Tsvm "płomień-kv" i urządzenia do konwersji. Ogólne informacje o komputerze cyfrowym Plamya-KV
Na samym początku lat 60. NPO Vega pracował na komputerze pokładowym Plamya-VT. W 1961 r. Opracowano wariant z gorącą redundancją obwodów (ze wspomnień V. A. Torgasheva), ponieważ nie było możliwe osiągnięcie wystarczającej niezawodności. Zastrzeżona wersja była jednak 2,5 razy trudniejsza io tyle samo cięższa. Biorąc pod uwagę fakt, że to wszystko zostało zmontowane z elementów dyskretnych i całkowicie ręcznie... Generalnie, ze względu na wymagania klienta z branży lotniczej, musieliśmy po prostu dokładnie wypracować technologię produkcji. Co zajęło trzy lata - a gotowa wersja Flame-VT została wprowadzona do serii jako TsVM-264.
Kolejna opcja stąd:
We wrześniu 1958 jako student IV roku LETI rozpocząłem pracę w OKB-590. którego głównym zadaniem było opracowanie obiecujących środków Informatyka dla lotnictwa. W tym czasie w Biurze Projektowym powstawał prototyp pierwszego radzieckiego (i pierwszego na świecie) półprzewodnikowego cyfrowego komputera pokładowego, komputera pokładowego Plamya-VT. Po przejściu wszystkich etapów pracy z tą próbką, począwszy od debugowania głównych komponentów i urządzeń, a skończywszy na rozwoju elementów oprogramowanie, do czasu ukończenia instytutu w 1961 roku uchodziłem za uznanego i doświadczonego specjalistę w dziedzinie informatyki cyfrowej, chociaż dyplom wskazywał na specjalność „automatyka i telemechanika”. Już w 1960 roku na polecenie szefa Biura Projektowego V.I. Lanerdin, opracowałem wersję komputera pokładowego o zwiększonej niezawodności. Z obliczeń wynikało, że niezawodność powinna wzrosnąć o co najmniej dwa rzędy wielkości. Jednak 2,5-krotny wzrost wyposażenia uznano za zbyt wysoką cenę i projekt nie został zrealizowany. Ale właśnie z powodu niskiej niezawodności przeniesienie komputera pokładowego do masowej produkcji zostało opóźnione o 3 lata i odbyło się dopiero w 1964 roku pod nazwą TsVM-264. A w przyszłości z tych samych powodów nie dotarła do jednostek bojowych. Należy zauważyć, że pierwszy radziecki komputer pokładowy o podwyższonej niezawodności „Argon-17” pojawił się dopiero w 1978 roku.
Komputer pokładowy „Płomień” został całkowicie zmontowany na dyskretnej podstawie półprzewodnikowej - diodach wysokiej częstotliwości i tranzystorach. Ten komputer ma prędkość 62 tys. ops/s (dla operacji rejestr-rejestr) i 31 tys. ops/s (dla operacji rejestr-pamięć), RAM o pojemności 256 słów 16-bitowych i ROM o pojemności 8Kx16 bitów . MTBF - 200 godzin, waga sprzętu - 330 kg, pobór mocy - 2000 W. Na podstawie komputera pokładowego „Flame-263” opracowano i wyprodukowano „Flame-264” dla kompleksu przeciw okrętom podwodnym „Berkut-142” samolotu Tu-142.
(Wiki)
Co więcej, nawet na Orbit-1, który można nazwać bezpośrednim następcą TsVM-264 (*1), generalnie zastosowano elementy dyskretne. Chociaż egzotycznie zapakowany -
Dlatego OKB „Elektroavtomatika” w laboratorium głównej bazy elementów logicznych komputera pokładowego pod kierownictwem jego szefa B. E. Fradkina, wraz z technologami przedsiębiorstwa, przeprowadziło poszukiwanie pracy w sprawie stworzenia mikrominiaturowych elementów do komputera pokładowego drugiej generacji, który otrzymał nazwę - komputer pokładowy „Orbita” (zwany dalej Orbitą).
Należy od razu zauważyć, że komputer pokładowy drugiej generacji (charakterystyczną cechą komputera pokładowego drugiej generacji jest zastosowanie mikromodułów jako konstruktywnego i technologicznego rozwiązania dla elementów głównej bazy logicznej) utworzył dwie generacje: Orbita pierwszej generacji- 1 - na mikromodułach własnej konstrukcji i produkcji PI-64 i PI -65 oraz drugiej generacji Orbita-10 - na cienkowarstwowych hybrydowych mikrozespołach Trapezia-3 opracowanych przez OKB-857 wspólnie z NIITT i wyprodukowanych przez fabrykę Angstrem (oba w Zelenogradzie).
Proces wytwarzania elementów dynamicznych PI-64 i PI-65 przedstawiono na rysunku . Jak wyraźnie widać, elektryczne elementy radiowe są początkowo mocowane przez spawanie na równoległych przewodzących prętach, które są następnie łączone z taśmą z polichlorku winylu (niepalną) służącą jako rama. Obwody elektryczne moduły są tworzone przez ukierunkowane perforowanie określonych miejsc szynoprzewodów przewodzących.
Następnie półfabrykaty modułów są zwijane w spiralę i mocowane na izolacyjnej podstawie z wyprowadzeniami do montażu modułów na płytkach. Moduły wypełnione są lakierem odpornym na wilgoć lub dodatkowo izolowane masą. Możliwe są różne opcje tej ochrony przed wilgocią. Aplikacja Nowa technologia za elementy dynamiczne znacznie poprawiły charakterystykę komputera pokładowego i umożliwiły wdrożenie pierwszej generacji komputera pokładowego drugiej generacji - Orbita-1.
...
A jeśli weźmiesz tę samą serię 102/116, jak w Gnome-A (który został faktycznie opracowany w NIIRE, GK Lyakhovich E.M.)? Ogólnie sytuacja z bazą elementów i rozpowszechnianiem informacji na jej temat, pomnożona przez wydziałowe niuanse konkurencji i kontroli-dystrybucji... NIIRE - MinRadioProm, a OKB-857 to już MinAviaProm...
Ale masę, nawet biorąc pod uwagę redundancję, można by zmniejszyć o co najmniej jedną trzecią.
Na pytanie z 1957 Trail jako kolejna opcja - Primary Chips i "Computer" E1488-21. Problemem jednak, jak się dalej okazuje z cytatów, jest data rozpoczęcia prac rozwojowych – komputer cyfrowy zaczęto produkować w konkretnej wersji samolotu pod koniec 1959 roku, a seria 102/116 to jeszcze rok 1962 i później. Chociaż biorąc pod uwagę czas rozwoju i debugowania systemu ...
-----------------
*1
...
Deweloperem kompleksu był Leningrad NIIRE Minradioprom (dalej - "Leninets"), maszynę cyfrową powierzono Leningradzkiemu OKB-857 Minaviaprom (współczesna nazwa - FSUE St. Petersburg OKB Elektroavtomatika im. P. A. Efimowa, dalej - OKB " Elektroautomatyka ).
Wybór OKB-857 nie był przypadkowy - od wielu lat z powodzeniem projektuje analogowe komputery kierowania ogniem lotniczym dla ciężkich samolotów Generalnego Konstruktora
A. N. Tupolew, S. V. Ilyushin, O. K. Antonova, V. M. Myasishchev i zdobył doświadczenie w dziedzinie technologii komputerowych.
...
U początków tych prac była grupa czołowych specjalistów kierowana przez szefa głównego projektanta OKB-857 V. I. Lanerdina: V. S. Vasilieva, M. I. Shmayonoka, S. N. Gur'yanova, I. B. Gorokhova, V. I. Khilko, O. A. Kizika, I. V. Kulikova, B. E. E. i kilka innych.
Jako prototyp wybrano komputer cyfrowy Flame VT, którego opracowanie prowadzono w Instytucie Badań Naukowych-17 Ministerstwa Przemysłu Radiowego w departamencie Głównego Konstruktora Karmanowa.
Na ich podstawie i wokół tych prac do 1960 roku utworzono w OKB-857 zespół, który w 1964 roku przeprowadził projekt i produkcję pierwszych prototypów komputera pokładowego, za pomocą których można było rozpocząć integrację urządzeń pokładowych, przeprowadzono testy laboratoryjne i w locie.
Dlatego ten rok - 1964 - uważamy za rok narodzin pierwszego krajowego komputera pokładowego lotnictwa. Głównym projektantem tego komputera pokładowego jest Viktor Iosifovich Lanerdin, szef OKB-857.
...
PS
...
Prace nad systemem Berkut rozpoczęły się w Leningradzie NII-131 Państwowy Komitet w radioelektronice w grudniu 1959 r. i kierował najpierw V. S. Shumeiko, a następnie A. M. Gromovem i P. A. Iovlevem. W sumie w tworzeniu Berkuta wzięło udział kilkanaście instytutów badawczych i biur projektowych.
...
PPS „Berkut” był powiązany z duża ilość czujniki mierzące parametry lotu samolotu i jego położenie przestrzenne, a także z systemem lotu i nawigacji „Put-4B-2K”, autopilotem AP-6E, automatycznym kompasem radiowym ARK-B oraz innym sprzętem i oprzyrządowaniem. Cały ten sprzęt został połączony w jedną całość za pomocą pokładowego cyfrowego komputera elektronicznego TsVM-264 (główny projektant V. I. Lanerdin), który miał zautomatyzować rozwiązywanie zadań zarówno nawigacyjnych, jak i taktycznych, w tym użycia broni powietrznej . Po wprowadzeniu przez nawigatora-operatora danych wstępnych, komputer cyfrowy obliczał prawdopodobieństwo trafienia w cel wybranym rodzajem broni, drzwi ładowni automatycznie otwierały się i we właściwym czasie zrzucano bomby lub torpedy. W tamtym czasie stworzenie tak wysoce zautomatyzowanego systemu było oczywiście znaczącym osiągnięciem technicznym. Niestety niezawodność niektórych jej elementów okazała się na bardzo niskim poziomie, a ich dopracowanie wymagało tak długiego czasu, że w końcu kadra dydaktyczna stała się przestarzała.
...
...
Dekret rządowy w sprawie rozwoju przyszłego samolotu przeciw okrętom podwodnym Ił-38 ze stacją poszukiwawczo-obserwacyjną Berkut (PPS), która składała się ze stacji radarowej (RLS) i zestawu różne czujniki, z którego informacje zostały przetworzone za pomocą pokładowego komputera cyfrowego TsVM-264, opublikowano 18 czerwca 1960 r. Dokument nakazywał przedstawienie prototypu maszyny do testów w II kwartale 1962 roku.
...
We wrześniu 1962 wystartował drugi prototyp Ił-38. Instalacja wyposażenia Berkuta na maszynie, w połączeniu z kompleksem lotniczo-nawigacyjnym wykorzystującym TsVM-264, została zakończona dopiero 16 marca 1963 roku, a testy państwowe w pełni wyposażonej maszyny rozpoczęto w kwietniu następnego roku.
...
...
Zgodnie z dekretem KC KPZR i Rady Ministrów z dnia 11 grudnia 1959 r. Nr 1335-594 przydzielono opracowanie wyposażenia pokładowego systemu RGAS do wyszukiwania i wykrywania łodzi podwodnej Berkut Za stworzenie boi wyznaczono NII-131 MRP oraz NII-753 MSP.
...
Panel sterowania komputera pokładowego
Cały pilot
...
główne elementy kadry dydaktycznej są łączone za pomocą cyfrowego komputera TsVM-264, opracowanego przez zespół pod kierunkiem V.I. Lanerdin. Maszyna została zaprojektowana na bazie komputera cyfrowego Plamya-VT, stworzonego wówczas przez NII-1? SCRE do automatyzacji rozwiązywania problemów nawigacji lotniczej.
...
TsVM-264 to specjalna maszyna sterująca unicast z system binarny rachunek. Prędkość maszyny nowoczesne koncepcje jest niewielki i wynosi tylko 62 tys. operacji typu addycyjnego.
...
Waga maszyny z ramą sięga 450 kg.
Na tablicy sygnałowej znajdującej się na desce rozdzielczej pilotów komputer cyfrowy daje sygnały: „Wspinaj się na pożądaną wysokość”; „Komputer jest uszkodzony” itp.
...
...
Komputer jest całkowicie zmontowany na dyskretnej podstawie półprzewodnikowej, bez użycia mikroukładów i mikrozespołów - tylko na tranzystorach i diodach wysokiej częstotliwości, a pamięć maszyny znajduje się na pierścieniach ferrytowych. Montaż odbywa się na jednowarstwowych i jednostronnych płytkach drukowanych.
...
...
Pamięć jest jednopoziomowa. Programowanie w kodach maszynowych Tworzenie programów na tłumaczach i panelach sterowania
...
Zdjęcie ze scAvenger's Blockages
ROM
SKB-4 NII-131
Stworzony na podstawie OKB-287. Specjalizuje się w rozwoju kompleksów RE dla morskiego lotnictwa przeciw okrętom podwodnym. Rozwój systemów poszukiwawczo-celowniczych: PPS „Berkut” dla Ił-38 z TsVM-264, „Berkut-95” dla Tu-142.
W latach 1956-63. powstały systemy bezpieczników radiowych do UAV.
Ch. projektant (1959-64) - V.S. Shuneiko (nie żyje).
Odpowiedzialny lider (1959-64) - V.S. Shuneiko. Kierownik (1964-71-) - AM Gromow, (-1982) - E.I. Niestierow.
Ch. projektanci: (1964-72) - N.A. Iowlew (kadra nauczycielska lotnictwa), (1969) - A.M. Gromow (Berkut).
...
TsVM-264 (w opracowaniu TsVM-262) został zaprojektowany w oparciu o komputer cyfrowy Plamya-HELICOPTER, stworzony wówczas przez NII-17 GKRE i przeznaczony do automatyzacji rozwiązywania problemów nawigacyjnych samolotów.
...
W komputerze pokładowym pierwszej i drugiej generacji zastosowano unikalny zewnętrzny interfejs analogowy wzdłuż standardu 847AT, zawierający ADC i DAC - zarówno dla sygnałów informacyjnych z urządzeń, jak i sygnałów sterujących z komputera pokładowego
...
W Orbit-20 maszyna trzeciej generacji, oprócz analogu, znormalizowana kanał cyfrowy GOST 18977-73 (ARINC-429), radialny, szeregowy, z szybkością 48 kb/s (w późniejszych modyfikacjach 200 kb/s).
Wersja GOST 79, zaimplementowana już w czwartej generacji komputerów pokładowych, określała prędkości 500 i 1000 kbps
...
Rozwój komputera pokładowego czwartej generacji oficjalnie rozpoczął się w 1982 roku.
...
Oprócz GOST 18977-79 zaczęto używać multipleksowych kanałów megabitowych GOST 26765.52-87 (MIL-STD-1553B).
...
TsVM-264, widok z przodu - z książki M. B. Ignatiewa „Cybernetyczny obraz świata”
Informacje ogólne o komputerze cyfrowym Plamya-KV
Pytania do nauki:
1. Cel, skład komputera cyfrowego i główny taktyczny i techniczny
charakterystyka komputera.
2. Zadania rozwiązywane przez komputer cyfrowy w interesie systemu obrony powietrznej S-200V
3. Tryby pracy komputera cyfrowego
1. Cel, skład komputera i główne cechy wydajności komputera „Płomień-KV”
Cyfrowy maszyny liczące Seria „Płomień” to specjalizowane komputery cyfrowe przeznaczone do automatycznych i półautomatycznych układów sterowania z niewielką ilością przetwarzanych informacji i stosunkowo niską wymaganą dokładnością obliczeń.
Zgodnie z ich logiczną konstrukcją, komputery cyfrowe serii „Flame” są maszynami uniwersalnymi, tj. w stanie zaimplementować dowolny algorytm w swojej pamięci, dokładności i szybkości. W zależności od konkretnego zastosowania komputer cyfrowy „Płomień” ma postać modyfikacji i ma przypisany indeks literowy. W naszym przypadku - „Flame-KV” lub w skrócie „P-KV”.
TsVM „P-KV” to maszyna ze stałym programem, przeznaczona do rozwiązywania tylko niektórych zadań. Maszyna realizuje dynamiczną zasadę przetwarzania informacji. Program obliczeniowy jest zapisywany w komputerze cyfrowym P-KV w warunkach fabrycznych i nie zmienia się podczas pracy.
Rys.1. Schemat głównych połączeń TsVM „P-KV”
Komputer cyfrowy serii „Płomień” składa się z następujących głównych urządzeń (ryc. 1): jednostka arytmetyczna (AU);
urządzenie magazynujące (pamięć);
urządzenia sterujące (CU);
urządzenia do wprowadzania informacji do komputera cyfrowego i wyprowadzania informacji z komputera cyfrowego (UVV).
Ponadto w skład komputera cyfrowego wchodzi sprzęt sterujący i pomocniczy.
W AC, obliczeniowo i trochę operacje logiczne nad liczbami i poleceniami.
Tabela 1. Główne specyfikacje
Ï apametr |
Wartość parametru |
Notatka |
|
działanie asynchroniczne szeregowo-równoległe |
z równoległym dostępem do pamięci |
||
Wstęp | unicast |
transmisja i przetwarzanie informacji za pomocą kodu szeregowego, |
|
Notacja | dwójkowy | ||
Głębokość bitowa | 16 cyfr | ||
Reprezentacja liczb |
kod numeru - dodatkowo zmodyfikowany, 2 cyfry znaku, 14 - mantysa |
ze stałą kropką przed najbardziej znaczącą cyfrą |
|
Wydajność dodawanie, mnożenie | 62500 operacji/s, 7800 operacji/s |
podział jest wykonywany przez specjalny podprogram |
|
Rozmiar pamięci |
4096 16-bitowych poleceń i stałych 265 16-bitowych liczb |
używane przez 2 kostki ROM i MOZU |
|
Liczba drużyn | 32 standardowe operacje | ||
Liczba kanałów komunikacji |
4 równoległe odbiory informacji 3 równoległe wyjścia informacji | kanały 16-bitowe |
|
Liczba sygnałów sterujących (polecenia komputera cyfrowego) |
4 - pulsacyjny 9 - przekaźnik |
w postaci paczek nmpulsów w postaci spadków napięcia |
|
Cykl pracy | |||
Czas gotowości | czyli więcej niż 2 minuty |
wstępne włączenie termostatów MOZU na 30 minut. |
|
czuwanie 38O V, 50 Hz praca 115 V, 400 Hz |
z sieci napięcia 3-fazowego. z oddzielnej jednostki |
||
Pobór energii |
przez sieć 380 V - 500 VA przez sieć 115 V - 110 VA |
Pamięć składa się z magnetycznej pamięci o dostępie swobodnym (MORAM) i pamięci tylko do odczytu (ROM).
Pierwsza przeznaczona jest do odbierania, przechowywania i wydawania informacji operacyjnych (dane początkowe, dane pośrednie i wyniki obliczeń), druga służy do przechowywania programu obliczeniowego i wydawania poleceń sterujących zgodnie z programem obliczeniowym. Stałe są również przechowywane w pamięci ROM.
CU zapewnia automatyczną, skoordynowaną pracę wszystkich urządzeń maszyny podczas obliczania programu.
sekret
Temat. TsVM „Plamya-KV” i konwersja
urządzenia
Ogólne informacje o komputerze cyfrowym Plamya-KV
Pytania do nauki:
1. Cel, skład komputera cyfrowego i główny taktyczny i techniczny
charakterystyka komputera.
2. Zadania rozwiązywane przez komputer cyfrowy w interesie systemu obrony powietrznej S-200V
3. Tryby pracy komputera cyfrowego
1. Cel, skład komputera i główne cechy wydajności komputera „Płomień-KV”
Komputery cyfrowe serii „Płomień” to specjalizowane komputery cyfrowe przeznaczone do automatycznych i półautomatycznych układów sterowania o niewielkiej ilości przetwarzanych informacji i stosunkowo niskiej wymaganej dokładności obliczeń.
Zgodnie z ich logiczną konstrukcją, komputery cyfrowe serii „Flame” są maszynami uniwersalnymi, tj. w stanie zaimplementować dowolny algorytm w swojej pamięci, dokładności i szybkości. W zależności od konkretnego zastosowania komputer cyfrowy „Płomień” ma postać modyfikacji i ma przypisany indeks literowy. W naszym przypadku - „Flame-KV” lub w skrócie „P-KV”.
TsVM „P-KV” to maszyna ze stałym programem, przeznaczona do rozwiązywania tylko niektórych zadań. Maszyna realizuje dynamiczną zasadę przetwarzania informacji. Program obliczeniowy jest zapisywany w komputerze cyfrowym P-KV w warunkach fabrycznych i nie zmienia się podczas pracy.
Rys.1. Schemat głównych połączeń TsVM „P-KV”
Komputer cyfrowy serii „Płomień” składa się z następujących głównych urządzeń (ryc. 1): jednostka arytmetyczna (AU);
urządzenie magazynujące (pamięć);
urządzenia sterujące (CU);
urządzenia do wprowadzania informacji do komputera cyfrowego i wyprowadzania informacji z komputera cyfrowego (UVV).
Ponadto w skład komputera cyfrowego wchodzi sprzęt sterujący i pomocniczy.
W AC na liczbach i poleceniach wykonywane są operacje obliczeniowe i niektóre operacje logiczne.
Tabela 1. Główne cechy techniczne
Ï apametr | Wartość parametru | Notatka |
|
Typ | działanie asynchroniczne szeregowo-równoległe | z równoległym dostępem do pamięci | |
Wstęp | unicast | transmisja i przetwarzanie informacji za pomocą kodu szeregowego, | |
Notacja | dwójkowy | ||
Głębokość bitowa | 16 cyfr | ||
Reprezentacja liczb | kod numeru - dodatkowo zmodyfikowany, 2 cyfry znaku, 14 - mantysa | ze stałą kropką przed najbardziej znaczącą cyfrą | |
Wydajność dodawanie, mnożenie | 62500 operacji/s, 7800 operacji/s | podział jest wykonywany przez specjalny podprogram | |
Rozmiar pamięci | 4096 16-bitowych poleceń i stałych 265 16-bitowych liczb | używane przez 2 kostki ROM i MOZU |
|
Liczba drużyn | 32 standardowe operacje | ||
Liczba kanałów komunikacji | 4 równoległe odbiory informacji 3 równoległe wyjścia informacji | kanały 16-bitowe | |
Liczba sygnałów sterujących (polecenia komputera cyfrowego) | 4 - pulsacyjny 9 - przekaźnik | w postaci paczek nmpulsów w postaci spadków napięcia |
|
Cykl pracy | 16 µs | ||
Częstotliwość | 1 MHz | ||
Czas gotowości | czyli więcej niż 2 minuty | wstępne włączenie termostatów MOZU na 30 minut. | |
Żywność | czuwanie 38O V, 50 Hz praca 115 V, 400 Hz | z sieci napięcia 3-fazowego. z oddzielnej jednostki |
|
Pobór energii | przez sieć 380 V - 500 VA przez sieć 115 V - 110 VA |
Pamięć składa się z magnetycznej pamięci o dostępie swobodnym (MORAM) i pamięci tylko do odczytu (ROM).
Pierwsza przeznaczona jest do odbierania, przechowywania i wydawania informacji operacyjnych (dane początkowe, dane pośrednie i wyniki obliczeń), druga służy do przechowywania programu obliczeniowego i wydawania poleceń sterujących zgodnie z programem obliczeniowym. Stałe są również przechowywane w pamięci ROM.
CU zapewnia automatyczną, skoordynowaną pracę wszystkich urządzeń maszyny podczas obliczania programu.
IUV ma na celu wprowadzenie wstępnych informacji do MOZU i przekazanie z MOZU wyników rachunku konsumentom.
Do sterowania i wyposażenia pomocniczego komputera cyfrowego należą:
automatyczne urządzenie sterujące (AKU) - do automatycznej kontroli poprawności działania komputera cyfrowego;
urządzenie sterujące (CU) - do sterowania komputerem cyfrowym w trybie rutynowej kontroli i do ręcznego sterowania stanem cyfrowych urządzeń komputerowych;
panel sterowania (CPU) - do ręcznego sterowania pracą komputera cyfrowego w trybie sterowania;
Symulator systemu (IS) - do symulacji informacji wejściowych komputera cyfrowego w trybie sterowania;
panel sterowania (CP) - do sterowania pracą urządzenia kontroli wizualnej (VCU), wskazujący zawartość rejestrów komputera cyfrowego w procesie zliczania programu, a także do włączania i wyłączania komputera.
Zasilanie dostarczane jest z zasilacza (PSU) i głównego generatora impulsów (GI). Pierwszy generuje napięcie prąd stały, drugi - główne impulsy służące zasilacz impulsowy typowe dynamiczne elementy komputera cyfrowego.
Sterowanie przebiegiem obliczeń (wybór programu, odbiór i dostarczenie informacji) odbywa się w trybie głównym na podstawie sygnałów pochodzących z urządzeń zewnętrznych. Po odebraniu sygnału w maszynie tworzone jest niezaprogramowane polecenie, które jest wysyłane do wykonania, przerywając program główny. Komputer cyfrowy ma dziewięć niezaprogramowanych poleceń.
Główne parametry techniczne podano w tabeli 1.
2. Zadania rozwiązywane przez komputer cyfrowy w interesie systemu obrony powietrznej S-200.
TsVM „P-KV” powierzono rozwiązanie trzech głównych zadań:
zapewnienie naprowadzania systemów namierzania Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego na cel;
obliczanie danych początkowych do strzelania;
zapewnienie pracy kanału wypalania w trybie „Trening”.
Naprowadzanie systemów śledzenia kątowego oraz systemów śledzenia zasięgu i prędkości na celu odbywa się zgodnie z oznaczeniem celu (CC) wydanym z centrum kontroli i dystrybucji celu (CCR). Jednocześnie komputer cyfrowy wraz z przetwornikami cyfrowo-analogowymi działa jako dyskryminator dla systemów śledzenia ROC, generując różnice współrzędnych między danymi centrum sterowania a danymi charakteryzującymi położenie systemów śledzenia ROC lub systemów śledzenia symulatora (indeks „TR”):
Db = CU- ROC; D = CU- ROCDe = miCU- miROC; DrTR= rCU-rTR
Dr = rCU-rROC; DTR = CU- TR
Wstępne dane do wystrzelenia są podawane do PCR, kabiny sprzętowej i kabiny przygotowania startu. Kwestie PUCR:
współrzędne szacowanego punktu spotkania pocisku z celem (TV) oraz punktów przecięcia dotkniętego obszaru z trajektorią celu (w przypadku wskaźników rozmieszczenia celu);
czas pozostały do opuszczenia przez obliczony TV dotkniętego obszaru (tVZ) i parametru docelowego (RT) (dla wskaźnika tVZ-RT);
znak „Cel nie znajduje się w strefie”, jeśli przedłużona trajektoria celu nie przechodzi przez dotknięty obszar lub pocisk telewizyjny z celem poza granicami dotkniętego obszaru (wskazywany przez żarówkę);
Dane CC dla podrzędnych ROC (używane podczas dystrybucji celów grupowych w trybie „Master - Slave”);
różnica między współrzędnymi CC a współrzędnymi celu, za którymi podąża ROC (dla wskaźnika różnicy);
Współrzędne kartezjańskie i składowe prędkości w kartezjańskim układzie współrzędnych celu śledzonego przez ROC (do celów dokumentacyjnych).
Wyposażenie kabiny wydawane jest:
współrzędne obliczonego pocisku TV z celem i punktów przecięcia dotkniętego obszaru z trajektorią celu (dla wskaźnika oficera startowego);
Polecenie „Wstrzymanie startu” dla następnego pocisku (wskazane przez lampkę na konsoli oficera startowego);
Współrzędne telewizyjne w momencie startu rakiety (TVP) (dla wskaźnika oficera startowego);
skośny zasięg do celu (dla wskaźnika oficera startowego).
W przypadku urządzeń automatyki startowej określa się i wydaje do kabiny przygotowania do startu:
szacowany czas pracy silnika napędowego rakiety (tdv);
wartość wynosi 1/2, gdzie jest prędkością zbliżania się pocisku do celu;
prowadzenie azymutu dla początkowego odcinka lotu pocisku podczas strzelania w dalszą strefę (±b);
polecenie „Kom 3TsVM”, aby włączyć tryb lotu rakiety do odległej strefy.
3. Tryby działania komputera cyfrowego.
Komputer cyfrowy pracuje w różnych trybach określanych przez specjalne sygnały pochodzące ze sterowni i PCR. Te tryby to:
Tryb czuwania;
tryb wyznaczania celu;
tryb automatycznego śledzenia (AC);
tryb automatycznego śledzenia źródła aktywnych zakłóceń;
tryb TsVM do wyznaczania celów;
tryb symulatora;
tryb testu kontrolnego;
tryb kontroli regulacyjnej.
Spośród tych trybów pierwsze pięć trybów jest używanych w procesie pracy bojowej.
3.1. Tryb czuwania
Jest ustawiany od momentu włączenia komputera do momentu nadejścia danych CC. W tym trybie na wejście komputera cyfrowego odbierane są współrzędne stroboskopu ROC (wartości bstr, estr, rstr, str). Komputer cyfrowy przelicza współrzędne sferyczne bramki ROC na prostokątny układ współrzędnych i wysyła te dane do PCR, aby wyświetlić bramkę ROC na wskaźnikach rozkładu docelowego.
3.2. Tryb wyznaczania celu
Należy tutaj zwrócić uwagę na dwa punkty. Po pierwsze, zadania rozwiązane przez komputer cyfrowy po wydaniu danych przez CC do obliczeń (w PCR na docelowym panelu dystrybucji są wciśnięte przyciski „Oznaczenie celu” i „Liczba”), a po drugie, rozwiązane zadania po naciśnięciu przycisku CC tego PUCR "Testing CC").
W pierwszym przypadku komputer cyfrowy rozwiązuje zadania przygotowania danych początkowych do odpalenia i przekazuje te dane do PCR, do kabiny sterowniczej i kokpitu przygotowania startu.
W drugim przypadku, oprócz tego, co zostało powiedziane, komputer cyfrowy zapewnia naprowadzanie systemów śledzenia do celu, którego współrzędne są wskazane w oznaczeniu celu wydanym z K9M. Jednocześnie w trakcie opracowywania centrum sterowania generowane są sygnały „Opracowanie centrum sterowania” (wydawane do PCR i sterowni) i przełączające prędkość systemu śledzenia z zakresu „6 TsVM " (wydany do skrzynki kontrolnej).
Ze względu na to, że centrum sterowania odbierane z pułku (brygady) ACS jest wydawane z częstotliwością 0,1 (0,2) Hz w prostokątnym układzie współrzędnych, komputer cyfrowy ekstrapoluje współrzędne centrum sterowania do częstotliwości 10 Hz i przelicza dane centrum sterowania na sferyczny układ współrzędnych.
Jeśli CC pochodzi z wiodącego ROC, to komputer cyfrowy przelicza dane CC na układ współrzędnych związany z lokalizacją ROC, a także konwertuje współrzędne CC z układu sferycznego na prostokątny, ponieważ szereg zadań jest rozwiązany w prostokątnym układzie współrzędnych.
Aby zmniejszyć amplitudę i liczbę oscylacji wałów azymutalnych i elewacji słupka antenowego, podczas opracowywania centrum sterowania i osiągania niedopasowania o określonej wartości komputer generuje specjalne sygnały hamowania.
3.3. Tryb automatycznego śledzenia celu
Ten tryb jest aktywowany po wydaniu polecenia „AS ROC”. W tym trybie komputer cyfrowy nadal rozwiązuje te same zadania, co podczas opracowywania CC. Jedyną różnicą jest to, że dane CC wykorzystywane do rozwiązania problemu spotkania pocisku z celem są zastępowane dokładniejszymi danymi przychodzącymi do komputera z systemów namierzających Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.
Podczas pracy z sygnałem monochromatycznym ROC nie określa współrzędnej zakresu docelowego (rc). A ta wartość jest niezbędna, aby rozwiązać problem trafienia rakiety w cel. Dlatego wartość rc jest albo obliczana z danych CC, albo przedłużana zgodnie z danymi uzyskanymi wcześniej przy stabilnym docelowym AS we wszystkich czterech współrzędnych, albo jest wprowadzana do komputera przez operatora za pomocą kierownicy, jeśli operator zna zasięg lub wysokość celu.
Istota wejścia w rö przez znaną wysokość celu jest następująca. W komputerze cyfrowym na podstawie znanej wartości kąta elewacji celu (ec) (w trybie AC3 do komputera cyfrowego wprowadza się ec) i zasięgu rc wyznacza się wysokość celu
Hц \u003d rc sin ec + r c 2 / (2R),
gdzie rc - skośny zasięg do celu;
ec - kąt elewacji celu;
R to promień Ziemi.
Hö - wydawany do urządzenia wskazującego wysokość. Jeżeli operator zna wartość wysokości docelowej (np. wg PRV-13(17) lub innych danych), to wartość rc ustawia się za pomocą kierownicy tak, aby wartość wysokości na urządzeniu pokrywała się ze znaną jeden.
3.4. Tryb automatycznego śledzenia źródła aktywnych zakłóceń.
Włącza się, gdy ROC jest przełączany w tryb „Zakłócenia”
W tym trybie należy rozwiązać te same zadania, co w trybie docelowym AS. Jednak podczas śledzenia źródła aktywnych zakłóceń ROC określa tylko współrzędne kątowe celu. Brakujące współrzędne rö i ö, niezbędne do rozwiązania problemu spotkania pocisku z celem, są albo obliczane z danych centrum sterowania, albo obliczane w komputerze przez przedłużenie zgodnie z danymi otrzymanymi przez komputer przed zakłóceniem. Jeżeli nie ma danych CC i wydłużenie nie jest wykonywane, ale są cele AS dla b i e, to rc w trybie „MD” (czujniki lokalne) jest wprowadzane zgodnie ze znaną wysokością celu (jak w poprzednim przypadku), i C jest wprowadzane do komputera cyfrowego w trybie „Wskaźnik dłoni”.
3.5. Tryb TsVM do wyznaczania celu
Ten tryb działania komputera cyfrowego jest awaryjny i jest używany w przypadku zaniku współrzędnych otrzymanych z systemów śledzenia ROC wcześniej lub gdy są one zniekształcone. Przejście do tego trybu zapewnia naciśnięcie przycisku „Komputer do CC”. Przygotowanie danych początkowych do strzelania w tym trybie odbywa się zgodnie z danymi centrum sterowania.
3.6. Tryb trenera
Służy do szkolenia operatorów ROC i generuje symulowany sygnał celu, którego współrzędne pokrywają się ze współrzędnymi centrum sterowania pochodzącymi z PUCR. W takim przypadku komputer wykonuje te same obliczenia, co podczas pracy bojowej. Tryb włącza się przełączając ROC w tryb symulatora za pomocą przełącznika „BR-KS-Tr” na bloku KI-2202V w sterowni.
3.7. Tryb testu kontrolnego
Èñïîëüçóåòñÿ äëÿ êîíòðîëÿ çà ðàáîòîñïîñîáíîñòüþ ÖÂÌ. Ïðè ýòîì â ÖÂÌ èñïîëíÿåòñÿ ïðîãðàììà êîíòðîëüíîãî òåñòà, îáåñïå÷èâàÿ ïðîâåðêó ðàáîòîñïîñîáíîñòè ðàçëè÷íûõ óñòðîéñòâ ÖÂÌ. Ðåæèì âêëþ÷àåòñÿ ïåðåâîäîì ïåðåêëþ÷àòåëÿ "Áîåâàÿ ðàáîòà - Êîíòðîëüíûé òåñò" â ïîëîæåíèå "Êîíòðîëüíûé òåñò".
1. Cel, skład LVM i główny TTS „Płomienia-C” ................................ ................................................... ............... 113
2. Zadania do rozwiązania w interesie ZRK S-200 .................................................. ..................................................... ............. 115
3. Tryby pracy ............................................. ................................................... .. ............. 116
3.1. Tryb czuwania ................................................ ................................................... ................................................... .............................. 116
3.2. Tryb przetwarzania celu ............................................. ................................... ............... .................................. ................ ............... 116
3.3. Tryb śledzenia celu ............................................. ........................... ....................... ........................................................... ............ 117
Istota wprowadzania rö zgodnie ze znaną wysokością celu jest zawarta w dalszej części. Ogólnie, zgodnie ze znaną wartością kąta położenia celu ( mi ö) (w trybie Ñ3 mi ö jest zawarte w VV), a zasięg rö określa wysokość celu .................................. ........................ 117
Ho = ro sin eö + ro 2 / (2R), ................................ . ................................................ .. .............................................. ... .............. 117
gdzie rö jest skośną odległością od celu;................................................ ................................................... .................................... 117
eö - kąt miejsca docelowego; ........................................... .... ............................................. ................................................... .................. 117
R - promień Ziemi................................................................ ...................................................... ..................... ............................ ................................................... 117
Hö - wydawany do urządzenia wskazującego wysokość. Åñëè îïåðàòîðó èçâåñòíî çíà÷åíèå âûñîòû öåëè (íàïðèìåð, ïî äàííûì ÏÐÂ-13(17) èëè äðóãèì äàííûì), òî çíà÷åíèå rö ñ ïîìîùüþ øòóðâàëà óñòàíàâëèâàåòñÿ òàêèì, ÷òîáû çíà÷åíèå âûñîòû íà ïðèáîðå ñîâïàëî ñ èçâåñòíûì.... ................................................. . ................................................ .. .............................................. ... ..... 117
3.4. Tryb automatycznego śledzenia aktywnego źródła szumu.................................. .................... .............................. ..................... 117
Włącza się, gdy radio jest przełączone w tryb „Zakłócenia” ............................................. ................................................... ............................................. 117
3.5. Tryb celu ................................................ ................................. ................. .............................. .................. ............................. 118
3.6. Tryb trenera ................................................ ................................................... ................................................... .............................. 118
3.7. Tryb testu kontrolnego ............................................. .............................. ................... .............................. .................... ............................ 118
TsVM „Plamya-KV” i urządzenia do konwersji
Ogólne informacje o komputerze cyfrowym Plamya-KV
Pytania do studium:
1. Cel, skład komputera cyfrowego i główny taktyczny i techniczny
charakterystyka komputera.
2. Zadania rozwiązywane przez komputer cyfrowy w interesie systemu obrony powietrznej S-200V
3. Tryby działania komputera cyfrowego
1. Cel, skład komputera i główne cechy wydajności komputera „Płomień-KV”
Komputery cyfrowe serii „Płomień” to specjalizowane komputery cyfrowe przeznaczone do automatycznych i półautomatycznych układów sterowania o niewielkiej ilości przetwarzanych informacji i stosunkowo niskiej wymaganej dokładności obliczeń.
Zgodnie z ich logiczną konstrukcją, komputery cyfrowe serii „Flame” są maszynami uniwersalnymi, tj. w stanie zaimplementować dowolny algorytm w swojej pamięci, dokładności i szybkości. W zależności od konkretnego zastosowania komputer cyfrowy „Płomień” ma postać modyfikacji i ma przypisany indeks literowy. W naszym przypadku - „Flame-KV” lub w skrócie „P-KV”.
TsVM „P-KV” to maszyna ze stałym programem, przeznaczona do rozwiązywania tylko niektórych zadań. Maszyna realizuje dynamiczną zasadę przetwarzania informacji. Program obliczeniowy jest zapisywany w komputerze cyfrowym P-KV w warunkach fabrycznych i nie zmienia się podczas pracy.
Rys.1. Schemat głównych połączeń TsVM „P-KV”
Komputer cyfrowy serii „Płomień” składa się z następujących głównych urządzeń (ryc. 1): jednostka arytmetyczna (AU);
urządzenie magazynujące (pamięć);
urządzenia sterujące (CU);
urządzenia do wprowadzania informacji do komputera cyfrowego i wyprowadzania informacji z komputera cyfrowego (UVV).
Ponadto w skład komputera cyfrowego wchodzi sprzęt sterujący i pomocniczy.
W AC na liczbach i poleceniach wykonywane są operacje obliczeniowe i niektóre operacje logiczne.
Tabela 1. Główne parametry techniczne
¹ | Parametr | Wartość parametru | Notatka |
1 | Typ | działanie asynchroniczne szeregowo-równoległe | z równoległym dostępem do pamięci |
2 | Wstęp | unicast | transmisja i przetwarzanie informacji za pomocą kodu szeregowego, |
3 | Notacja | dwójkowy | |
4 | Głębokość bitowa | 16 cyfr | |
5 | Reprezentacja liczb | kod numeru - dodatkowo zmodyfikowany, 2 cyfry znaku, 14 - mantysa | ze stałą kropką przed najbardziej znaczącą cyfrą |
6 | Wydajność dodawanie, mnożenie | 62500 operacji/s, 7800 operacji/s | podział jest wykonywany przez specjalny podprogram |
7 | Rozmiar pamięci ROM-1 MOZU-1 | 4096 16-bitowych poleceń i stałych 265 16-bitowych liczb | w "P-KV" używane przez 2 kostki ROM i MOZU |
8 | Liczba drużyn | 32 standardowe operacje | |
9 | Liczba kanałów komunikacji | 4 równoległe odbiory informacji 3 równoległe wyjścia informacji | kanały 16-bitowe |
10 | Liczba sygnałów sterujących (polecenia komputera cyfrowego) | 13: 4 - pulsacyjny 9 - przekaźnik | w postaci paczek nmpulsów w postaci spadków napięcia |
11 | Cykl pracy | 16 µs | |
12 | Częstotliwość | 1 MHz | |
13 | Czas gotowości | czyli więcej niż 2 minuty | wstępne włączenie termostatów MOZU na 30 minut. |
14 | Żywność | czuwanie 38O V, 50 Hz praca 115 V, 400 Hz | z sieci napięcia 3-fazowego. z oddzielnej jednostki |
15 | Pobór energii | przez sieć 380 V - 500 VA przez sieć 115 V - 110 VA |
Pamięć składa się z magnetycznej pamięci o dostępie swobodnym (MORAM) i pamięci tylko do odczytu (ROM).
Pierwsza przeznaczona jest do odbierania, przechowywania i wydawania informacji operacyjnych (dane początkowe, dane pośrednie i wyniki obliczeń), druga służy do przechowywania programu obliczeniowego i wydawania poleceń sterujących zgodnie z programem obliczeniowym. Stałe są również przechowywane w pamięci ROM.
CU zapewnia automatyczną, skoordynowaną pracę wszystkich urządzeń maszyny podczas obliczania programu.
IUV ma na celu wprowadzenie wstępnych informacji do MOZU i przekazanie z MOZU wyników rachunku konsumentom.
Do sterowania i wyposażenia pomocniczego komputera cyfrowego należą:
automatyczne urządzenie sterujące (AKU) - do automatycznej kontroli poprawności działania komputera cyfrowego;
urządzenie sterujące (CU) - do sterowania komputerem cyfrowym w trybie rutynowej kontroli i do ręcznego sterowania stanem cyfrowych urządzeń komputerowych;
panel sterowania (CPU) - do ręcznego sterowania pracą komputera cyfrowego w trybie sterowania;
Symulator systemu (IS) - do symulacji informacji wejściowych komputera cyfrowego w trybie sterowania;
panel sterowania (CP) - do sterowania pracą urządzenia kontroli wizualnej (VCU), wskazujący zawartość rejestrów komputera cyfrowego w procesie zliczania programu, a także do włączania i wyłączania komputera.
Zasilanie dostarczane jest z zasilacza (PSU) i głównego generatora impulsów (GI). Pierwsza generuje napięcia DC, druga – główne impulsy służące do impulsowego zasilania typowych elementów dynamicznych komputera cyfrowego.
Sterowanie przebiegiem obliczeń (wybór programu, odbiór i dostarczenie informacji) odbywa się w trybie głównym na podstawie sygnałów pochodzących z urządzeń zewnętrznych. Po odebraniu sygnału w maszynie tworzone jest niezaprogramowane polecenie, które jest wysyłane do wykonania, przerywając program główny. Komputer cyfrowy ma dziewięć niezaprogramowanych poleceń.
Główne parametry techniczne podano w tabeli 1.
2. Zadania rozwiązywane przez komputer cyfrowy w interesie systemu obrony powietrznej S-200.
TsVM „P-KV” powierzono rozwiązanie trzech głównych zadań:
zapewnienie naprowadzania systemów namierzania Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego na cel;
obliczanie danych początkowych do strzelania;
zapewnienie pracy kanału wypalania w trybie „Trening”.
Naprowadzanie systemów śledzenia kątowego oraz systemów śledzenia zasięgu i prędkości na celu odbywa się zgodnie z oznaczeniem celu (CC) wydanym z centrum kontroli i dystrybucji celu (CCR). Jednocześnie komputer cyfrowy wraz z przetwornikami cyfrowo-analogowymi działa jako dyskryminator dla systemów śledzenia ROC, generując różnice współrzędnych między danymi centrum sterowania a danymi charakteryzującymi położenie systemów śledzenia ROC lub systemów śledzenia symulatora (indeks „TR”):
Db = bCU-bROC; D = CU-ROC De = eCU-eROC; DrTR= rCU- rTR
Dr = rCU-rROC; DTR \u003d CU-TR
Wstępne dane do wystrzelenia są podawane do PCR, kabiny sprzętowej i kabiny przygotowania startu. Kwestie PUCR:
współrzędne szacowanego punktu spotkania pocisku z celem (TV) oraz punktów przecięcia dotkniętego obszaru z trajektorią celu (w przypadku wskaźników rozmieszczenia celu);
czas pozostały do opuszczenia przez obliczony TV dotkniętego obszaru (tVZ) i parametru docelowego (RT) (dla wskaźnika tVZ-RT);
znak „Cel nie znajduje się w strefie”, jeśli przedłużona trajektoria celu nie przechodzi przez dotknięty obszar lub pocisk telewizyjny z celem poza granicami dotkniętego obszaru (wskazywany przez żarówkę);
Dane CC dla podrzędnych ROC (używane podczas dystrybucji celów grupowych w trybie „Master - Slave”);
różnica między współrzędnymi CC a współrzędnymi celu, za którymi podąża ROC (dla wskaźnika różnicy);
Współrzędne kartezjańskie i składowe prędkości w kartezjańskim układzie współrzędnych celu śledzonego przez ROC (do celów dokumentacyjnych).
Wyposażenie kabiny wydawane jest:
współrzędne obliczonego pocisku TV z celem i punktów przecięcia dotkniętego obszaru z trajektorią celu (dla wskaźnika oficera startowego);
Polecenie „Wstrzymanie startu” dla następnego pocisku (wskazane przez lampkę na konsoli oficera startowego);
Współrzędne telewizyjne w momencie startu rakiety (TVP) (dla wskaźnika oficera startowego);
skośny zasięg do celu (dla wskaźnika oficera startowego).
W przypadku urządzeń automatyki startowej określa się i wydaje do kabiny przygotowania do startu:
szacowany czas pracy silnika napędowego rakiety (tdv);
wartość wynosi 1/2, gdzie jest prędkością zbliżania się pocisku do celu;
prowadzenie azymutu dla początkowego odcinka lotu pocisku podczas strzelania w dalszą strefę (±b);
polecenie „Kom 3TsVM”, aby włączyć tryb lotu rakiety do odległej strefy.
3. Tryby działania komputera cyfrowego.
Komputer cyfrowy pracuje w różnych trybach określanych przez specjalne sygnały pochodzące ze sterowni i PCR. Te tryby to:
Tryb czuwania;
tryb wyznaczania celu;
tryb automatycznego śledzenia (AC);
tryb automatycznego śledzenia źródła aktywnych zakłóceń;
tryb TsVM do wyznaczania celów;
tryb symulatora;
tryb testu kontrolnego;
tryb kontroli regulacyjnej.
Spośród tych trybów pierwsze pięć trybów jest używanych w procesie pracy bojowej.
3.1. Tryb czuwania
Jest ustawiany od momentu włączenia komputera do momentu nadejścia danych CC. W tym trybie na wejście komputera cyfrowego odbierane są współrzędne stroboskopu ROC (wartości bstr, estr, rstr, str). Komputer cyfrowy przelicza współrzędne sferyczne bramki ROC na prostokątny układ współrzędnych i wysyła te dane do PCR, aby wyświetlić bramkę ROC na wskaźnikach rozkładu docelowego.
3.2. Tryb wyznaczania celu
Należy tutaj zwrócić uwagę na dwa punkty. Po pierwsze, zadania rozwiązane przez komputer cyfrowy po wydaniu danych przez CC do obliczeń (w PCR na docelowym panelu dystrybucji są wciśnięte przyciski „Oznaczenie celu” i „Liczba”), a po drugie, rozwiązane zadania po naciśnięciu przycisku CC tego PUCR "Testing CC").
W pierwszym przypadku komputer cyfrowy rozwiązuje zadania przygotowania danych początkowych do odpalenia i przekazuje te dane do PCR, do kabiny sterowniczej i kokpitu przygotowania startu.
W drugim przypadku, oprócz tego, co zostało powiedziane, komputer cyfrowy zapewnia naprowadzanie systemów śledzenia do celu, którego współrzędne są wskazane w oznaczeniu celu wydanym z K9M. Jednocześnie w trakcie opracowywania centrum sterowania generowane są sygnały „Opracowanie centrum sterowania” (wydawane do PCR i sterowni) i przełączające prędkość systemu śledzenia z zakresu „6 TsVM " (wydany do skrzynki kontrolnej).
Ze względu na to, że centrum sterowania odbierane z pułku (brygady) ACS jest wydawane z częstotliwością 0,1 (0,2) Hz w prostokątnym układzie współrzędnych, komputer cyfrowy ekstrapoluje współrzędne centrum sterowania do częstotliwości 10 Hz i przelicza dane centrum sterowania na sferyczny układ współrzędnych.
Jeśli CC pochodzi z wiodącego ROC, to komputer cyfrowy przelicza dane CC na układ współrzędnych związany z lokalizacją ROC, a także konwertuje współrzędne CC z układu sferycznego na prostokątny, ponieważ szereg zadań jest rozwiązany w prostokątnym układzie współrzędnych.
Aby zmniejszyć amplitudę i liczbę oscylacji wałów azymutalnych i elewacji słupka antenowego, podczas opracowywania centrum sterowania i osiągania niedopasowania o określonej wartości komputer generuje specjalne sygnały hamowania.
3.3. Tryb automatycznego śledzenia celu
Ten tryb jest aktywowany po wydaniu polecenia „AS ROC”. W tym trybie komputer cyfrowy nadal rozwiązuje te same zadania, co podczas opracowywania CC. Jedyną różnicą jest to, że dane CC wykorzystywane do rozwiązania problemu spotkania pocisku z celem są zastępowane dokładniejszymi danymi przychodzącymi do komputera z systemów namierzających Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.
Podczas pracy z sygnałem monochromatycznym ROC nie określa współrzędnej zakresu docelowego (rc). A ta wartość jest niezbędna, aby rozwiązać problem trafienia rakiety w cel. Dlatego wartość rc jest albo obliczana z danych CC, albo przedłużana zgodnie z danymi uzyskanymi wcześniej przy stabilnym docelowym AS we wszystkich czterech współrzędnych, albo jest wprowadzana do komputera przez operatora za pomocą kierownicy, jeśli operator zna zasięg lub wysokość celu.
Istota wejścia w rö przez znaną wysokość celu jest następująca. W komputerze cyfrowym na podstawie znanej wartości kąta elewacji celu (ec) (w trybie AC3 do komputera cyfrowego wprowadza się ec) i zasięgu rc wyznacza się wysokość celu
Hц = rц sin ec + rц2 / (2R),
gdzie rc - skośny zasięg do celu;
ec - kąt elewacji celu;
R to promień Ziemi.
Hö - wydawany do urządzenia wskazującego wysokość. Jeżeli operator zna wartość wysokości docelowej (np. wg PRV-13(17) lub innych danych), to wartość rc ustawia się za pomocą kierownicy tak, aby wartość wysokości na urządzeniu pokrywała się ze znaną jeden.
3.4. Tryb automatycznego śledzenia źródła aktywnych zakłóceń.
Włącza się, gdy ROC jest przełączany w tryb „Zakłócenia”
W tym trybie należy rozwiązać te same zadania, co w trybie docelowym AS. Jednak podczas śledzenia źródła aktywnych zakłóceń ROC określa tylko współrzędne kątowe celu. Brakujące współrzędne rö i ö, niezbędne do rozwiązania problemu spotkania pocisku z celem, są albo obliczane z danych centrum sterowania, albo obliczane w komputerze przez przedłużenie zgodnie z danymi otrzymanymi przez komputer przed zakłóceniem. Jeżeli nie ma danych CC i wydłużenie nie jest wykonywane, ale są cele AS dla b i e, to rc w trybie „MD” (czujniki lokalne) jest wprowadzane zgodnie ze znaną wysokością celu (jak w poprzednim przypadku), i C jest wprowadzane do komputera cyfrowego w trybie „Wskaźnik dłoni”.
3.5. Tryb TsVM do wyznaczania celu
Ten tryb działania komputera cyfrowego jest awaryjny i jest używany w przypadku zaniku współrzędnych otrzymanych z systemów śledzenia ROC wcześniej lub gdy są one zniekształcone. Przejście do tego trybu zapewnia naciśnięcie przycisku „Komputer do CC”. Przygotowanie danych początkowych do strzelania w tym trybie odbywa się zgodnie z danymi centrum sterowania.
3.6. Tryb trenera
Służy do szkolenia operatorów ROC i generuje symulowany sygnał celu, którego współrzędne pokrywają się ze współrzędnymi centrum sterowania pochodzącymi z PUCR. W takim przypadku komputer wykonuje te same obliczenia, co podczas pracy bojowej. Tryb włącza się przełączając ROC w tryb symulatora za pomocą przełącznika „BR-KS-Tr” na bloku KI-2202V w sterowni.
3.7. Tryb testu kontrolnego
Służy do monitorowania wydajności komputera. W tym samym czasie w komputerze wykonywany jest program testu kontrolnego, zapewniający sprawdzenie działania różne urządzenia TsVM. Tryb aktywuje się przestawiając przełącznik „Praca bojowa – Test kontrolny” w pozycję „Test kontrolny”.
1. Cel, skład LVM i główny TTS „Plamya-KV” .
2. Zadania do rozwiązania w interesie ZRK S-200
3. TRYBY PRACY .
3.1. Tryb czuwania.
3.2. Tryb przetwarzania docelowego
3.3. Tryb automatycznego śledzenia celu.
Istota wprowadzania rö zgodnie ze znaną wysokością celu jest zawarta w dalszej części. Ogólnie, zgodnie ze znaną wartością kąta położenia celu ( miö) (w trybie Ñ3 miö wpisuje się w ÖÂV), a zakres rö określa wysokość celu
Ho = ro sin eö + ro2/(2R), .
gdzie rö jest skośną odległością od celu; .
eö - kąt miejsca docelowego; .
R - promień Ziemi
Hö - wydawany do urządzenia wskazującego wysokość. Åñëè îïåðàòîðó èçâåñòíî çíà÷åíèå âûñîòû öåëè (íàïðèìåð, ïî äàííûì ÏÐÂ-13(17) èëè äðóãèì äàííûì), òî çíà÷åíèå rö ñ ïîìîùüþ øòóðâàëà óñòàíàâëèâàåòñÿ òàêèì, ÷òîáû çíà÷åíèå âûñîòû íà ïðèáîðå ñîâïàëî ñ èçâåñòíûì
3.4. Tryb automatycznego śledzenia aktywnego źródła hałasu.
Âêëþ÷àåòñÿ ïðè ïåðåâîäå ÐÏÖ â ðåæèì «Ïîìåõà» .
3.5. Tryb celu
3.6. Tryb trenera
3.7. Tryb testu kontrolnego
»
tajny motyw. Komputer cyfrowy „Plamya-KV” i urządzenia przetwarzające Ogólne informacje o komputerze cyfrowym „Plamya-KV” Pytania edukacyjne: 1. Przeznaczenie, skład komputera cyfrowego i główne parametry taktyczno-techniczne komputera cyfrowego. 1. Zadania rozwiązywane przez komputer cyfrowy w interesie systemu obrony powietrznej S-200V 2. Tryby pracy komputera cyfrowego 1. Przeznaczenie, skład komputera cyfrowego i podstawowe parametry pracy Komputery cyfrowe serii Flame-KV są specjalizowanymi komputerami cyfrowymi przeznaczony do automatycznych i półautomatycznych systemów sterowania z niewielką ilością przetwarzanych informacji i stosunkowo niską wymaganą dokładnością obliczeń. Zgodnie z ich logiczną konstrukcją, komputery cyfrowe serii „Flame” są maszynami uniwersalnymi, tj. w stanie zaimplementować dowolny algorytm w swojej pamięci, dokładności i szybkości. W zależności od konkretnego zastosowania komputer cyfrowy „Płomień” ma postać modyfikacji i ma przypisany indeks literowy. W naszym przypadku - „Flame-KV” lub w skrócie „P-KV”. TsVM „P-KV” to maszyna ze stałym programem, przeznaczona do rozwiązywania tylko niektórych zadań. Maszyna realizuje dynamiczną zasadę przetwarzania informacji. Program obliczeniowy jest zapisywany w komputerze cyfrowym P-KV w warunkach fabrycznych i nie zmienia się podczas pracy. Rys.1. Schemat głównych połączeń komputera cyfrowego „P-KV” Komputer cyfrowy serii „Plamya” składa się z następujących głównych urządzeń (rys. 1): jednostka arytmetyczna (AU); urządzenie magazynujące (pamięć); urządzenia sterujące (CU); urządzenia do wprowadzania informacji do komputera cyfrowego i wyprowadzania informacji z komputera cyfrowego (UVV). Ponadto w skład komputera cyfrowego wchodzi sprzęt sterujący i pomocniczy. W AC na liczbach i poleceniach wykonywane są operacje obliczeniowe i niektóre operacje logiczne. Tabela 1. Główne parametry techniczne | | | | | | № | Parametr | Wartość parametru | Uwaga | | 1 | Typ | asynchroniczny, | | | | | szeregowo-równoległy | równoległy | | | | | Akcja Lelnogo | próbka z pamięci | | | 2 | Adresowanie | emisja pojedyncza | transmisja i | | | | | Przetwarzanie | | | | | informacje | | | | | Spójny | | | | | kod | | 3 | System liczbowy | binarny | | | | | | | | 4 | Głębokość bitowa | 16 bitów | | | | 5 | Przedstawienie liczb | kod | stałe | | | | liczba-opcjonalnie | przecinek przed | | | | | zmodyfikowane, 2 | poziom wyższy | | | | | znak rozładowania, 14 | | | | | |-mantysa | | | 6 | Wydajność | 62500 op/s, 7800 op/s | podział jest wykonywany | | | dodawanie, mnożenie | | | na specjalnym | | | | | | podprogram | | 7 | Pamięć | | | | | ROM-1 | 4096 16-bit | w "P-KV" | | | MOZU-1 | komendy i | używane przez 2 | | | | |stałe |kostka ROM i MOZU | | | |265 16-bitowe | | | | | Liczby | | | 8 | Liczba poleceń | 32 standardowe | | | | | |Operacje | | | 9 | Liczba kanałów komunikacyjnych | 4 równoległe odbiór | kanały 16-bitowe | | | | informacje | | | | |3 równoległa emisja| | | | | informacje | | | 10 | Ilość | 13: | | | |sygnały sterujące |4 - impuls |w postaci paczek | | | (polecenia komputera) | 9 - przekaźnik | nmpulse | | | | | w formie różnic | | | | | | stres | | 11 | Cykl pracy | 16 µs | | | 12 | Częstotliwość | 1 MHz | | | 13 | Czas gotowości przez | nie więcej niż 2 minuty | wstępne | | praca || | Włączenie | | | | | | Termostaty MOZU do || | | | |30 min. | |14|Moc |standby 38O V, 50|z sieci 3-fazowej | | | |Hz praca 115 | napięta. | | | | W, 400 Hz | z oddzielnego | | | | | | jednostka | | | 15 | Zużyty | w sieci 380 V - | | | | Moc | 500 VA | | | | | w sieci 115 V -| | | | |110 VA | | Pamięć składa się z magnetycznej pamięci o dostępie swobodnym (MORAM) i pamięci tylko do odczytu (ROM). Pierwsza przeznaczona jest do odbierania, przechowywania i wydawania informacji operacyjnych (dane początkowe, dane pośrednie i wyniki obliczeń), druga służy do przechowywania programu obliczeniowego i wydawania poleceń sterujących zgodnie z programem obliczeniowym. Stałe są również przechowywane w pamięci ROM. CU zapewnia automatyczną, skoordynowaną pracę wszystkich urządzeń maszyny podczas obliczania programu. IUV ma na celu wprowadzenie wstępnych informacji do MOZU i przekazanie z MOZU wyników rachunku konsumentom. Wyposażenie sterujące i pomocnicze komputera cyfrowego obejmuje: automatyczne urządzenie sterujące (AKU) - do automatycznej kontroli poprawności działania komputera cyfrowego; urządzenie sterujące (CU) - do sterowania komputerem cyfrowym w trybie rutynowej kontroli i do ręcznego sterowania stanem cyfrowych urządzeń komputerowych; panel sterowania (CPU) - do ręcznego sterowania pracą komputera cyfrowego w trybie sterowania; Symulator systemu (IS) - do symulacji informacji wejściowych komputera cyfrowego w trybie sterowania; panel sterowania (CP) - do sterowania pracą urządzenia kontroli wizualnej (VCU), wskazujący zawartość rejestrów komputera cyfrowego w procesie zliczania programu, a także do włączania i wyłączania komputera. Zasilanie dostarczane jest z zasilacza (PSU) i głównego generatora impulsów (GI). Pierwsza generuje napięcia DC, druga – główne impulsy służące do impulsowego zasilania typowych elementów dynamicznych komputera cyfrowego. Sterowanie przebiegiem obliczeń (wybór programu, odbiór i dostarczenie informacji) odbywa się w trybie głównym na podstawie sygnałów pochodzących z urządzeń zewnętrznych. Po odebraniu sygnału w maszynie tworzone jest niezaprogramowane polecenie, które jest wysyłane do wykonania, przerywając program główny. Komputer cyfrowy ma dziewięć niezaprogramowanych poleceń. Główne parametry techniczne podano w tabeli 1. 2. Zadania rozwiązywane przez komputer cyfrowy w interesie systemu obrony powietrznej S-200. TsVM „P-KV” powierzono rozwiązanie trzech głównych zadań: zapewnienie naprowadzania systemów śledzenia Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego na cel; obliczanie danych początkowych do strzelania; zapewnienie pracy kanału wypalania w trybie „Trening”. Naprowadzanie systemów śledzenia kątowego oraz systemów śledzenia zasięgu i prędkości na celu odbywa się zgodnie z oznaczeniem celu (CC) wydanym z centrum kontroli i dystrybucji celu (CCR). Jednocześnie komputer cyfrowy wraz z przetwornikami cyfrowo-analogowymi działa jako dyskryminator dla systemów śledzenia ROC, generując różnice współrzędnych między danymi centrum sterowania a danymi charakteryzującymi położenie systemów śledzenia ROC lub systemów śledzenia symulatora (indeks „TR”): ?? = ?CU - ?ROC; ? = TsU - ROC?? = ?CU - ?ROC; ArTR = rCU - rTR pr = rCU - rROC; ?TR \u003d CU - TR Początkowe dane do strzelania są podawane do PUCR, kabiny wyposażenia i kabiny przygotowania do startu. PCR podaje: współrzędne obliczonego punktu spotkania pocisku z celem (TV) oraz punkty przecięcia dotkniętego obszaru z trajektorią celu (dla wskaźników rozmieszczenia celu); czas pozostały do opuszczenia przez obliczony TV dotkniętego obszaru (tVZ) i parametru docelowego (RT) (dla wskaźnika tVZ-RT); znak „Cel nie znajduje się w strefie”, jeśli przedłużona trajektoria celu nie przechodzi przez dotknięty obszar lub pocisk telewizyjny z celem poza granicami dotkniętego obszaru (wskazywany przez żarówkę); Dane CC dla podrzędnych ROC (używane podczas dystrybucji celów grupowych w trybie „Master - Slave”); różnica między współrzędnymi CC a współrzędnymi celu, za którymi podąża ROC (dla wskaźnika różnicy); Współrzędne kartezjańskie i składowe prędkości w kartezjańskim układzie współrzędnych celu śledzonego przez ROC (do celów dokumentacyjnych). Kabina sterownicza otrzymuje: współrzędne obliczonego pocisku TV z celem oraz punkty przecięcia dotkniętego obszaru z trajektorią celu (dla wskaźnika oficera startowego); Polecenie „Wstrzymanie startu” dla następnego pocisku (wskazane przez lampkę na konsoli oficera startowego); Współrzędne telewizyjne w momencie startu rakiety (TVP) (dla wskaźnika oficera startowego); skośny zasięg do celu (dla wskaźnika oficera startowego). W przypadku sprzętu do automatyzacji startu określa się i przekazuje do kabiny przygotowania startu: przewidywany czas pracy silnika napędowego rakiety (tdv); wartość wynosi 1/2, gdzie jest prędkością zbliżania się pocisku do celu; ołów azymutalny dla początkowego odcinka lotu pocisku podczas strzelania w dalszą strefę (±?); polecenie „Kom 3TsVM”, aby włączyć tryb lotu rakiety do odległej strefy. 3. Tryby działania komputera cyfrowego. Komputer cyfrowy pracuje w różnych trybach określanych przez specjalne sygnały pochodzące ze sterowni i PCR. Te tryby to: tryb gotowości; tryb wyznaczania celu; tryb automatycznego śledzenia (AC); tryb automatycznego śledzenia źródła aktywnych zakłóceń; tryb TsVM do wyznaczania celów; tryb symulatora; tryb testu kontrolnego; tryb kontroli regulacyjnej. Spośród tych trybów pierwsze pięć trybów jest używanych w procesie pracy bojowej. 3.1. Tryb gotowości jest ustawiany od momentu włączenia komputera do nadejścia danych CC. W tym trybie wejście cyfrowego komputera otrzymuje współrzędne stroboskopu ROC (wartości ?str, ?str, rstr, str). Komputer cyfrowy przelicza współrzędne sferyczne bramki ROC na prostokątny układ współrzędnych i wysyła te dane do PCR, aby wyświetlić bramkę ROC na wskaźnikach rozkładu docelowego. 3.2. Tryb wyznaczania celu Należy zwrócić uwagę na dwa punkty. Po pierwsze, zadania rozwiązane przez komputer cyfrowy po wydaniu danych przez CC do obliczeń (w PCR na docelowym panelu dystrybucji są wciśnięte przyciski „Oznaczenie celu” i „Liczba”), a po drugie, rozwiązane zadania po naciśnięciu przycisku CC tego PUCR "Testing CC"). W pierwszym przypadku komputer cyfrowy rozwiązuje zadania przygotowania danych początkowych do odpalenia i przekazuje te dane do PCR, do kabiny sterowniczej i kokpitu przygotowania startu. W drugim przypadku, oprócz tego, co zostało powiedziane, komputer cyfrowy zapewnia naprowadzanie systemów śledzenia do celu, którego współrzędne są wskazane w oznaczeniu celu wydanym z K9M. Jednocześnie w trakcie opracowywania centrum sterowania generowane są sygnały „Opracowanie centrum sterowania” (wydawane do PCR i sterowni) i przełączające prędkość systemu śledzenia z zakresu „6 TsVM " (wydany do skrzynki kontrolnej). Ze względu na to, że centrum sterowania odbierane z pułku (brygady) ACS jest wydawane z częstotliwością 0,1 (0,2) Hz w prostokątnym układzie współrzędnych, komputer cyfrowy ekstrapoluje współrzędne centrum sterowania do częstotliwości 10 Hz i przelicza dane centrum sterowania na sferyczny układ współrzędnych. Jeśli CC pochodzi z wiodącego ROC, to komputer cyfrowy przelicza dane CC na układ współrzędnych związany z lokalizacją ROC, a także konwertuje współrzędne CC z układu sferycznego na prostokątny, ponieważ szereg zadań jest rozwiązany w prostokątnym układzie współrzędnych. Aby zmniejszyć amplitudę i liczbę oscylacji wałów azymutalnych i elewacji słupka antenowego, podczas opracowywania centrum sterowania i osiągania niedopasowania o określonej wartości komputer generuje specjalne sygnały hamowania. 3.3. Tryb automatycznego śledzenia celu Ten tryb jest aktywowany po wydaniu polecenia „AS ROC”. W tym trybie komputer cyfrowy nadal rozwiązuje te same zadania, co podczas opracowywania CC. Jedyną różnicą jest to, że dane CC wykorzystywane do rozwiązania problemu spotkania pocisku z celem są zastępowane dokładniejszymi danymi przychodzącymi do komputera z systemów namierzających Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Podczas pracy z sygnałem monochromatycznym ROC nie określa współrzędnej zakresu docelowego (rc). A ta wartość jest niezbędna, aby rozwiązać problem trafienia rakiety w cel. Dlatego wartość rc jest albo obliczana z danych CC, albo przedłużana zgodnie z danymi uzyskanymi wcześniej przy stabilnym docelowym AS we wszystkich czterech współrzędnych, albo jest wprowadzana do komputera przez operatora za pomocą kierownicy, jeśli operator zna zasięg lub wysokość celu. Istota wejścia w rö przez znaną wysokość celu jest następująca. W komputerze cyfrowym ze znanej wartości kąta elewacji celu ((ts) (w trybie AC3 (ts jest wprowadzany do komputera) i zakresu rts) wyznacza się wysokość celu Hts = rcsin ?ts + rts2/( 2R), gdzie rc jest zakresem skosu do celu, ts - kąt elewacji celu R - promień Ziemi Hts - podawany do urządzenia określającego wysokość wskaźnika Jeśli operator zna wartość wysokości celu (np. zgodnie z PRV- 13 (17) lub inne dane), to wartość rts za pomocą kierownicy jest ustawiona na taką 3.4 Tryb automatycznego śledzenia źródła aktywnej interferencji Włącza się, gdy ROC jest przełączany w tryb „Interference” W tym trybie, należy rozwiązać te same zadania, co w trybie celu AS, tylko współrzędne kątowe celu brakujące współrzędne rö i ö, niezbędne do rozwiązania problemu zetknięcia się pocisku z celem, są albo obliczane z danych celu komputer lub obliczone w komputerze przez przedłużenie zgodnie z danymi odebranymi przez komputer przed zakłóceniem. ongacja nie jest wykonywana, ale cele AU dla? oraz? is, to rc w trybie „MD” (lokalne czujniki) jest wprowadzane zgodnie ze znaną wysokością celu (jak w poprzednim przypadku), a C jest wprowadzane do komputera cyfrowego w trybie „Ręczny wskaźnik”. 3.5. Tryb komputera cyfrowego do wyznaczania celu Ten tryb pracy komputera jest trybem awaryjnym i jest stosowany w przypadku utraty współrzędnych w komputerze cyfrowym pochodzących z systemów śledzących ROC wcześniej lub w przypadku ich zniekształcenia. Przejście do tego trybu zapewnia naciśnięcie przycisku „Komputer do CC”. Przygotowanie danych początkowych do strzelania w tym trybie odbywa się zgodnie z danymi centrum sterowania. 3.6. Tryb symulatora Służy do szkolenia operatorów ROC i zapewnia generowanie symulowanego sygnału celu, którego współrzędne pokrywają się ze współrzędnymi centrum sterowania pochodzącymi z PCR. W takim przypadku komputer wykonuje te same obliczenia, co podczas pracy bojowej. Tryb włącza się przełączając ROC w tryb symulatora za pomocą przełącznika „BR-KS-Tr” na bloku KI-2202V w sterowni. 3.7. Tryb testu kontrolnego Używany do monitorowania pracy komputera. Jednocześnie w komputerze wykonywany jest program testu kontrolnego, zapewniający sprawdzenie działania różnych urządzeń komputera. Tryb aktywuje się przestawiając przełącznik „Praca bojowa – Test kontrolny” w pozycję „Test kontrolny”. 1. Przeznaczenie, skład komputera i główne parametry użytkowe komputera „Plamya-KV” 113 2. Zadania rozwiązane przez komputer w interesie systemu obrony powietrznej S-200. 115 3. Tryby działania komputera cyfrowego. 116 3.1. Tryb czuwania 116 3.2. Tryb wyznaczania celu 116 3. 3. Tryb automatycznego śledzenia celu 117 Istota wprowadzania rö przez znaną wysokość celu jest następująca. W komputerze cyfrowym przez znaną wartość kąta elewacji celu ((ts) (w trybie AC3 (ts jest wprowadzany do komputera) i zasięg rts) wyznacza się wysokość celu 117 Hts = rc sin ec + rc2 / (2R), 117 gdzie rc jest zakresem skosu do celu; 117 ec - kąt elewacji celu 117 R - promień Ziemi 117 Hts - podawany do urządzenia wskazującego wysokość Jeśli operator zna wartość wysokości celu ( np. wg PRV-13 (17) lub innych danych), to wartość rc za pomocą steru 117 3.4 Tryb automatycznego śledzenia źródła aktywnych zakłóceń 117 Włącza się, gdy ROC jest przełączony na „Zakłócenia” tryb 117 3.5 Tryb komputera cyfrowego według przeznaczenia 118 3.6 Tryb symulatora 118 3.7 Tryb testu kontrolnego 118