEFI wszystkie dostępne rozruchowe dyski flash nie mogą być już używane w zwykły sposób. Na przykład, jeśli utworzyłeś bootowalny USB za pomocą UNetbootin, musisz uruchomić komputer w trybie CSM. To samo dotyczy wszystkich starych dysków flash, ponieważ twórcy dystrybucji Linux Live (na przykład GParted) zaczęli dopiero dodawać bootloader z obsługą UEFI i funkcje bezpiecznego rozruchu w najnowszych, najnowszych wersjach swoich aplikacji.
Najprostszym sposobem jest wyłączenie bezpiecznego rozruchu w UEFI, a następnie użycie darmowy program Rufus tworzy dysk flash zgodny z UEFI, a następnie kopiuje Ostatnia wersja Gparted.
Oprogramowanie Microsoft jest przestarzałe
Startowy nośnik USB systemu Windows ma nieco inne zasady. Aby zapewnić zgodność z UEFI, muszą być sformatowane w systemie plików FAT32. Wielu użytkowników, nawet w systemie Windows 8, tworzy dyski rozruchowe na dyskach flash sformatowanych przy użyciu programu firmy Microsoft, który jest częścią „siódemki”. Jednakże ta aplikacja domyślnie formatuje dysk w systemie plików NTFS, w wyniku czego system obecny na nośniku nie może być później zainstalowany na komputerze z UEFI. Zamiast czekać na wydanie zaktualizowanego programu firmy Microsoft, możesz ręcznie utworzyć dysk rozruchowy. Aby to zrobić, najpierw sformatuj pamięć flash USB za pomocą darmowe narzędzie. Następnie otwórz obraz ISO w systemie Windows 8 i skopiuj zawarte w nim pliki na nośnik.
Aby jednak dysk flash zgodny z UEFI z 64-bitowym systemem Windows 7 uruchomił się bez żadnych problemów, musisz skopiować program ładujący UEFI do odpowiedniego katalogu na dysku flash. Aby to zrobić, korzystając z bezpłatnego archiwizatora 7-Zip, znajdź w Obraz ISO, który zawiera instalację Pliki Windows 7, w folderze Źródła, plik archiwum install.wim i otwórz go. Następnie skopiuj plik bootmgfw.efi z katalogu 1\Windows\Boot\EFI. Następnie zapisz go na dysku flash w katalogu efi\boot i zmień jego nazwę na bootx64.efi. Następnie możesz pracować z dyskiem USB w trybie UEFI i bez problemu będziesz mógł z niego zainstalować system Windows 7.
Tworzenie bootowalnych dysków flash w oparciu o systemy Live
Aby zapewnić zgodność z UEFI, dyski flash muszą być sformatowane w systemie FAT32. Na przykład UNetbootin (1) tworzy dyski rozruchowe oparte na dystrybucjach Linux Live, formatując je w FAT. Jednakże Narzędzie Rufusa(2) oferuje bardziej poprawną opcję.
Dysk flash do odzyskiwania systemu operacyjnego na komputerze z UEFI
Dyski flash oparte na najnowszych systemach Live, takich jak GParted, mają bezproblemowy dostęp do komputerów UEFI, ponieważ ich wbudowane narzędzia - takie jak GPart (1) i TestDisk (2) - mogą współpracować z partycjami GPT.
Formatowanie rozruchowego dysku flash systemu Windows
64-bitową wersję systemu Windows 7 można również zainstalować na komputerze z interfejsem UEFI. Jeśli chcesz to zrobić ta operacja z dysku flash USB, musisz go sformatować za pomocą programu Windows DiskPart w systemie plików FAT32 i uruchomić go.
Wyodrębnianie bootloadera UEFI
Dysk flash zgodny z systemem Windows 7 UEFI wymaga dodatkowo programu ładującego UEFI - bootmgfw.efi. Musi być ręcznie skopiowany z archiwum install.wim na dysk flash USB za pomocą programu 7-Zip lub innego programu do archiwizacji.
Źródło
UEFI BIOS narobił wiele szumu w cyfrowym świecie, a ponieważ ten interfejs jest już zainstalowany na wszystkich nowych komputerach i laptopach, otrzymaliśmy pocztą całą torbę listów na ten temat. Pytania są przede wszystkim tego rodzaju.
Co to jest BIOS UEFI i dlaczego zastąpił zwykły BIOS? Dlaczego na laptopie z UEFI BIOS można zainstalować tylko system Windows 8, a nie można zainstalować innego systemu operacyjnego ani jeszcze innego systemu operacyjnego, więc jak to zrobić?
Dlaczego na laptopie z BIOS UEFI Nie możesz zainstalować innej wersji systemu Windows 8?
BIOS UEFI
Po przeczytaniu wszystkich listów postanowiłem odpowiedzieć na nie jednym artykułem i aby wszystko było jasne nawet dla początkującego użytkownika.
Ważną zachętą do napisania tego artykułu był fakt, że z moich obserwacji wynika, że dużo osób kupuje nowe komputery za Dysk SSD oraz płyta główna obsługujący nowy interfejs UEFI, natychmiast wyłącz ten interfejs i zainstaluj system Windows 8 na dysku twardym z nieaktualnym głównym rekordem rozruchowym MBR.
Jaki był wtedy sens kupowania nowego drogiego komputera za 30-40 tysięcy rubli z dyskiem SSD i BIOS-em UEFI, który niewątpliwie daje przewagę nad prosty BIOS. Jakie są korzyści, pytasz? O tym chcę z tobą porozmawiać.
BIOS UEFI (Unified Extensible Firmware Interface) to interfejs między systemem operacyjnym a oprogramowaniem układowym, który kontroluje funkcje sprzętowe niskiego poziomu. Opracowany przez firmę Intel. Historia powstania interfejsu UEFI sięga pierwszej połowy lat 90-tych i początkowo nazywano go Intel Boot Initiative (Intel Boot Initiative), później nadano mu inną nazwę EFI. Pierwsza specyfikacja EFI 1.02 została wydana przez firmę Intel w 2000 roku.Wszyscy wiemy, czym jest BIOS, tak, zgadza się, to jest ” system podstawowy I / O”, ale po ludzku - jest to oprogramowanie wbudowane w prosty mikroukład, który z kolei znajduje się na płycie głównej. Tak więc to oprogramowanie układowe (BIOS) jest pośrednikiem między zainstalowanym systemem operacyjnym a komponentami zainstalowanymi na komputerze. Oznacza to, że BIOS wyjaśnia systemowi operacyjnemu, jak funkcjonalnie korzystać ze wszystkich elementów komputera: płyty głównej, procesora, karty graficznej, pamięci RAM i tak dalej. BIOS uruchamia się przed systemem operacyjnym i natychmiast sprawdza (procedura POST) wszystko sprzęt komputerowy komputer wymieniony powyżej: procesor, płyta główna i wszystko inne, ustawiając niezbędne parametry do swojej pracy. W przypadku nieprawidłowego działania dowolnego komponentu BIOS wysyła sygnał przez wbudowany głośnik, dzięki czemu można zrozumieć, które urządzenie jest wadliwe.
Krótko mówiąc, BIOS okazuje się dość ważną rzeczą na komputerze, ale… dziś, przyjaciele, BIOS został zastąpiony znacznie bardziej zaawansowanym narzędziem o nazwie UEFI.
Co nie pasowało do zwykłego BIOS-u?
Oto najważniejsze powody.
1) Po włączeniu komputera BIOS, oprócz sprawdzenia komponentów pod kątem serwisowania, sprawdza wszystkie dyski twarde pod kątem głównego rekordu rozruchowego MBR (główny rekord rozruchowy), który znajduje się w sektorze zerowym i ma rozmiar 512 bajtów, po znalezieniu rekordu rozruchowego BIOS uruchamia rekord rozruchowy dla kodu wykonawczego w MBR, a następnie ładowany jest system operacyjny. Na komputerze ze zwykłym BIOS-em i dyskiem twardym (posiadającym MBR (Master Boot Record)), adresowanie woluminów odbywa się w taki sposób, że maksymalna adresowalna przestrzeń na dysku twardym może wynosić maksymalnie 2 TB, czyli system operacyjny NIE zobaczy więcej niż 2 TB miejsca na dysku twardym 3 TB, co zgadzasz się z obecną objętością dysków twardych, która nie jest zbyt wygodna.
2) Na komputerach ze zwykłym BIOS-em dyski twarde (posiadające główny rekord rozruchowy MBR) mają ograniczenie dotyczące tworzenia partycji podstawowych, co oznacza, że można utworzyć tylko 4 partycje podstawowe na dysku MBR - trzy główne i jedną dodatkową, w których możesz tworzyć dyski logiczne, możesz zainstalować system operacyjny na logicznym, ale nie uruchomi się on bez menedżera rozruchu na głównej partycji). A BIOS UEFI współpracuje z dyskami twardymi, które mają tabelę partycji GUID (GPT), takie dyski twarde można podzielić na 128 partycji podstawowych.
3) A co najważniejsze, UEFI BIOS jest znacznie bezpieczniejszy. Nie jest tajemnicą, że rootkit istnieje od dawna i potrafi wstrzykiwać własny kod do układu BIOS i ładować się wcześniej niż system operacyjny, zyskując w ten sposób nieograniczoną kontrolę nad samym systemem. Nie jest to możliwe w UEFI BIOS, posiada procedurę bezpiecznego rozruchu „Secure Boot”,
Oparte na specjalnych certyfikowanych kluczach firmy Microsoft. Patrząc w przyszłość powiem, że z tego powodu bardzo bezpieczny rozruch zwykli użytkownicy nie mogą instalować niczego innego niż Windows 8 na komputerach z UEFI BIOS, ponieważ tylko Windows 8 ma dziś te bardzo certyfikowane klucze (w dalszej części artykułu więcej pełna informacja o tym).
Zalety BIOS-u UEFI
Przyjrzyjmy się więc nowemu BIOS-owi UEFI w kolejności i poznajmy jego główne zalety w stosunku do zwykłego BIOS-u. Interfejs UEFI to mini system operacyjny, czyli innymi słowy ulepszony i całkowicie przeprojektowany mechanizm, który wkrótce całkowicie zastąpi BIOS. Po pierwsze, UEFI wiele przejął od swojego poprzednika i jest przeznaczony przede wszystkim do połączenia systemu operacyjnego ze sprzętem zainstalowanym na komputerze, czyli wszystkimi podzespołami komputera. Interfejs UEFI powinien przetestować cały sprzęt pod kątem serwisowania, gdy komputer jest włączony, a następnie przekazać pałeczkę do programu ładującego systemu operacyjnego.
1) BIOS UEFI posiada własny, bardzo wygodny i intuicyjny graficzny interfejs sterowania z obsługą myszy. Istnieje wsparcie dla języka rosyjskiego.
2) BIOS UEFI współpracuje z dyskami twardymi, które mają tabelę partycji GUID (GPT), takie dyski twarde można podzielić na 128 partycji podstawowych (nawiasem mówiąc, na dysku MBR można utworzyć tylko 4 partycje podstawowe - trzy główne i jedną dodatkową partycji, w której można tworzyć dyski logiczne, można zainstalować system operacyjny na logicznej, ale nie uruchomi się bez menedżera rozruchu na partycji głównej).
3) BIOS UEFI umożliwia korzystanie z dysków twardych o pojemności ponad 2 TB, maksymalny rozmiar partycji może osiągnąć 18 eksabajtów (18 000 000 terabajtów). Na komputerze ze zwykłym BIOS-em zainstalowany system operacyjny NIE zobaczy więcej niż 2,2 TB miejsca na dysku, co jest oczywiście niewygodne.
4) Dyski twarde te z tabelą partycji GUID (GPT) działają tylko z adresowaniem LBA, w przeciwieństwie do dysków MBR, które działają ze starszym adresowaniem CHS.
6) Wł. dyski twarde GUID (GPT) ułatwia odzyskanie utraconych danych.
7) UEFI BIOS ma własny menedżer rozruchu, który jest bardzo wygodny w użyciu, jeśli na komputerze jest wiele systemów operacyjnych, nie ma potrzeby używania specjalnych programów ładujących, takich jak EasyBCD.
8) BIOS UEFI jest znacznie łatwiejszy do aktualizacji niż zwykły BIOS.
9) GPT jest bezpieczniejszy niż MBR, ponieważ tablica partycji jest zapisana na początku i na końcu dysku, zapewniając duplikację.
Protokół bezpiecznego rozruchu
Ale najbardziej główna cecha Mechanizm UEFI, który sprawia kłopoty użytkownikom, dzieje się, gdy ponowna instalacja systemu Windows 8 na nowym komputerze lub laptopie. System UEFI BIOS ma taki protokół bezpiecznego rozruchu „Secure Boot”, oparty na specjalnym certyfikowane kluczeże tylko Windows 8 firmy Microsoft ma, a Microsoft wymaga, aby wszyscy producenci komputerów PC i laptopów z preinstalowanym systemem Windows 8 byli domyślnie włączeni protokół bezpiecznego rozruchu „Bezpieczny rozruch”.
Posiadanie w swojej dystrybucji takich klawisze Windows 8, po zainstalowaniu na komputerze dowolnego producenta, z powodzeniem przechodzi przez protokół UEFI Secure Boot, ale żaden ze starych systemów operacyjnych Windows, a także dystrybucji Ubuntu lub Linux nie ma takich kluczy. Dlatego jeśli twój laptop ma UEFI BIOS, to nie będziesz mógł na takim laptopie zainstalować żadnego innego systemu operacyjnego, jest tylko jedno wyjście,
ale potem zainstalujesz system operacyjny, którego potrzebujesz Dysk MBR i stracić wszystkie korzyści płynące z pracy z dyskiem twardym w stylu GUID (GPT).
Oczywiście wielu użytkowników będzie myślało, że w ten sposób Microsoft pozbywa się konkurentów, ale Microsoft skutecznie odpiera takie ataki, wyjaśniając, że interfejs UEFI ze wszystkimi jego protokołami i bezpiecznym rozruchem„Bezpieczny rozruch” został stworzony przede wszystkim dla naszego bezpieczeństwa i trudno się z nim nie zgodzić (o rootkicie, który potrafi zapisywać swój kod w zwykłym BIOS-ie, mówiłem już na początku artykułu).
Uważni czytelnicy mogą zapytać, dlaczego mimo wszystko Linux nie zgadza się z Microsoftem i producentami komputerów i otrzymuje te same klucze. Odpowiedź znalazłem na blogu jednego z twórców jądra Linuksa – Matthew Garretta (Matthew Garrett),
Mateusz Garrett
okazuje się, że jest to trudne zarówno fizycznie (zajmie to dużo czasu, bo najpierw trzeba uzgodnić z Microsoftem, potem trzeba negocjować z każdym producentem komputera osobno) i prawnie (problemy związane są z licencjonowanym bootloaderem GRUB 2 na warunkach licencji GPLv3)).
Wielu czytelników zastanawia się, czy możliwe jest wykonanie rozruchowego dysku flash UEFI z systemem operacyjnym Windows 7?
Większość nowoczesne komputery zamiast zwykłego podstawowego układu wejścia/wyjścia jest on wyposażony w najnowsze narzędzie sterujące o nazwie UEFI. Co to jest, nie jest jeszcze znane wszystkim użytkownikom komputerów i laptopów. Poniżej zostaną rozważone niektóre ważne aspekty związane z tym rozwojem. Ponadto pokrótce poruszymy kwestie związane z instalowaniem systemów operacyjnych za pośrednictwem tego interfejsu przy użyciu rozruchowego nośnika USB, a także określimy, jak wyłączyć UEFI, jeśli korzystanie z tego systemu jest z jakiegoś powodu niewłaściwe. Ale najpierw spójrzmy na podstawowe zrozumienie, jaki to jest system.
UEFI: co to jest?
Wielu użytkowników jest przyzwyczajonych do tego, że trzeba użyć BIOS-u do skonfigurowania podstawowych parametrów systemu komputerowego jeszcze przed uruchomieniem systemu operacyjnego. W rzeczywistości tryb UEFI, który jest używany zamiast BIOS-u, jest prawie taki sam, ale sam system jest zbudowany w oparciu o interfejs graficzny.
Podczas ładowania tego systemu, który, nawiasem mówiąc, wielu nazywa rodzajem mini-OS, natychmiast zwraca uwagę fakt obsługi myszy i możliwość ustawienia języka regionalnego interfejsu. Jeśli pójdziesz dalej, zauważysz, że w przeciwieństwie do BIOS-u, UEFI może współpracować ze wsparciem urządzenia sieciowe i wyświetlić optymalne tryby pracy niektórych elementów zainstalowanego sprzętu.
Niektórzy nazywają ten system podwójnym terminem - BIOS UEFI. Chociaż nie jest to sprzeczne z logiką oprogramowania i sprzętu, taka definicja jest jednak nieco niepoprawna. Po pierwsze, UEFI jest rozwijany przez Intel Corporation, a systemy BIOS są opracowywane przez wiele innych marek, chociaż nie różnią się od siebie radykalnie. Po drugie, BIOS i UEFI działają na nieco innych zasadach.
Główne różnice między UEFI a BIOS-em
Teraz kolejne spojrzenie na UEFI. Co to jest w jaśniejszym sensie, można określić, odkrywając różnice między tym systemem a BIOS-em. Uważa się, że UEFI jest pozycjonowany jako rodzaj alternatywy dla BIOS-u, którego wsparcie deklaruje dziś wielu producentów. płyty główne. Ale różnice najlepiej rozważyć na podstawie minusów przestarzałych Systemy BIOS.
Pierwsza różnica polega na tym, że podstawowe systemy wejścia/wyjścia systemu BIOS nie pozwalają na prawidłową pracę z dyskami twardymi o pojemności 2 TB lub większej, co oznacza, że system nie ma możliwości pełnego wykorzystania miejsca na dysku.
Po drugie, systemy BIOS ograniczają się do pracy z partycjami dyskowymi, podczas gdy UEFI obsługuje do 128 partycji, co jest możliwe dzięki tablicy partycji GPT.
Wreszcie, UEFI implementuje zupełnie nowe algorytmy bezpieczeństwa, które całkowicie eliminują zastępowanie bootloadera na początku głównego systemu operacyjnego, zapobiegając nawet skutkom wirusów i złośliwych kodów, a także zapewnia wybór bootowalnego systemu operacyjnego bez użycia specjalnych narzędzi wewnątrz bootloaderów sam system operacyjny.
Trochę historii
To jest system UEFI. Co to jest, jest już dość jasne. Zobaczmy teraz, gdzie to wszystko się zaczęło. Błędem jest sądzić, że UEFI to stosunkowo nowy rozwój.
Tworzenie UEFI i uniwersalnego interfejsu rozpoczęło się na początku lat 90-tych. Jak się wówczas okazało, dla platform serwerowych Intela możliwości standardowych systemów BIOS były niewystarczające. Dlatego został opracowany w całości Nowa technologia, który po raz pierwszy został zaimplementowany na platformie Intel-HP Itanium. Początkowo nazywano ją Intel Boot Initiative, a wkrótce zmieniono jej nazwę na Extensible Firmware Interface lub EFI.
Pierwsza modyfikacja wersji 1.02 została wprowadzona w 2000 r., wersja 1.10 została wydana w 2002 r., a od 2005 r. utworzony wówczas sojusz kilku firm, zwany Unified EFI Forum, zaczął opracowywać nowy rozwój, po czym sam system stał się znany jako UEFI. Dziś wśród programistów można spotkać wiele znanych marek, takich jak Intel, Apple, AMD, Dell, American Megatrends, Microsoft, Lenovo, Phoenix Technologies, Insyde Software itp.
System bezpieczeństwa UEFI
Osobno warto zastanowić się nad mechanizmami systemu ochrony. Jeśli ktoś nie wie, dzisiaj istnieje specjalna klasa wirusów, które są w stanie pisać własne złośliwe kody po osadzeniu w samym mikroukładzie, zmieniając początkowe algorytmy systemu I / O, co prowadzi do możliwości uruchomienia głównego system operacyjny z rozszerzonymi prawami zarządzania. W ten sposób wirusy mogą uzyskać nieautoryzowany dostęp do wszystkich składników i kontroli systemu operacyjnego, nie wspominając o informacjach o użytkowniku. Zainstalowanie UEFI całkowicie eliminuje występowanie takich sytuacji, wdrażając tryb bezpiecznego rozruchu o nazwie Bezpieczny rozruch.
Nie wchodząc w aspekty techniczne, warto tylko zauważyć, że sam algorytm bezpieczeństwa (secure boot) opiera się na wykorzystaniu specjalnych certyfikowanych kluczy obsługiwanych przez niektóre znane korporacje. Ale z jakiegoś powodu uważa się, że ta opcja jest obsługiwana tylko przez systemy operacyjne Windows 8 i nowsze, a także niektóre modyfikacje systemu Linux.
Dlaczego UEFI jest lepszy niż BIOS?
Wszyscy eksperci zauważają, że UEFI przewyższa BIOS swoimi możliwościami. Faktem jest, że nowy rozwój pozwala rozwiązać niektóre problemy nawet bez ładowania systemu operacyjnego, którego start, nawiasem mówiąc, z ustalonym optymalnym trybem działania głównych „żelaznych” komponentów, takich jak procesor lub pamięć o dostępie swobodnym, jest znacznie szybszy. Według niektórych raportów ten sam system Windows 8 ładuje się w ciągu 10 sekund (jednak wskaźnik ten jest wyraźnie warunkowy, ponieważ należy wziąć pod uwagę ogólną konfigurację sprzętu).
Jednak obsługa UEFI ma również szereg niezaprzeczalnych zalet, wśród których są następujące:
- prosty intuicyjny interfejs;
- obsługa języków regionalnych i sterowanie myszą;
- pracować z dyskami 2 TB i większymi;
- obecność własnego bootloadera;
- możliwość pracy na procesorach o architekturze x86, x64 i ARM;
- łączność z lokalnym sieci wirtualne z dostępem do internetu;
- obecność własnego systemu ochrony przed przenikaniem złośliwych kodów i wirusów;
- uproszczona aktualizacja.
Obsługiwane systemy operacyjne
Niestety nie wszystkie systemy operacyjne obsługują UEFI. Jak już wspomniano, w zasadzie takie wsparcie jest deklarowane dla niektórych modyfikacji Linuksa i Windowsa, począwszy od wersji ósmej.
Teoretycznie można zainstalować system Windows 7 (UEFI rozpoznaje dystrybucję instalacji). Ale nikt nie da pełnej gwarancji, że instalacja zakończy się pomyślnie. Ponadto w przypadku Korzystanie z systemu Windows 7 Interfejs UEFI i wszystkie związane z nim funkcje nowego systemu pozostaną po prostu nieodebrane (i często niedostępne). Dlatego nie zaleca się instalowania tego konkretnego systemu na komputerze lub laptopie z obsługą UEFI.
Funkcje trybu bezpiecznego rozruchu
Jak wspomniano powyżej, system bezpiecznego rozruchu opiera się na wykorzystaniu certyfikowanych kluczy, aby zapobiec przedostawaniu się wirusów. Ale taka certyfikacja jest wspierana przez ograniczoną liczbę programistów.
Gdy system operacyjny zostanie ponownie zainstalowany przez UEFI, nie będzie żadnych problemów, pod warunkiem, że zainstalowany system jest jak najbardziej zbliżony do oryginalnego zainstalowanego wcześniej. W przeciwnym razie (co nie jest rzadkością) może zostać wydany zakaz instalacji. Istnieje jednak również wyjście, ponieważ sam tryb bezpiecznego rozruchu można wyłączyć w ustawieniach. Zostanie to omówione osobno.
Niuanse dostępu i ustawienia UEFI
Samych wersji UEFI jest sporo, a różni producenci sprzętu komputerowego instalują własne opcje uruchamiania systemu podstawowego. Czasami jednak podczas próby uzyskania dostępu do interfejsu mogą pojawić się problemy, takie jak nie jest wyświetlane główne menu ustawień.
W zasadzie w przypadku większości komputerów i laptopów z obsługą UEFI można skorzystać z uniwersalnego rozwiązania - wciskając klawisz Esc podczas logowania. Jeśli ta opcja nie działa, możesz użyć natywnych narzędzi systemu Windows.
Aby to zrobić, musisz wejść do sekcji ustawień, wybrać menu odzyskiwania i kliknąć link „Uruchom ponownie teraz” w wierszu specjalnych opcji rozruchu, po czym na ekranie pojawi się kilka opcji uruchamiania.
Jeśli chodzi o ustawienia podstawowe, od systemy standardowe BIOS, są praktycznie takie same. Oddzielnie możemy zauważyć obecność trybu emulatora BIOS-u, który w większości przypadków można nazwać Legacy lub Launch CSM.
Ponadto warto zwrócić uwagę na fakt, że przełączając się w tryb Legacy, przy pierwszej okazji należy ponownie włączyć ustawienia UEFI, ponieważ system operacyjny może się nie uruchomić. Nawiasem mówiąc, różnice między różne wersje UEFI polega na tym, że niektóre zapewniają hybrydowy tryb uruchamiania albo dla emulatora BIOS, albo UEFI, podczas gdy inne nie mają takiej możliwości podczas pracy w trybie normalnym. Czasami może to również dotyczyć niemożności wyłączenia Bezpiecznego rozruchu.
Startowy dysk flash UEFI: warunki wstępne tworzenia
Zobaczmy teraz, jak utworzyć rozruchowy dysk USB do późniejszej instalacji systemu operacyjnego za pomocą interfejsu UEFI. Pierwszym i najważniejszym warunkiem jest to, że bootowalny dysk flash USB UEFI musi mieć pojemność co najmniej 4 GB.
Drugi problem dotyczy systemu plików. Z reguły systemy Windows domyślnie formatują dyski wymienne przy użyciu systemu plików NTFS. Ale dyski USB UEFI z systemem plików innym niż FAT32 nie są rozpoznawane. Dlatego w pierwszym etapie formatowanie należy wykonać za pomocą tego parametru.
Formatowanie i nagrywanie obrazu dystrybucji
Teraz najważniejszy moment. Formatowanie najlepiej wykonać z wiersza poleceń (cmd) uruchamianego z uprawnieniami administratora.
W nim najpierw wprowadza się polecenie diskpart, po czym zapisuje się wiersz listy dysków, a żądane urządzenie wybiera się za pomocą polecenia wybierz dysk N, gdzie N jest numerem seryjnym dysku flash USB.
Ponadto, w celu całkowitego oczyszczenia, używana jest czysta linia, a następnie partycja podstawowa jest tworzona przez polecenie tworzenia partycji podstawowej, które jest aktywowane przez aktywne polecenie. Następnie używana jest linia woluminu listy, dysk flash jest wybierany za pomocą linii wyboru woluminu N (powyższy numer seryjny partycji), a następnie rozpoczyna się proces formatowania za pomocą polecenia format fs=fat32. Pod koniec procesu polecenie assign może przypisać określony znak do nośnika.
Następnie obraz przyszłego systemu jest zapisywany na nośniku (można użyć zwykłego kopiowania lub tworzenia rozruchowego dysku flash USB w programach takich jak UltraISO). Podczas ponownego uruchamiania wybrany jest żądany nośnik i instalowany jest system operacyjny.
Czasami może pojawić się komunikat informujący, że instalacja na wybranej partycji MBR nie jest możliwa. W takim przypadku musisz przejść do ustawień priorytetu rozruchu UEFI. Wyświetlony zostanie nie jeden, ale dwa dyski flash. Pobieranie należy rozpocząć z urządzenia, w nazwie którego nie ma skrótu EFI. Eliminuje to potrzebę konwersji MBR na GPT.
Aktualizacja oprogramowania układowego UEFI
Jak się okazuje, aktualizacja oprogramowania UEFI jest znacznie prostsza niż wykonywanie podobnych operacji dla BIOS-u.
Wystarczy znaleźć i pobrać najnowszą wersję na oficjalnej stronie dewelopera, a następnie uruchomić pobrany plik jako administrator w środowisku Windows. Proces aktualizacji nastąpi po ponownym uruchomieniu systemu bez interwencji użytkownika.
Wyłącz UEFI
Na koniec zobaczmy, jak wyłączyć UEFI, na przykład w przypadkach, w których uruchomienie z nośników wymiennych jest niemożliwe tylko dlatego, że samo urządzenie nie jest obsługiwane.
Najpierw musisz przejść do sekcji Bezpieczeństwo i wyłączyć tryb bezpiecznego rozruchu (jeśli to możliwe), ustawiając dla niego parametr Disabled. Następnie w menu Boot Boot, w wierszu Boot Priority, ustaw wartość Legacy First. Następnie z listy należy wybrać urządzenie, które zostanie uruchomione jako pierwsze ( Dysk twardy) i wyjdź z ustawień po zapisaniu zmian (Exit Saving Changes). Procedura jest całkowicie podobna do ustawień BIOS. Zamiast poleceń menu możesz użyć klawisza F10.
Krótkie podsumowanie
To w skrócie wszystko o systemach UEFI, które zastąpiły BIOS. Jak widać, mają wiele zalet. Wielu użytkowników jest szczególnie zadowolonych z interfejsu graficznego z obsługą języków natywnych i możliwością sterowania za pomocą myszy. Jednak fani siódmej wersji systemu Windows będą musieli zawieść. Jego instalacja na systemach komputerowych z obsługą UEFI wygląda nie tylko niepraktycznie, ale czasami staje się całkowicie niemożliwa. W przeciwnym razie korzystanie z UEFI wygląda bardzo prosto, nie wspominając o niektórych dodatkowe funkcje, z którego można korzystać nawet bez ładowania systemu operacyjnego.
Wiele dzisiejszych marek komponentów sprzętowych do komputerów PC, a także „oprogramowania”, stara się zapewnić obsługę interfejsu UEFI w swoich produktach. To oprogramowanie zostało zaprojektowane, aby stać się alternatywą dla systemu wejścia-wyjścia BIOS, który jest znany wielu entuzjastom komputerów. Jaka jest specyfika rozważanego oprogramowania? Jakie są niuanse korzystania z jego możliwości?
Co to jest UEFI
Rozważ podstawowe informacje o UEFI. Co to za rozwój? UEFI to specjalny interfejs, który jest instalowany między systemem operacyjnym zainstalowanym na komputerze a oprogramowanie, odpowiedzialny za niskopoziomowe funkcje komponentów sprzętowych PC.
Czasami określany jako UEFI BIOS. Z jednej strony w tej nazwie jest jakiś błąd, ponieważ BIOS jest rozwiązaniem programowym, które działa zgodnie z innymi zasadami. UEFI jest rozwijany przez firmę Intel, BIOS to oprogramowanie, które istnieje w kilku wersjach obsługiwanych przez różne marki.
Z drugiej strony cel BIOS i UEFI jest prawie taki sam. BIOS UEFI - formalnie nie do końca poprawna fraza, ale nie sprzeczna z logiką algorytmów programowych i sprzętowych sterowania komputerem PC.
Różnice między BIOSem a UEFI
Ale pierwszą rzeczą, na którą zwrócimy uwagę, jest znalezienie różnic między „czystym” BIOSem a „klasycznym” UEFI. Faktem jest, że rozwiązanie programowe, które rozważamy, jest pozycjonowane jako bardziej zaawansowana alternatywa dla BIOS-u. Wielu producentów nowoczesnych płyt głównych do komputerów stara się wspierać odpowiedni rodzaj oprogramowania firmy Intel. W ten sposób możemy prześledzić różnice między UEFI a BIOS-em, badając przede wszystkim wady drugiego systemu.
Pierwszą wadą BIOS-u jest to, że ten system nie może zapewnić pełnego wykorzystania przestrzeni dyskowej na bardzo dużych „dyskach twardych” – takich, które przekraczają 2 terabajty objętości. Rzeczywiście, kilka lat temu takie wartości charakteryzujące pojemność dysków twardych wydawały się fantastyczne, dlatego producenci komputerów PC nie zwracali szczególnej uwagi na odpowiednią wadę BIOS-u. Ale dzisiaj nikogo nie zaskoczysz „dyskiem twardym” o pojemności większej niż 2 TB. Producenci komputerów PC zaczęli odczuwać, że czas przejść na UEFI, że jest to obiektywna konieczność, oparta na aktualnych trendach technologicznych.
Inną cechą BIOS-u jest obsługa ograniczonej liczby partycji podstawowych na dysku twardym. Z kolei UEFI współpracuje ze 128. W strukturze nowego rozwiązania programowego firmy Intel zaimplementowana została nowa tablica partycji - GPT, która w rzeczywistości pozwala wykorzystać zauważoną przewagę technologiczną UEFI.
Biorąc pod uwagę wszystkie zauważone różnice między nowym środowiskiem oprogramowania opracowanym przez firmę Intel a tradycyjnym systemem BIOS I/O, główne funkcje poszczególnych rozwiązań są zasadniczo takie same. Poza przełomowym nowym algorytmem bezpieczeństwa w UEFI, nie ma zbyt wielu rzeczywistych różnic między systemami. Niektórzy eksperci uważają, że nowe platforma oprogramowania umożliwia szybsze uruchamianie systemów operacyjnych, inni zauważają, że dotyczy to tylko systemu Windows 8. Rozważ bardziej szczegółowo system bezpieczeństwa zaimplementowany w UEFI.
Nowa technologia bezpieczeństwa
Nowy system UEFI BIOS wyprzedza poziom bezpieczeństwa. Faktem jest, że istnieją wirusy, które mogą przeniknąć do mikroukładu, w którym zapisywane są algorytmy BIOS-u. Po tym możliwe staje się uruchomienie systemu operacyjnego z rozszerzonymi prawami użytkownika, które otwierają się najczęściej szerokie możliwości dla hakera. Z kolei nowe rozwiązanie Intela implementuje bezpieczny rozruch - UEFI zapewnia odpowiedni algorytm o nazwie Secure Boot.
Opiera się na wykorzystaniu specjalnych kluczy, które muszą być certyfikowane przez największe marki na rynku IT. Jednak, jak zauważają eksperci, w praktyce nie ma zbyt wielu takich firm. W szczególności, jeśli chodzi o wsparcie dla odpowiedniej opcji przez producentów systemów operacyjnych, jest ona w pełni świadczona tylko przez Microsoft i tylko w Windows 8. Jest też informacja, że kompatybilność z nowym systemem bezpieczeństwa jest zaimplementowana w niektórych dystrybucjach Linuksa.
Korzyści z UEFI
Oczywiste jest, że zauważone wady BIOS-u są jednocześnie zaletami nowego rozwiązania programowego. UEFI ma jednak szereg innych istotnych zalet. Rozważmy je.
Przede wszystkim jest to wygodny, intuicyjny i funkcjonalny interfejs. Z reguły implementuje obsługę myszy - co nie jest typowe dla BIOS-u. Ponadto wiele wersji UEFI (BIOS, ta opcja również nie jest typowa) zapewnia interfejs zrusyfikowany.
Algorytmy dostarczone przez nowe rozwiązanie programowe umożliwiają w większości przypadków ładowanie systemów operacyjnych znacznie szybciej niż w przypadku przy użyciu BIOS-u. Na przykład system Windows 8 zainstalowany na komputerze z obsługą UEFI może uruchomić się – zakładając odpowiednią wydajność procesora i inne kluczowe komponenty sprzętowe – w zaledwie 10 sekund.
Wśród innych istotnych zalet rozważanego rozwiązania programowego, które wyróżnia wielu informatyków, jest prostszy algorytm aktualizacji w porównaniu do mechanizmów BIOS-u. Inną przydatną opcją UEFI jest obecność w tym systemie, z której można korzystać, jeśli na komputerze zainstalowano kilka systemów operacyjnych.
Tak więc technologiczne zalety nowego interfejsu oprogramowania sterującego komputerem opracowanego przez firmę Intel są dla nas jasne. Największe marki komponentów sprzętowych do komputerów PC zapewniają kompatybilność odpowiedniego sprzętu z UEFI - Gigabyte, ASUS, SONY. Przejście na nowy system, jak wierzy wielu ekspertów IT, może przekształcić się w zrównoważony trend technologiczny. Możliwości, jakie Intel, który opracował UEFI, oferuje globalnej społeczności IT, mogą być atrakcyjne dla wiodących producentów oprogramowania i komponentów sprzętowych do komputerów PC. Zwłaszcza, że odpowiednie opcje technologiczne UEFI są obsługiwane przez największą markę na rynku systemów operacyjnych.
Fakty dotyczące bezpiecznego rozruchu
Przyjrzyjmy się bliżej zaletom technologii Secure Boot obsługiwanej przez UEFI. Co to za koncepcja? bezpieczny rozruch komputera, który ma chronić system, jak zauważyliśmy powyżej, przed przenikaniem wirusów. To prawda, że w celu pełnego wykorzystania klucze używane przez ten protokół muszą być certyfikowane. Obecnie bardzo niewiele marek oprogramowania spełnia to kryterium. Wśród nich jest Microsoft, który zaimplementował obsługę odpowiednich algorytmów w Windows 8.
Można zauważyć, że ta okoliczność w niektórych przypadkach może skomplikować instalację na komputerze z systemem UEFI innych systemów operacyjnych. Jeśli ma być Instalacja systemu Windows- UEFI może nadal wykazywać pewną lojalność wobec tego - ale pod warunkiem, że wersja systemu operacyjnego jest jak najbardziej zbliżona do tej zainstalowanej przez producenta komputera. Można również zauważyć, że niektórzy Dystrybucje Linuksa są również kompatybilne z opcją Secure Boot.
Ale nawet jeśli ze względu na daną funkcję ładowanie nowego systemu operacyjnego jest zabronione przez system, struktura interfejsu UEFI zapewnia możliwość wyłączenia algorytmów Secure Boot. Oczywiste jest, że w tym przypadku ładowanie systemu operacyjnego nie będzie tak bezpieczne, jednak odpowiednią opcję można aktywować ponownie w dowolnym momencie i rozpocząć pracę z systemem Windows 8.
Jakie systemy operacyjne są w pełni kompatybilne z UEFI?
W bardzo rzadkich przypadkach poszczególni specjaliści IT uzyskują instalację na komputerze z obsługą Bezpiecznego rozruchu dla alternatywnych systemów operacyjnych. Wiadomo na przykład, że teoretycznie możliwe jest zainstalowanie systemu Windows 7 na niektórych laptopach z obsługą UEFI BIOS. ASUS należy do producentów takich komputerów. Ale to raczej wyjątek od reguły. W ogólnym przypadku prawdopodobieństwo udanej instalacji nawet innych edycje Windows 8. Jednak, jak zauważyliśmy powyżej, niektóre dystrybucje Linuksa są również kompatybilne z opcjami UEFI.
Funkcje konfiguracji UEFI
Rozważmy niektóre niuanse związane z konfiguracją rozważanego rozwiązania programowego firmy Intel. Ciekawą opcją jest emulacja BIOS-u za pomocą UEFI. Co to za okazja? Rzeczywiście, w niektórych wersjach UEFI zaimplementowane są algorytmy, zgodnie z którymi zarządzanie komputerem jest zorganizowane zgodnie z mechanizmami stosowanymi przez system I/O, który jest historycznym poprzednikiem UEFI.
W zależności od konkretnego komputera ten tryb może być inaczej nazywany. Najczęściej jest to Legacy lub Launch CSM. Jednak nie ma trudności z instalacją UEFI w standardowym trybie rozruchu.
Niuanse dostępu do UEFI
Innym godnym uwagi faktem, który warto zauważyć, jest duża liczba wersji UEFI. Mogą się znacznie różnić w komputerach PC różnych marek. Jednocześnie poziom dostępności niektórych funkcji włączony różne komputery może się również znacznie różnić. Często zdarza się na przykład, że po uruchomieniu komputera nie wyświetla się menu, za pomocą którego można wejść w ustawienia UEFI. Ale w tym przypadku system Windows z reguły zapewnia alternatywny sposób ładowania niezbędnych opcji. Musisz wejść w „Ustawienia” i aktywować opcję „Specjalne opcje rozruchu”.
Następnie możesz ponownie uruchomić komputer - na ekranie pojawi się kilka opcji uruchamiania komputera. Jest alternatywny sposób zapewnić dostęp do odpowiednich opcji UEFI. Działa na wielu komputerach. Musisz nacisnąć Esc na samym początku uruchamiania komputera. Następnie odpowiednie menu powinno się otworzyć.
Specyfika pracy w różnych trybach
Należy zauważyć, że przy zmianie normalnego trybu pracy UEFI na Legacy zaleca się, za pomocą niezbędnych programów, które wymagają wyłączenia Bezpiecznego rozruchu lub pracy z emulacją BIOS, jak najszybsze ponowne włączenie interfejsu UEFI ze wszystkimi odpowiednimi opcje. W przeciwnym razie Windows 8, jak zauważają niektórzy eksperci IT, może się nie uruchomić. Jednak na wielu komputerach PC podobny problem nie. Niektóre marki produkcyjne wprowadzają do struktury sterowania komputera PC algorytmy, które umożliwiają automatyczne aktywowanie trybu UEFI. Niektóre modele komputerów PC mają zaimplementowany tryb hybrydowy, w którym system UEFI uruchamia się z dowolnego nośnika i w razie potrzeby można uruchomić modulację BIOS-u. Różnice w wersjach UEFI mogą również sugerować, że nie można wyłączyć bezpiecznego rozruchu po wyjęciu z pudełka za pomocą oprogramowania Intel. Aby to zrobić, w każdym przypadku będziesz musiał aktywować funkcję emulacji BIOS.
UEFI i bootowalne dyski flash
W niektórych przypadkach użytkownicy muszą uruchomić system operacyjny z dysku flash USB. Główną trudnością jest to, że rozruchowy dysk flash UEFI, który ma format inny niż FAT32, nie jest rozpoznawany. Ale ten problem można z powodzeniem rozwiązać. Jak?
Tak więc domyślnie rozruchowe dyski flash USB dla systemu Windows są sformatowane, w których UEFI nie rozpoznaje. Dlatego główne zadanie- upewnij się, że odpowiedni komponent sprzętowy jest sformatowany w bardziej uniwersalnym systemie plików - FAT32. Najciekawsze jest to, że przez wielu informatyków jest uważany za przestarzały. Ale na przykładzie jednego z najnowocześniejszych rozwiązań programowych, jakim jest oczywiście UEFI, możemy prześledzić trafność odpowiedniego standardu.
Pamięć flash USB do uruchamiania w trybie UEFI: komponenty
Czego potrzebujemy, aby bootowalny dysk flash UEFI został rozpoznany bez problemów? Przede wszystkim jest to w rzeczywistości sam dysk USB. Pożądane jest, aby jego pojemność wynosiła co najmniej 4 GB. Pożądane jest również, aby nie umieszczać na nim cennych plików, ponieważ musimy całkowicie sformatować dysk flash. Następnym komponentem, którego potrzebujemy, jest zestaw dystrybucyjny Windows. Niech będzie 64-bitowy Wersja Windows 7. Kolejną cechą UEFI, o której należy wspomnieć, jest 32-bitowy system operacyjny z Microsoft podał system nie obsługuje.
Przygotowuję pendrive
Jeśli mamy zaznaczone komponenty, to możemy przystąpić do pracy. Najpierw włóż dysk flash USB Następnie - otwórz wiersz poleceń w interfejsie Windows. Konieczne jest jednak, aby użytkownik posiadał uprawnienia administratora. Przez to trzeba uruchomić program DISKPART - wystarczy wpisać to słowo. Następnie musisz wprowadzić polecenie list disk, które wyświetli listę dysków obecnych w systemie. Musisz znaleźć w nim dysk flash USB. Jeśli znajduje się na liście pod numerem 2, musisz wprowadzić polecenie wybierz dysk 2.
Formatowanie dysku flash
Następnie musisz sformatować dysk. Aby to zrobić, wprowadź polecenie clean. Następnie musisz utworzyć partycję podstawową na dysku. Można to zrobić za pomocą polecenia tworzenia partycji podstawowej. Następnie utworzoną partycję należy uaktywnić. Aby to zrobić, wprowadź aktywne polecenie. Następnie możesz wyświetlić listę sekcji. Aby to zrobić, wpisz głośność listy w wierszu poleceń. Znajdujemy sekcję, którą stworzyliśmy. Jeśli jest wymieniony pod numerem 3, wprowadź polecenie wybierz wolumin 3. Następnie musisz sformatować go w systemie FAT32. Aby to zrobić, wpisz polecenie format fs=fat32. Podstawowy nośnik startowy jest więc gotowy. Ale to nie wszystko. Musisz przypisać literę dysku do dysku flash. Można to zrobić za pomocą polecenia assign. Następnie wpisz exit i wyjdź z wiersza poleceń.
Nagrywanie zestawu dystrybucyjnego na dysk flash USB
Po wszystkich powyższych krokach musisz skopiować Dystrybucja Windows 7 na dysku flash. Można to również zrobić za pomocą wiersza poleceń. Jak? Jest do tego specjalne polecenie - xcopy. Musisz go wprowadzić, a następnie podać adres dysku z zestawem dystrybucyjnym, wstawić symbol *, wskazać literę odpowiadającą tej przeznaczonej do załadowania do Pamięć flash UEFI, a następnie wpisz polecenie, aby uzupełnić znaki /s/e. Następnie musisz przejść przez wiersz poleceń do dysku flash USB. Tam musisz dostać się do katalogu efi\microsoft\boot. Należy go skopiować do folderu efi\boot. Następnie należy skopiować plik o nazwie bootmgfw.efi do folderu efi\boot, a następnie zmienić jego nazwę na plik bootx64.efi.
Pamięć flash zakończona. Dysk UEFI z systemem plików FAT32, który po prostu bez problemu będziemy mogli rozpoznać. W związku z tym można go również zainstalować na komputerze z systemem Windows 7. Oczywiście pod warunkiem, że algorytm Secure Boot jest wyłączony w opcjach UEFI, co uniemożliwia instalowanie na komputerze systemów operacyjnych innych niż Windows 8.